Παρακάτω, σας παρουσιάζω μια πατριωτική εργασία, συγχαρητήρια που υπάρχουν ακόμα Έλληνες που πονούν για την πατρίδα τους και την ένδοξη ιστορία μας!!!
………………………………
ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟ 324 π.Χ.
Προς αναζήτηση του «όρκου» της Ιόππης του Μεγάλου Αλεξάνδρου
«…όλβιος όστις της ιστορίας έσχε μάθησιν…»
«Ευριπίδου» Αντιόπη
«…Εξ ιστορίας αναιρεθείσης της αληθείας, το καταλειπόμενον αυτής ανωφελές γίνεται διήγημα…»
(Αν αφαιρέσεις από την ιστορία την αλήθεια, αυτό που μένει γίνεται ανώφελη, άχρηστη διήγηση)
«Πολύβιος» Α, 14,6
Υπάρχουν παρά πολλές στιγμές στην ζωή ενός ανθρώπου, όπου κυριαρχεί το αίσθημα του ένστικτου από αυτό της λογικής.
Έτσι ακριβώς έγινε ένα απόγευμα όταν είδα τοιχοκολλημένο ένα κείμενό που από κάτω έλεγε… «Ο όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου»
Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις τελείωσα την ανάγνωση του κείμενου, ήταν να σκεφτώ για λιγάκι, και να φωνάξω αυθόρμητα….αυτό αποκλείεται να το είπε ο Αλέξανδρος…..και πόσο μάλιστα μπροστά στον στρατό του και στους στρατηγούς του…..
Παραθέτω ολόκληρο το κείμενο του «Όρκου».
«…Σας εύχομαι τώρα που θα τελειώσουν οι πόλεμοι να είστε ευτυχισμένοι μέσα σε ειρήνη.
΄0λοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός μονιασμένος για την κοινή προκοπή, να έχετε την οικουμένη για πατρίδα σας, με νόμους κοινούς, όταν θα κυβερνούν οι άριστοι ανεξάρτητα απ΄ τη φυλή.
Δε χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, Έλληνες και βάρβαρους.
Δεν μ΄ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν, τους καταμερίζω με μοναδικό κριτήριο την αρετή, για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, Παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ διαιτητής σας.
Το θεό δεν πρέπει να τον έχετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά Σαν κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ΄ αδέλφια μέσα στην οικογένεια.
Απ΄ τη μεριά μου όλους σας Θεωρώ ίσους, λευκούς και μελαψούς και θα΄ θελα να μην αισθάνεστε μόνο σαν υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά να νοιώθετε όλοι σαν μέτοχοι και συνέταιροι.
΄0σο περνά απ΄ το χέρι μου, θα προσπαθήσω να γίνουν πραγματικότητα αυτά που υπόσχομαι. Αυτό τον όρκο που δώσαμε απόψε με σπονδές κρατήστε τον σαν σύμβολο αγάπης…»
Δεν πέρασαν πολλές ώρες, και άρχισα την έρευνα και την αναζήτηση του κειμένου που αναφέρει τον «όρκο».
Για να πω την αλήθεια μέχρι στιγμής δεν είχα διαβάσει όλη την ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, παρά μόνο μερικά αποσπάσματά από την Ελληνική γραμματεία που είχαν πέσει στα χέρια μου.
Άρχισα την αναζήτηση με αυτά που διέθετα, δηλαδή τα έργα του Πλουτάρχου¨Περί Αλεξάνδρου τύχης και αρετής¨ και ¨Αλέξανδρος – Καίσαρ¨, τα βιβλία της ιστορίας του Διόδωρου Σικελιώτη, και κάποια έργα συγχρόνων ερευνητών και ιστορικών.
Νόμιζα ότι θα ήταν εύκολη η εντόπιση του «όρκου» ή έστω η αναφορά του γεγονότος. Έπεσα πολύ έξω γιατί κανένα από τα κείμενά που είχα δεν ανέφεραν τίποτα περί αυτού.
Το ένστικτο άρχισε να γίνεται πλέον βάσιμη υποψία..
Άρχισα να προμηθεύομαι και να μελετάω ότι κείμενο αρχαίο και μη υπάρχει για τον Μ. Αλέξανδρο, ξεκινώντας από τον Αρριανό και τον Καλλισθένη, και τελειώνοντας σε Χριστιανικά κείμενα.
Όχι μόνο δεν βρήκα τον «όρκο», αλλά δεν είναι πουθενά γραμμένο και το γεγονός!
Άρχισα να πιστεύω πολύ περισσότερο σε αυτό που είχα πει μόλις διάβασα τον «όρκο» αλλά και να ενθουσιαστώ περισσότερο, και έτσι η αγωνία μου για την έρευνα να γίνει μεγαλύτερη.
Μου πήρε πολλές μέρες, η καλύτερα νύχτες, για να μελετήσω και διαβάσω όλα αυτά τα συγγράμματα, που ούτε λίγο ούτε πολύ ανέρχονταν σε 70 βιβλία και πραγματείες!
Άφαντος ο όρκος….
Συνεχίστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου