Η ιστορία της Ελευσίνας: Κάποτε η ιερότερη πόλη του κόσμου, σήμερα στην αφάνεια (ΒΊΝΤΕΟ)

Στο παρόν βίντεο θα αναφερθούμε σε μία από τις πιο αδικημένες πόλεις της αρχαίας Ελλάδος. Στην ιστορία της Ελευσίνας. Μιας περιοχής η οποία έχει λαμπρό παρελθόν, όμως σήμερα βρίσκεται στην αφάνεια και είναι από τις περιοχές της Αττικής που όλοι γνωρίζουν λόγω των διυλιστηρίων και των ναυπηγείων.

Δεν είναι τυχαίο ότι την δεκαετία του ’70 ο μεγάλος Νίκος Γκάτσος έγραφε το ποίημα «ο Εφιάλτης της Περσεφόνης», με τον Μάνο Χατζηδάκη να το μελοποιεί λίγο καιρό μετά.

Η Ελευσίνα είναι το ζωντανό παράδειγμα του παρασιτικού εκσυγχρονισμού στη χώρα μας και ο ανατριχιαστικός πολιτισμός της αλλά και οι πολλές ομορφιές που υπάρχουν στην περιοχή καλύπτονται από το γκρι των φουγάρων και των σκουριασμένων μετάλλων που έχουν καταστρέψει τον φυσικό της πλούτο.

Όμως ποια είναι η ιστορία της και γιατί την χαρακτηρίζουμε σημαντική; Θα κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή στον ιερό αυτό τόπο από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα και θα προσπαθήσουμε να ολοκληρώσουμε με μια νότα αισιοδοξίας. Δείτε παρακάτω το αφιέρωμα:



cognoscoteam

Διαβάστε Περισσότερα...

Tα τρία είδη των ανθρώπων

Μια φορά, στον βασιλιά της Ινδίας Ακμπάρ, έστειλαν ως δώρο τρία μικρά αγαλματάκια ανθρώπων από χρυσό και μια επιστολή. Η επιστολή έλεγε ότι το κάθε αγαλματάκι κάτι συμβολίζει και ότι έχουν διαφορετική τιμή.

Ο βασιλιάς φώναξε τους συμβούλους του και τους διέταξε να βρουν τον συμβολισμό. Πολύ καιρό οι σοφοί μελετούσαν τα αγαλματάκια. Τα ζύγισαν, τα μέτρησαν, βρήκαν τον βαθμό του χρυσού, αλλά δεν κατάφεραν να βρουν ούτε εξωτερικές, ούτε εσωτερικές διαφορές. Στο τέλος, όλοι οι σύμβουλοι αναγνώρισαν την αδυναμία τους να λύσουν το πρόβλημα.

Μόνο ο σοφός Μπιρμπάλ δεν εγκατέλειψε τις προσπάθειές του. Τελικά, βρήκε κάτι πολύ μικροσκοπικές τρύπες στ’ αυτιά και των τριών αγαλματιδίων και βάζοντας ένα πολύ λεπτό χρυσό σύρμα στ’ αυτί του πρώτου αγαλματίδιου,  το σύρμα βγήκε από το άλλο αυτί. Στο δεύτερο αγαλματάκι το σύρμα βγήκε από το στόμα, ενώ στο τρίτο από τον αφαλό. Ο Μπιρμπάλ σκέφτηκε λίγο και μετά είπε:

– Η λύση βρέθηκε.

Το πρώτο αγαλματάκι συμβολίζει τον άνθρωπο στο αυτί του οποίου μπαίνουν τα λόγια και από το άλλο βγαίνουν.

Το δεύτερο δείχνει τον άνθρωπο ο οποίος ακούει κάτι και αμέσως σπεύδει να το πει σε άλλους, χωρίς να σκεφτεί για αυτά που άκουσε.

Το τρίτο δείχνει τον άνθρωπο που κρατάει αυτά που άκουσε και τα περνάει από την καρδιά του. Αυτό το αγαλματάκι είναι το πιο πολύτιμο.

by Αντικλείδι, antikleidi.wordpress.com

Διαβάστε Περισσότερα...

ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ : Τι ήξεραν οι Μύστες και ΔΕΝ Φοβόντουσαν τον Θάνατο

Ο Θάνατος δεν είναι κάτι το επώδυνο. Δεν αλλάζει κάτι από την ηθική και νοητική φύση του ανθρώπου, απλά είναι από ένα κόσμο σε έναν άλλον και το μόνο που χάνουν οι άνθρωποι είναι το φυσικό τους σώμα.
Κατά το θάνατο λοιπόν επιστρέφουν στη Γη τα υλικά που είχαμε δανειστεί, ενώ η υπόλοιπη ύπαρξη μένει αμετάβλητη.
Έτσι εισέρχεστε στο αστρικό πεδίο, εκτός από τους εξελιγμένους πνευματικά ανθρώπους που διέρχονται αυτό το πεδίο με όραμα ή όνειρο φθάνοντας στα ανώτερα πεδία, ανάλογα το βαθμό εξέλιξής τους.
Η οντότητα στο αστρικό παραμένει τον περισσότερο χρόνο της μεταθανάτιας εμπειρίας της.
Συνεχίζει να διατηρεί τα αισθητήρια όργανά της. Βλέπει τις φιλοδοξίες της, τις προσπάθειές της, τις αποτυχίες της, τις έχθρες, τα μίση και τις αγάπες της. Σαν Πανόραμα ξετυλίγεται μπροστά της ολόκληρη η ζωή της.
Η αποχώρηση του ανθρώπου από το διπλό αιθερικό έχει σαν αποτέλεσμα, και την αποχώρηση της ψυχής του που ξαναγυρίζει στην Ουράνια Ζωή.
Το αστρικό σώμα του ανθρώπου, τότε, μετασχηματίζεται σε ένα σύνολο επτά στρωμάτων, όπου το ένα είναι πάνω στο άλλο. Εκεί ο άνθρωπος μένει φυλακισμένος μέχρι να διαλυθούν και να λυτρωθεί.
Αν λοιπόν το άτομο έχει αναπτύξει πνευματική ζωή και έχει πατάξει τα πάθη του, θα περάσει τον αστρικό κόσμο συνειδητά ή σε όραμα και θα παραμείνει λίγο, ανάλογα με το βαθμό της εξέλιξής του.
Αν πρόκειται για ένα παιδί, θα προστατευτεί και θα κοιμηθεί ειρηνικά, μέχρι τον καιρό που ήταν να τελειώσει κανονικά με φυσική ζωή.
Αν ο άνθρωπος δεν έχει παρατήσει τα γήινα, εξακολουθεί να είναι βυθισμένος στα συμφέροντά του, και να νιώθει πως κάποιος τον σπρώχνει να βάλει τα δυνατά του για να επηρεάσει τις υποθέσεις του. Είναι δεμένος στα πάθη του, στερούμενος όμως των οργάνων της ενέργειας.
Κανείς δεν μπορεί να κρύψει εδώ τις ακάθαρτες σκέψεις και την κτηνωδία του. Σε κάθε πράξη σημαντικό ρόλο παίζει η συμμετοχή και η επιθυμία. Αλλά ας εξετάσουμε τις υποδ/σεις του χώρου:
Πρώτη: Εδώ βρίσκονται όλα τα σκουπίδια της γης. Οι μορφές αυτών συχνά επισκέπτονται την γη με σκοπό να αποτελειώσουν τα μίση τους, τα πάθη τους και την ακόρεστη εκδίκησή τους.
Επισκέπτονται χώρους χαμηλής κραδασμικότητας και καταλαμβάνουν σώματα ανθρώπων, σπρώχνοντάς τους στην ακολασία και την τρέλα.
Δεύτερη: Η ύλη εδώ είναι η ίδια των υλικών αντικειμένων των περισσοτέρων ανθρώπων. Το μεγαλύτερο μέρος των ψυχών εδώ είναι με ξυπνημένη συνείδηση. Πολλές μακραίνουν την παραμονή τους από επιθυμία να επικοινωνήσουν με τη γη για τα γήινα συμφέροντά τους.
Η τρίτη και η τέταρτη υποδιαίρεση είναι περίπου τα αιθερικά της δεύτερης.
Η πέμπτη υποδιαίρεση είναι ξάστερη και ακτινοβόλα, αυτό το πεδίο είναι το καθαρά αιθερικό. Από εδώ τα πνεύματα οδηγοί αρκετών μέντιουμ, ικανοποιούν την προσωπική τους ευαρέσκεια και φιλοδοξία.
Το έκτο πεδίο μοιάζει με το πέμπτο, μόνο που εδώ οι ψυχές είναι πιο εξελιγμένες και βρίσκονται στο τέλος της φθοράς του τελευταίου περιτυλίγματος της ψυχής τους.
Το έβδομο και τελευταίο επίπεδο περιτυλίγματος κατοικούν ψυχές διανοούμενων, επιστημόνων, παραμένουν εδώ μεγάλο χρονικό διάστημα σε τεράστιες βιβλιοθήκες γοητευμένοι από τον πλούτο των γνώσεων που αποκτούν.
Από αυτές τις ψυχές, αργά ή γρήγορα σπάει το τσόφλι και η ψυχή ελευθερώνεται, χάνει για λίγο τη συνείδηση του περίγυρου και στη συνέχεια ξυπνάει στον ουράνιο κόσμο, που είναι και η αληθινή φύση της.
Η πνευματική εικόνα μας είναι διαμορφωμένη στα επίπεδα αυτά μετά την ενέργεια που συγκεντρώσαμε από την προσφορά μας σε όλη την διαδρομή των διαδοχικών γεννήσεών μας.
Η εικόνα μας αυτή έχει χρώματα, ήχους και κραδασμούς που συντονίζουν την εμφάνισή μας στην Καρμική Επιτροπή για να πάρουμε το φάκελο οδηγιών για την κάθοδό μας στη Γη.
Αυτή η προσφορά μας θα εξελίξει τον ίδιο τον άνθρωπο και θα τον οδηγήσει στους πνευματικούς κόσμους.
Έτσι, καλούμεθα εδώ στη Γη να αυξήσουμε τα χρώματά μας και την κραδασμικότητά μας με τα έργα και τις πράξεις μας.
Για τούτα και μόνο για τούτα, θα λογοδοτήσει ο κάθε άνθρωπος ενώπιον της Καρμικής Επιτροπής μετά την αποβολή του σαρκικού φορέα του.
Αν δηλαδή και κατά πόσο προσέφερε η Οντότητα στην εξυπηρέτηση της παγκόσμιας Ζωής και στον Εαυτό της.
Ο έλεγχος του αισθηματικού κόσμου είναι η αιτία των αλλεπάλληλων ενσωματώσεων στη Γη. Εκεί ξεπλένονται οι Καρμικές Ευθύνες και είναι η μεγαλύτερη μύηση της εξελισσόμενης ανθρώπινης Θεϊκής Οντότητας.
Πέρα απ’ όλα αυτά εκείνο που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι οι νεκρώσιμες τελετές θα πρέπει να διέπονται από μορφές σκέψεων ειρήνης, αγάπης, με ευχές για συντόμευση της διαδικασίας στον αστρικό χώρο και την διάλυση των περιτυλιγμάτων, που κρατούν την ψυχή φυλακισμένη για αιώνες. Γι’ αυτό όταν οι ψυχές αναπαύονται, τα αγαπημένα πρόσωπα αυτών προσφέρουν κακή υπηρεσία, με τη μεγάλη λύπη τους.
Διότι οι σκεπτομορφές που εκπέμπονται από τους αγαπημένους τους διαταράσσουν την ειρήνη της ψυχής, εξαναγκάζοντάς την με βίαιο τρόπο, να επιστρέψει στη Γη, αντί να απομακρύνεται, η ψυχή απολυτρωμένη.
Η καθ’ εαυτή φύση της ψυχής είναι η «Εγώ Ειμί Παρουσία» που ο Θεός προίκισε τον άνθρωπο όταν κατέβηκε στον υλικό κόσμο.
Ο άνθρωπος με τις συνεχείς διαβιώσεις του στη Γη, προσπαθεί να έρθει σε επαφή με την «Εγώ Ειμί», ώστε να βρει το δρόμο της Επιστροφής στον Οίκο του Πατέρα.
Σημαντικό είναι να γνωρίζεις ότι ο καθημερινός διαλογισμός φέρνει την δεξιότητα στον μηχανισμό εξαπολύσεως των δυνάμεων και η μαγνήτισή τους που παίζουν κυρίαρχο ρόλο, αλλά και η σταθερή επικοινωνία με την «Εγώ Ειμί Παρουσία». Η εξάσκηση δηλαδή φέρνει την τελειότητα.
Η εξιλέωση των καρμικών ευθυνών και η κυριαρχία στον Κατώτερο Εαυτό είναι οι βασικές προϋποθέσεις για την Ανάληψη.
Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ, η Ανάληψη είναι η υπέρτατη προσπάθεια του ανθρώπου να εισέλθει στις ανώτερες σφαίρες, η δε ψυχή απολύεται των επίγειων δεσμών και των κυκλικών επαναγεννήσεων.
Ο μοναδικός σκοπός του Ιησού Χριστού ήταν να διδαχτεί ο κόσμος την Ανάληψη. Βέβαια δεν μπορεί να είναι εύκολη η Ανάληψη για τον καθημερινό άνθρωπο, αν και ο ίδιος ο Ιησούς δίδασκε ότι δύνασθε να κάνετε έργα σαν τα δικά μου και ακόμη μεγαλύτερα….

ΠΗΓΗ: diadrastika.com

Διαβάστε Περισσότερα...

Πώς απεικονίζεται ο τύμβος Καστά στην Αμφίπολη σε χάρτη του 1918!

Στους χάρτες των συμμάχων της περιόδου του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου απεικονίζεται η περιοχή των εκβολών του ποταμού Στρυμώνα και της Αρχαίας Αμφίπολης. 
Εκεί, σημειώνονται οι οχυρές θέσεις και τα χαρακώματα των Βουλγάρων με τοπωνύμια : “Hovis hill” και “Tafel Kop”

Πρόκειται βέβαια για τον Τύμβο Καστά όπου αποκαλύφθηκε πρόσφατα το εντυπωσιακό μακεδονικό μνημείο και τον γειτονικό “λόφο 133”, όπου υπάρχει θέση οικισμού προϊστορικών και ελληνιστικών χρόνων…

Το …εντυπωσιακότερο όλων το κυκλικό σχήμα του τύμβου Καστά, προφανώς θύμισε στο Βρετανό τοπογράφο το σχήμα των φημισμένων καρβελιών άρτου ολικής άλεσης της βρετανικής εταιρείας (Hovis) κι έδωσε στον τύμβο αυτή την ονομασία.

Όσο για τον όρο “Tafel” που αναγράφεται στον ίδιο χάρτη (Φύλλο βρετανικού χάρτη του 1918 με τίτλο “Lower Struma” (Κάτω Κοιλάδα Στρυμώνα) σε κλίμακα 1 προς 50.000); 
“Πρόκειται για παλαιο-ολλανδική ρίζα γλώσσας που σημαίνει “τραπέζι που ξεπροβάλλει απ τη γη”, λέει στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ο καθηγητής επιμελητής της έκθεσης “Χαρτογραφικές Ιστορίες της Μακεδονίας στις αρχές του 20ού αιώνα” κ. Παρασκευάς Σαββαίδης, καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών.
Η έκθεση, αποτελεί ένα πανόραμα ιστορίας, καθώς οι χάρτες της παρουσιάζουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο τα κύρια επεισόδια της ιστορίας της Μακεδονίας στις αρχές του 20ού αιώνα.

  

Η ιστορία γράφεται στους χάρτες ή οι χάρτες γράφουν την ιστορία;

“Συμβαίνουν και τα δύο κι είναι αυτές οι διαδικασίες που καταγράφουν τα εκθέματα (περί τους 40 πρωτότυπους χάρτες, ψηφιακές τους αναπαραγωγές, βιβλία και δημοσιεύματα της εποχής), το “κλίμα” και τα κύρια ιστορικά επεισόδια της εποχής,” λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επιμελητής της έκθεσης.

Η …χαρτογράφηση της Ιστορίας (όπως αυτή “καταγράφεται” και «εκτίθεται” στην έκθεση) ξεκινά από τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, το Ανατολικό Ζήτημα, το Μακεδονικό Αγώνα, τους Βαλκανικούς Πολέμους, την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τις ποικίλες ανακατατάξεις, οι οποίες ακολούθησαν τη λήξη του σε πολιτικό, κοινωνικό και εθνογραφικό επίπεδο (αποτυπώσεις τοπωνυμίων και των αλλαγών τους, χάρτες συνθηκών που άλλαξαν τα σύνορα απο τη “Μεγάλη Ελλάδα” ως την “Ελλάδα των προσφύγων”) αποτυπώνονται στους χάρτες της έκθεσης και αποτελούν ενδεικτικά ορόσημα μιας μεταβατικής εποχής.

Οι χάρτες που παρουσιάζονται στην έκθεση (στην πλειονότητά τους ανήκουν στη συλλογή του επιμελητή, αλλά και σε άλλους συλλέκτες) έχουν συνταχθεί από στρατιωτικές χαρτογραφικές υπηρεσίες και ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και απηχούν τις εξελίξεις στην επιστήμη της Χαρτογραφίας στις αρχές του 20ού αιώνα.

Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει ο κ. Παρασκευάς Σαββαΐδης, Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ., ενώ τον γενικό συντονισμό έχει η κ. Φανή Τσατσάια, Διευθύντρια του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα.

Η έκθεση θα…«διηγείται» στους επισκέπτες της τις “Χαρτογραφικές Ιστορίες της Μακεδονίας στις αρχές του 20ού αιώνα” καθημερινά στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα μέχρι και τις 28 του επόμενου Φεβρουαρίου (2020).

ΑΠΕ -ΜΠΕ

Διαβάστε Περισσότερα...

Τρεις μεγάλες «αρπαγές» ελληνικών αρχαιοτήτων που θυμίζουν Έλγιν

Ένα ζήτημα που απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια την Ελλάδα και γίνεται συνεχώς θέμα συζήτησης είναι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, τα γλυπτά δηλαδή που αφαιρέθηκαν από τον Τόμας Μπρους, 7ο Κόμη του Έλγιν.

Το 1803 και το 1812 τα πολυάριθμα γλυπτά από τον Παρθενώνα μεταφέρθηκαν στη Βρετανία και από τότε βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Οι προσπάθειες της Ελλάδας για την επιστροφή τους ξεκίνησαν δυναμικά το 1983 έπειτα από πρωτοβουλία της τότε υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη.

Η ελληνική κυβέρνηση στις αρχές του Σεπτέμβρη (2019) έφερε ξανά την υπόθεση στο προσκήνιο, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε συνέντευξή του να προτείνει στους Βρετανούς την έκθεση των Γλυπτών στην Αθήνα το 2021, με αφορμή τον εορτασμό για τα 200 χρόνια της εθνικής παλιγγενεσίας.

Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα δεν είναι όμως οι μοναδικές αρχαιότητες που έχουν κλαπεί από την Ελλάδα και πλέον βρίσκονται σε μεγάλα μουσεία ευρωπαϊκών χωρών, προσελκύοντας εκατομμύρια τουρίστες για να τα θαυμάσουν.

Τρία από τα σπουδαιότερα αρχαιοελληνικά ευρήματα που έκαναν «φτερά» από την Ελλάδα είναι η Αφροδίτη της Μήλου, Η Νίκη της Σαμοθράκης, αλλά και τα Γλυπτά από τον Ναό του Επικούριου Απόλλωνα.

Η Αφροδίτη της Μήλου - Μουσείο του Λούβρου

Υπολογίζεται πως περισσότερες από 8.500 ελληνικές αρχαιότητες βρίσκονται σε πολλά μουσεία του εξωτερικού και δεν είναι μόνο οι Βρετανοί, οι οποίοι εκθέτουν «θησαυρούς» του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Οι Γάλλοι έχουν στην κατοχή τους και εκθέτουν στο Μουσείο του Λούβρου το περίφημο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου.

Το μαρμάρινο άγαλμα βρέθηκε το 1820 από έναν αγρότη, όταν έσκαβε το χωράφι του στο Κλήμα της Μήλου. Λίγο πιο πέρα Γάλλοι αξιωματικοί έκαναν ανασκαφές για αρχαία και τη στιγμή που ο αγρότης βρήκε ένα μάρμαρο έτρεξαν να τον βοηθήσουν δύο Γάλλοι ναύτες που συμμετείχαν σε γειτονικές ανασκαφές.

Ο άνθρωπος που έκανε την ανακάλυψη θέλησε αρχικά να προστατεύσει το εύρημα, όμως οι Γάλλοι επέμεναν στις ανασκαφές με αποτέλεσμα να βρούν και το δεύτερο τμήμα του αγάλματος. Τότε οι Γάλλοι αξιωματούχοι ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις και κατάφεραν να πάρουν το άγαλμα στο Παρίσι, με τη σύμφωνη γνώμη των Οθωμανών.

Η Αφροδίτης της Μήλου παρουσιάστηκε στα Ηλύσια Πεδία λίγες μέρες πριν την ελληνική επανάσταση και πλέον το άγαλμα εκτίθεται στον Λούβρο, το οποίο έστειλε ως «δώρο» στη Μήλο ένα αντίγραφο για το μουσείο του νησιού.

Η Νίκη της Σαμοθράκης – Μουσείο του Λούβρου

Από τα πιο σημαντικά εκθέματα του Μουσείου του Λούβρου, εκτός από την Αφροδίτη της Μήλου, είναι ακόμη ένα σπουδαίο έργο που χρονολογείται από το 190 π.Χ., κατασκευασμένο από λευκό παριανό μάρμαρο. Ο λόγος για τη Νίκη της Σαμοθράκης.

Το γλυπτό παριστάνει τη φτερωτή θεά Νίκη και βρέθηκε στον ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη. Η ανασκαφή πραγματοποιήθηκε το 1863 με επικεφαλής τον Κάρολο Σαμπουαζό, ο οποίος είχε λάβει την άδεια από τους Οθωμανούς για την αρχαιολογική αποστολή.

Με συνοπτικές διαδικασίες το άγαλμα μεταφέρθηκε με τη βοήθεια του γαλλικού πολεμικού ναυτικού στο Μουσείο του Λούβρου τον Μάιο του 1864, ενώ 20 χρόνια αργότερα ολοκληρώθηκε σε μεγάλο μέρος η αποκατάστασή του με τα υπόλοιπα κομμάτια που είχαν εντοπιστεί.

Οι Γάλλοι πάντως προστάτευσαν τη Νίκη της Σαμοθράκης, όπως και την Αφροδίτη της Μήλου, κατά τη διάρκεια του πολέμου, μεταφέροντας τον Αύγουστο του 1939 τα εκθέματα σε ασφαλέστερη τοποθεσία και συγκεκριμένα στο Chateau de Valencay.

Πρέπει να σημειωθεί πως υπήρξαν κινήσεις από ελληνικής πλευράς προκειμένου το άγαλμα να επιστρέψει στην πατρίδα του, όμως αυτό δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Γλυπτά από τον Ναό του Επικούριου Απόλλωνα – Βρετανικό Μουσείο

Ο κλασικός ναός του Επικούριου Απόλλωνα είναι θεμελιωμένος πάνω στο φυσικό βράχο του όρους Κωτιλίου σε ειδικά διαμορφωμένο γήπεδο. Η τοποθεσία του ναού ονομαζόταν στην αρχαιότητα Βάσσαι (μικρές κοιλάδες) και φιλοξενούσε από τον 7ο αιώνα π.Χ. ιερό του Απόλλωνος Βασσίτα που είχαν ιδρύσει οι γειτονικοί Φιγαλείς, οι οποίοι λάτρευαν τον θεό με την προσωνυμία Επικούριος δηλαδή βοηθός, συμπαραστάτης στον πόλεμο ή στην αρρώστια.

Χρονολογείται προς τον 5ο αιώνα π.Χ. και αποδίδεται στον Ικτίνο, τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα.

Το μνημείο λόγω του Ικτίνου αποκαλείται και ως «Δεύτερος Παρθενώνας», ανακηρύχθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, όμως τμήμα της ζωφόρου εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.

Ο Ναός λεηλατήθηκε και 23 πλάκες που απεικονίζουν την Αμαζονομαχία και την Κενταυρομαχία μεταφέρθηκαν το 1815 στο Βρετανικό Μουσείο, έπειτα από την ανασκαφή που του 1812.

Όπως συνέβη και στις προηγούμενες περιπτώσεις, «κλειδί» στην αρπαγή ήταν οι Οθωμανοί. Ο πασάς της Πελοποννήσου εκείνη την περίοδο ήταν ο Βελή πασάς, γιος του Αλή, από τον οποίο οι Ευρωπαίοι πήραν άδεια για την ανασκαφή αρκεί να του δώσουν τη μισή λεία.

Ο Βελή πασάς περίμενε χρυσάφι και έτσι απογοητεύτηκε από τα ευρήματα, με αποτέλεσμα να αρνηθεί την παραλαβή του μεριδίου του. Ωστόσο ικανοποιήθηκε με 400 λίρες , ένα ποσό πολύ μικρότερο από την πραγματική αξία των γλυπτών.

Πηγή: newsbeast.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Ο ναός του Ηφαίστου στην Αγγλία!

Πιστό αντίγραφο έχει κατασκευαστεί στο Σάντερλαντ! Το μνημείο Πένσο (Penshaw) δεσπόζει στην κορυφή ενός λόφου στο Ντάραμ έχει ζωή δύο αιώνων και είναι αντιγραφή του ναού του Ηφαίστου στην Αθήνα.
Χτίστηκε το 1844 προς τιμή του πρώτου κόμη της περιοχής, Τζον Λάμπτον (John Lambton).
Το δωρικό τετράστυλο μνημείο είναι μήκους 30 μέτρων, πλάτους 16 μέτρων και ύψους 20 μέτρων. Οι στήλες του έχουν διάμετρο 2 μέτρων.

Με μια εσωτερική σπειρωειδή σκάλα οι επισκέπτες μπορούν να φτάσουν στην κορυφή του για να θαυμάσουν τη θέα.

Ωστόσο, το μνημείο αυτό έχει στιγματιστεί από ένα δυστύχημα με θύμα 15χρονο παιδί, που σκοτώθηκε πέφτοντας από την κορυφή του, το 1920. 
Η σκάλα έκλεισε για να μην υπάρξουν και άλλα θύματα, μέχρι το 1960, όταν κάποιοι έσπασαν τις κλειδαριές που εμπόδιζαν την πρόσβαση. 
Η σκάλα άνοιγε και έκλεινε, μέχρι που το National Trust, το οποίο συντηρεί τώρα το μνημείο, ξανάνοιξε τη σκάλα επίσημα το 2011 στους επισκέπτες, αν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε καθορισμένες ημέρες. 
Το μνημείο Penshaw βρίσκεται σε λόφο 135 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι ένα ευχάριστο ορόσημο για όλους τους κατοίκους του Σάντερλαντ, ενώ είναι και το σήμα της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας.

Διαβάστε Περισσότερα...

Το Σύνταγμα των ΗΠΑ έχει 4 θεμελιώδη άρθρα από το αρχαίο ελληνικό Σύνταγμα της Λυκίας Μικράς Ασίας (βίντεο)

Το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ)
έχει τέσσερα (4) θεμελιώδη άρθρα, από το αρχαίο ελληνικό Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Λυκίας (της Μικράς Ασίας)!

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ  Ντόναλντ Τραμπ επιβεβαιώνει την πληροφορία που αναφέρεται στο βιβλίο του Γιώργου Λεκάκη  «Η Άγνωστη Μικρά Ασία», κατά την ομιλία του, της 25ης Μαρτίου 2018, στον Λευκό Οίκο, με αφορμή την επέτειο της Ελληνικής Ανεξαρτησίας.

https://www.youtube.com/watch?v=TcnrbC0mgDw

Επεξεργασία εικόνας – ήχου: Παναγιώτης  Μπανταλάκης
badalakis@gmail.com
Φωτογραφίες: Γιώργος  Λεκάκης
ΜΟΥΣΙΚΗ:DHON
arxeion-politismou.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Οι μύθοι της Αμφίπολης

Η περιοχή της Αμφίπολης από τα αρχαία χρόνια τροφοδοτούσε θρύλους γεμάτους αίμα και θλίψη εξαιτίας της ιδιαίτερης μαγείας της.

Φταίει η στρατηγική τοποθεσία της; Το οχυρωμένο λιμάνι της; Το χρυσάφι που σκεπάζει τα πόδια της;

Πάντως, κοντά στην Αμφίπολη, οι Αρχαίοι τοποθετούσαν το Νύσιο Πεδίο, φημισμένο κατά την αρχαιότητα για τα άλογά του. 
Εκεί ο Πλούτωνας βρήκε την κόρη της Δήμητρας, Περσεφόνη και την απήγαγε προκειμένου να την κάνει βασίλισσα του Κάτω Κόσμου.

Όπως αναφέρει άλλος μύθος, ο γιος του ήρωα Θησέα, ο Δημοφώντας, μετά τον Τρωικό Πόλεμο επέλεξε για νύφη του την όμορφη Φυλλίδα, με αποτέλεσμα ο πατέρας της και βασιλιάς της Ηδωνών, Σίθωνας, να τον χρίσει διάδοχό του –το βασίλειο αυτού του θρακικού φύλου είχε σαν σημαντικό εμπορικό και οικονομικό σταθμό την Αμφίπολη.

Ο Δημοφώντας ωστόσο έπρεπε να γυρίσει εσπευσμένα στην Αθήνα και πριν φύγει, ορκίστηκε στη Φυλλίδα πως θα επέστρεφε γρήγορα. Η Φυλλίδα τον ξεπροβόδισε στις Εννέα Οδούς (την μεταγενέστερη Αμφίπολη), όπου του έδωσε ένα κουτί, το οποίο δεν έπρεπε να ανοίξει παρά μόνο όταν θα έχανε την ελπίδα πως θα ξαναγύριζε κοντά της. Ο Δημοφώντας δεν μπόρεσε να φτάσει γρήγορα στην Αθήνα, καθώς φεύγοντας, μια τρικυμία τον παρέσυρε στην Κύπρο· τότε άνοιξε το κουτί. Την ίδια ώρα, η Φυλλίδα ξαναπήγε στις Εννέα Οδούς και, απελπισμένη και βέβαιη ότι την πρόδωσε, κρεμάστηκε από ένα δένδρο. Από τότε, λέει ο μύθος, όλα τα δένδρα της περιοχής ρίχνουν τα φύλλα τους πενθώντας για το θάνατο της νεαρής πριγκίπισσας.

Ωστόσο, η μυθολογία λέει πως κι ένας άλλος Ηδωνός βασιλιάς δεν είχε καλό τέλος. Ένας θεός που λατρευόταν ιδιαίτερα στο βασίλειο ήταν ο Διόνυσος· μάλιστα οι ιστορικοί αναφέρουν πως η διονυσιακή λατρεία ξεκίνησε από την Αμφίπολη, η οποία προς τιμήν του έκοβε ασημένια νομίσματα με ένα από τα πιο παραδοσιακά σύμβολά του: τη σφίγγα. Ο Διόνυσος, λοιπόν, αποφάσισε να τιμήσει τους Ηδωνούς και ταξίδεψε μέχρι την Θράκη, συναντώντας τον Λυκούργο, τον βασιλιά τους.

Αλλά ο Λυκούργος έκανε το λάθος να τον προσβάλει και να τον διώξει. Ο θεός κατέφυγε στη Θέτιδα και τιμώρησε το Λυκούργο τρελαίνοντάς τον. Ο βασιλιάς, παράφρων πλέον, σκότωσε τον γιο του τον Δρύαντα, κόβοντάς τον με τσεκούρι, επειδή τον πέρασε για κλήμα αμπελιού· εκείνη την στιγμή της οδύνης ξαναβρήκε το μυαλό του. Κι όμως, ο Διόνυσος δεν σταμάτησε εδώ.

Η γη έγινε αμέσως χέρσα, με τον θεό να δίνει χρησμό ότι θα γινόταν πάλι γόνιμη μόνο αν οι Ηδωνοί σκότωναν τον Λυκούργο. Πράγματι, εκείνοι μετέφεραν το βασιλιά τους δεμένο χειροπόδαρα στο Παγγαίο και τον καταδίκασαν σε φρικτό θάνατο: τον άφησαν να κατασπαραχθεί ζωντανός από άγρια άλογα.

Καταραμένο το Παγγαίο και οι Εννέα Οδοί για την βασιλική οικογένεια…

Γιατί όμως «Εννέα Οδοί»; Γιατί την βάφτισαν έτσι την Αμφίπολη;

Το όνομά της το πήρε από τους εννέα δρόμους που έφθαναν σ” αυτήν από διάφορες κατευθύνσεις, καταστώντας την σταυροδρόμι εμπορίου και ταξιδιωτών. Κι όμως, αυτό το όνομα τής προκάλεσε μεγάλο δεινό:

Το 492 π.Χ όταν εκστράτευσε ο Μαρδόνιος κατά της Ελλάδας ο στόλος του καταστράφηκε στον Αθω, ο δε στρατός αποδεκατίστηκε με αιφνιδιαστική επίθεση στη Βισαλτία. Στη μεγάλη εκστρατεία του Ξέρξη το 480 π.Χ., κατασκευάσθηκαν αποθήκες ανεφοδιασμού του Περσικού στρατού στις εκβολές του Στρυμόνα και στήθηκαν δύο μεγάλες γέφυρες. Προτού περάσει ο στρατός του Ξέρξη, ο Πέρσης στρατηγός φοβούμενος μην πάθει τα δεινά του Μαρδονίου αποφάσισε να προσφέρει θυσία στους θεούς του, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο· έτσι, έθαψε ζωντανούς εννέα νέους και εννέα νέες από την Αμφίπολη, εναρμονιζόμενος συμβολικά με το όνομα της πόλης.

Η σημερινή ονομασία δόθηκε όταν την εποίκισαν οι Αθηναίοι το 437 π.Χ.. Ο Θουκυδίδης την αποδίδει στον τρόπο που είναι χτισμένη η πόλη ούτως ώστε να αποτελεί ταυτόχρονα παραθαλάσσιο και ηπειρωτικό σταθμό· πιθανόν να έχει δίκιο, καθώς ο πατέρας του ήταν ντόπιος Θράκης και μάλιστα αρκετά πλούσιος, όντας ιδιοκτήτης χρυσωρυχείων στην περιοχή.

Επομένως, όπως καταλαβαίνετε, τότε η Αμφίπολη χάριζε κέρδη σε λίγους Έλληνες, με τους υπόλοιπους να την έχουν συνδέσει μόνο με δράματα.

Τώρα να δούμε τι θα γίνει…

Πασχάλης Μαντζαρίδης

Διαβάστε Περισσότερα...

Ελληνική Πίτσα με Μελιτζάνες και Φέτα (ΒΙΝΤΕΟ)

Δείτε τη συνταγή:

Υλικά για τη ζύμη

500 γρ αλεύρι για πίτσα (δυνατό αλεύρι) ή για όλες τις χρήσεις
320 ml χλιαρό νερό
1 κ.γ. ζάχαρη
2 κ.γ. αλάτι
2 κ.σ. ελαιόλαδο

Για τη σάλτσα

300 γρ ντομάτα κονκασέ
ρίγανη
βασιλικό
2 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένο
2 μελιτζάνες φλάσκες μέτριες
1/2 κιλό φέτα
200 γρ κασέρι
ελαιόλαδο
αλάτι - πιπέρι
μαϊντανό για το στόλισμα



Tzeni's Kitchen

 

Διαβάστε Περισσότερα...

Θέλεις δέρμα αλαβάστρινο σαν πορσελάνη; Δες αυτό το Γιαπωνέζικο τρικ ομορφιάς.(Συνταγή)

Γνωρίζατε ότι το ρύζι έχει χρησιμοποιηθεί ως καλλυντικός θεραπευτικός παράγοντας εδώ και αιώνες και είναι αρκετά κοινό στις γιαπωνέζικες συνταγές ομορφιάς ; Είναι πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β που διεγείρουν την ανάπτυξη των κυττάρων, επιβραδύνουν την γήρανση και ενισχύουν την παροχή αίματος στο δέρμα.

Εκτός από αυτές τις χρήσιμες ιδιότητες , το ρυζόνερο είναι ιδανικό για την ενυδάτωση του δέρματος, είναι γεμάτο με αντιοξειδωτικά στοιχεία και έχει την ικανότητα να απορροφά τις υπεριώδεις ακτίνες . Επίσης επιβραδύνει το σχηματισμό μελανίνης, και έτσι εμποδίζει το σχηματισμό κηλίδων και απαλύνει αυτές που ήδη υπάρχουν. Όλα όσα χρειάζεστε δηλαδή για εκθαμβωτική επιδερμίδα και αλαβάστρινο δέρμα όπως έχουν οι γυναίκες στην Άπω Ανατολή.

Γιαπωνέζικη Μάσκα με Ρύζι

1. Θα χρειαστείτε 2-3 κουταλιές της σούπας ακατέργαστο ρύζι της επιλογής σας το οποίο θα βράσετε μέχρι να μαλακώσει (τοποθετούμε το ρύζι αρχικά σε κρύο νερό και ζεσταίνουμε σταδιακά μέχρι να μαλακώσει).

2. Στραγγίζουμε και τοποθετούμε το ρυζόνερο σε ξεχωριστό μπολ.

3. Ξεπλύνετε το ρύζι και προσθέστε μια κουταλιά της σούπας ζεστό γάλα. Ανακατέψτε μέχρι να ενωθούν τα υλικά καλά και προσθέστε μια κουταλιά της σούπας μέλι.

4. Απλώστε μια γενναιόδωρη ποσότητα από τη μάσκα στο πρόσωπό σας. Θυμηθείτε να αφαιρέσετε τυχόν υπολείμματα μακιγιάζ και να καθαρίσετε καλά το πρόσωπό σας πριν την εφαρμογή.

5. Αφαιρέστε προσεκτικά τη μάσκα μετά από μισή ώρα και ξεπλύνετε με το ρυζόνερο.

Συμβουλή

Το ρυζόνερο διατηρείται στο ψυγείο για 3-4 ημέρες. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε 2 φορές την ημέρα, το πρωί και το βράδυ, σαν λοσιόν προσώπου.

diaforetiko.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Γιατί νιώθεις έλλειψη ενέργειας όλη την ώρα

Έχετε αναρωτηθεί γιατί νιώθετε όλη την ώρα καταβεβλημένοι;

Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι. Η αίσθηση κόπωσης και έλλειψης ενέργειας αποτελεί πολύ κλασική ανησυχία στις μέρες μας

Η κακή διατροφή, φτωχή σε θρεπτικά συστατικά και χαμηλή σε θερμίδες, η μη κατανάλωση νερού που οδηγεί σε αφυδάτωση, αλλά και η μεγάλη κατανάλωση καφέ ή ενεργειακών ποτών μπορούν να οδηγήσουν σε αίσθηση κόπωσης.

Ακόμα, η καθιστική ζωή και η έλλειψη σωματικής άσκησης μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω αίσθηση κόπωσης και έλλειψη ενέργειας.

Τα ενεργειακά ποτά που περιέχουν καφεϊνη μπορούν να δώσουν προσωρινά ενέργεια αλλά συνήθως οδηγούν σε rebound effect κόπωσης και αδυναμίας κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Τώρα που αναγνωρίσατε όλους τους λόγους που μπορεί να σας οδηγούν να νιώθετε αδύναμοι, είναι η ώρα να κινηθείτε προς την κατεύθυνση της αλλαγής του τρόπου ζωής σας.

Fitness Health Hellas

Διαβάστε Περισσότερα...

Προμαχώνας: Πουλάνε για 40 ευρώ πλαστά πιστοποιητικά για κορονοϊό (vid)

Πλαστά έγγραφα για αρνητικό τεστ κορονοϊού πωλούν επιτήδειοι στα σύνορα του Προμαχώνα.

Σύμφωνα με όσα μετέδωσε το Mega, οι εντατικοί έλεγχοι που γίνονται στον Προμαχώνα τις τελευταίες ημέρες έδειξαν ότι υπάρχει ολόκληρο σχέδιο επιτήδειων, που πωλούν πιστοποιητικά σε όσους θέλουν να περάσουν τα σύνορα.Πιστοποιητικά που δείχνουν ότι έχουν υποβληθεί σε τεστ για τον κορoνοϊό και είναι αρνητικό. 

Κάποιος, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ του Mega, μπορεί να πληρώσει μέχρι και 30-40 ευρώ για να πάρει ένα τέτοιο πιστοποιητικό. 

Όσον αφορά στον τρόπο δράσης, κάποιοι που έχουν στα χέρια τους τέτοια έγγραφα, τα οποία δεν είναι από πιστοποιημένες μονάδες μοριακού ελέγχου, τα προωθούν σε άλλους και αλλάζουν τα ονόματα του ανθρώπου που υποτίθεται ότι έχει υποβληθεί σε τεστ για τον κορονοϊό.

Αφού οι Αρχές εντόπισαν τέτοια πλαστά έγγραφα, αποφασίστηκε ότι από την προσεχή Τετάρτη θα γίνονται δεκτά μόνο τα πιστοποιητικά από 100 πιστοποιημένα σημεία στα Βαλκάνια. Δεν αποκλείεται μάλιστα, από την Τετάρτη και μετά αν παρατηρηθούν πολλά εισαγόμενα κρούσματα, να κλείσει εντελώς ο Προμαχώνας για κάποιες ημέρες.
reader.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Επετειακό μήνυμα για τον Michael Ventris και την Ελληνική Γραμμική Β γραφή που αποκρυπτογράφησε, μαζί με την Κόμπερ και τον Κτιστόπουλο - του Μ. Τσικριτσή

Του Μηνά Τσικριτσή - ερευνητή αιγαιακών γραφών

Σαν σήμερα 12 Ιουλίου του 1922 γεννήθηκε ο μέγιστος Μάικλ Βέντρις (Michael Ventris, 12 Ιουλίου 1922 – 6 Σεπτεμβρίου 1956) ήταν Άγγλος αρχιτέκτονας και γλωσσολόγος, που σε συνεργασία με την Αμερικανίδα Άλις Κόμπερ και την Στατιστική έρευνα του Κτιστόπουλου, αποκρυπτογράφησε την Γραμμική Β. Πριν αναφερθώ σε επιστολές μεταξύ του Έλληνα Κτιστόπουλου της Κόμπερ και Βέντρις, θα αναφέρω επετειακά λίγα στοιχεία για τον Βέντρις και την αποκρυπτογράφηση της πρώτης Ευρωπαϊκής γραφής που είναι Ελληνική.

Ο Βέντρις ήταν γιος συνταγματάρχη του βρετανικού στρατού, πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε οικοτροφεία της Ελβετίας, όπου φάνηκε η κλίση του στην εκμάθηση γλωσσών. Στο Δημοτικό είχε μάθει Γαλλικά, Γερμανικά, Ελβετικά. Στην Αγγλία σε ηλικία 14 χρονών είχε διδαχθεί τα Λατινικά και τα αρχαία Ελληνικά, τότε παρακολούθησε στο Βρετανικό μουσείο μια διάλεξη του Άρθουρ Έβανς για Μινωικά του ευρήματα. Τότε άκουσε για την Γραμμική Β γραφή, και ρώτησε τον Έβανς εάν είχε αποκρυπτογραφηθεί και πήρε την απάντηση όχι, τότε έβαλε σκοπό της ζωής του να την αποκρυπτογραφήσει.

Από το 1940 όταν ξεκίνησε σπουδές αρχιτεκτονική άρχισε παράλληλα τη μελέτη της Γραμμική Β στίς λιγοστές επιγραφές που είχε δημοσιεύση ο Έβανς. Το 1942 παντρεύτηκε και ξεκίνησε εκπαίδευση πιλότου στην RAF αλλά κατέληξε να ασχολεθεί με την αποκρυπτογράφηση κωδικοποιημένων εχθρικών μηνυμάτων. Το 1946 συνέχισε τις αρχιτεκτονικές του σπουδές, έτσι πήρε το πτυχίο το 1949 αμέσως βρήκε δουλειά στο υπουργείο Παιδείας ως μέλος ομάδας σχεδιασμού σχολικών κτιρίων. Η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β δεν είχε σταματήσει να στοιχειώνει το μυαλό του και κατά τα τέλη του 1949 έστειλε ένα ερωτηματολόγιο σε όλους τους ειδικούς (γλωσσολόγους, ιστορικούς και αρχαιολόγους) που τους απασχολούσε το ίδιο θέμα, προτείνοντάς τους να βρεθούν την Πρωτοχρονιά του 1950 για ανταλλαγή απόψεων.

Εχοντας μάλιστα τακτική αλληλογραφία με άλλους ερευνητές και επαφή με καταξιωμένους επιστήμονες, όπως ο σερ Τζων Μάιρς. οι Αμερικανοί Έμμετ Μπένετ και Άλις Κόμπερ, δεν σημειώθηκε σημαντική πρόοδος, ώσπου η Αμερικανίδα ερευνήτρια Άλις Κόμπερ παρατήρησε ότι ομάδες συμβόλων, που ονομάστηκαν τα τριάδες της Κόμπερ, φανέρωναν κλίση λέξεων. Η κλίση οδήγησε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για γλώσσα με γραμματικούς κανόνες όπως της Ελληνικής και της Λατινικής, όχι της Ετρουσκικής.

Στο σημείο αυτο πρέπει να αναφερθούμε στον Κτιστόπουλο (σ.σ. από το Αιτωλικό) που πέθανε στις 7 του Οχτώβρη του 1977, του οποίου οι εργασίες του προηγήθηκαν των μελετών του Βέντρις. Οι ξένοι μελετητές τον αναφέρουν περισσότερο από τους Έλληνες ειδικούς. Ξένες αρχαιολογικές εταιρείες τον έκαμαν μέλος τους. Άλλ’ έχει ιδιαίτερη σημασία η φήμη του ανάμεσα στους ξένους επιστήμονες. Έγραψε λίγα, αλλ’ ουσιωδέστατα. Αναφέρουμε το κυριότερο μελέτημά του: «Το μινωικό αίνιγμα» (1940), «Συμβολή στο πρόβλημα της μινωικής γραφής» (1945), «Πρώτες παρατηρήσεις στις επιγραφές της Πύλου» (1951), «Αναζητήσεις στις μινωικές λέξεις» (1952), «Στατιστικά στοιχεία από τις μινωικές λέξεις», ένα μελέτημα περί του δίσκου της Φαιστού και μυκηναϊκές μελέτες – μια εντύπωση για τις σχέσεις ανάμεσα στη γραφή Α και στη γραφή Β». Χαρακτηριστικά σας επισυνάπτω την κριτική του Αρχαιολόγου Ν. Πλάτωνα σε μελέτη του Κτιστόπουλου που κατέθεσε στην Ακαδημία Αθηνών το 1945.

Βιβλιοκρισία του έργου του Κτιστόπουλου,
από τον αρχαιολόγο Νικόλαο Πλάτωνα.

Μετά από ένα χρόνο ο Βέντρις το 1950 έκανε προσπάθεια να οργανώσει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των ερευνητών. Όμως κανένας ερευνητής (συμπεριλαμβανομένου του Βέντρις) δεν τόλμησε να προτείνει ότι η γλώσσα της Γραμμικής Β είναι Ελληνική (ποιος τολμούσε να σκεφτεί διαφορετικά, σε μια εποχή που άρχιζαν να επιβάλλουν το σαθρό ινδοευρωπαϊκό αφήγημα και το σημιτικό). 

Σε επιστολές του Κτιστόπουλου προς την Α. Κόπερ προσπαθεί και μεταγράφει τις επιγραφές σε Ελληνικά. Ο Κτιστόπουλος ήταν ο πρώτος ερευνητής στην εποχή της αποκρυπτογράφησης που πίστευε στην ελληνική εκδοχή από το 1945 σε σχέση με όλους Εβανς, Βέντρις κά. που θεωρούσαν αρχικά ότι η γραφή δεν μπορούσε να είναι Ελληνική. Το λάθος του Κτιστόπουλου ήταν ότι δεν σκέφτηκε να βρεί γνωστά τοπωνύμια (Πύλος - Κνωσός, Αμνισός, κ.ά.), αφού γνώριζε ότι τα κείμενα ήταν Λογιστικά και θα είχαν καταγραφές προϊόντων απο διάφορες πόλεις.

Το 1951 άρχισε να διανέμει τις Σημειώσεις Εργασίας του σε άλλους ερευνητές και να σχηματίζει κανάβους, όπου καταχώριζε τα σύμβολα ανάλογα με την πιθανή σημασία τους. Παραιτήθηκε μάλιστα από την αρχιτεκτονική εργασία του για να ασχοληθεί με την αποκρυπτογράφηση. Τελικά το 1952 αποτόλμησε να εγκαταλείψει την υπόθεση της Ετρουσκικής γλώσσας και να δοκιμάσει την πιθανότητα της Ελληνικής. Η σημαντικότερη ιδέα ήταν ότι σκέφτηκε ότι τα τοπωνύμια που ίσως παρέμεναν με την ίδια προφορά και ήταν ανεξάρτητα απο την γλώσσα. Είχε παρατηρήσει ότι η Γραμμική Β είχε 8 κοινά σύμβολα με το γνωστό Κυπριακό συλλαβάριο.

Ήδη είχαν ανακαλυφθεί και δημοσιευτεί οι πινακίδες Γραμμικής Β που βρέθηκαν στο ανάκτορο της Πύλου. Για παράδειγμα παρατήρησε ότι σε πολλές επιγραφές της Πύλου με μεγάλα σύμβολα ήταν γραμμένη μια δυσύλλαβη λέξη που η δεύτερη συλλαβή ήταν γνωστή απο το κυπριακο ως +, lo λογικό ήταν να σκεφτεί ότι η πρώτη θα πρέπει να ήταν pu, δηλώνοτας το τοπωνύμιο pu-lo = Πύλος, παρόμοια ο Κτιστόπουλος είχε βρει Στατιστικά κάποια φωνήεντα και ο Βέντρις γνώριζε το a έτσι βρήκε εύκολα απο τις τριάδες της Κόμπερ να εντοπίσει το τοπωνύμιο με την λέξη A-mi-ni-so = Αμνισός, κ.ά.

 Μετά την εκδ. του βιβλίου μου το 2001 «Γραμμική Α, συμβολή στην κατανόηση μιας Αιγαιακής γραφής» προσπάθησα και απέκτησα κάποιες σημειώσεις από το αρχείο του Κωσταντίνου Κτιστόπουλου σε σχέση με τις αντιλήψεις του στην γραμμική Α, Β και τον Δίσκο της Φαιστού. Μέρος του υλικού το επισυνάπτω για να δείτε την προσπάθεια του μοναδικού Έλληνα που είχε επαφές πρώτα με την Ά. Κόπερ και μετά με τον Βέντρις σε σχέση με την αποκρυπτογράφησης της Γραμμική B.

Ο Κτιστόπουλος ήταν ο μόνος Έλληνας που απάντησε στο ερωτηματολόγιο του Βέντρις και από τις απαντήσεις σε αυτό συντέθηκε το «Mid-Century Report» (Έκθεση στα μέσα του αιώνα για τις γλώσσες του μινωικού και μυκηναϊκού πολιτισμού). Η συμβολή του Κτιστόπουλου στην «κοινή» προσπάθεια προκύπτει και από τη συχνή και ιδιαίτερη μνεία που κάνει σ’ αυτόν ο Βέντρις στις σημειώσεις του και από την αλληλογραφία των δύο ανδρών.

Μετά την ανακοίνωση της αποκρυπτογράφησης, οι ενδιαφερόμενοι για την μυκηναϊκή επιγραφική άρχισαν να οργανώνονται. Ο Κτιστόπουλος ήταν ο μόνος Έλληνας που δικαιωματικά κλήθηκε για να συμμετάσχει στο διεθνές συνέδριο που έλαβε χώρα στο προάστιο του Παρισιού Gif-sur-Yvette από 3 έως 7 Απριλίου 1956.

Μυκηνολόγοι συμμετέχοντες στο Α Διεθνές Συμπόσιο Μυκηνολόγων στο Ζιφ.
ΠΗΓΗ: Robinson A. "Ο άνθρωπος που αποκρυπτογράφησε την γραμμική Β", εκδόσεις Πατάκη, 2003.

Συμμετείχε μάλιστα με δύο σημαντικές ανακοινώσεις: η μία με τίτλο Changements de terminaison en lineaire B (Μεταβολές καταλήξεων στη Γραμμική Β), και η άλλη Relations entre lineaire A et lineaire B (Σχέσεις μεταξύ Γραμμικής Α και Β). Για την σπουδαιότητα του συνεδρίου αρκεί να αναφέρουμε ότι εκείνοι που συμμετείχαν, καθηγητές, υφηγητές, διδάκτορες, που διέπρεψαν αργότερα ο καθένας στον τομέα του. Οι μόνοι που δεν διέθεταν κάποιο πανεπιστημιακό τίτλο έστω κάπως σχετικό με το αντικείμενο, ήταν ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής Βέντρις που ήταν αρχιτέκτονας και ο Κτιστόπουλος, πτυχιούχος νομικής. Γι αυτό ο Βέντρις αισθάνονταν με τον Κτιστόπουλο μεγαλύτερη οικειότητα (που είχε προηγηθεί με την στατιστική στα σύμβολα της Γραμμικής Β). Ο Βέντρις συνομιλούσε με τους υπόλοιπους συνέδρους στη γλώσσα τους με τον καθένα, ενώ με τον Κτιστόπουλο στα νέα ελληνικά τα οποία στο μεταξύ είχε μάθει.

Το υλικό αυτό σας το στέλνω ως συμπλήρωμα των σεμιναρίων που έχετε παρακολουθήσει, στα οποία έχουμε αναφερθεί στην διαδικασία αποκρυπτογράφησης.

Εύχομαι να περάσετε όπως έλεγαν οι Κρῆτες - δροϊόν = καλόν καλοκαίρι με όλες τις αισθήσεις σε εγρήγορση - έχοντας κατά νουν το ρήμα λάω = βλέπω -  θεωρώ, όπως αυτός που θεωρεί μακριά, ο λα-γωός / λαγός θεωρεί με την ακοή «τὸ ὢς ὠτός, ὁ μεγάλα ὦτα ἔχων»…

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Διαβάστε Περισσότερα...