Ο Mario Bosco ήταν μακράν το μικρότερο και πιο αδύνατο αγόρι στην τάξη του...
Θύμα ασταμάτητου byllying, είχε συνηθίσει να τον κοροιδεύουν, έχασε το μέτρημα πόσες φορές τον πέταξαν στους σκουπιδοτενεκέδες ή τον έσπρωξαν από τις σκάλες.
Αλλά το “μικρό” σχολιαρόπαιδο, που υποφέρει από μια σπάνια ασθένεια που δεν του επιτρέπει να αναπτυχθεί, αρνήθηκε να αφήσει τους εκφοβιστές του να τον καταβάλλουν, και αντιθέτως αποφάσισε να αποδεχτεί την διαφορετικότητά του και να στηρίξει και μια λαμπρή καριέρα πάνω σε αυτήν.
Τώρα πια,- 42 χρόνων, αλλά σε σώμα 14χρονου- ο Mario Bosco έγραψε μια αυτοβιογραφία “From Hopeless to Hollywood: The Mario Bosco Story,”, η οποία παρουσιάζει όλη του την διαδρομή με την Υποφυσική Ανεπάρκεια (panhypopituitarism).
Η συγκεκριμένη διαταραχή ανάπτυξης που προκλήθηκε από βλάβη της υπόφυσης του κατά τη γέννηση, του έδωσε την ευκαιρία να παίξει παιδικούς ρόλους στην τηλεόραση και στις ταινίες.
Αλήθεια βλέπω την παθησή μου σαν ευλογία, λέει ο Bosco, που μεγάλωσε στο Midwood και τώρα ζεί στο Bensonhurst.
Μου άνοιξε τόσες πολλές πόρτες. Είχα πάρα πολλές εκπληκτικές εμπειρίες και γνώρισα πολλούς διάσημους, δηλώνει περήφανα.
Η ιστορία του Mario Bosco, ξεκίνησε με την γέννησή του, το 1973, όταν προβλημάτισε τους γιατρούς γιατί αρνούταν να τραφεί και δεν μεγάλωνε.
Αργότερα, διαγνώστηκε η ασθένειά του, και καθόλη την διάρκεια της παιδικής του ηλικίας ήταν σε προσπάθειες θεραπείας.
Πέρασε τα 14 πρώτα χρόνια της ζωής του, μεταξύ του σπιτιού του στο Brooklyn και στο Mount Sinai Hospital στο Manhattan, τον τρύπησαν με άπειρες βελόνες, τράφηκε από σωλήνες, και τον μελετούσαν συνέχεια φοιτητές ιατρικής.
Ήταν μια απαίσια εμπειρία, θυμάται ο Bosco.
Αυτό που του πρόσφερε μεγάλη ανακούφιση, εκείνη την περίοδο ήταν να παρακολουθεί TV shows όπως το Cheers, που του έδιναν μια αίσθηση ότι ξέφευγε.
Όταν ήταν εκτός νοσοκομείου, περνούσε αρκετό χρόνο, έξω από τα στούντιο του NBC όπου γυριζόταν το “The Cosby Show” στο Midwood.
Εκεί συνάντησε τον Μπιλ Κόσμπι, ο οποίος τον βοήθησε να πάρει μικρούς ρόλους ως γκεστ στην τηλεόραση και στις ταινίες του και αυτό του άνοιξε το δρόμο για το Χόλιγουντ.
Αυτό τον οδήγησε να πάρει έναν κεντρικό ρόλο, σε επεισόδιο του NYPD Blue υποδυόμενος κάποιον που του έμοιαζε πολύ.
Μερικά χρόνια αργότερα, οι γιατροί του πρότειναν να πάρει μια αγωγή με αναπτυξιακές ορμόνες με τεστοστερόνη, αλλά ο Bosco αρνήθηκε γιατί είχε πλέον καθιερωθεί αλλά και είχε γίνει γνωστός στο κοινό παίζοντας παιδικούς ρόλους.
«Εκείνη την εποχή, η καριέρα μου στο χώρο του θεάματος μόλις απογειωνόταν και έκανα διαφημίσεις και γκεστ σε ταινίες. Σκέφτηκα,» Ξέρεις, η ζωή μου δεν είναι τόσο κακή και έχω κάτι ξεχωριστό. Αρνήθηκα τις ορμόνες, γιατί θα άλλαζαν την ιδιαιτερότητα μου.»
Ωστόσο εξηγεί ότι δεν έχει μετανιώσει για τις επιλογές του και λέει ότι «τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.»
«Είμαι αυτό που θέλω να είμαι. Τώρα μπορώ να μπω σε ένα βιβλιοπωλείο και να δω το βιβλίο μου στο ράφι. Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στα νοσοκομεία και τώρα είμαι συγγραφέας. Είναι ένα μεγάλο επίτευγμα.»
Πηγή: tsekouratoi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου