Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο ούγγρος Πολ Κερν βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου ως δόκιμος στρατιώτης. Μια σφαίρα όμως του εχθρού τον πέτυχε στο κεφάλι. Ο Κερν επέζησε, αλλά όχι αλώβητος. Μέχρι τον θάνατό του, 40 χρόνια αργότερα, δεν κατάφερε να κοιμηθεί ούτε μια στιγμή.
Στο ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου, ο Πολ Κερν κατατάχθηκε εθελοντικά στον ουγγρικό στρατό στην πρώτη γραμμή του πολέμου.
Ο Πολ Κερν πολέμησε στον Α’ Π.Π και παρασημοφορήθηκε για την ανδρεία του
Στα χαρακώματα, πολέμησε εναντίον των στρατιωτών του Τσάρου. Η σύγκρουση άφησε ηττημένες τις κεντρικές δυνάμεις και ξεκλήρισε τον αυστροουγγρικό στρατό. Όσοι έμειναν ζωντανοί τις μάχες, πέθαιναν με μια ρώσικη σφαίρα στο κεφάλι.
Ο Κερν είχε σχεδόν θαφτεί ολόκληρος κάτω από τα χαρακώματα, όταν ένας ρώσος στρατιώτης τον ανακάλυψε και τον πυροβόλησε στο κεφάλι.
Για καλή του τύχη, ο στρατιώτης δεν σημάδεψε σωστά και ο Κερν επέζησε.
Μαζί με τη σφαίρα αφαιρέθηκε και μέρος αυτού, που είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά.
Μετά από λίγες ημέρες ο Κερν ανέκτησε τις αισθήσεις του. Έκτοτε δεν κοιμήθηκε ποτέ ξανά.
Η ομάδα γιατρών που τον επέβλεπαν παραξενεύτηκαν με την περίπτωσή του. Νευρολόγοι από όλη την Ευρώπη πραγματοποίησαν σειρά διαγνωστικών τεστ στον Κερν, αλλά δεν βρήκαν καμία ανωμαλία στον εγκέφαλό του, που εμπόδιζε τον οργανισμό του να κοιμηθεί.
Ο στρατιώτης δοκίμασε υπνωτισμό και κατάποση ηρεμιστικών και υπνωτικών χαπιών, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Ο επικεφαλής γιατρός που τον κούραρε, Ερνστ Φρέι ανέφερε πως «από τη στιγμή που ο κ. Κερν άνοιξε τα μάτια του στο Λέμπεργκ, δεν ξανακοιμήθηκε. Ούτε παρουσίασε την παραμικρή επιθυμία να το κάνει».
Πράγματι, ο Πολ Κερν ποτέ δεν παραπονέθηκε για την έλλειψη ύπνου. Το μοναδικό του πρόβλημα ήταν οι συνεχείς πονοκέφαλοι που απέκτησε μετά το τραύμα του.
Με το πέρασμα των χρόνων, ανέπτυξε μια συνήθεια, κατά την οποία ξάπλωνε και έκλεινε τα μάτια για δύο ώρες την ημέρα.
Παρά το γεγονός ότι ακόμη και τότε, ήταν πάντα σε εγρήγορση, εξειδικευμένοι γιατροί που τον παρακολουθούσαν, θεώρησαν ότι αυτές οι ώρες ήταν αρκετές για να «ξεκουραστεί» ο εγκέφαλος του και να λειτουργήσει κανονικά για το υπόλοιπο της ημέρας.
Μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πολ Κερν επέστρεψε στην πατρίδα του, μετακόμισε στη Βουδαπέστη και εργάστηκε για την ουγγρική κυβέρνηση μέχρι τον θάνατό του το 1955.
Το αξιοπερίεργο περιστατικό του Πολ Κερν μεταφέρθηκε στη λαϊκή κουλτούρα μέσω του φολκ συγκροτήματος «The Dimes». Το τραγούδι τους «Paul Kern Can’t Sleep/ Ο Πολ Κερν δεν μπορεί να κοιμηθεί» βασίστηκε στον τραυματισμό του στρατιώτη που του άλλαξε τη ζωή.
mixanitouxronou.gr
Για καλή του τύχη, ο στρατιώτης δεν σημάδεψε σωστά και ο Κερν επέζησε.
Ο άυπνος Ούγγρος
Ο Κερν μεταφέρθηκε αναίσθητος στο νοσοκομείο Λέμπερκ. Η σφαίρα είχε σφηνωθεί στο κρανίο και του προκάλεσε σοβαρή ζημιά στον μετωπιαίο λοβό.Μαζί με τη σφαίρα αφαιρέθηκε και μέρος αυτού, που είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά.
Μετά από λίγες ημέρες ο Κερν ανέκτησε τις αισθήσεις του. Έκτοτε δεν κοιμήθηκε ποτέ ξανά.
Η ομάδα γιατρών που τον επέβλεπαν παραξενεύτηκαν με την περίπτωσή του. Νευρολόγοι από όλη την Ευρώπη πραγματοποίησαν σειρά διαγνωστικών τεστ στον Κερν, αλλά δεν βρήκαν καμία ανωμαλία στον εγκέφαλό του, που εμπόδιζε τον οργανισμό του να κοιμηθεί.
Ο στρατιώτης δοκίμασε υπνωτισμό και κατάποση ηρεμιστικών και υπνωτικών χαπιών, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Ο επικεφαλής γιατρός που τον κούραρε, Ερνστ Φρέι ανέφερε πως «από τη στιγμή που ο κ. Κερν άνοιξε τα μάτια του στο Λέμπεργκ, δεν ξανακοιμήθηκε. Ούτε παρουσίασε την παραμικρή επιθυμία να το κάνει».
Πράγματι, ο Πολ Κερν ποτέ δεν παραπονέθηκε για την έλλειψη ύπνου. Το μοναδικό του πρόβλημα ήταν οι συνεχείς πονοκέφαλοι που απέκτησε μετά το τραύμα του.
Έζησε 40 χρόνια χωρίς ύπνο
Αν και δεν κοιμήθηκε λεπτό, ο Πολ Κερν δεν ένιωσε ποτέ κούραση, ούτε εξάντληση. Αυτό που τον ταλαιπωρούσε ήταν η προσπάθεια που κατέβαλε για να κοιμηθεί παρά να μένει ξύπνιος.Με το πέρασμα των χρόνων, ανέπτυξε μια συνήθεια, κατά την οποία ξάπλωνε και έκλεινε τα μάτια για δύο ώρες την ημέρα.
Παρά το γεγονός ότι ακόμη και τότε, ήταν πάντα σε εγρήγορση, εξειδικευμένοι γιατροί που τον παρακολουθούσαν, θεώρησαν ότι αυτές οι ώρες ήταν αρκετές για να «ξεκουραστεί» ο εγκέφαλος του και να λειτουργήσει κανονικά για το υπόλοιπο της ημέρας.
Μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πολ Κερν επέστρεψε στην πατρίδα του, μετακόμισε στη Βουδαπέστη και εργάστηκε για την ουγγρική κυβέρνηση μέχρι τον θάνατό του το 1955.
Το αξιοπερίεργο περιστατικό του Πολ Κερν μεταφέρθηκε στη λαϊκή κουλτούρα μέσω του φολκ συγκροτήματος «The Dimes». Το τραγούδι τους «Paul Kern Can’t Sleep/ Ο Πολ Κερν δεν μπορεί να κοιμηθεί» βασίστηκε στον τραυματισμό του στρατιώτη που του άλλαξε τη ζωή.
mixanitouxronou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου