Αν και συνήθως το μέλλον της Τουρκίας αντιμετωπίζεται με αισιοδοξία, αυτό την εποχή η ανησυχία μεγαλώνει, καθώς η χώρα βρίσκεται σε ένα τοξικό περιβάλλον πόλωσης, κυβερνητικής αστάθειας, επιβράδυνσης της οικονομίας της και βίας εντός και εκτός των συνόρων της. Όλα αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια καταστροφή.
Η πιθανότητα αυτή δε αυξάνει λόγω της ρωσικής εμπλοκής στην Συρία προς υποστήριξη του καθεστώτος Άσαντ, η οποία απειλεί με αφανισμό τη μετριοπαθή αντιπολίτευση, ενισχύοντας παράλληλα τους ισλαμιστές, αφήνοντας έτσι την Τουρκία αντιμέτωπη με τον Άσαντ, αλλά και το Ισλαμικό Κράτος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Ωστόσο, σήμερα η κατάσταση φαντάζει διαφορετική. Κατ’ αρχήν το Κουρδικό πρόβλημα έχει μεταλλαχθεί. Μέχρι εφέτος ο κουρδικός πληθυσμός στην Τουρκία δεν ήταν ενωμένος, με τους πιο συντηρητικούς Κούρδους να ψηφίζουν ακόμα και υπέρ του Ερντογάν.
Ο Ερντογάν ξεκίνησε το 2012 συνομιλίες με το ΡΚΚ ώστε να τερματιστεί η ένοπλη δράση του. Όμως όλα άλλαξαν από τον Ιούνιο του 2015 όταν όλοι οι Κούρδοι στήριξαν το κουρδικό κόμμα HDP, λόγω και της στάσης της Τουρκίας έναντι των Κούρδων της Συρίας στο Κομπάνι.
Δεδομένης της υποστήριξης του συνόλου των Κούρδων προς το HDP, όταν η Τουρκία άρχισε τις επιθέσεις κατά του ΡΚΚ, διακινδυνεύει να ξεκινήσει έναν πόλεμο με το σύνολο της κουρδικής κοινότητας. Τον Σεπτέμβριο η τουρκική κυβέρνηση επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας και απέκλεισε την κουρδική πόλη Κιρζέ, στα σύνορα με την Συρία και το Ιράκ, επί μια εβδομάδα, με τους 130.000 πολίτες να αντιμετωπίζουν ακόμα και το φάσμα της πείνας.
Προηγουμένως όταν η κυβέρνηση πολεμούσε το ΡΚΚ μπορούσε αν υπολογίζει στην υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού. Τώρα πια αυτό δεν ισχύει. Και το Κιρζέ είναι μόνο η αρχή της κουρδικής πρόκλησης. Τα μεγάλου μήκους σύνορα της Τουρκίας με την Συρία αποτελούν ένα ακόμα πρόβλημα, λόγω της παρουσίας εκεί καλά εξοπλισμένων μαχητών του ΡΚΚ. Έτσι η Τουρκία αντιμετωπίζει, τώρα, την πιθανότητα διμέτωπου αγώνα με τους Κούρδους.
Μέσω των αυτών συνόρων άνδρες του Ισλαμικού Κράτους μπορούν να περάσουν στην Τουρκία. Μετά την αιματηρή βομβιστική επίθεση του ΙΚ στο Σουρούκ, θεωρείται βέβαιο ότι η οργάνωση θα επιτεθεί και πάλι στην Τουρκία. Θεωρητικά, η Τουρκία είναι αρκετά ισχυρή, με την ενίσχυση και των ΗΠΑ, να αντιμετωπίσει ΙΚ και ΡΚΚ μαζί. Όμως, πια, η κυβέρνηση δεν έχει την υποστήριξη του εσωτερικού μετώπου για έναν τέτοιο αγώνα, λόγω του πολιτικού κλίματος.
Παλιά, κάθε κηδεία νεκρού από το ΡΚΚ στρατιώτη αποτελούσε διαδήλωση υπέρ της κυβέρνησης. Τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η πόλωση, πηγή της οποίας είναι ο Ερντογάν, κυριαρχεί με τον Τούρκο ηγέτη να αρέσκεται να εμφανίζεται ως θύμα διεθνών ή εσωτερικών εναντίον του συνομωσιών, από στρατιωτικούς, βιομηχάνους, Αλεβίτες, Εβραίους και φυσικά τους Κούρδους.
Λόγω και της επιθυμίας του να αλλάξει το Σύνταγμα αποκτώντας υπερεξουσίες ο Ερντογάν προκαλεί και συνταγματική κρίση. Ο Ερντογάν απάντησε δαιμονοποιώντας όλους όσοι αντιτίθενται στην επιθυμία του, με το στρατόπεδο Ερντογάν να προβαίνει σε επιθέσεις κατά μέσω ενημέρωσης.
Με τον τρόπο αυτό αποξενώνεται από την αντιπολίτευση ελέγχοντας μόνο το 40% των ψηφοφόρων του. Μπορεί η Τουρκία να αντιμετωπίσει τις ταυτόχρονες αυτές προκλήσεις των Κούρδων, του ΙΚ, της πολιτικής βίας και της ενωμένης εναντίον του Ερντογάν αντιπολίτευσης; Η απάντηση ανήκει μόνο στον Ερντογάν.
Η ήττα του στις εκλογές του Ιουνίου συνδέονται, χωρίς αμφιβολία και με την επιβράδυνση της τουρκικής οικονομίας, αλλά και με την επιθυμία του να αλλάξει το Σύνταγμα. Πολλοί από αυτούς που στήριξαν τον Ερντογάν προηγουμένως έχουν τώρα αλλάξει στάση, πολλών στρατιωτικών περιλαμβανομένων. Και ο Τουρκικός Στρατός έχει παράδοση ανάμιξης στην πολιτική, καθιστώντας ένα πραξικόπημα υπαρκτό ενδεχόμενο.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το ΑΚΡ είναι απίθανο να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου. Η μόνη επιλογή, δεδομένης της διαίρεσης στην Τουρκία, είναι ο Ερντογάν να κάνει πίσω στις απαιτήσεις του για αλλαγή του Συντάγματος.
Δεν υπάρχει όμως καμία ένδειξη ότι ο Ερντογάν θα πράξει κάτι τέτοιο ή οτιδήποτε άλλο για να διορθώσει τη βλάβη που έχει προκαλέσει, ειδικά σε ότι αφορά την Συρία. Η Τουρκία θα παραμείνει εκτεθειμένη στον εκεί πόλεμο, σε μια έκθεση που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη θέση της. Μέχρι στιγμής ο Ερντογάν έχει πολώσει τη χώρα του και εναπόκειται σε αυτόν να προλάβει την έκρηξη.
Του Soner Cagaptay
ΠΗΓΗ: The Atlantic, defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου