Εκπαιδευτικός τα λέει έξω από τα δόντια για τα σχολεία που κατήντησαν αναμορφωτήρια

Αυτό που με εκπλήσσει προσωπικά στο βίντεο με τον ας τον πούμε μαθητή του ΕΠΑΛ δεν είναι το περιστατικό, καθώς όσοι δουλεύουμε σε σχολεία γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι μεμονωμένές περιπτώσεις. Σε καθημερινή βάση ακούμε από απλά χέσ@@@@, αντε γ@@@@, άι παράτα με, άι στο δ@@@@, είσαι τρελή, δεν πήρες τα χάπια σου, θα σου κάνω μήνυση και διάφορα άλλα. 

Αυτό που με εκπλήσσει είναι ότι πέφτουν από τα σύννεφα για το πώς είναι οι μαθητές και τί συνθήκες επικρατούν στα σχολεία. Θα έπρεπε να βγαίνουν σε βίντεο τα περιστατικά που διαχειριζόμαστε όχι μόνο με προβληματικούς μαθητές, αλλά και με προβληματικούς γονείς που έχουν απειλήσει με ξύλο, με καραμπίνα, με εισαγγελείς, γιατί το βλαστάρι που μεγαλώνουν έφαγε τιμωρία. 


Φυσικά δεν είναι έτσι όλοι οι μαθητές ούτε όλοι οι γονείς. Ομως αυτό ισχύει για αρκετά σχολεία, όπου υπάρχουν συμμορίες, δε γίνεται μάθημα, οι εκπαιδευτικοί πηγαινοέρχονται άρρωστοι, τα αυτοκίνητα τους πληρώνουν τη νύφη, γιατί τιμώρησαν, έβαλαν κακό βαθμό κι άφησαν στην ίδια τάξη. Σχολεία που θυμίζουν αναμορφωτήρια.

Και για όσους μιλάνε για αδιάφορους και παραιτημένους να πάνε εκείνοι να ασχοληθούν με τις περιπτώσεις σαν αυτές του βίντεο. Ο άλλος πάει να κάνει ένα μάθημα, αυτό σπούδασε, δεν πάει να κάνει ούτε τον αστυνόμο, ούτε τον κοινωνικό λειτουργό, ούτε τον θηριοδαμαστή. Λειτουργούμε πλέον μέσα σε μία ασυδοσία με τα χέρια δεμένα, γιατί αν του φωνάξεις, αν του μιλήσεις κάπως, αν τον τιμωρήσεις, που μέχρι 2 ημέρες μπορεί να φάει αποβολή, σιγά τα ωά, θα σε κρεμάσουν ανάποδα και θα απολογείσαι γιατί ο γάιδαρος δεν πετάει.

Προχτές πήγε συνάδελφος στο γραφείο μαθήτρια που είχε κινητό στην τάξη και έγινε χαμός με τους γονείς. Που δεν ήταν μόνο το παιδί του με κινητό, που ήταν και άλλοι, που η καθηγήτρια το έκανε επίτηδες, που μίλησε έτσι στο παιδί, που το παιδί είναι ευαίσθητο, που ο πατέρας έκανε καταγγελία, που δε μας παρατάνε. 

Αν τώρα η καθηγήτρια δεν ξαναασχοληθεί εκεί μέσα, θα φταίει; Να πώς σε οδηγούν σε παραίτηση και ως εκπαιδευτικό και ως αστυνομικό. Πας να βάλεις μία τάξη και εμφανίζονται όλοι οι κανιμπάλ να σε τρέχουν και ένα υπουργείο να πυροβολεί τον πιανίστα, αντί να πυροβολεί τον φάλτσο τραγουδιστή.

Μπουχτίσαμε από ευαισθησία.

Της Ελένης Παπαδοπούλου

freepen.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Μαζί με τον Μπράιαντ σκοτώθηκαν προπονητής του μπέιζμπολ με τη σύζυγο και την κόρη τους

Το κολέγιο Orange Coast επιβεβαίωσε τον θάνατο του προπονητή της ομάδας μπέιζμπολ Τζον Αλτομπέλι, που μαζί με τη σύζυγό του και την ανήλικη κόρη τους επέβαιναν στο ίδιο ελικόπτερο με τον διάσημο μπασκετμπολίστα Κόμπι Μπράιντ.

Προπονήσεις μπάσκετ

Ο Κόμπι Μπράιαντ και η 13χρονη κόρη του έχασαν τη ζωή τους κατά την πτώση του ελικοπτέρου, από την οποία, εκτός του πιλότου, επιβεβαιώνεται ότι σκοτώθηκαν ο προπονητής Τζον Αλτομπέλι, με τη γυναίκα του και την ανήλικη κόρη τους.

Δείτε επίσης: Κόμπι Μπράιαντ - Η ιστορία του θρύλου «Μπλακ Μάμπα»

Η κόρη του Αλτομπέλι, ο οποίος ήταν προπονητής στο κολέγιο Orange Coast, προπονείτο στο μπάσκετ μαζί με την κόρη του Κόμπι Μπράιαντ.

Orange Coast College@orangecoast

Update: The Altobelli Family has confirmed that Coach Altobelli's wife, Keri, and daughter, Alyssa, were among those who perished in the helicopter crash that took his life today. Our deepest condolences go out to the family. Our hearts are with you. http://www.orangecoastcollege.edu/news/Lists/Posts/Post.aspx?ID=21742 …

557

7:57 μ.μ. - 26 Ιαν 2020

Πληροφορίες και απόρρητο για τις Διαφημίσεις του Twitter

308 άτομα συζητούν σχετικά με αυτό

Αλλα τρία άτομα

Στο μοιραίο αεροσκάφος επέβαιναν άλλα τρία άτομα, η ταυτότητα των οποίων δεν έχει γίνει ακόμα γνωστή.

in.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Κόμπι Μπράιαντ: Το συγκλονιστικό γράμμα στον 17χρονο εαυτό του

Όταν ο Κόμπι Μπράιαντ αποφάσισε να βάλει τίτλους τέλους στη μυθική καριέρα του, είχε δημοσιοποιηθεί ένα συγκλονιστικό γράμμα που είχε γράψει ο ίδιος με αποδέκτη τον 17χρονο εαυτό του.

Τον Ιούλιο του 2016, ύστερα από 20 χρόνια ανεπανάληπτης καριέρας, ο Κόμπι Μπράιαντ αποφάσισε να βάλει τίτλους τέλους. Στη μυθική διαδρομή του στα παρκέ του ΝΒΑ κατέκτησε πέντε δαχτυλίδια με τους Λος Άντζελες Λέικερς και αναρίθμητες διακρίσεις σε προσωπικό επίπεδο. Η πορεία του ήταν συγκλονιστική και το φινάλε ήταν όπως ο ίδιος το ονειρευόταν.

Τότε μάλιστα, όπως γράφει το Sport24.gr, αποφάσισε να γράψει ένα γράμμα για τον 17χρονο εαυτό του. Ξέρετε, πριν ξεκινήσει η πορεία του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου και αποκτήσει τη δική του χρυσή σελίδα στην ιστορία του αθλήματος. Ένα γράμμα όπου συμβούλευε τον εαυτό του, λίγο πριν κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα.

Την ημέρα που η ζωή τού έπαιξε το πιο άσχημο παιχνίδι, δεν θα μπορούσαμε να μην θυμηθούμε τα όσα συγκλονιστικά είχε γράψει για την αφεντιά του. Απόσταγμα ζωής...

Θυμηθείτε το γράμμα του Κόμπι Μπράιαντ:

"Αγαπητέ μου 17χρονε εαυτέ,

Όταν αύριο γίνει πραγματικότητα το όνειρό σου με τους Λέικερς, θα πρέπει να καταλάβεις τον τρόπο που θα επενδύσεις στο μέλλον της οικογένειας και των παιδιών σου. Αυτό ακούγεται απλό και πολύ εύκολο, αλλά πάρε λίγο χρόνο για να το σκεφτείς περισσότερο.

Είπα ΕΠΕΝΔΥΣΕ.

Δεν είπα ΔΩΣΕ.

Άσε με να σου εξηγήσω.

Καθαρά το να δίνεις υλικά πράγματα στους αδελφούς και τους φίλους σου μπορεί να ακούγεται ως μία σωστή απόφαση. Τους αγαπάς και είναι πάντα δίπλα σου όταν μεγαλώνεις, γι’ αυτό είναι σωστό να μοιράζονται την επιτυχία σου και ό,τι άλλο έρχεται. Γι’ αυτό, τους παίρνεις ένα αυτοκίνητο, ένα μεγάλο σπίτι, πληρώνεις τους λογαριασμούς τους. Θέλεις να ζουν μία όμορφη και άνετη ζωή, έτσι;

Αλλά θα έρθει η ημέρα που θα καταλάβεις πως όσο πίστευες ότι έκανες το σωστό, ουσιαστικά τους κρατούσες σε απόσταση.

Θα καταλάβεις ότι τους φρόντιζες γιατί ΕΣΥ αισθανόσουν καλά, ΕΣΥ ήσουν χαρούμενος, βλέποντάς τους να χαμογελούν και αυτό είναι τρομερά εγωιστικό από τη μεριά σου. Όταν ήσουν ικανοποιημένος με τον εαυτό σου, τότε αργά-αργά τους έτρωγες τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους. Απλά πρόσθετες υλικά αγαθά στις ζωές τους, όμως αφαιρούσες τα πιο πολύτιμα δώρα: Ανεξαρτησία και ανάπτυξη.

Καταλαβαίνω πως θα είσαι ο επικεφαλής της οικογένειας και γι’ αυτό θα πρέπει να πάρεις δύσκολες αποφάσεις, ακόμη κι αν οι αδελφοί και φίλοι σου δεν το καταλαβαίνουν εγκαίρως. Επένδυσε στο μέλλον τους και μην δίνεις απλά.

Χρησιμοποίησε την επιτυχία, τον πλούτο και την επιρροή σου για να τους βάλεις στην καλύτερη θέση και να καταλάβουν το όνειρό τους, βρίσκοντας και τον αληθινό τους σκοπό. Βάλτους μέσω του σχολείου, προετοίμασέ τους για τις συνεντεύξεις για δουλειά και να τους βοηθήσεις να γίνουν ηγέτες των δικών τους δικαιωμάτων. Κράτησέ τους στο ίδιο επίπεδο της σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης, που πήγαν εσένα εκεί και θέλεις να βρεθούν και εκείνοι.

Σου γράφω τώρα για να ξεκινήσεις αμέσως τη διαδικασία και για να μην έρθεις αντιμέτωπος με την καρδιά και να πολεμάς να τους απογαλακτίσεις από την εξάρτησή τους. Η εξάρτηση αυτή τους οδηγεί στο θυμό, δυσαρέσκεια και ζήλεια απ’ όλους τους εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένου και εσένα.

Όσο περνάει ο χρόνος, τους βλέπεις να αναπτύσσονται ανεξάρτητοι, να έχουν τις δικές τους φιλοδοξίες, να ζουν τις ζωές τους και η σχέση σου με όλους θα είναι καλύτερη. Θα μπορούσα να σου γράψω πολλά περισσότερα, αλλά στα 17, ξέρω ότι δεν μπορείς να προσέξεις αυτό που πρέπει μέσα σε 2.000 λέξεις.

Την επόμενη φορά που θα σου γράψω, θα μπλέξω τις προκλήσεις μεταξύ αίματος και δουλειών. Η πιο σημαντική συμβουλή που μπορώ να σου δώσω είναι πως οι γονείς παραμένουν ΓΟΝΕΙΣ και όχι μάνατζερ.

Πριν υπογράψεις το πρώτο σου συμβόλαιο, σκέψου ένα κατάλληλο μπάτζετ για τους γονείς σου, ένα που θα τους επιτρέψει να ζήσουν όμορφα, όσο εσύ θα αναπτύσσεσαι για να έχεις μακροχρόνια επιτυχία. Έτσι, τα παιδιά των παιδιών σου και τα παιδιά τους θα είναι σε θέση να επενδύσουν στο μέλλον τους, όταν έρθει η ώρα.

Η ζωή σου πρόκειται να αλλάξει και τα πράγματα θα έρθουν σε σένα πολύ γρήγορα. Αλλά, αυτό άστο για λίγο στην άκρη, όταν θα ξαπλώνεις το βράδυ, ύστερα από μία προπόνηση εννέα ωρών.

Πίστεψέ με, όταν κανονίζεις τα πράγματα σωστά από την αρχή θα αποφύγεις δάκρυα και πόνους στην καρδιά, μερικά από τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα.

Με αγάπη,

Κόμπι".

news247.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Νέος κορονοϊος: Στην Ουχάν ο πρωθυπουργός της Κίνας

Ο πρωθυπουργός της Κίνας Λι Κετσιάνγκ επισκέφθηκε σήμερα την πόλη Ουχάν, επίκεντρο της επιδημίας πνευμονίας που προκαλεί νέος κορονοϊός, καθώς ο απολογισμός των θυμάτων έχει πλέον φθάσει τους 80 νεκρούς και τα κρούσματα μέχρι τώρα έχουν ξεπεράσει τα 2.700, γνωστοποίησε η κινεζική κυβέρνηση.

Ο Λι επισκέφθηκε την πόλη για να επιθεωρήσει τις συνεχιζόμενες προσπάθειες για τον περιορισμό της επιδημίας, συναντήθηκε με ασθενείς και με μέλη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, διευκρίνισε σε ανακοίνωσή της η κυβέρνηση.

Ο Λι πήγε στην Ουχάν για να «κατευθύνει» το έργο των υγειονομικών αρχών, αναφέρεται στην ανακοίνωση της κυβέρνησης. Δόθηκαν ταυτόχρονα στη δημοσιότητα φωτογραφίες στις οποίες ο κινέζος πρωθυπουργός εικονίζεται με μπλε ιατρική μπλούζα και μάσκα ίδιου χρώματος στο πρόσωπο.

Αυτή είναι η πρώτη επίσκεψη κορυφαίου κυβερνητικού αξιωματούχου στην πόλη αφότου ξέσπασε η επιδημία.

Πηγή: ΑΜΠΕ, Reuters

Διαβάστε Περισσότερα...

Πανώλη: Η φοβερή επιδημία που σκότωσε περισσότερους από 20.000.000 Ευρωπαίους (1347-1351)

Τι είναι και πώς μεταδίδεται η πανώλη - Πώς έφτασε από την Ασία στην Ευρώπη - Η μετάδοσή της στη Γηραιά Ήπειρο και οι μαζικοί θάνατοι εξαιτίας της - Η αδυναμία των γιατρών να την αντιμετωπίσουν - Άγνωστα στοιχεία για την πανώλη στην Κωνσταντινούπολη και στον ελλαδικό χώρο

Το θέμα του σημερινού μας άρθρου είναι μάλλον μακάβριο και καθόλου ελκυστικό. Ο νέος κοροναϊός που ξεκίνησε από την Κίνα και έχει προκαλέσει παγκόσμια ανησυχία, είναι η αφορμή που μας έκανε να γράψουμε το άρθρο αυτό.

Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για ένα άρθρο καθαρά ιστορικό και ενημερωτικό, ότι δεν κινδυνολογούμε και ότι, όπως θα δουν οι αναγνώστες μας, η ιατρική την εποχή που η μαύρη πανώλη «χτύπησε» την Ευρώπη (1347-1351), ήταν σε νηπιακό στάδιο, για να μην γράψουμε ότι ήταν ανύπαρκτη.

Η επιδημία της πανώλης προκάλεσε τον θάνατο 20-25 εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ευρώπη και συνολικά, ίσως και 100 εκατομμυρίων, μαζί μ’ αυτούς που έχασαν τη ζωή τους σε Ασία και Αφρική.

Κι ενώ για τον «μαύρο θάνατο» (black death), μπορείτε να βρείτε αρκετά στοιχεία στο διαδίκτυο, υπάρχουν ελάχιστες αναφορές για τα θύματα της πανώλης στην Βυζαντινή αυτοκρατορία και ιδιαίτερα στον ελλαδικό χώρο. Βρήκαμε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία και θα τα παρουσιάσουμε.

Τι είναι η πανώλη(ς)

Η πανώλη(ς) (αγγλ. plague, γαλλ. peste), είναι ένα βαρύτατο λοιμώδες νόσημα, προκαλούμενο από τον βάκιλο του Γιερσέν (Yersin), ένα αρνητικό κατά gram βακτηρίδιο της οικογένειας της εντεροβακτηριοειδών.

Επειδή οι όροι, αρνητικό κατά gram και θετικό κατά gram χρησιμοποιούνται ευρέως και φυσικά οι μη ειδικοί δεν γνωρίζουν για τι ακριβώς πρόκειται, θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά. Τα στοιχεία προέρχονται από το λήμμα γκραμ, του μνημειώδους «Χρηστικού Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών» (έκδ. 2014)

gram αρνητικός και αρνητικός κατά gram: που παίρνει κόκκινο χρώμα όταν εφαρμόζεται η χρώση gram

gram θετικός και θετικός κατά gram: που διατηρεί το μοβ χρώμα όταν εφαρμόζεται η χρώση gram.

Η χρώση κατά gram, είναι μέθοδος επεξεργασίας ιστών ή σωματικών υγρών που έχουν υποστεί βακτηριακή μόλυνση, κατά την οποία τα βακτήρια αρχικά χρωματίζονται μοβ και στη συνέχεια με διαδοχική χρήση οργανικού διαλύτη και δεύτερης χρωστικής, είτε διατηρούν το χρώμα αυτό είτε αποχρωματίζονται και βάφονται κόκκινα, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκουν (gram θετικό ή gram αρνητικό αντίστοιχα). Η μέθοδος πήρε το όνομά της από τον Δανό φυσικό και βακτηριολόγο Hans C. J. Gram (1853-1938).

Μετά τη σύντομη, αλλά ενδιαφέρουσα πιστεύουμε αυτή παρένθεση, επανερχόμαστε στην πανώλη.

Η πανώλη, υπήρξε μάστιγα της ανθρωπότητας από την αρχαιότητα. Είναι ίσως το λοιμώδες νόσημα που είχε προκαλέσει τους περισσότερους θανάτους στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το βακτήριο της πανώλης, ανακαλύφθηκε το 1894 από τον Γαλλοελβετό γιατρό Alexandre Yersin (1863-1943).

Η βουβωνική πανώλη, χαρακτηρίζεται από διόγκωση των λεμφαδένων, κυρίως της βουβωνικής χώρας, αλλά και του λαιμού και των μασχαλών. Η μεγάλη και σκληρή αυτή διόγκωση των λεμφαδένων, συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, θόλωση της διάνοιας και παραλήρημα. Η εξέλιξή της ήταν στο παρελθόν θανατηφόρα, λόγω σηψαιμικής διασποράς της νόσου σ’ όλο το σώμα. Η πνευμονική πανώλη χαρακτηρίζεται, εκτός από τον υψηλό πυρετό, από έντονη δύσπνοια, κυάνωση και αιματηρή απόχρεμψη γεμάτη βακτηρίδια, κάτι που κάνει τη μορφή αυτή της νόσου πολύ μεταδοτική.

Χωρίς θεραπεία, ο θάνατος επέρχεται σε λίγες μέρες.

Σήμερα η πανώλη αντιμετωπίζεται στις περισσότερες περιπτώσεις με επιτυχία, χάρη στα αντιβιοτικά που περιέχουν στρεπτομυκίνη.

Πώς μεταδίδεται η πανώλη;

Η πανώλη μεταδίδεται στον άνθρωπο από τον ψύλλο του αρουραίου. Στην περίπτωση πνευμονικής μορφής της νόσου, μπορεί να μεταδοθεί και από άνθρωπο σε άνθρωπο. Γενικότερα, η ονομασία «πανώλης» έχει δοθεί στο παρελθόν σε διάφορα λοιμώδη επιδημικά νοσήματα με κοινό χαρακτηριστικό την πρόκληση μεγάλου αριθμού θανάτων.
Πώς ξεκίνησε ο «μαύρος θάνατος»

Το 1331, ξέσπασε μεγάλη επιδημία πανώλης στην αυτοκρατορία της Κίνας. Το 1338-1339, η επιδημία έφτασε στη χριστιανική κοινότητα της Ασσυριακής Εκκλησίας στη λίμνη Ισίκ Κουλ της σημερινής Κιργισίας. Το 1346 εμφανίστηκαν τα πρώτα συμπτώματα στην πόλη Σαράι στον κάτω ρου του Βόλγα, ενώ πολύ σύντομα επεκτάθηκε στην Κριμαία και το Αστραχάν, που βρίσκεται στη σημερινή Ρωσία.

Το ίδιο έτος, η Χρυσή Ορδή των Μογγόλων, πολιορκούσε την πόλη Καφφά της Κριμαίας που βρισκόταν υπό την κατοχή των Γενοβέζων. Πρόκειται για την αρχαιοελληνική πόλη Θεοδοσία, η οποία και σήμερα έχει το όνομα αυτό. Οι Μογγόλοι στη διάρκεια της πολιορκίας, έριχναν στην πολιορκημένη πόλη πτώματα ανθρώπων που είχαν πεθάνει από πανώλη, δένοντας τα σε καταπέλτες και εκσφενδονίζοντάς τα! Οι πολιορκημένοι έριχναν τα πτώματα στην θάλασσα, αλλά το κακό είχε γίνει. Η πανώλη είχε πλήξει την Κάφφα .Γενοβέζικα καράβια, μετέφεραν τη θανατηφόρα αυτή ασθένεια (1347) στην Κωνσταντινούπολη, το Κάιρο, τη Μεσσήνη και τη Σικελία. Από εκεί τα επόμενα χρόνια, ως το 1351, μεταφέρθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι ψύλλοι που ζούσαν παρασιτικά στις ράχες των καφέ αρουραίων (David Nicholas, «Η εξέλιξη του Μεσαιωνικού Κόσμου»), ευθύνονταν για ό,τι ακολούθησε. Στις αρχές του 1348, η νόσος είχε διαδοθεί στην κεντρική Γαλλία. Τον χειμώνα του ίδιου έτους στη νότια Αγγλία και ως τα τέλη του 1349 στην υπόλοιπη Αγγλία και τις Κάτω Χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο). Στη συνέχεια διαδόθηκε βορειοανατολικά στη Σκανδιναβία και τη σλαβική Ευρώπη. Φλύκταινες εμφανίζονταν στη βουβωνική χώρα και τις μασχάλες. Αν έσπαζαν, ο θάνατος ήταν αναπόφευκτος, διαφορετικά, ο ασθενής μπορούσε να αναρρώσει. Η πνευμονική πανώλη που μεταδίδεται από την ανθρώπινη επαφή και η σηψαιμική πανώλη, ήταν θανατηφόρες και ο θάνατος ερχόταν ταχύτατα. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από το “The Chronicle Jean de Venette” για την κατάσταση στη Γαλλία το 1348.

«Όλον εκείνο το χρόνο (το 1348) και τον επόμενο, η θνησιμότητα των ανδρών και των γυναικών, των νέων πιότερο απ' ό,τι των ηλικιωμένων, στο Παρίσι και στο βασίλειο της Γαλλίας, και μάλιστα, όπως λέγεται και σε άλλα μέρη του κόσμου, ήταν τόσο μεγάλη που ήταν σχεδόν αδύνατον να ταφούν οι νεκροί. Οι άνθρωποι αρρώσταιναν δυο τρεις μέρες και κάτι παραπάνω και μετά πέθαιναν ξαφνικά κι ας ήταν μέχρι χτες υγιέστατοι. Αυτός που τον έβλεπες γερό τη μία μέρα ήταν πεθαμένος την επόμενη και τον πηγαίνανε γραμμή στον τάφο... Αυτή η πληγή και η αρρώστια οφείλονταν στη συναναστροφή και τη μετάδοση επειδή όταν ένας γερός επισκεπτόταν έναν άρρωστο ήταν σπάνιο να γλιτώσει ο ίδιος το θάνατο. Γι' αυτό σε πολλές πόλεις οι λιγόψυχοι ιερείς εγκατέλειπαν το ποίμνιό τους και άφηναν την άσκηση των ενοριακών καθηκόντων στους πιο θαρραλέους μοναχούς. Σε πολλά μέρη δεν γλίτωναν ούτε οι δύο στους είκοσι. Τόσο υψηλή ήταν η θνησιμότητα στο Οτέλ Ντιέ(Hotel –Dieu, μεσαιωνικό νοσοκομείο)στο Παρίσι, που για πολύ καιρό πάνω από 500 νεκροί μεταφέρονταν καθημερινά με κάρα και με μεγάλη κατάνυξη στο κοιμητήριο των Αθώων Νηπίων για ταφή... Πολλά χωριά στις επαρχίες και πολλές κατοικίες σε άλλες πόλεις άδειασαν και ερήμωσαν. Πολλά σπίτια ακόμα και λαμπρά οικήματα σύντομα μετατράπηκαν σε ερείπια».

Η ιατρική αντιμετώπιση της πανώλης

Οι ιατρικές γνώσεις της εποχής, στηρίζονταν στον Ιπποκράτη και τον Γαληνό. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι επρόκειτο για μολυσματική ασθένεια και απέδιδαν την πανώλη είτε σε μολυσμένους ανέμους με ανυπόφορη οσμή που προέρχονταν από την Ασία, είτε σε αναθυμιάσεις και ατμούς από το κέντρο της Γης!

Ο ύπνος στη διάρκεια της μέρας ήταν απαγορευμένος, έπρεπε να ανοίγονται τα παράθυρα των σπιτιών που «έβλεπαν» προς τον βοριά, η ζέστη και ο νοτιάς θεωρούνταν πολύ επικίνδυνος συνδυασμός. Η ασθένεια έπληττε περισσότερο τους άντρες παρά τις γυναίκες και πιο πολύ τους νέους και όχι τους ηλικιωμένους!

Οι γιατροί της πανώλης (plague doctors), είχαν, όπως βλέπετε και στην εικόνα, αμφίεση και «εξοπλισμό» που θυμίζουν… κακόγουστη αποκριάτικη μεταμφίεση!

Μερικές από τις «θεραπείες» που εξασκούνταν, ήταν:
Κάψιμο φλοιών κυδωνιών και κορμών λαχάνων
Κάψιμο ευωδιαστών ξύλων στις καλύβες
Βράσιμο του νερού και έπειτα ψήσιμο του κρέατος
Αποχή από τη σεξουαλική πράξη
Εφαρμογή πολλών αφαιμάξεων
(Πηγή: Βικιπαίδεια)

Και, όπως πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις, υπήρχαν τα εξιλαστήρια θύματα. Άνθρωποι που δεν είχαν καμία σχέση με την πανώλη και την εξάπλωσή της, θανατώθηκαν. Ανάμεσα τους, χιλιάδες Εβραίοι.

Η πανώλη(ς) στο Βυζάντιο και τον ελλαδικό χώρο

Για τον «μαύρο θάνατο», έχουμε τις αναφορές των Βυζαντινών χρονογράφων και ιστορικών Καντακουζηνού και Γρηγορά. Στους μεταγενέστερους(Δούκας, Χαλκοκονδύλης, Σφραντζής), οι αναφορές γίνονται στο περιθώριο της μνείας άλλων γεγονότων. Όπως αναφέραμε, το 1347, η πανώλη «χτύπησε» την Κωνσταντινούπολη.

Ο Γρηγοράς αναφέρει ότι το 1347, επεκτάθηκε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Το φθινόπωρο του έτους αυτού, η πανώλη επισημαίνεται στην Εύβοια, τη Μεθώνη, την Κρήτη και πιθανότατα στη Θράκη και τη Μακεδονία. Το 1348, «η απροσδόκητος ρομφαία του θανατικού», όπως αποκαλείται η πανώλη σ’ ένα κείμενο της εποχής, «χτύπησε» τη Νότιο Βαλκανική, όλο το Αιγαίο ως τη Ρόδο και την Κύπρο της οποίας σκότωσε το μισό πληθυσμό. Η πρώτη από τις δύο επιδημικές προσβολές του Αγίου Όρους, για τις οποίες γίνεται λόγος στον Βίον του Αγίου Νήφωνος, αφορά πιθανότατα αυτά τα χρόνια.

Στην βενετοκρατούμενη τότε Κρήτη, φαίνεται ότι ο λοιμός σταμάτησε στα τέλη του καλοκαιριού του 1348.

Κλείνουμε με όσα γράφει ο Δ. Κυδώνης για την πανώλη στην Κωνσταντινούπολη:

«… καθ’ ημέραν μεν η μεγάλη Πόλις κενούται, και μεγίστην ούσαν μικρόν το των τάφων πλήθος ελέγχει, και καθ’ ημέραν έργον ημίν εκφέρειν τους φίλους, και ο μάλιστ’ αν άνθρωποι δάκοι, ότι και φεύγουσιν αλλήλους οι άνθρωποι, ευλαβούμενοι την του νοσήματος κοινωνίαν, και ούτε πατήρ θάπτει παίδας, ούτ’ επ’ αυτώ παρ’ εκείνων τα νευομισμένα τελείται…».

Πηγές: Κώστας Π. Κωστής, «ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ», ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ, 2013 ,DAVID NICHOLAS, «Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ», ΜΙΕΤ 2016.

protothema.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Κόμπι Μπράιαντ: Η πρώτη εκτίμηση για τα αίτια του δυστυχήματος

Την πρώτη εκτίμηση για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το τραγικό δυστύχημα που οδήγησε τον Κόμπι Μπράιαντ, την κόρη του Τζιάνα και επτά ακόμη άτομα στον θάνατο μεταδίδουν αμερικανικά media.

Έξι περίπου ώρες μετά από τον θάνατο του Κόμπι Μπράιαντ, της κόρης του Τζιάνα και ακόμη επτά ατόμων εξαιτίας της συντριβής του ελικοπτέρου τους σε πλαγιά βουνού στην Καλαμπάσας της Καλιφόρνια, το φως της δημοσιότητας είδε η πρώτη εκτίμηση για την αιτία, αλλά και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το τραγικό δυστύχημα περίπου στις 9:45 το πρωί της Κυριακής, όπως αναφέρει το Sport24.gr.

Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα γράφονται σε media των ΗΠΑ, η πυκνή ομίχλη στο Λος Άντζελες και τις γύρω περιοχές ήταν το πρόβλημα που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει ο πιλότος του μοιραίου ελικοπτέρου. 

"Ο καιρός ήταν εξαιρετικά ομιχλώδης το πρωί της Κυριακής και γι' αυτόν τον λόγο οι εναέριες δυνάμεις της Αστυνομίας του Λος Άντζελες έμειναν στο έδαφος. Το πρώτο πρόβλημα για το ελικόπτερο του Κόμπι προέκυψε πάνω από τον ζωολογικό κήπο του LA. 

Έκανε τουλάχιστον έξι κύκλους σε ένα πολύ χαμηλό ύψος, περιμένοντας να καθαρίσει η ατμόσφαιρα. 

Ξέρουμε ότι ο πιλότος ήρθε σε επαφή με τον πύργο κυκλοφορίας του αεροδρομίου του Μπέρμπανκ στις 09:30 ενώ έκανε κύκλους για 15 λεπτά. Τελικά ακολούθησε πορεία προς την λεωφόρο 118, πριν γυρίσει προς τα δυτικά και ακολουθήσει την λεωφόρο 101 προς το Γούντλαντ Χιλς. 

Περίπου στις 09:40 αντιμετώπισε χειρότερες καιρικές συνθήκες και γύρισε νότια. Αυτό ήταν κρίσιμο, διότι γύρισε προς μια βραχώδη περιοχή. Ξαφνικά ανέβηκε από τα 1200 στα 2000 πόδια, όμως στιγμές αργότερα, περίπου στις 9:45, συνετρίβη σε ένα βουνό στα 1700 πόδια. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το ελικόπτερο πετούσε με 298 χιλιόμετρα" αναφέρει το ρεπορτάζ του TMZ.

news247.gr

Διαβάστε Περισσότερα...

Το «Τρίγωνο των Βερμούδων» στο Αιγαίο «12 Αιγιαλίτιδα-Υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ»

Μέσα στο «Τρίγωνο των Βερμούδων» στην Καραϊβική θάλασσα πλοία και αεροσκάφη, λέγεται, εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς. Οι ερμηνείες για τα αίτια εκτείνονται από εξωγήινη δράση μέχρι παραφυσικές δραστηριότητες. Οι Αμερικανικές αρχές όμως επιμένουν ότι δεν εντόπισαν κάποιο υπερφυσικό φαινόμενο.

Τόσο γραμμική απάντηση δεν θα υπάρξει, όμως, για το πώς τα Ελληνικά εθνικά συμφέροντα καταποντίστηκαν μέσα στο «Τρίγωνο του Αιγαίου 12 Αιγιαλίτιδα-Υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ». Ενώ το τι ισχύει για αυτά τα τρία συνδεδεμένα ζητήματα πανεύκολα ορίζεται στην Συνθήκη για το δίκαιο της θάλασσας το οποίο εφάρμοσαν όλα τα κράτη του κόσμου, στην Ελλάδα δίνη αντίθετων, αντιφατικών, μπερδεμένων, ελλειμματικών και συνειδητά ή ανεπίγνωστα σκοπίμως αποσπασματικών θέσεων δημιουργούν μια δίνη που καταποντίζει κάθε δυνατότητα ορθής και ορθολογιστικής απόφασης που αφορά ζωτικά την κρατική κυριαρχία. Εάν μη τι άλλο, όποια απόφαση και να πάρουμε θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο τι ισχύει νομικά, πολιτικά και στρατηγικά.

Τι σημαίνουν αυτά πιο απτά εάν δεν ασκήσουμε τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας; Σημαίνουν:

α) ακύρωση του ενδεχομένου νόμιμου και νομιμοποιημένου διπλασιασμού περίπου της Ελληνικής Επικράτειας,

β) απώλεια πλουτοπαραγωγικών πόρων που θα μπορούσαν να αλλάξουν την Ελλάδα εκ βάθρων καθιστώντας την πιο πλούσια και πιο ισχυρή και

γ) ισχυροποίηση του περιφερειακού ρόλου του Ελληνικού κράτους ούτως ώστε οι Τούρκοι ηγέτες να μην μιλούν προς τους Έλληνες ως και να είναι άτακτα παιδιά νέο-Οθωμανικού νηπιαγωγείου.

Πάντως, ενόψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων στην περιφέρειά μας και μετά από παλινωδίες, κατευνασμούς, κρίσεις και κυρίως ελλειμματικές αποφάσεις, το ζήτημα της εφαρμογής των προνοιών του διεθνούς δικαίου εξ αντικειμένου και υποχρεωτικά βρίσκεται στην αιχμή της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Για ένα ακόμη λόγο η Τουρκία κλιμακώνει τις απειλές και τις αναθεωρητικές αξιώσεις ενώ τα ταξίδια στην Λιβύη, οι υπογραφές για τους αγωγούς με Ισραήλ και Κύπρο και ανάλογες κινήσεις με την Αίγυπτο καθιστούν αναπόφευκτο η Αθήνα να ξεκαθαρίσει την θέση της και να προσανατολιστεί ορθολογιστικά νομικά, πολιτικά και στρατηγικά.

Η εθνική στρατηγική είναι ένα αναπόδραστο και αδιάλειπτο άθλημα συνεχών προσπαθειών κορύφωσης της ισχύος με βέλτιστο συνδυασμό των συντελεστών ισχύος

 Αφενός τα άλλα κράτη πρέπει να ξέρουν την στρατηγική της Ελλάδας και αφετέρου η Ελλάδα εάν θέλει να είναι βιώσιμο κράτος να συνεκτιμηθεί δεόντως ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν μπορεί να διασχίσει. Όπως το έθεσε ο Hans  Morgenthau με την γνωστή και στις ΗΠΑ αλλά και ευρύτερα κοινώς αποδεκτή θέση, «βιώσιμο είναι εκείνο το κράτος το οποίο έχει επαρκή ισχύ [και ως προς τούτο αναπτύσσει αξιόπιστη στρατηγική] εφαρμογής των προνοιών του διεθνούς δικαίου που αφορούν την κυριαρχία της Επικράτειάς του».

Στις δημόσιες συζητήσεις στην Ελλάδα, αντί να εστιαστεί το ενδιαφέρον το τι σημαίνουν οι παλινωδίες μας από το 1995 μέχρι σήμερα και πως άμεσα θα ληφθεί απόφαση εφαρμογής των προνοιών της Συνθήκης ταυτόχρονα και αποτελεσματικής στρατηγικής κατά των απειλών, παρατηρείται ότι αναδεικνύονται δύο ανορθολογικες τάσεις:

Πρώτον, κατά κάποιο τρόπο, ακούμε, δεν πρέπει να ανησυχούμε γιατί η Τουρκία όπου νάναι σύντομα καταρρέει. Ως προς αυτό ισχύει το Θουκυδίδειο «η ελπίδα είναι σπάταλη».

Πόλεμος δεν είναι μόνο οι «ντουφεκιές» αλλά μια μεγάλη αλυσίδα με πολλούς κρίκους εκ των οποίων μόνο ο τελευταίος είναι η ένοπλη σύρραξη.

Δεύτερον, υπάρχει δήθεν δυνατότητα για μια“τίμια και αναγκαία” διαπραγμάτευση με τους γείτονες που ουσιαστικά παραχωρεί μεγάλο μέρος της εθνικής κυριαρχίας, θρέφει τον Τουρκικό αναθεωρητισμό και καθηλώνει το Ελληνικό κράτος σύμφωνα με την βούληση και τις αποφάσεις της Άγκυρας.

Ουκ ολίγοι, επιπλέον, κατά την εκτίμησή μας πολιτικά, στρατιωτικά και στρατηγικά ανεύθυνα «τρομοκρατούν» με το να επισείουν τον κίνδυνο πολέμου ως και να μην διαθέτουμε Ένοπλες Δυνάμεις και αποτρεπτική ισχύ. Ακούμε, ακόμη: αμέσως διαπραγματεύσεις και συνεκμετάλλευση «μην και «συμβούν επεισόδια». Εισηγούνται, δηλαδή, ακόμη μεγαλύτερο κατευνασμό και φοβικές υποχωρητικές στάσεις απέναντι στις Τουρκικές απειλές ως και στην στρατηγική ανάλυση να μην ισχύει το αξίωμα ότι «κατευνασμός=πόλεμος ή ήττα χωρίς πόλεμο».

Ακυρώνουν επίσης νοηματικά και εκμηδενίζουν την στρατηγική σκέψη όταν δεν γνωρίζουν ή κάνουν πως δεν γνωρίζουν πως ο πόλεμος δεν είναι μόνο οι «ντουφεκιές» αλλά μια μεγάλη αλυσίδα με πολλούς κρίκους εκ των οποίων μόνο ο τελευταίος είναι η ένοπλη σύρραξη. Οι ποιοτικές βαθμίδες ενός διεθνολόγου, έγραψε με νόημα ο μεγάλος Δάσκαλος των διεθνών σχέσεων Martin   Wight, κρίνονται από το τι λέει για τον πόλεμο. Επιπόλαιες, εξωπραγματικές και γραμμικές θέσεις για το ζήτημα αυτό δεν είναι μόνο ανορθολογικές αλλά είναι σαν να παίζεις με την φωτιά. Φέρνουν πολεμική σύρραξη εκεί που θα μπορούσε να αποτραπεί.

Της ένοπλης σύρραξης μικρής ή μεγάλης προηγούνται προθέσεις, εξοπλισμοί, ανάπτυξη δυνάμεων, διπλωματικές θέσεις και στάσεις, απειλές (και οι απειλές στην στρατηγική θεωρία ορίζονται επακριβώς στην βάση πάγιων τυπολογιών) και κυρίως «μπλόφα» μια από τις σημαντικότερες έννοιες της στρατηγικής ανάλυσης. «Μπλόφα» είναι η διαφορά μεταξύ διακηρύξεων και πολιτικής, στρατιωτικής και διπλωματικής ικανότητας εκτέλεσης των απειλών. Ο κίνδυνος λοιπόν για μια χώρα ορίζεται ως η διαφορά μεταξύ απειλής και ικανότητας να την εκτελέσει και οι σταθμίσεις και εκτιμήσεις των κρατικών επιτελείων των εμπλεκομένων κρατών φέρουν την ευθύνη ανάληψης κινδύνων και στρατηγικό σχεδιασμό για εναλλακτικές αποφάσεις (contingency   plans).

Επειδή αυτά είναι κύρια ζητήματα κάθε εθνικής στρατηγικής απαιτείται να γνωρίζουμε ότι αφενός κανένα κράτος δεν κάνει περίπατο μέσα σε ένα ανθόσπαρτο πεδίο αλλά μέσα στο ανελέητα συγκρουσιακό και ανταγωνιστικό κρατοκεντρικό διεθνές σύστημα και αφετέρου ότι όταν ένα κράτος αντιμετωπίζει ρητές αναθεωρητικές απειλές δεν έχει την πολυτέλεια να επιδίδεσαι σε στρατηγικό κρυφτούλι.

Οι μεγάλες δυνάμεις παρακολουθούν και αναλύουν τα πάντα συνεκτιμώντας δεόντως τις θέσεις μας στην δική τους στρατηγική.

Η εθνική στρατηγική είναι ένα αναπόδραστο και αδιάλειπτο άθλημα συνεχών προσπαθειών κορύφωσης της ισχύος με βέλτιστο συνδυασμό των συντελεστών ισχύος που διαθέτεις (όριο είναι ο ουρανός για συνδυαστική βελτίωση της θέσης μιας χώρας, συνηθίζεται να γράφεται στην στρατηγική θεωρία). Αφέλειες, ερασιτεχνισμοί και και έλλειμμα ορθολογιστικών σταθμίσεων και εκτιμήσεων για τις εκατέρωθεν ικανότητες, για την μπλόφα του απειλητικού κράτος και το πραγματικό ρίσκο σημαίνει στρατηγικό ανορθολογισμό και πιθανότητα πρόκληση ένοπλης σύρραξης η οποία θα μπορούσε να είχε αποτραπεί. Με κάθε κριτήριο ως προς αυτά Ελλάδα και Τουρκία έφθασαν όχι τα όρια στρατηγικού ανορθολογισμού αλλά τα όρια στρατηγικής παράκρουσης η πρώτη με ακατάσχετο κατευνασμό και η δεύτερη με επιθετικότητα που σωστά μερικοί εκτιμούν ότι υπερβαίνει τις δυνάμεις της.

Μια χώρα εισέρχεται σε επικίνδυνα πεδία εάν με ευκολία και «στρατηγικά παραμιλητά», κινδυνολογίες και λανθασμένες εκτιμήσεις ακυρώνονται οι αποτρεπτικές δυνατότητες της χώρας ταυτόχρονα και ακυρώνονται οι πόροι που δεσμεύονται για την άμυνα της χώρας. Για το κράτος μας σημαίνει ότι ακυρώνονται επίσης οι Ελληνικές Ένοπλες δυνάμεις, ενδεχομένως οι ισχυρότερες και πιο αξιόμαχες της περιφέρειάς μας. Συναφώς, αν και αυτό θα πρέπει να εκτιμηθεί επακριβώς από τα κρατικά επιτελεία, ολοφάνερα η Τουρκία εσωτερικά αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και στην εξωτερική πολιτική με δηλώσεις και ενέργειες ολοφάνερα υπερ-επεκτάθηκε. Εν τούτοις, την ενθαρρύνουμε να μας επιτεθεί εάν οι ηγέτες της πιστέψουν ότι η Ελλάδα είναι ανίσχυρη, ανήμπορη, ακίνητος στόχος και η κυριαρχία της αναλώσιμη.

Τα ζητήματα που τίθενται είναι πολλά. Πρωτίστως κρατικού σχεδιασμού και ποιος αναλύει, προτείνει και αποφασίζει. Επίσης, επακριβέστερης εκτίμησης της Τουρκικής απειλής και των σκοπών της νέο-Οθωμανικής εξουσίας όπως εξελίχθηκαν οι πρωτοβουλίες της τα τελευταία χρόνια. Τα ζητήματα αυτά είναι μείζονος σημασίας καθότι αφορούν τον πόλεμο-αστάθεια ή ισορροπία και σταθερότητα συν άσκηση των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων όπως έκαναν όλα τα άλλα κράτη και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων εντός του κυριαρχικού χώρου που μας προσφέρει το διεθνές δίκαιο. Αφορούν βέβαια την ευημερία, την οικονομική ανάπτυξη και την ασφάλεια της Ελλάδας και της κοινωνίας της.

Να ξέρουμε πάντως, ιδιαίτερα ενόψει της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, ότι οι μεγάλες δυνάμεις παρακολουθούν και αναλύουν τα πάντα συνεκτιμώντας δεόντως τις θέσεις μας στην δική τους στρατηγική. Το ίδιο και κράτη της Ανατολικής Μεσογείου με τα οποία συνάπτουμε συμφωνίες για αγωγούς και άλλα ζητήματα που αφορούν τις θαλάσσιες ζώνες.

Επανερχόμενοι στο «τρίγωνο 12 Αιγιαλίτιδα-Υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ», ασάφειες, αντιφάσεις και εξόφθαλμα λανθασμένες γνώμες δεν ενδείκνυνται και δεν μας τιμούν ως πολιτικό σύστημα και ως επιστημονικές κοινότητες. Ερωτάται: Γιατί μετά το 1982 ή τουλάχιστον το 1995 δεν επεκτείναμε την Αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 μίλια, κάτι που είναι προσδιοριστικό για την υφαλοκρηπίδα των Νησιών και προσανατολιστικό όσον αφορά την ανακήρυξη της ΑΟΖ; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απογοητευτική. Συνεκτιμώντας το γεγονός ότι κάθε ίντσα της κυριαρχίας που προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο είναι έσχατη λογική και αφορά την βιωσιμότητα του Ελληνικού κράτους, παρατηρείται ότι επί δεκαετίες βασικά και ουσιαστικά δεν υπάρχει κανείς να αποφασίσει υπεύθυνα, αξιόπιστα και σύμφωνα με τα Ελληνικά συμφέροντα. Η παρούσα κυβέρνηση λόγω περιστάσεων και εξελίξεων έχει την ευκαιρία και ταυτόχρονα την υποχρέωση για μια νέα στρατηγική αφετηρία και ένα νέο στρατηγικό προσανατολισμό που διασφαλίζει την ασφάλεια της χώρας, τα συμφέροντά της και την σταθερότητα στις σχέσεις με την Τουρκία.

Αυτό σημαίνει αξιόπιστη εθνική στρατηγική. Μήπως δεν διαθέτουμε επαρκή ισχύ παρά τους κολοσσιαίους πόρους που η Ελληνική κοινωνία έδωσε για την ασφάλειά της μετά το 1974; Μήπως η εκάστοτε πολιτική ηγεσία λειτουργεί στο πόδι ή επηρεασμένη από τα εκάστοτε κυρίαρχα ιδεολογήματα αντί να διαπραγματεύεται και να συναλλάσσεται με τα άλλα κράτη αφού πριν τεθούν οι κόκκινες γραμμές των ζωτικών συμφερόντων;

Η ετοιμότητα της Ελλάδας για προσφυγή στην Χάγη είναι δεδομένη, μετά όμως την άσκηση του δικαιώματος και όχι πριν..

Ενώ η Συνθήκη του 1982 που τέθηκε σε ισχύ το 1995 είναι σαφής, όπως επίσης και γνωστό τι έκαναν όλα τα άλλα κράτη, τρεις δεκαετίες μετά, μια έρευνα των δημόσιων συζητήσεων στην Ελλάδα θα εντοπίσει χιλιάδες κειμένων μεταξύ φορέων επιστημονικών τίτλων κάθε είδους, μεταξύ νομικών και μεταξύ μελών του πολιτικού προσωπικού οι οποίοι διαφωνούσαν και συνεχίζουν να διαφωνούν για το κατά πόσο υπάρχει ΑΟΖ και το πώς σχετίζεται με την υφαλοκρηπίδα και τα 12 μίλια.

Τα 12 μίλια; Πλην μερικών που πεισματικά επέμεναν για συνολική εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και ετοιμότητα αφενός αποτροπής κατά των απειλών και αφετέρου προσφυγής στην Χάγη (μετά την εφαρμογή όχι πριν) με όποιον έχει «παράπονο», δεν τέθηκε επιτακτικά και συστηματικά στον Ελληνικό δημόσιο διάλογο. Πρωτίστως, δεν ξεκαθαρίστηκε μέχρι και σήμερα ότι αυτονόητα και αδιαμφισβήτητα προηγείται η άσκηση του δικαιώματος επέκτασης της Αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια σύμφωνα με τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου, συνοδευτικά και η υφαλοκρηπίδα. Η ετοιμότητα της Ελλάδας για προσφυγή στην Χάγη είναι δεδομένη, μετά όμως, επαναλαμβάνεται, την άσκηση του δικαιώματος και όχι πριν. Εάν μη τι άλλο η εμπειρία δεκαετιών διδάσκει ότι όχι μόνο διμερείς διαπραγματεύσεις είναι ατελέσφορες οδηγώντας σ’ ένα αδιέξοδο και επικίνδυνο λαβύρινθο αλλά επιπλέον ο πολιτικός, νομικός και στρατηγικός ανορθολογισμός που προκαλεί οδηγεί σε σύγκρουση.

Διαδοχικές κυβερνήσεις παρέλειψαν να αποφασίσουν κάτι που για ένα κράτος είναι έσχατη λογική και υποχρεωτικό. Λογικά και αναμενόμενα είχαμε μεταξύ άλλων Ίμια, Ελσίνκι, ανορθολογική «διπλωματία του ζεϊμπέκικου», σχέδια Αναν και ακατάσχετο κατευνασμό σε όλο το φάσμα της εξωτερικής μας πολιτικής. Συνολικά παρά τους σπάνιους πόρους που δεσμεύσαμε για την άμυνα είχαμε έλλειμμα ή και παντελή απουσία εθνικής στρατηγικής, γεγονός που επιτάθηκε λόγω οικονομικής κρίσης, μνημονίων και αβάστακτων διαιρέσεων.

Λογικά και αναμενόμενα όπως διδάσκει η ιστορική εμπειρία (για παράδειγμα η συμφωνία του Μονάχου) όταν ο επιθετικός, αναθεωρητικός και δονκιχωτικά απειλητικός αντίπαλος αφήνιασε, ο κατευνασμός οδηγεί σε πολεμική σύρραξη. Προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, Γαλάζια Πατρίδα, Μνημόνια με Λιβύη και ολοφάνερα πολλά επέρχονται. Αυτό σημαίνει στρατηγικός ανορθολογισμός που πάντα θρέφει τον αναθεωρητισμό, τις απειλές και την αστάθεια. Από όποια οπτική γωνία και αν το δει κάποιος συν το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον και οι συμφωνίες με κράτη της Ανατολικής Μεσογείου καθιστούν επιτακτική μια νέα στρατηγική αφετηρία και τις αναγκαίες αποφάσεις που προσανατολίζουν την χώρα στρατηγικά ορθολογιστικά.

Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος

Πηγή: huffingtonpost.gr

Διαβάστε Περισσότερα...