Το τέλος του αρχαίου κόσμου και η αρχή του Μεσαίωνα

 

Οι Γερμανοί έδωσαν στο ρωμαϊκό κόσμο της Δύσης τη χαριστική βολή.

Γι’ αυτό, το 476 θεωρείται συμβατικό ορόσημο που κλείνει την ιστορία του αρχαίου κόσμου.

Οι Γερμανοί όμως δεν είχαν μονό διάθεση καταλυτική αλλά και ανανεωτική. Δείχνουν μεγάλο ζήλο να συνεχίσουν πια οι ίδιοι την ιστορία της δυτικής Ευρώπης. Η ίδια συμβατική χρονολογία – 476 – αποτελεί και την αφετηρία της Μεσαιωνικής Ιστορίας.

Στο ανατολικό κράτος, όπως είπαμε, δεν έγινε κατάρρευση, αλλά συνέχιση της ρωμαϊκής ιστορίας, βαθιά ανανεωμένης. Κι εδώ όμως, στην αρχή αυτής της περιόδου, σημειώνεται κάποια φθορά του αρχαίου Ελληνισμού, στην παλαια κοιτίδα του, την καθεαυτό Ελλάδα, με την επιδρομή των Γότθων του Αλαρίχου (396 -398).

Η επιδρομή αυτή συνδέεται με την καταστροφή πολλών από τα ιερά ιδρύματα και τους ναούς της αρχαίας λατρείας. Αν και πολλά διατάγματα του Θεοδοσίου του Ά έκαναν αδύνατη την εθνική λατρεία και ανυπόφορη την ζωή των πιστών της, εν τούτοις τα ειδωλολατρικά ιερά υπήρχαν ακόμη.

Οι Γότθοι όμως του Αλαρίχου στην επιδρομή τους εναντίον της νοτιότερης Ελλάδας, χριστιανοί πια και οπαδοί της Αρειανης αίρεσης, παρακινημένοι από τους μονάχους τους, που τους οιστρηλατούσε αληθινή μανία εναντίον της ειδωλολατρίας, κατέστρεψαν πολλά ιερά ιδρύματα και ναούς σε παμπάλαιους χώρους της αρχαίας λατρείας.

Πραγματικοί διάβολοι και ανθρωπόμορφα κτήνοι αυτά τα χριστιανικά καλογεροτελώνια που πίστευαν ότι όσους περισσότερους Εθνικούς και αιρετικούς σκοτώσουν τόσο αρεστότεροι θα είναι στον «Κύριο» και τόσο πιο εύκολα θα σώσουν τις ψυχές τους απο την απώλεια.

Τότε ερειπώθηκε το Τελεστήριο της Ελευσίνας, καταστράφηκαν τα Μέγαρα, η Κόρινθος, η Νεμέα, το Αργος, η Τεγέα, η Σπαρτή. Χάθηκε ένα μεγάλο μέρος από τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς της Ολυμπιάς, αφού το 392 σταμάτησαν να τελούνται οι ολυμπιακού αγώνες, που γίνονταν χωρίς διακοπή από το 776 π.χ.

Η μερική αυτή υλική φθορά – η και καταστροφική ακόμη- δεν σημαίνει διακοπή της πολιτιστικής παράδοσης στο πρώιμο και ώριμο Βυζάντιο η ροη από την Ελληνική αρχαιότητα δεν ανακόπτεται ποτέ ολότελα. Ο Ελληνικός πολιτισμός, πλουτισμένος στην μεσαιωνική του περίοδο και με αλλά στοιχεία ( χριστιανικά – ανατολικά ) συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ: Ιστορία Ρωμαϊκή και Βυζαντινή 146 π.χ – 1453 π.χ., Κώστας Καλοκαιρινός, ΟΕΔΒ ΑΘΗΝΩΝ 1976, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Έ, ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΟΧΗ {324 – 610},ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ, Σελ 149. hellenik.blogspot.gr