Ερμής Τρισμέγιστος : Η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου

Τα πανάρχαια κείμενα του Ερμή Τρισμέγιστου αναφέρονται στον Δημιουργό.

Όσοι και οσες "ψάχνεστε", και ταυτόχρονα αγχώνεστε να μην σας κολλήσουν, οι πολύ "πιστοί", τη ρετσινιά του πλανεμένου και οι προοδετικοί την ταμπέλα του γραφικού, θυμηθείτε το "ερευνάτε τας γραφάς" και ελευθερώστε το πνεύμα σας, καθώς θα διαπιστώσετε ότι τις συμπαντικές αλήθειες, οι άνθρωποι τις γνώριζαν πολλές χιλιάδες χρόνια πρίν τον Χριστό.

ΛΟΓΟΣ Α' ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ

Κάποτε μου δημιουργήθηκαν απορίες σχετικά με τα όντα, κι ο νους μου είχε βρεθεί να περιπλανάται σε σφαίρες υψηλές, ενώ οι σωματικές μου αισθήσεις είχαν ανασχεθεί, όπως συμβαίνει σ'αυτούς που πέφτουν σε βαθύ ύπνο απ' το πολύ φαγητό ή απ' τη σωματική εξάντληση. 
Τότε λοιπόν μου φάνηκε πως κάποιο υπερμεγέθες ον (1), του οποίου οι διαστάσεις δεν μπορούσαν να προσδιοριστούν, έτυχε αποκαλώντας με τ' όνομά μου να μου λέει:

"Τι θέλεις ν'ακούσεις και να δεις και να μάθεις, και να γνωρίσεις, αφού το αντιληφθείς;"

Κι εγώ του λέω: "Κι εσύ ποιος είσαι;"

"Εγώ, λέει είμαι ο Ποιμάνδρης, ο Νους της Αυθεντίας. Γνωρίζω αυτό που επιθυμείς και βρίσκομαι μαζί σου παντού" (2)

Κι εγώ του λέω: "Θέλω να σ' ακούσω"!

Και μου λέει πάλι: "Έχε κατά νου όσα θέλεις να μάθεις κι εγώ θα σε διδάξω".

Με το που το είπε αυτό, μεταμορφώθηκε κι αμέσως εν ριπή οφθαλμού ανοίχτηκαν τα πάντα μπροστά μου. Και βλέπω ένα όραμα, που δεν μπορούσε να προσδιοριστεί, όλα να έχουν γεμίσει φως, ένα φως λαμπερό και χαρούμενο και με τη θέα του μ' εντυπωσίασε.
Και μετά από λίγο ένα σκοτάδι επικράτησε προς τα κάτω, δημιουργημένο προς τη μια μεριά, φοβερό και στυγνό, κουλουριασμένο σε σπείρα θυμίζοντάς μου φίδι. Στη συνέχεια το σκοτάδι άρχισε να μεταβάλλεται σε μια υγρή φύση, απερίγραπτα ταραγμένη, αναδίδοντας καπνό σαν από φωτιά και βγάζοντας έναν απερίγραπτο γοερό ήχο. Έπειτα μια βουή ασυνάρτητη έβγαινε απ' αυτήν, που έδινε την εντύπωση ήχου φωτιάς.
Κι απ' το φως άγιος (3) Λόγος επικράτησε στην υγρή φύση και μια φωτιά ασυγκράτητη ξεπήδησε απ' αυτήν προς τα πάνω.
Ήταν ελαφριά και διαπεραστική, συγχρόνως και δραστική, κι ο αέρας καθώς ήταν ελαφρύς, ακολούθησε το πνεύμα και ξεκινώντας απ' τη γη και το νερό ανέβηκε από μόνος του μέχρι τη φωτιά, δίνοντας την εντύπωση πως κρέμεται από αυτήν. Η γη δε και το νερό παρέμεναν μόνα τους αναμεμιγμένα (4), να μην ξεχωρίζει η γη απ' το νερό και καθώς κινούνταν με τον πνευματικό Λόγο, που επιδρούσε πάνω τους, δημιουργούσαν ήχους.
Κι ο Ποιμάνδρης μου λέει:

"Αντιλήφθηκες τι σημαίνει το όραμα αυτό;" 

Κι εγώ του είπα: "Θα το αντιληφθώ"

Το φως εκείνο είπε, είμαι εγώ ο Νους ο Θεός σου (5) που προϋπάρχω (6) απ' την υγρή φύση, που δημιουργήθηκε απ' το σκοτάδι κι ο φωτεινός Λόγος, που δημιουργήθηκε απ' το σκοτάδι και ο φωτεινός Λόγος, που δημιουργήθηκε απ' το Νου, είναι ο γιός του Θεού. (7)

- "Πώς έγινε αυτό;

- "Μάθε το εξής: αυτό που από μέσα σου βλέπει και ακούει αποτελεί το Λόγο του Κυρίου, ο δε νους αποτελεί τον Πατέρα Θεό. Το ένα από το άλλο δεν διαχωρίζονται καθόσον η ένωσή τους αποτελεί τη ζωή (8)

- Σ' ευχαριστώ, του είπα

- Ν' αντιληφθείς, όμως το φως και να το αναγνωρίζεις.

Αφού μου είπε αυτά, γι' αρκετή ώρα με κοίταζε στα μάτια κάνοντάς με να τρέμω στη θέα του. Κι όταν σήκωσε το βλέμμα του, βλέπω με το νου μου το φως να βρίσκεται ανάμεσα σ' αναρίθμητες δυνάμεις, να έχει δημιουργηθεί ένας κόσμος απέραντος, η φωτιά (9) να περιστοιχίζεται από κάποια τεράστια δύναμη αποκτώντας σταθερότητα.

Αυτά όλα τα διανοήθηκα βλέποντάς τα με το λόγο του Ποιμάνδρη.
Κι ενώ ήμουν κατάπληκτος, μου λέει πάλι:

- Με το νου σου αντίκρυσες την αρχέτυπη μορφή, αυτή που προηγείται απ' την απέραντη αρχή.(10)  Αυτά μου είπε ο Ποιμάνδρης. 

- Και τα στοιχεία της φύσης, ρωτάω εγώ, από που δημιουργήθηκαν;

Κι εκείνος μου απαντά σχετικά μ' αυτά: 
- Απ' τη βούληση του Θεού, η οποία πήρε το Λόγο και βλέποντας την όμορφη τάξη του κόσμου τον μιμήθηκε, αφού μετατράπηκε κι αυτή σε κόσμο χρησιμοποιώντας τα δικά της στοιχεία και τα δημιούργήματά της, τις ψυχές. (11)
Κι ο Θεός Νους, ο οποίος δεν έχει φύλο, (12) αφού είναι ζωή και φως, μ' ένα λόγο γέννησε άλλο Νου δημιουργό (13), ο οποίος σαν θεός της φωτιάς και του πνεύματος δημιούργησε κάποιους επτά διοικητές (14)που μέσα σε κύκλους περιείχαν τον αισθητό κόσμο, η δε διακυβέρνησή τους αποκαλείται Ειμαρμένη.
Απ' τα κάτω κάπως βαριά στοιχεία αμέσως ξεπήδησε ο Λόγος του Θεού προς το καθαρό δημιούργημα της φύσης κι ενώθηκε με το Δημιουργό Νου (15) (καθώς αποτελούνταν απ' την ίδια ουσία) κι έτσι έμειναν χωρίς λογική τα βαρύτερα στοιχεία της φύσης, ώστε ν' αποτελούνται μόνον από ύλη.

Ο δε Δημιουργός Νους μαζί με το Λόγο, ο οποίος περικλύει τους κύκλους και τους περιστρέφει με θόρυβο, έστρεψε τα δικά του δημιουργήματα (16) και τ' άφησε να στρέφονται από μια αρχή απεριόριστη μέχρι σ' ένα τέλος άπειρο, καθόσον ξεκινούν απ' το σημείο ακριβώς που σταματούν. (17)
Η δε περιφορά τους, όπως το θέλησε ο Νους, απ' τα βαρύτερα στοιχεία γέννησε τα ζώα, που δεν έχουν λογική (καθόσον δεν είχαν πλέον το Λόγο), ο αέρας γέννησε τα πτηνά και το νερό αυτά που κολυμπούν. 
Κι η γη και το νερό χωρίστηκαν (18) μεταξύ τους, όπως ο Νους θέλησε, κι η γη γέννησε από μόνη της όσα ζώα είχε τετράποδα κι ερπετά, άγρια και ήμερα θηρία.

Κι ο πατέρας των πάντων, ο Νους, που είναι ζωή και φως, γέννησε τον άνθρωπο ίσο με τον εαυτό του, τον οποίο αγάπησε σαν δικό του απόγονο, αφού ήταν όμορφος, καθόσον είχε την μορφή του πατέρα του. 
Πράγματι, κι ο θεός αγάπησε τη μορφή (19) του, κι έτσι του παρέδωσε όλα του τα δημιουργήματα.
Κι αφού αντιλήφθηκε την κτίση του Δημιουργού μέσα στη φωτιά, (20) θέλησε κι ο ίδιος να δημιουργήσει και του δόθηκε γι' αυτό η άδεια από τον Πατέρα (21)
Και καθώς βρέθηκε στη σφαίρα της δημιουργίας, ώστε να εξουσιάζει τα πάντα, κατανόησε τα δημιουργήματα του αδελφού. (22)

Κι αυτοί (οι Ελοχίμ) τον αγάπησαν (τον άνθρωπο), ενώ ο καθένας του μετέδιδε γνώση απο τη δική του Τάξη(23)
Κι αφού έλαβε γνώση της ουσίας τους κι αφού συνειδητοποίησε τη φύση τους, θέλησε να διασπάσει την περιφέρεια των κύκλων, και να κατανοήσει την εξουσία εκείνου, που εξουσίαζε την ενέργεια που περιέβαλλε τα πάντα. (24)
Κι ο άνθρωπος που εξουσίαζε, τον κόσμο των θνητών και μη λογικών ζώων, έσκυψε μέσω της Αρμονίας, αφού της διέρρηξε το περικάλυμμα, κι έδειξε την κατώτερη φύση την όμορφη όψη του Θεού. 
Κι αυτόν η Φύση, μόλις τον είδε να κρύβει μέσα του ατέλειωτη ομορφιά, κι όλη την ενέργεια των διοικητών, και την μορφή του Θεού, χαμογέλασε απο έρωτα, μόλις αντίκρυσε στο νερό το είδωλο (25) της ωραιότατης όψης του ανθρώπου, και τη σκιά του πάνω στη γη.
Κι αυτός μόλις αντίκρυσε στο νερό τη μορφή, που ήταν όμοια μ' αυτόν, να βρίσκεται μέσα στη Φύση, την αγάπησε και θέλησε να κατοικήσει εκεί.(26)
Αμέσως η επιθυμία του έγινε πράξη και κατοίκησε την χωρίς λογική μορφή (27)
Η δε Φύση ολόκληρη πήρε στην αγκαλιά της τον αγαπημένο της κι ενώθηκαν, αφού ήταν ερωτευμένοι.

Και γι' αυτό το λόγο ο άνθρωπος -εν αντιθέσει με όλα τα ζώα της γης - έχει διπλή φύση, δηλαδή είναι θνητός όσον αφορά το σώμα, αθάνατος δε όσον αφορά την ουσία του. (28)
Διότι, αν και είναι αθάνατος κι εξουσιάζει τα πάντα, εντούτοις υποφέρει απ' όλα τα θνητά καθώς υπόκειται στην Ειμαρμένη.
Αν και ήταν λοιπόν ανώτερος απο την Αρμονία των κύκλων, έγινε δούλος της κι ενώ δεν είχε φύλο, (29)αφού προερχόταν απο πατέρα χωρίς φύλο, κι ενώ ήταν άυπνος, αφού προερχόταν απο πατέρα άυπνο (30)... έγινε όμηρός τους.

- Και μετά απ' αυτά τι έγινε Νού μου; Διότι κι εγώ ο ίδιος είμαι ερωτευμένος μ'αυτά που μου διηγείσαι.

Και ο Ποιμάνδρης είπε:

"Αυτό είναι το απόκρυφο μυστήριο, μέχρι αυτή τη μέρα. Η Φύση λοιπόν, καθώς ενώθηκε με τον άνθρωπο, γέννησε ένα θαύμα περισσότερο απ' όλα αξιοθαύμαστο. Έχοντας δηλαδή αυτός τη φύση των επτά της Αρμονίας, οι οποίοι - όπως σου είπα - αποτελούνται απο φωτιά και πνεύμα,(31), η Φύση δεν περίμενε, αλλ' αμέσως γέννησε επτά ανθρώπους (32), ανάλογους με τις φύσεις των επτά διοικητών, χωρίς φύλο κι αιωρούμενους στον αέρα"

«Όπως είναι πάνω, είναι και κάτω. Όπως είναι κάτω, είναι και πάνω».(Δεύτερη Αρχή)

1. Μία ύπαρξη που δεν μπορρούσε να γίνει αντιληπτή από τις αισθήσεις του Ερμή.
2. Νούς της Αυθεντίας. Κατά πάσα πιθανότητα η Θεία Χάρις, ή αυτό που ονομάζουμε Θεία Πρόνοια.
3. Η λέξη Άγιος δεν ήταν άγνωστη στην Αρχαία Ελλάδα, όπως ισχυρίζονται μερικοί.
4. Το "αναμεμιγμένον" της γης και του ύδατος, βλέπουμε ότι ήταν γραμμένο στην Ελληνική γραμματεία πρίν την Παλαιά Διαθήκη.
5. Μιλάει για ένα Θεό, όχι για πολυθεισμό.
6. Θεός προϋπάρχων προ πάντων των αιώνων.
7. Η ορολογία του χριστιανισμού βλέπουμε ότι προϋπήρχε. Ο Χριστός ονομάζεται κι εδώ Λόγος του Θεού.
8. Αδιαίρετος ο Πατέρας Θεός από τον Υιό και Λόγο του Πατρός
9. Με τον όρο φωτιά εννοεί την ενέργεια.
10. Η αρχέτυπη μορφή είναι όλη η ενέργεια, η ύπαρξη αν θέλετε, πριν αρχίσει να σχηματίζεται το σύμπαν.
11. Η θέληση του Θεού δημιούργησε τις ψυχές.
12. Η τοποθέτηση αυτή, για την έλλειψη φύλου, όσον αφορά τον Θεό, πρέπει να θεωρηθεί αυτονόητη, αφού η έννοια του φύλου έχει σημασία για ατελή όντα που αναπαράγονται με πολύπλοκες διαδικασίες.
13. Ο Δημιουργός Νους που δημιουργήθηκε είναι ο Πρώτος Ελοχίμ, που δημιουργήθηκε με μία μόνο σκέψη, ένα λόγο του Θεού. Και είναι θεός της ενέργειας (του πυρός)
14. Ο Πρώτος Ελοχίμ δημιούργησε επτά "διοικητές". Οι "διοικητές" αυτοί είναι πνευματικά δημιουργήματα που ελέγχουν τα επτά επίπεδα αυτογνωσίας που λένε οι σοφοί της ανατολής, ή τους επτά ουρανούς που λέει η Ορθοδοξία, ή τις επτά σφαίρες του αισθητού κόσμου. Οι "διοικητές" δηλαδή, αυτοί δεν είναι άγγελοι, αλλά περισσότερο θα τους παρομοιάζαμε με φυσικούς νόμους ή μηχανισμούς, κάποιου είδους. Ο Δημιουργός Νους ονομάζεται θεός της φωτιάς (ενέργειας) και του Νου, έχει δηλαδή ενεργειακό σώμα, αλλά και πνεύμα.
15. Εδώ ξεκαθαρίζεται ότι άλλο πράγμα ο Θεός και άλλο ο Δημιουργός Νους.
16. Ο Δημιουργός Νους (πρώτος εκ των Ελοχίμ) είχε λοιπόν τα δικά του δημιουργήματα.
17. Μιλάει για σύμπαν πεπερασμένο χωρίς πέρατα.
18. Ο διαχωρισμός ξηράς και υδάτων συναντάται και στην Παλαιά Διαθήκη
19. Το κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν γράφηκε επομένως πολύ πρίν από την γραφή της Παλαιάς Διαθήκης.
20. Εδώ λέει ότι ο Δημιουργός Νους έκανε την "κτίση" χρησιμοποιών ενέργεια (εν πυρί).
21. Δόθηκε στον άνθρωπο η άδεια να δημιουργήσει, από τον Πατέρα, δηλαδή τον Θεό.
22. Μας λέει ότι ο άνθρωπος κατανόησε τα δημιουργήματα του αδελφού του. Ποιός είναι λοιπόν ο "αδελφός" του ανθρώπου που έκανε την Δημιουργία παίρνοντας άδεια και αυτός από τον Πατέρα; Αυτός σύμφωνα με αυτά που διαβάζουμε ως τώρα στον "Ποιμάνδρη" είναι ο Δημιουργός Νους που είναι γέννημα (αποκύημα) του Πατρός. 
Το παίξιμο με τις λέξεις μπορεί να μας οδηγήσει σε πλάνες, ή σε παρεξηγήσεις που από κάποιους"κολλημένους" μπορεί να ονομαστούν αιρέσεις. Το θέμα είναι ότι η αρχαία ελληνική γραμματεία, ειδικά στα πολύ παλιά κείμενα, όπως τα "Ερμητικά" είναι πολύ πιο λεπτομερής όσον αφορά τη Δημιουργία. 
Από την άλλη πλευρά, ο νους του σύγχρονου ανθρώπου δεν μπορεί να ερμηνεύσει ορθά τα γραπτά που έγραψαν άλλοι άνθρωποι, που με τη σειρά τους, επίσης δεν κατανοούσαν αυτό που τους αποκαλυπτόταν. 
Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει ένας Τριαδικός Θεός, αιτία της ζωής, που είναι καλός αγαθός, πολυεύσπλαχνος και δίκαιος. Τις λεπτομέρειες θα τις μάθουμε μετά την πλήρη αποκάλυψη, δηλαδή μετά την Δευτέρα Παρουσία όπως μας λέει, πολύ λογικά ο Απόστολος Παύλος.
Ο αδελφός λοιπόν του ανθρώπου, είναι σύμφωνα με τα κείμενα ο "Δημιουργός Νους" και αφού ονομάζεται αδελφός μας δεν είναι κανένα από τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας, όπως αυτή ορίζεται από την Ορθόδοξη πίστη, αλλά κάποιος που έχει τον ίδιο Πατέρα μ' εμάς, δηλαδή τον Θεό.
Τα Ερμητικά κείμενα, ναί μεν δεν αναφέρονται απ'ευθείας στον Πρώτο Ελοχίμ, αλλά το περίεργο ον που έχει πατέρα (όπως όλοι μας άλλωστε) τον Θεό και δημιούργησε την κτίση και τον άνθρωπο, δεν αποκλείεται να είναι ο Πρώτος Ελοχίμ. Το πρώτο ον που εμφανίστηκε στο σύμπαν, σύμφωνα με τα Χάλκινα Βιβλία.
23. Οι αδελφοί (ως έχοντες τον ίδιο Πατέρα) του ανθρώπου, οι Ελοχίμ, του έδωσαν γνώση, ο καθένας για αυτά που ο καθένας κατά την Τάξη του δημιούργησε.
24. Εδώ περιγράφεται το προπατορικό αμάρτημα, με έναν τρόπο πιο λογικό από το δάγκωμα ενός μήλου, ή από τη σεξουαλική συνεύρεση του Αδάμ και της Εύας, που ούτως ή άλλως δεν μπορούσαν στον Παράδεισο να συνευρεθούν, λόγω των ενεργειακών σωμάτων που είχαν. 
Θέλησε λοιπόν ο άνθρωπος να πάρει την πλήρη γνώση της Δημιουργίας. Θέλησε να "δεί" τι υπάρχει έξω από την Κτίση.
25. Αυτό το περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη.
26. Θέλησε δηλαδή ο άνθρωπος, επιθύμησε, να γευτεί το κατώτερο επίπεδο της δημιουργίας. Το φθαρτό, το θνητό.
27. Το ότι έγινε η επιθυμία του πράξη, δείχνει τη δύναμη του ανθρώπου να εφαρμόζει την ελεύθερη βούλησή του.
28. Αυτή η επιθυμία τον έκανε θνητό στο σώμα, αλλά εξακολουθεί η "ουσία" του το ενεργειακό του σώμα και η ψυχή, να είναι αθάνατα.
29. Εδώ ομολογείται ότι οι άνθρωποι στον Παράδεισο δεν είχαν σεξουαλικά, γενετικά χαρακτηριστικά.
30. Ο άνθρωπος στον Παράδεισο δεν χρειαζότανε ύπνο για αναπλήρωση της ενέργειας.
31. Από φωτιά, και πνεύμα, δηλαδή από ενεργειακό σώμα και πνεύμα.
32. Αυτή η λεπτομέρεια δεν αναφέρεται πουθενά στην Παλαιά Διαθήκη, η οποία ούτως ή άλλως δεν έχει λεπτομερείς περιγραφές.

ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΕΡΙ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ

Απόσπασμα από το βιβλίο της σειράς "Γιατί και Πως Ζουν ανάμεσά μας" του Δημοσθένη Λιακόπουλου
Τόμος 4 "Ο κόσμος των ονείρων"

Δέσπω

el.gr