Amfipoli News
















Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2025

Παγκόσμιο δέος!!! Αμφίπολη: Ολυμπιάδα και Ηφαιστίωνας μεταξύ των νεκρών στον Τύμβο Καστά

 

Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ήταν ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος που έδωσε την παραγγελία για την κατασκευή του Μνημείου στην Αμφίπολη στον κορυφαίο αρχιτέκτονα της εποχής του, τον Δεινοκράτη.

Φώτης Νάκος 

Σημαντικά ευρήματα από τον Τύμβο Καστά έχει φέρει την τελευταία δεκαετία στην επιφάνεια η αρχαιολογική σκαπάνη. Οι εργασίες στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης, που έχει αποκτήσει διεθνή προβολή, εξελίσσονται εντός των χρονοδιαγραμμάτων με στόχο να γίνει επισκέψιμο για τους πολίτες ακόμη και μέσα στο 2026. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Flash.gr, οι εργαστηριακές έρευνες των ειδικών επιστημόνων έχουν προχωρήσει και έχουν ταυτοποιηθεί οι σκελετοί και η τέφρα που βρέθηκαν στον τύμβο και ανήκουν στην Ολυμπιάδα μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Ηφαιστίωνα στον καλύτερο φίλο του, έναν στρατηγό του και ένα βρέφος.

Τμήματα των φτερών που έλειπαν από τη μία Σφίγγα που κοσμούσε την είσοδο του εντυπωσιακού τάφου έχουν βρεθεί και αναμένεται να συγκολληθούν. Σε ένα μεγάλο βαθμό αναμένεται να συμπληρωθεί και τμήμα από το εντυπωσιακό ψηφιδωτό με την παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης, καθώς έχουν εντοπιστεί ψηφίδες που έλειπαν.

ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΚΑΣΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ / ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Επιπλέον, η βαριά μαρμάρινη δίφυλλη θύρα που χώριζε τον δεύτερο από τον τρίτο θάλαμο του τάφου και είχε υποστεί ζημιά, έχει πλέον αποκατασταθεί και αναμένεται να τοποθετηθεί στο Μνημείο από τον Δημήτρη Κορρέ, τον μηχανικό που ήταν υπεύθυνος για τη μετακίνηση και επιστροφή των αρχαίων του σταθμού Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.

 

Στο μοναδικής ομορφιάς ταφικό μνημείο έχουν ταυτοποιηθεί από τα διαγνωστικά σκελετικά κατάλοιπα πέντε άτομα, τέσσερα εκ των οποίων αποδίδονται σε ενταφιασμούς και ένα σε καύση. Οι νεκροί των ενταφιασμών διακρίνονται σε μία γυναίκα, δύο άνδρες μέσης ηλικίας και σε ένα νεογέννητο άτομο.
ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΚΑΣΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ / ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Η ταυτοποίηση των σκελετών από τους αρχαιολόγους

Με τις εργαστηριακές έρευνες και την ιστορική μελέτη να προχωρούν, πλέον μεγάλη μερίδα αρχαιολόγων και ειδικών επιστημόνων, που έχουν γνώση των ευρημάτων, εκτιμούν ότι ο γυναικείος σκελετός ανήκει στη μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα. Μάλιστα το κρανίο φέρεται να έχει τραύμα και στην πίσω πλευρά, γεγονός που συνάδει με τις ιστορικές αναφορές ότι δολοφονήθηκε δια λιθοβολισμού το έτος 316 π.Χ.
Στον τάφο, παρά τις διατυπωμένες αντίθετες απόψεις, εικάζεται ότι βρίσκεται ο Ηφαιστίωνας, ο καλύτερος και πιο έμπιστος φίλος του Αλεξάνδρου. Το 325 π.Χ., στα Εκβάτανα, κατά τη διάρκεια αγώνων και εκτεταμένης οινοποσίας, ο Ηφαιστίωνας αρρώστησε, εμφάνισε πυρετό και ύστερα από επτά ημέρες πέθανε σε ηλικία 31 ετών. Μετά το θάνατό του, το σώμα του μεταφέρθηκε στη Βαβυλώνα, όπου προς τιμή του κατασκευάστηκε μια μεγαλειώδης νεκρική πυρά.

Μελέτη Σκελετικών Καταλοίπων Ταφικού Μνημείου, Λόφου Καστά, Αμφίπολη / Υπουργείο Πολιτισμού

Όπως είχε αναφερθεί σε εκδήλωση το 2015 για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της ανασκαφικής ομάδας στον Τύμβο Καστά, ως προς τις έρευνες που διεξήχθησαν από το 2012 έως το 2014, ήταν ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος που έδωσε την παραγγελία για την κατασκευή του Μνημείου στην Αμφίπολη στον κορυφαίο αρχιτέκτονα της εποχής του, τον Δεινοκράτη. Αυτό, σύμφωνα με την τότε παρουσίαση, αποδεικνύεται και από επιγραφές, οι οποίες βρίσκονταν σε κοινή θέα κοντά στον Λέοντα της Αμφίπολης επί 80-90 χρόνια. Επιπλέον, σε θάλαμο έχουν εντοπιστεί ανθρώπινες στάχτες, αλλά και μία μπρούτζινη λαβή που φέρεται να είναι μέρος της «τεφροδόχου».

Το τέταρτο άτομο είναι ένα νεογέννητο βρέφος (νεογνό), χωρίς περισσότερα να έχουν γίνει γνωστά. Επιπλέον, αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο τέταρτος σκελετός πιθανότατα να ανήκει σε έναν από τους Στρατηγούς ή τους σωματοφύλακες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Εικασίες κάνουν λόγο ακόμη και για τον στρατηγό και στενό φίλο του, τον Λαομέδοντα τον Μυτιληναίο. Σύμφωνα με τον ιστορικό Διογένη τον Λαέρτιο, ο Λαομέδων είχε εξοριστεί από τον Φίλιππο Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά επανέκαμψε όταν ο ενθρονίστηκε στο Βασίλειο της Μακεδονίας ο Μέγας Αλέξανδρος, όπου και τον υπηρέτησε στις εκστρατείες του.

Μετά τον θάνατο του μεγάλου στρατηλάτη, ο Λαομέδων ανέλαβε τη σατραπεία της Συρίας, όμως ένα χρόνο αργότερα εκδιώχθηκε από τον Νικάνορα και κατέφυγε στην Καρία, όπου ο Αλκέτας του Ορόντου, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ιστορικού Ιουστίνου, του παραχώρησε την Αμφίπολη – εξ ου και η σχέση του Λαομέδοντα με την περιοχή.
Φώτης Νάκος   
ΠΗΓΗ: www.flash.gr
Διαβάστε Περισσότερα...

Τι «Κρύβουν» Αρχαίες Κυκλικές Κατασκευές στο Παγγαίο;



Στo πλαίσιο μιας εκτεταμένης έρευνας Εναέριας και Δορυφορικής Αρχαιολογίας για τον εντοπισμό ιχνών της αρχαίας Εγνατίας οδού, από την αρχαία Αμφίπολη έως τους Φιλίππους,μια περιοχή με συνολική έκταση 500 Km2, προσδιορίστηκε ένας μεγάλος αριθμός άγνωστων διατηρημένων κατασκευών.
Από τα διαφορετικά είδη αυτής της κατηγορίας , στην παρούσα ανακοίνωση θα παρουσιαστούν οι κυκλικές διατηρημένες κατασκευές με μεγάλη διάμετρο (από 13 έως 50m), που ανιχνεύτηκαν σε διαχρονικές αεροφωτογραφίες και σύγχρονες δορυφορικές εικόνες.
Στο εσωτερικό τους ανιχνεύεται φασματικά το συμπαγές υλικό κάλυψης ( π.χ. πέτρα ), ενώ περιμετρικά λόγω της συγκράτησης της υγρασίας , παρατηρείται πυκνή βλάστηση η οποία σε πολλές περιπτώσεις καλύπτει τις κατασκευές .
Μια πρώτη επιφανειακή έρευνα από διεπιστημονική ερευνητική ομάδα στις αντίστοιχες θέσεις και η συλλογή διάσπαρτης κεραμικής έχει πραγματοποιηθεί, επιτρέποντας το χαρακτηρισμό των κατασκευών αυτών ως ιστορικών .
Μια εργασία του Δ . Καϊμάρη, Λέκτορα, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης , Πολυτεχνική Σχολή , Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ PDF:
Αναδημοσίευση από την ομάδα του F/B «Φίλοι της αρχαίας Αμφίπολης»
Διαβάστε Περισσότερα...

ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΥΠΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ 4 ΑΙΩΝΑ ΠΧ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΡΩΜΑΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ - ΕΙΚΟΝΕΣ !


ΑΠΟ ΤΟΝ 4 ΑΙΩΝΑ ΠΧ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΡΩΜΑΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ - ΕΙΚΟΝΕΣ 
Στις παρακάτω φωτογραφίες νομισμάτων διακρίνετε η μοναδικότητα της τέχνης του νομισματοκοπείου της Αμφίπολης, μπορεί για τον λόγο αυτό να διατηρήθηκε εν λειτουργία και στα
χρόνια της Ρωμαϊκής κατοχής.
Το σίγουρο είναι πως η Αμφίπολη δεν ήταν απλά μια πόλη της Μακεδονίας,ήταν κέντρο πολιτισμού και τεράστιου πλούτου.
Η φωτογραφίες νομισμάτων που θα δείτε παρα κάτω βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές,στην Αγγλία Γαλλία,Δανία,Ελβετία,Γερμανία.
Είναι βέβαιο πως πουλήθηκαν στους "Ευρωπαίο πιθήκους" συλλέκτες από ντόπιους παραδόπιστους χαμηλού πατριωτισμού, επι Νέας Ρώμης και Τουρκοκρατίας, ως και στις μέρες μας οι λαθροθήρες δρουν ανεξέλεγκτοι στο κράτος χωράφι .



Στις παρακάτω φωτογραφίες νομισμάτων θα δείτε

Τους Φίλιππους,τον Αλέξανδρο,Αντίπατρο, Αντίγονο Μονόφθαλμο, Ευμένη, Κρατερός, Λυσίμαχο, Περδίκκα, ΠτολεμαίοΑ, Σέλευκο ,Δημήτριο τον Πολιορκητή, Κάσσανδρο, ΠτολεμαίοΚεραυνό, Αντίγονο Γονατά,και της Ολυμπίας,επίσης και Θεότητες του Ελληνικού πανθέου




Συνεχίστε ΕΔΩ

Διαβάστε Περισσότερα...

Στα χρόνια της ελληνικής δόξας και αυτονομίας, ο Ιλισσός είχε ένα νησί, πάνω στο οποίο υπήρχαν ιερά της Δήμητρος (για τα μικρά μυστήρια), του Βορέα και των Ιλισσιάδων Μουσών! Στα χριστιανικά χρόνια έγιναν εκκλησίες. Στην 9κρουνο πηγή Καλλιρρόη, ο ναός της Ήρας μετεποιήθη σε ναό της υπεραγίας Θεοτόκου…

Πολύ σπάνια γενική άποψη των Αθηνών,
του J. L. Tirpenne (1801 - 1867).
GRECE-VUE GENERALE D' ATHENES, εκδ. L. Turgis Jne, Παρίσι,
περίπου το 1870.
Χρωμολιθογραφία επιχρωματισμένη με το χέρι (31 x 48 εκατ.).

Περί των εν Ιλισσώ ανακαλύψεων εκδίδομεν το ακόλουθον εκ των του Κ. Κ. Σ. Πιττάκη:

Προς ανατολάς του ναού του Ολυμπίου Διός εν Αθήναις, εν αυτή τη κοίτη του Ιλισσού, υπάρχει μέχρι τούδε νήσος, την οποίαν η φιλοκαλία των Αθηναίων, ευρούσα εσχηματισμένην παρά της φύσεως, κατά τους ενδοξοτέρους χρόνους της Αθηναϊκής ευκλείας, εκαλλώπισε. Αμφοτέρωθεν της νήσου ταύτης έρρεε ποτέ ο Ιλισσός ποταμός, ότε ο Υμηττός ήτο κατάφυτος, και αι όχθαι του Ιλισσού ήσαν κατάσκιαι από πυκνά και σύδενδρα άλση, το δε ύδωρ, ως εκ τούτων χαριέστατον, ψυχρότατον και άφθονον διεχύνετο[1].

Επί της νήσου ταύτης και παρ’ αυτήν ήσαν αρχαία ιερά της τε Δήμητρος, ένθα τα μικρά μυστήρια ετελούντο[2] και το του Βορέου, όθεν ούτος εφήρπασε την Ωρήθειαν[3] και των Μουσών των διά τούτο καλουμένων Ιλισσιάδων, διά το εν Ιλισσώ είναι.[4]

Και ταύτα μεν ήσαν κατά τους χρόνους της Ελληνικής δόξης και αυτονομίας.

Κατά δε τους χρόνους του Χριστιανισμού οι ναοί και βωμοί ούτοι μετεποιήθησαν εις ικετήρια της χριστιανικής θρησκείας και το ευφρόσυνον του τόπου συνετέλεσεν, ίνα κατά τον μεσαίωνα κατασκευάση εκεί και ο ηγεμών των Αθηνών οίκον βασιλικόν και ωραίον, εις τον οποίον κατερχόμενος ο Δουξ κατά καιρόν εις ευωχίαν εκινείτο, ως το χειρόγραφον ανωνύμου τινός, ακμάσαντος προ πεντακοσίων ετών, ευρεθέν εις Βιέννην, αναφέρει, και του οποίου το χωρίον αναφέρομεν ενταύθα «Ίσταται κατ’ ανατολάς καμάρα μεγίστη και ωραία, εισί δε ονόματα Αδριανού και Θησέως (η καμάρα αύτη είναι το τόξον του Αδριανού προ του ναού του Ολυμπίου Διός) προς δε νότον εστίν οίκος βασιλικός, πλην ωραίος, εις ον κατερχόμενος ο Δουξ κατά καιρόν εις ευωχίαν εκινείτο εκεί εστι και η εννεάκρουνος πηγή η Καλλιρρόη, εις ην λουόμενος ανήρχετο εις το τέμενος το της Ήρας λεγόμενον, και προηύχετο, νυν δε μετεποιήθη εις ναόν της υπεραγίας Θεοτόκου υπό των ευσεβών».[5]

Κατά δε τους χρόνους των αρχαιοτέρων Περιηγητών, λέγω του Γάλλου Σπον και του Άγγλου Ουήλλερ επ’ αυτής της νήσου εσώζετο ναός μαρμάρινος της Παναγίας, και οικοδόμημά τι στρογγύλον, το οποίον κατεκαλύφθη· ο δε Τζάντλερ, ελθών μετά τον Σπον, λέγει, ότι είδεν εκεί μεγάλην Εκκλησίαν, ήτις αφέθη έρημος μετά την αιχμαλωσίαν των Αθηνών παρά των Τούρκων.

Και ταύτα ως εν συντόμω όσον αποβλέπει τους παρελθόντας αιώνας.

Κατά δε τους σημερινούς χρόνους, πρό τινων ημερών, ο ιδιοκτήτης του χωραφίου τούτου, κατακρημνίζων τοίχον τινα εκ των εις το χωράφιόν του ευρισκομένων, διά να λάβη πέτρας προς περιτοιχισμόν του αμπελώνος του, ανεύρε προς το ανατολικώτερον μέρος της νήσου ταύτης ερείπια αγίου βήματος μεγάλης Εκκλησίας, το έδαφος αυτήν είναι ψηφιδωτόν· ευρέθησαν μέρη των τοιχών αυτής οίτινες ήσαν κεκαλυμμένοι εκ μαρμαρίνων πλακών λίθου, άλλαι μεν των λατομείων της Πεντέλης, άλλαι δε του Υμηττού. Το πάχος των πλακών τούτων είναι ημίσεως περίπου δακτύλου. Αι πλάκες αύται, ούσαι του αυτού μαρμάρου και του αυτού πάχους με τας πλάκας τας σχηματιζούσας το έδαφος του εν τω Ερεχθείω Χριστιανικού ναού εν Ακροπόλει, εμφαίνουσιν, ότι ελήφθησαν εξ αρχαίων ναών των Ελλήνων, και ότι το λιθόστρωτον της εν τω Ερεχθείω Εκκλησίας είναι σύγχρονον του λιθοκρηδέμνου της εν Ιλισσώ εκκλησίας της Παναγίας, ήτοι εγένετο περίπου κατά τον έννατον αιώνα μετά Χριστόν. Προ του ιερού δε βήματος της Εκκλησίας ταύτης, της οποίας το μήκος είναι περίπου 43 μ., ευρέθη πλαξ λίθου Πεντελησίου, φέρουσα μίαν σειράν αρχαίας Ελληνικής επιγραφής

…ΚΑΙ ΤΗΙ ΑΘΗΝΑΙΑΡΓ [sic]….

την οποίαν η τότε δεισιδαιμονία εξήλειψενεπέγραψε δε διά γραμμάτων Βυζαντινών δίστιχον επιγραφήν, της οποίας μόνον το ΚΑΙ ΘΕΟΔΟΣΙΣ αναγιγνώσκεται, των άλλων γραμμάτων αμυδρώς φαινομένων.

Εις ολίγην δε απόστασιν του ιερού βήματος της Εκκλησίας ταύτης ευρέθη υπόγειόν τι οικοδόμημα, κατεσκευασμένον διά πλίνθων οπτής γης (τούβλων). Το οικοδόμημα αυτό, στρογγύλον, έχει την είσοδόν του προς νότον· έσωθεν αυτού εισι τρεις θέσεις καμαρωταί, μία προς Ανατολάς, η ετέρα προς Βορράν και η τρίτη προς Δύσιν. Του οικοδομήματος τούτου οι τοίχοι ήσαν κεκαλυμμένοι ωσαύτως, ως και οι της Εκκλησίας, από πλάκας λεπτάς λίθου Πεντελικού και Υμηττίου· εχρησίμευε δε κατά τους αρχαιοτέρους χρόνους ως κοιμητήριον των ηγεμόνων των Αθηναίων, κατά δε τους μεταγενεστέρους ίσως και ως λουτρός. Επιφυλατόμεθα να ομιλήσωμεν πλατύτερον περί των ανακαλύψεων τούτων.

ΠΗΓΗ: εφημ. «Αιών», σελ. 3 και 4, 7.5.1849. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.5.2019.

Χ
θες (προχθές), γράφει η εφημ. «Παλιγγενεσία», εν αυτή τη κοίτη του Ιλυσσού ανωρύχθη υπό των εξαγόντων άμμον εργατών επιτύμβιος λίθος έχων ανάγλυφα δύο φυσικού μεγέθους κάλλιστα εξειργασμένα. Το ανάγλυφον μετεκομίσθη εις το ολοέν οικοδομούμενον αρχαιολογικόν μουσείον. – ΠΗΓΗ: εφημ. «Εφημερίς», 23.11.1874.

Πλησίον της γεφύρας του Νεκροταφείου και παρά το επί του Ιλισσού […οπο…] ανευρέθη στήλη αρχαία μήκους 3 - 4 μ. και ικανού πάχους. – ΠΗΓΗ: εφημ. «Η Αλήθεια», 29.1.1881.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Πλάτ. Φαίδων.

[2] Πολυαίνου Στρατήγ: Ιμέρ: εις Διόγ: παρά Φωτ. Παυσ. Αττικ: Θουκ: B. 2.

[3] Πλάτ: Φαίδρ: Ηρόδοτ: Β: 7: Παυσ. Αττικ.

[4] Στεφαν. Βυζάντ. εις Ιλισσός.

[5] Ανωνύμου χειρόγραφον εν τη Βιβλιοθήκη της Βιέννης, δημοσιευθέν παρά του Κ. Α. Ροσς.

(*) Ἰλισσὸς ὁ ποταμὸς ἐν τῇ Ἀττικῇ (Ἡρόδ., κτλ.), Εἰλισσὸς ἐν Παυσ. (1.19,5) > Ἰλισός (Κόντος, Γλωσσ. Παρατ. θ΄) < Ἱλισός, ο θεός [IG12.324.89, βλ. 310.206].

Εἰλισσὸς < ρ. εἱλίσσω, ἑλίσσω = περιστρέφομαι. Ποταμός που ελίσσεται <  ϝελ- > εἴλω > ϝελικjω > ἑλίττω, ἑλίσσω > ελιξ, έλιξη / περιέλιξηΕλικών, ελίκη (= ιτιά), κ.ά.

arxeion-politismou.gr

Διαβάστε Περισσότερα...