Ο Καστάς είναι τύμβος με επιμελημένες επιχωματώσεις αντίστοιχων Μακεδονικών τάφων ενώ η εδαφογένεση κάτω από τις επιχώσεις είναι από την εποχή Σιδήρου, Αρχαϊκή έως Κλασική και αγγίζει τα 5.000.000 χρόνια. Οι γεωλογικές κλίσεις στο ρήγμα όπου ενδιάμεσα μπήκε το μνημείο, είναι αντίθετες μεταξύ τους ενώ η επιχωμάτωση στο σημείο του ταφικού σήματος άντεχε το βάρος του λέοντα.
Τα αποτελέσματα του τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ δικαιώνουν τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή και καταρρίπτουν τους ισχυρισμούς του Ευάγγελου Καμπούρολου ότι πρόκειται για φυσικό λόφο. Παράλληλα καταρρίπτουν την άποψη που υποστηρίζει ο σπηλαιολόγος, ότι ο ξυλάνθρακας χρονολογείται στη Ρωμαϊκή εποχή 70 πχ συν πλην 30 ,ενώ το ΑΠΘ τον χρονολογεί με ακρίβεια 3ΟΟ πχ συν πλην 30.
«Ο ξυλάνθρακας βρέθηκε μέσα στις επιχώσεις που καλύπτουν το μνημείο κάτι που δεν μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό μεταγενέστερο ή προγενέστερο» τόνισε στην ομιλία του στο ΑΕΜΘ ο γεωλόγος Γεώργιος Συρίδης της ομάδας Γρηγόρη Τσόκα.
«Πρέπει να γίνει το μνημείο και αμέσως μετά να προσχωθεί το σκάμμα και εδώ βλέπουμε ότι αυτές εδώ είναι οι επιχώσεις. Τα τεμάχια του ξυλάνθρακα είναι σύγχρονα με την κατασκευή του μνημείου».
Παρουσιάζοντας φωτογραφίες με τη διαστρωμάτωση των χωμάτων από την Νοτιοδυτική πλευρά του μνημείου περιέγραψε :
«εδώ έχουμε μια ταπείνωση του εδάφους που έπρεπε να προσθέσουν χώμα για το φέρουν στη μορφή που ήθελαν. Εδώ βρέθηκαν λατύπες μαρμάρου και διαφαίνεται η επαφή των φυσικών στρωμάτων οι επιχώσεις με την επαφή στο μνημείο».
Αναφερόμενος στο ανώτερο τμήμα του τύμβου όπου ήταν τοποθετημένο το ταφικό σήμα είπε στην ομιλία του .
«Δεν πρόκειται για φυσικά κεκλιμένα ιζήματα αλλά για επιχώσεις. Η απόξεση του πρανούς στο ανώτερο τμήμα του λόφου μας δίνει αλλεπάλληλες τεχνικές στρώσεις αργίλου άμμου και αυτό είναι ηθελημένο. Το θεμέλιο του ταφικού σήματος είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα πάνω σε επιχώσεις .
Από το ξύσιμο του σημείου διαπιστώσαμε ότι διαφαίνεται η λεπτομέρεια των επιχώσεως που ρίχθηκαν με συγκεκριμένο τρόπο και δεν είναι καθόλου τυχαίο ,είναι επιμελημένη απόθεση».
Λίγο νωρίτερα ο πολιτικός μηχανικός Δημήτρης Εγγλέζος παρουσιάζοντας ειδικές μετρήσεις που έγιναν στο ίδιο σημείο, τόνισε ότι ι καθιζήσεις ήταν της τάξεως του ενός εκατοστού και τις χαρακτήρισε απόλυτα φυσιολογικές ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα ενώ σημείωσε και ότι η επίχωση άντεχε το βάρος του λέοντα.
Παράλληλα ο κύριος Συρίδης παρουσίασε και ένα άλλο σημείο στον τύμβο Καστά όπου υπάρχουν συσσωρεύσεις υλικών.
«Επάνω στο λόφο έχουμε συσσωρεύσεις από μεταγενέστερα μετακινημένα υλικά από προγενέστερες ανασκαφές μια δεύτερη φάση επιχώσεων πιθανότατα από την ανασκαφή του Λαζαρίδη».
Ο κύριος Συρίδης αναφέρθηκε και στα αποτελέσματα δειγματοληψιών τα οποία αντικατοπτρίζουν μια εποχή με μεγάλη διάρκεια.
«Η ανάλυση των δειγμάτων που πήραμε έγινε και με άνθρακα 14 αλλά και με οπτική φωταύγεια τα αποτελέσματα κυμαίνονται από 1000 πχ έως το 600 πχ. Η χρονολόγηση αυτή αντικατοπτρίζει όλη την περίοδο που το έδαφος ήταν εκτεθειμένο δηλαδή από την περίοδο που είχαμε το νεκροταφείο (εποχή Σιδήρου Αρχαϊκή περίοδος) έως την επιχωμάτωση του λόφου που τοποθετείται από τους αρχαιολόγους στον 4ο πχ αιώνα».
Αναλύοντας και άλλα στοιχεία του τύμβου Καστά ο καθηγητής Γεωλογίας του ΑΠΘ σημείωσε:
«Κάτω από την επιφάνεια του τότε εδάφους εντοπίστηκε και το αρχαϊκό νεκροταφείο εποχής σιδήρου και οι τάφοι σκάφτηκαν απευθείας μέσα στο γεωλογικό στρώμα
Η αποτύπωση των πρανών του Καστά σε τρία σημεία μας έδειξε το παλιό έδαφος με τις μεταγενέστερες επιχώσεις που περιλαμβάνουν μέσα όστρακα και απολιθώματα.
Στα υλικά γενικότερα περιλαμβάνονται άμμοι, χαλίκια κροκάλες με θραύσματα κεραμικών και οστών.
Αναφερόμενος σ ένα άλλο σημείο του τύμβου, ο κύριος Συρίδης παρουσίασε κεκλιμένα στρώματα με αντίθετη κλίση νοτιανατολικά με κροκάλες που μεταφέρθηκαν σε ρηχό θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Αναφερόμενος σ ένα άλλο σημείο του τύμβου, ο κύριος Συρίδης παρουσίασε κεκλιμένα στρώματα με αντίθετη κλίση νοτιανατολικά με κροκάλες που μεταφέρθηκαν σε ρηχό θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Οι κροκάλες μεταφέρθηκαν 5.000.000 χρόνια πριν από τους τότε χείμαρρους και ποτάμια. Η ηλικία των στρωμάτων του Καστά είναι 5 εκατομμυρίων χρόνων» είπε χαρακτηριστικά.
του Γιώργου Ροδάκογλου
thousandnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου