To Λεόντιο είναι σίγουρα ένα από τα πιο ιστορικά χωριά της Αχαΐας αφού η ύπαρξή του, συνδέεται με όλες τις προϊστορικές και ιστορικές περιόδους.
Από την μυκηναϊκή και την κλασική εποχή, περνώντας στην βυζαντινή περίοδο,στα χρόνια του τούρκικου ζυγού και της εθνικής παλιγγενεσίας, φθάνοντας στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο και στον αγώνα των Ελλήνων κατά του φασιστικού άξονα.
Με λίγα λόγια είναι ένας τόπος που διαχρονικά στο πέρασμα των αιώνων είχε ζωή. Το γιατί μπορεί να το εξηγήσει κανείς εύκολα πηγαίνοντας στο χωριό. Κτισμένο στις πλαγιές του Παναχαϊκού, σε υψόμετρο 800 μέτρων, ανάμεσα σε δεκάδες πηγές με κρυστάλλινα νερά που κατεβαίνουν από τις κορυφές, δίπλα από έναν παραπόταμο του Σελινούντα, το Λεόντιο αποτυπώνει την ορεινή ομορφιά της ελληνικής φύσης που συνδέεται με τον καυτό ήλιο, την σκιά των δέντρων και την δροσιά των πηγών και των ποταμιών.
Το χωριό έχει μια τέτοια αρχιτεκτονική δομή που δίνει την αίσθηση στον επισκέπτη ότι το μέρος αυτό έχει μία τάση να "κοιτάζει ψηλά", παρασύροντας τον καθένα να τριγυρνά στα λιθόστρωτα μονοπάτια και στα σοκάκια του με το... κεφάλι ψηλά.
Πραγματικά τα σπίτια στο Λεόντιο μοιάζουν να θέλουν να φτάσουν τα πανύψηλα δέντρα που χαρίζουν την σκιά τους σε όλους.
Η σκιά και η δροσιά της ελληνικής ορεινής υπαίθρου στο Λέοντιο διαχέεται αρμονικά στην ατμόσφαιρα, με την αύρα του βουνού να «δένει» με αυτή των πηγών και των νερών που περιτριγυρίζουν το χωριό.
Την αίσθηση του «κοιτάζω προς τα πάνω, κοιτάζω τον Θεό», παίρνει ο επισκέπτης πηγαίνοντας και στην κεντρική εκκλησία του χωριού, στον Προφήτη Ηλία, ενός ναού κτισμένου σε ένα από τα πολλά υψώματα του Λεοντίου που τα πρωινά του καλοκαιριού τυλίγεται από τις ακτίνες του ήλιου.
Τα σπίτια του Λεοντίου, χαρακτηρίζονται και από δύο ακόμα στοιχεία, το κεραμίδι και τις πλατιές αυλές τους, φτιαγμένες έτσι ώστε να δίνουν την δυνατότητα στους κατοίκους να απολαμβάνουν το μέρος.
Το χωριό παίρνει ζωή κάθε καλοκαίρι από τα μέσα του Ιουλίου και μετά, όταν γεμίζει από οικογένειες παραθεριστών που θέλουν να χαρούν τις ομορφιές της αχαϊκής γης, δίπλα στο βουνό και τις πηγές του.
Χαρακτηριστικά πολιτιστικά και θρησκευτικά αξιοθέατα του χωριού που θα πρέπει να επισκεφθεί κανείς πηγαίνοντας στο Λεόντιο αποτελούν ο ναός του Αγίου Ανδρέα (4ο και 5ο αιώνα), κτισμένος στα θεμέλια πρωτοχριστιανικής βασιλικής μεγάλων διαστάσεων, τα ίχνη της ελληνιστικής ακρόπολης στο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου και το Πάτημα που σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση είναι το σημείο από το οποίο πέρασε κυνηγημένος από τους Ρωμαίους στρατιώτες ο Άγιος Ανδρέας αφήνοντας σε δύο πλάκες τα ίχνη του.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχει επίσης το μνημείο των πεσόντων από την Μάχη του Λεοντίου ανάμεσα σε ομάδα ανταρτών του ΕΛΑΣ και του 3ου συντάγματος "ειδικού πολέμου" της ιταλικής Μεραρχίας στις 14 Ιουλίου του 1943, σε μία μάχη που έπαιξε σημαντικό ρόλο, με πολλούς από τους κατοίκους να συμμετέχουν ενεργά τότε στον εφεδρικό ΕΛ.ΑΣ και στις οργανώσεις του ΕΑΜ.
Το σημαντικότερο όμως όλων για τον επισκέπτη της Γουρζούμισσας ( την παλαιά ονομασία του χωριού που αναφέρει ο Κ. Ν. Τριανταφύλλου στο «Ιστορικό Λεξικό των Πατρών»), είναι η "συνέχεια"...
Η ιστορική και η θρησκευτική συνέχεια, η συνέχεια της φυσικής ομορφιάς του χωριού που δίνει στο Λεόντιο ένα στοιχείο κλασικότητας και διαχρονικότητας στο όλο μέρος. Κάνοντας έτσι τον επισκέπτη να μπαίνει και να βγαίνει από αυτό με το κεφάλι ψηλά, κοιτάζοντας το βουνό, τον ήλιο, τον ουρανό, τον Θεό. Κοιτάζοντας τους αιώνες…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου