Το CRASH πολύ εγκαίρως είχε αποκαλύψει πως η Λίστα Λαγκάρντ όταν έφθασε σε ελληνικά χέρια «τροποποιήθηκε» έτσι ώστε να εξαφανιστούν ορισμένα ονόματα ή να «διαχωριστούν» καταθέτες-συγγενείς ή ακόμη να ενημερωθούν πριν από τη διαρροή της μεγάλα ονόματα του ελληνικού κατεστημένου έτσι ώστε να λάβουν τα μέτρα τους και να έχουν έτοιμες τις απαραίτητες δικαιολογίες και αποδείξεις για τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.
Επίσης είχε αποκαλύψει ότι ήταν «άτυπο υλικό»-κατασκεύασμα μυστικών υπηρεσιών. Άλλωστε ο εισαγγελέας Ιωάννης Διώτης σε εκτεταμένη συνέντευξή του στο περιοδικό είχε βεβαιώσει ότι το υλικό που παρέλαβε μύριζε από μακριά παρέμβαση μυστικών υπηρεσιών και μαγείρεμα προκειμένου να εξυπηρετηθούν πολιτικοί στόχοι. Πρόσφατα ο ίδιος ο συντάκτης της λίστας, ο Ερβέ Φαλτσιάνι, Γαλλοϊταλός και πρώην υπάλληλος στο υποκατάστημα της τράπεζας HSBC της Γενεύης, έρχεται να επιβεβαιώσει τις αποκαλύψεις του CRASH. Με συνέντευξη του στο περιοδικό HOT DOC, μεταξύ άλλων υπογραμίζει ότι «αυτό» που είδε το φως της δημοσιότητας ήταν «πειραγμένο», δεν ήταν ολόκληρο και φυσικά δεν ήταν η λίστα που έφτασε στην Ελλάδα. Το ζήτημα λοιπόν είναι πώς και από ποιον «πειράχτηκε» η περιβόητη λίστα που έχει στοιχειώσει το ελληνικό πολιτικό προσκήνιο και έχει βάλει φωτιά στο πολιτικό παρασκήνιο.
Ο άνθρωπος-κλειδί ακούει στο όνομα Κωνσταντίνος Μπίκας, διπλωμάτης εμπιστοσύνης του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας Καρόλου Παπούλια, και i επί πολλά χρόνια στενός συνεργάτης του.
Ο Κωνσταντίνος Μπίκας είχε επιλεγεί να αναλάβει καθήκοντα πρέσβη στο Κάιρο όταν ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου τον έχρισε διοικητή της ΕΥΠ. Πρόκειται για μία απόφαση που εκ των υστέρων αποδείχτηκε καταλυτική. Η πρώτη δουλειά του κ. Μπίκα στην Κατεχάκη ήταν να καλέσει τον επικεφαλής της κατασκοπείας (Α’ Διεύθυνση). Αιφνιδιάζοντας τον συνομιλητή του, ο κ. Μπίκας του ζήτησε, πρώτον, να του βρει δημοσιογράφους-πηγές στο εξωτερικό και στο εσωτερικό και, δεύτερον, να συγκροτηθεί ειδική ομάδα παρακολουθήσεων με αποκλειστικό αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση και τη νυχθημερόν «ακρόαση» online όλων των Αμερικανών δημοσιογράφων στην Αθήνα και όλων των δημοσιογράφων γενικότερα που εργάζονταν σε αμερικανικά ΜΜΕ! Οι εντολές ήταν σαφείς. Η ομάδα αυτή όφειλε να παραδίδει το υλικό από τις παρακολουθήσεις στα αγγλικά στον ίδιο τον διοικητή, προσωπικά, και όχι στο τμήμα ανάλυσης.. Κάποιο Σαββατοκύριακο,ο κ. Μπίκας ήταν ο παραλήπτης της Λίστας Φαλτσιάνι, η οποία παραδόθηκε στους Έλληνες από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες και, σύμφωνα με άλλη έγκυρη πηγή, από τις αντίστοιχες ισραηλινές (Μοσάντ) που εν τω μεταξύ είχαν διπλαρώσει για τα καλά τον Ερβέ Φαλτσιάνι, όστις ειρήστω εν παρόδω είχε μετοικήσει (για λόγους ασφαλείας ή… προστασίας) στον Λίβανο.
Άριστα πληροφορημένοι κύκλοι, που γνωρίζουν με το «νι» και με το «σίγμα» τα τεκταινόμενα εντός ΕΥΠ, υποστηρίζουν ότι τα στελέχη της Υπηρεσίας που «άγγιξαν» πρώτοι τη Λίστα Λαγκάρντ όταν πλέον είχε παραδοθεί στον Κωνσταντίνο Μπίκα ανήκαν στη ΣΤ’ Διεύθυνση της ΕΥΠ. Πρόκειται για τους Α. Λ. και Ε. Μ. Και οι δύο ικανά στελέχη της ΕΥΠ. Για την ιστορία και μόνον αμέσως μετά την ολοκλήρωση των «δραστηριοτήτων» του στην ΕΥΠ, ο κ . Μπίκας ανέλαβε καθήκοντα πρέσβη στο Λονδίνο με απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Η περιβόητη Λίστα Λαγκάρντ αποτελεί προϊόν υποκλοπής στοιχείων από το αρχείο καταθετών-πελατών της Τράπεζας HSBC της Γενεύης και αφορά τη μέχρι το έτος 2007 προηγούμενη δεκαετία.Η λίστα είναι διεθνώς γνωστή από το όνομα του δημιουργού τη Γαλλοϊταλού και πρώην υπαλλήλου της HSBC, Ερβέ Φαλτσιάνι, ο οποίος είχε καταφέρει να υποκλέψει και να έχει στη διάθεσή του έναν μεγάλο όγκο καταθετών και άλλων στοιχείων της συγκεκριμένης τράπεζας (περίπου 130.000 λογαριασμοί).
Για τον τρόπο που το συγκεκριμένο υποκλαπέν υλικό κατέληξε στις γαλλικές αρχές υπάρχουν δύο εκδοχές: Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Γάλλος εισαγγελέας Ερίκ Ντεμοντκολφιέ, ενεργώντας κατόπιν αιτήματος των ελβετικών αρχών, εισέβαλε, τον Ιανουάριο του 2010, στο σπίτι του Φαλτσιάνι στη Νίκαια και κατέσχεσε τον φορητό υπολογιστή του, τον οποίο απέστειλε στις ελβετικές αρχές, αφού κράτησε ένα αντίγραφο του περιεχομένου αρχείου, το οποίο παρέδωσε στις αρμόδιες γαλλικές αρχές.
Κάποιοι άλλοι, όμως, αναφέρουν και επιμένουν ότι ο Φαλτσιάνι προσπάθησε να διαπραγματευθεί την πώληση των υποκλαπέντων τραπεζικών στοιχείων της HSBC σε λιβανική τράπεζα, αλλά η ισραηλινή Μοσάντ κατάφερε, με κάποιον τρόπο, να αποκτήσει αυτό το υλικό, το οποίο στη συνέχεια διαβίβασε στις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες
Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις ενδείξεις, ο τότε διοικητής της ΕΥΠ Κ. Μπίκας ενημερώθηκε από τον ομόλογό του της Γαλλικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Εσωτερικού (DCRI) για την ύπαρξη της λίστας και μεσολάβησε να παραδοθεί αυτή, τον Οκτώβριο του 2010, από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών στον Έλληνα πρέσβη στο Παρίσι, από τον οποίο απεστάλη απευθείας στον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, παρακάμπτοντας κατά περίεργο και ανεξήγητο τρόπο τη μέσω του υπουργείου Εξωτερικών προβλεπόμενη διαδικασία διακίνησης όλων των εγγράφων και υλικών με τις πρεσβείες.
Η περαιτέρω διαδρομή και διαχείριση του συγκεκριμένου υλικού (σε μορφή CD ή USB), καθώς και οι μετέπειτα ενέργειες τόσο του τότε πρώτου παραλήπτη της λίστας υπουργού Οικονομικών όσο και όλων των άλλων εμπλεκόμενων προσώπων και υπηρεσιών παραμένουν άγνωστες,
Το πλέον απίστευτο γεγονός θεωρείται η αδυναμία τόσο της δικαστικής έρευνας όσο και της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής να εξακριβώσει τον, έστω κατά προσέγγιση, αριθμό των παραχθέντων αντιγράφων της λίστας σε μορφή USB, ενώ ο εντοπισμός του πρωτότυπου CD δεν κατέστη εφικτός (!).
Ειδικότερα, οι πολύμηνες και αποδειχθείσες αναποτελεσματικές θορυβώδεις συνεδριάσεις και ενέργειες της Επιτροπής της Βουλής δεν απέφεραν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και μάλλον περιέπλεξαν περαιτέρω το όλο θέμα, δίνοντας πολλές φορές την εντύπωση ότι τα περισσότερα μέλη της συνειδητά και σκόπιμα δεν επέμειναν στη διερεύνηση σημαντικών και καθοριστικών σημείων, επιδιώκοντας απροκάλυπτα να «κλείσει ανώδυνα» η όλη υπόθεση και να μην αποδοθούν οι αποδεδειγμένες ευθύνες σε κανέναν άλλο, πλην του Γ. Παπακωνσταντίνου.
Ωστόσο, οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι απέδωσαν στην ΕΥΠ και προσωπικά στον τότε διοικητή της Κ. Μπίκα σημαντική και καθοριστική εμπλοκή στον εντοπισμό, στη διακίνηση και στην όλη διαχείριση της λίστας. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η λίστα δεν περιείχε στοιχεία καταθετών, λογαριασμών και συγκεκριμένων ποσών, αλλά αναλυτικά ηλεκτρονικά δεδομένα με τις κινήσεις αριθμού λογαριασμών που ανήκαν σε λιγότερα πρόσωπα, η επεξεργασία των οποίων απαιτούσε άριστες και ειδικές γνώσεις πληροφορικής…
Φυσικά, επισήμως δεν εξακριβώθηκε ποιος ή ποιοι και για λογαριασμό ποιου ή ποιων παρενέβησαν, αλλοίωσαν ή αφαίρεσαν στοιχεία της λίστας. Με δεδομένο όμως ότι αν η συγκεκριμένη παρέμβαση-ενέργεια γινόταν από ειδικά στελέχη του υπουργείου Οικονομικών θα υπήρχε κάποια ομολογία ή διαρροή από εμπλακέντες ή τους γνωρίζοντες, καθώς επίσης θα ανιχνεύονταν και σχετικά αποτυπώματα στους αποτελούντες ενιαίο σύστημα και δίκτυο ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο υπουργείο, μπορεί να καταλήξει κάποιος στην εκδοχή ότι κάποιοι άλλοι ειδικοί της πληροφορικής και εκτός χώρων του υπουργείου Οικονομικών πραγματοποίησαν αυτές τις παρεμβάσεις και αλλοιώσεις στη λίστα, με εντολές και κατεύθυνση του Γ. Παπακωνσταντίνου.
Οι ισχυρισμοί του Γ. Παπακωνσταντίνου, του Ευ. Βενιζέλου και του Ι. Διώτη για καθοριστική εμπλοκή της ΕΥΠ στην όλη υπόθεση, οι αντικρουόμενες και προφανώς ψευδείς καταθέσεις του Κ. Μπίκα, η αποκαλυφθείσα σχετική επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ Παπακωνσταντίνου – Διώτη – Μπίκα για τη διαχείριση της λίστας, η δυνατότητα της ΕΥΠ να διαθέτει στεγανούς χώρους πληροφορικής εργασίας και ειδικό-έμπιστο προσωπικό για να επεξεργαστεί το ευαίσθητο υλικό, καθώς και κάποιες αναφορές στελεχών της υπηρεσίας από τα συγκεκριμένα στεγανά της, αποτελούν πειστικές ενδείξεις ότι η όποια αλλοίωση των στοιχείων της λίστας πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της ΕΥΠ από συγκεκριμένα στελέχη της.
Οι ενδείξεις ενισχύονται περαιτέρω από το γεγονός ότι ικανός για να διεκπεραιώσει μια τέτοιου είδους αποστολή ήταν ο άριστος γνώστης της πληροφορικής, έμπιστος και προσωπική επιλογή του Κ. Μπίκα στη θέση του διευθυντή της ΣΤ’ Διεύθυνσης (Διεύθυνσης Πληροφορικής) Α.Λ., για τον οποίον, όμως, υπήρχαν από το παρελθόν και υπάρχουν ακόμα και σήμερα πολλά άλλα αρνητικά στοιχεία (προσπάθεια να παρασυρθεί η Υπηρεσία στην προμήθεια και εγκατάσταση ενός δύσχρηστου, πολύπλοκου, όχι λειτουργικού, ανεφάρμοστου και δαπανηρού λογισμικού, έλεγχος εταιρειών που ανήκαν ή σχετίζονταν έμμεσα με τον ίδιο και ανελάμβαναν σημαντικά έργα στην ΕΥΠ, αφού ο ίδιος ουσιαστικά επέλεγε τις αναθέσεις, φορολογικές παραβάσεις κ.λπ.).
Μία και μόνον εξήγηση και απάντηση μπορεί να δοθεί σ΄ αυτήν την περίπτωση, όπως λένε κατ’ ιδίαν μέσα στην ΕΥΠ. Οι τότε αναθέσαντες τη συγκεκριμένη «ευαίσθητη» αποστολή στον Α.Λ. φρόντισαν με άγνωστο τρόπο να τον διατηρήσουν στη θέση του, φοβούμενοι την ομολογία και την αποκάλυψη των ενεργειών του και κατ΄ επέκταση των εντολών τους. ς.
«αναζητείται»!
crashonline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου