Η χαρά της ζωής είναι στο μοίρασμα…

Μια αιώνια μάχη…

“Απομόνωση, συνήθειες και αισθήσεις πολεμάω. Νικάω χάνοντας σιγά, αργά, μα έμεινες εκεί, εχθρός και φίλος μου στερνός, αντίπαλος αγαπημένος.”

Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί δεν έχουμε νιώσει έτσι. Πόσες φορές έχουμε παλέψει με τα εγώ και τα θέλω μας. Πόσες φορές δεν έχουμε φοβηθεί πηγαίνοντας κόντρα στην καρδιά βάζοντας το εγώ μας πάνω από όλους και όλα! Πόσες φορές δεν νικηθήκαμε από φόβο, δεν χάσαμε από φόβο!

Ή τόλμη είναι για τους τολμηρούς! Από αυτούς που αψηφούν τον κίνδυνο, που διεκδικούν τη ζωή, που αρπάζουν τις ευκαιρίες.

Σταματα να φοβάσαι!

Τίποτα δε χαρίζεται, όλα διεκδικούνται. Αν έχεις την τύχη να διακρίνεις τα μηνύματα της ζωής, αυτά που περνάς από δέκα κόσκινα κάθε λεπτό, θα προχωρήσεις.

Αρκεί να μετριάσεις το εγώ σου.  Η λογική δεν είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος! Βοηθάει μόνον όσους βολεύονται, όσους φοβούνται , όσους δειλιάζουν.

Αν σημασία για σένα έχει ότι κοντόφθαλμα προσδοκείς, τότε ναι! Έχεις επιτύχει το στόχο σου.
Αν όμως όντας μέσα σε αυτό έρθει ή στιγμή που τίποτα δε σε ικανοποιεί, τότε πρέπει να παραδεχθείς χωρίς μοιρολατρίες ότι είσαι στο λάθος δρόμο!

Και μετά; Έχεις ήδη κάνει το μεγάλο βήμα! Διαπίστωσες!

Μετά αρκεί να γυρίσεις τον τροχό της ζωής σου από την αντίθετη κατεύθυνση. Κόντρα στην λογική και το εγώ σου. Κόντρα στα κεκτημένα σου, αυτά που σε διατηρούν ασφαλή σε ένα περιβάλλον που θεωρεις ασφαλές αλλά σε πνίγει.

Αν δεν το κάνεις, ακόμα και αν νομίζεις πως ο χρόνος σου έχει τελειώσει, αν δεν ψάξεις μέσα σου, αν δεν μοιράσεις το συναίσθημα με την λογική, αν σε νικήσει ο φόβος, πρέπει να φανείς δυνατός.

Να παραμείνεις στον δρόμο που διάλεξες αποδεχόμενος όποιο κόστος!

Μένει να αποδεχθείς ότι δεν έχεις να περιμένεις αυτά που ή ζωή είχε να σου δώσει γιατί δειλιασες.

Στο δύσκολο αυτό στοίχημα με τον εαυτό σου ένα μόνο θα πρέπει να προσέχεις. Ποιούς θα παρασύρεις μαζί σου. Γιατί δεν ωφελεί η δική σου μόνο πραγμάτωση.

Το κάνεις για σένα ναι, αλλά δεν θα έχει αξία αν δεν έχεις ανθρώπους να το μοιραστεις.

Γιατί η χαρά της ζωής, η χαρά του να εγκαταλείψεις το εγώ σου, έχει αξια μόνον για αυτό!

Μόνον για το μοίρασμα!

Της Μαρίας Βουζουνεράκη.

Πηγή: anapnoes.gr