Οι συνέπειες της μη θεραπείας των νεογιλών δοντιών.
Είναι πολύ γνωστό και εμπεριστατωμένο με ερευνητικά στοιχεία και κλινικές παρατηρήσεις ότι η τερηδόνα των δοντιών μπορεί να ξεκινήσει τόσο νωρίς όσο κοντά στα πρώτα γενέθλια του παιδιού. Στην περίπτωση αυτή η τερηδόνα ονομάζεται πρώιμη τερηδόνα νηπιακής ηλικίας (early childhood caries E.C.C). Για την ακρίβεια πρώιμη τερηδόνα της νεογιλής οδοντοφυΐας ορίζεται η παρουσία μιας ή περισσότερων τερηδόνων πριν τα έκτα γενέθλια του παιδιού. Ενώ, η πρώιμη τερηδόνα της νεογιλής οδοντοφυΐας σοβαρής μορφής (S-ECC), ορίζεται ως η παρουσία τερηδόνας στις λείες οδοντικές επιφάνειες σε παιδιά κάτω των 3 ετών.
Τερηδόνα νεογιλής οδοντοφυΐας
Η οδοντική τερηδόνα είναι μια μικροβιακή πολυπαραγοντική νόσος η οποία μπορεί να προληφθεί με έγκαιρη παρέμβαση. Είναι γι’ αυτό που τόσο η Αμερικάνικη όσο και η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Παιδοδοντιατρικής ,αλλά και ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας, συστήνουν όπως η 1η επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο γίνεται με την ανατολή του 1ου δοντιού και το αργότερο στην ηλικία του ενός έτους Η έγκαιρη αυτή επίσκεψη θα θεμελιώσει την οδοντική πρόληψη εφ’ όσον θα ενημερώσει τους γονείς ή κηδεμόνες του παιδιού για τις αιτίες της τερηδόνας και το πως να αποφύγουν πρακτικές και νοοτροπίες που βάζουν το παιδί σε κίνδυνο για ανάπτυξη τερηδόνας. Επίσης , θα δώσει τη δυνατότητα στον οδοντίατρο να εφαρμόσει προληπτικές τεχνικές για ενίσχυση των δοντιών και θα διδάξει τους γονείς για τους τρόπους σωστής υγιεινής και διατροφής.
Τερηδόνα νεογιλής οδοντοφυΐας
Βασικές αιτίες για τη δημιουργία της πρώιμης τερηδόνας της νεογιλής οδοντοφυΐας είναι :
Ο πρώιμος αποικισμός του στόματος του βρέφους με το βασικό μικρόβιο της τερηδόνας που είναι ο Στρεπτόκοκκος Μιούτανς (Mutans Streptococci στο εξής MS). Η μετάδοση των MS συμβαίνει είτε κάθετα, δηλαδή από τη μητέρα ή τον κηδεμόνα στο παιδί είτε οριζόντια ,δηλαδή από τα αδέλφια στο παιδί, όταν χρησιμοποιούνται κοινά οικιακά σκεύη όπως ποτήρια, ή με τα φιλιά στο στόμα μέσω του σάλιου.
Όσον αφορά την σημασία της χρονικής στιγμής του αποικισμού του στόματος του βρέφους με το μικρόβιο τουMS, έρευνες έδειξαν τα ακόλουθα:
•89% των παιδιών που αποικίστηκαν με το μικρόβιο MSμέχρι την ηλικία των 2 ετών, είχαν κατά μέσο όρο δείκτη τερηδόνας DFT 5 πριν την ηλικία των 4 ετών, ενώ μόνο το 25% των παιδιών χωρίς αποικισμό MS στην ηλικία των 2, είχαν 0.3 τερηδόνες στην ηλικία των 4 ετών
•Ψηλή συγκέντρωση MS στην ηλικία των 2 ετών, θα έχει ως αποτέλεσμα ψηλότερη συγκέντρωση MS μέχρι την ηλικία των 4 ετών, σε σχέση με παιδιά που είχαν αποικιστεί με MS μετά την ηλικία των 2 ετών
Διατροφικοί παράγοντες, όπως η συχνή λήψη ζαχαρούχων ροφημάτων ή γλυκών που προάγουν τον πολλαπλασιασμό και την εγκαθίδρυση των MS στο στόμα του βρέφους. Κακή χρήση ή κατάχρηση του μπιμπερό το οποίο η μητέρα αφήνει στο στόμα του παιδιού για ώρες κατά τη διάρκεια της νύχτας ή και της ημέρας.
Κατάχρηση μπιμπερού
Επίσης, σε ψηλό κίνδυνο ανήκουν παιδιά από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα, οι μετανάστες και τα παιδιά που οι γονείς τους έχουν ακατάλληλες νοοτροπίες και συμπεριφορές.Τέλος, η γονεϊκή άγνοια για όλα τα πιο πάνω θεωρείται ένας από τους βασικότερους λόγους για την πρώιμη τερηδόνας της νεογιλής οδοντοφυΐας . Εξάλλου ,δεν είναι τυχαίο που ο κορυφαίος αμερικανός καθηγητής και εκδότης επιστημονικών συγγραμμάτων Δρ Casamassimo, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τερηδόνα έχουν είναι η "νόσος του φτωχού του μετανάστη και του απληροφόρητου".
Οι συνέπειες της πρώιμης τερηδόνας της νεογιλής οδοντοφυΐας, εάν μείνει αθεράπευτη είναι πολλές και σοβαρές. (οι πιο κάτω πληροφορίες πηγάζουν κυρίως απότο ακόλουθο άρθρο:
Πλήρης καταστροφή των πρόσθιων και στη συνέχεια των οπίσθιων δοντιών μέσα σε λίγους μήνες. Ο ανώτερος ιατρικός λειτουργός των Η.Π.Α ανέφερε: «Δεν μπορείς να είσαι υγιής χωρίς καλή στοματική υγεία»(Satcher 2000).
Αναλυτικά και σύμφωνα με τη βιβλιογραφία πιθανές συνέπειες της μπορεί να είναι οι ακόλουθες:
Πόνος – Δυσφαγία. Σύμφωνα με διάφορες μελέτες περίπου τα μισά παιδιά με τερηδόνες θα έχουν πονόδοντο. Όσο πιο νωρίς σε ηλικία αποκτήσει το παιδί τερηδόνες τόσο πιο μεγάλη η πιθανότητα για πονόδοντο. Οι νεογιλοί γομφίοι είναι τα δόντια που αποκτούν πονόδοντο πιο συχνά. Δόντια με τερηδόνα σε πολλών επιφανειών έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αποκτήσουν πονόδοντο. Οι συνέπειες του πονόδοντου σε έρευνα 589 παιδιών ήταν : 73% των παιδιών έπασχαν από δυσφαγία, 31% από αϋπνία,27% σταμάτησαν το παιγνίδι και 11% δεν πήγαν σχολείο.
2. Σήψη – Μόλυνση – Σοβαρό οίδημα, με επέκταση στον σηραγγώδη κόλπο και από εκεί στον εγκέφαλο ή απόφραξη αναπνευστικής οδού με κίνδυνο πνιγμό. Παιδιά που παθαίνουν σοβαρές μολύνσεις είναι αυτά με ψηλό δείκτη τερηδόνας (DMFT 6.7) σε σχέση με τα παιδία χωρίς σήψη (DMFT 2.36) Η οδοντική σήψη μπορεί να οδηγήσει σε κυτταρίτιδα και από εκεί σε Ludwing's angina μία γρήγορα εξελισσόμενη κυτταρίτιδα του εδάφους του στόματος που οδηγεί σε κλείσιμο της αεροφόρου οδού. Μία στις τρεις περιπτώσεις Ludwing's angina συμβαίνει σε παιδιά και εφήβους και είναι θανατηφόρος στο 8-10 % των περιπτώσεων.
Απώλεια χώρου στα οδοντικά τόξα ,το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σταυροειδή σύγκλειση ,συνωστισμό δοντιών, έκτροπη ανατολή δοντιών κτλ.
4. Επηρεάζει την ποιότητα ζωής λόγω δυσφαγίας, πόνου ,αϋπνίας και γενικά κακουχίας και αρνητικής συμπεριφοράς ,αλλά και την εμφάνιση.
5. Επηρεάζει την σωματική ανάπτυξη και δημιουργεί λιποβαρή παιδιά, λόγω της δυσφαγίας και του πόνου που οδηγεί σε μειωμένη λήψη τροφής.Έρευνα 115 παιδιών ηλικίας 2-4 ετών με σοβαρή τερηδόνα νηπιακής ηλικίας που θεραπεύτηκαν με γενική νάρκωση ,έδειξε ότι τα παιδιά αυτά ζύγιζαν σημαντικά λιγότερο σε σχέση με τα παιδιά της ομάδας ελέγχου. Παιδιά που ζύγιζαν κάτω του 10% του κανονικού βάρους ,ήταν παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας κάτι το οποίο δείχνει ότι η εξέλιξη της τερηδόνας στο παιδί και η μη θεραπεία της οδηγεί σε δραματική μείωση βάρους και δημιουργία λιποβαρή παιδιών.
Επίσης, χρόνια φλεγμονή του πολφού ή οδοντικές μολύνσεις επηρεάζουν την αύξηση μέσω μεταβολικών καναλιών. Οι κυτοκίνες που είναι πρωτείνες, πεπτίδια ή γλυκοπρωτείνες, απελευθερώνονται από το ανοσοποιητικό σύστημα και διεγείρουν την κυτταρική απελευθέρωση ειδικών ουσιών που παίρνουν μέρος στην φλεγμονή. Οι κυτοκίνες λοιπόν μπορεί να προκαλέσουν αναστολή της ερυθροποίησης και να οδηγήσουν σε" χρόνια αναιμία".
6. Αυτή η χρόνια αναιμία πιθανόν να έχει επίδραση στη νοητική ανάπτυξη του παιδιού εφόσον υπάρχει σύνδεση της πρώιμης τερηδόνας με τη δημιουργία αναιμίας ,όπως προαναφέραμε, η οποία ως γνωστόν στα βρέφη παρεμβάλλεται με τη φυσιολογική ανάπτυξη και λειτουργία του εγκεφάλου. Αυτό προκαλεί μείωση των επιδόσεων του παιδιού στα νοητικά τεστ που έχει ως επακόλουθο και μειωμένες σχολικές επιδόσεις. Αυτή η δυσλειτουργία στην ανάπτυξη του εγκεφάλου δεν αναστρέφεται με συμπληρώματα σιδήρου στη μετέπειτα ζωή του παιδιού, εάν η αρχή της χρόνιας αναιμίας γίνει στη βρεφική ηλικία.
7. Αυξημένη πιθανότητα σοβαρής μόλυνσης και ανάγκη για ενδονοσοκομειακή νοσηλεία.
8. Αυξημένο κόστος οδοντιατρικής περίθαλψης.
9. Αυξημένος κίνδυνος για νέες τερηδόνες στη νεογιλή αλλά κυρίως στη μόνιμη οδοντοφυΐα μετέπειτα, δηλ. δημιουργία της λεγόμενης προδιάθεσης στην τερηδόνα η οποία είναι και ο ισχυρότερος παράγοντας της τερηδόνας ενηλίκων.
Στην ουσία η τερηδόνα της νεογιλής οδοντοφυΐας είναι ο πιο αξιόπιστος παράγοντας πρόβλεψης της τερηδόνας της μόνιμης οδοντοφυΐας εφόσον όποιο δόντι ανατέλλει στο ίδιο νοσηρό στοματικό περιβάλλον που προκάλεσε την τερηδόνα της νεογιλής οδοντοφυΐας μπορεί να προκαλέσει και την τερηδόνα στην μόνιμη οδοντοφυΐα.
10) Σε σχέση με την οδοντιατρική φοβία έρευνες έδειξαν αντικρουόμενα αποτελέσματα. Έρευνα για την σχέση του δείκτη τερηδόνας με την ανάπτυξη οδοντιατρικής φοβίας σε παιδιά δέκα ετών με δείκτη τερηδόνας DMFT 10.7 όταν τα παιδιά ήταν 5 ετών ,έδειξε αύξηση της φοβίας. (Raadalet al. 2002). Άλλη έρευνα, έδειξε ότι 75% των παιδιών ηλικίας 10 ετών, δεν παρουσίασαν αύξηση της φοβίας παρόλο ότι είχαν ψηλό δείκτη τερηδόνας (DMFT 6) στα 5 τους.
Πινάκας Νοσηρότητας και θνησιμότητας με αιτία την πρώιμη τερηδόνα της νεογιλής οδοντοφυΐας(Casamassimo, etal 2009):
Αυτούσια προβλήματα
●Αυξημένη οδοντιατρική φοβία και άγχος
●Πόνος κακουχία
●Κατάχρηση αναλγητικών
Οικογενειακές Επιδράσεις:
●Στρες και άγχος γονέων
●Κόστος νοσοκομειακής νοσηλείας
●Χαμένες εργατοώρες γονέων
●Χαμένες σχολικές ώρες
●Δυσφαγία, αϋπνία, προβλήματα συμπεριφοράς λόγω πόνου
Ενδονοσοκομειακές επιπλοκές:
● Από την γενική αναισθησία.
● Κόστος νοσοκομειακής νοσηλείας
● Μόλυνση
● Σήψη
● Θάνατος
Aπό την Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου
Πηγή: boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου