Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΩΝ ΜΑΝΤΕΙΩΝ

Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΩΝ ΜΑΝΤΕΙΩΝ

α)Μαντείο των Δελφών
Μετά την μάχη στα Άρβηλα και ενώ ο Αλέξανδρος αδυνατούσε να βρει πέρασμα προς τα Σούσα,παρουσιάστηκε μπροστά του κάποιος ντόπιος , Λύκιος στην καταγωγή και ντυμένος με προβιά λύκου,ο οποίος εθελοντικά υπέδειξε στον Αλέξανδρο έναν άλλο δρόμο.
Το περιστατικό αυτό θεωρήθηκε ως πραγματοποίηση παλαιού χρησμού της Πυθίας,η οποία είχε πει στον Αλέξανδρο όταν ακόμα ήταν παιδί πως ένας λύκος θα γίνει οδηγός του στην εκστρατεία κατά της Περσίας.
Ο επόμενος χρησμός σχετίζεται με την επίσκεψη του Αλεξάνδρου στους Δελφούς και κατά τον Πλούταρχο αυτή έγινε σε μέρες αποφράδες γι'αυτό και η Πυθία αρνήθηκε να χρησμοδοτήσει.Τότε ο νεαρός βασιλιάς την έσυρε δια της βίας προς τον ναό και αυτή μπροστά στην ορμητική του δύναμη ,είπε:
"Ανίκητος είσαι ώ παί".
Σαν άκουσε αυτό ο Αλέξανδρος απάντησε πως δεν χρειάζεται άλλο τίποτε διότι τον χρησμό που ήθελε τον πήρε.

β)Μαντείο Άμμωνα Δία, Λιβύη.
Πολλά έχουν γραφεί για την επίσκεψη του Αλεξάνδρου στο μαντείο του Άμμωνος, ωστόσο δεν είναι γνωστό ούτε τι ερωτήσεις έγιναν από τον στρατηλάτη, ούτε τί απαντήσεις πήρε.
Οι «Απόρρητες μαντείες» για τις οποίες κάνει λόγο ο Αλέξανδρος σε επιστολή του προς την μητέρα του έμειναν για πάντα μυστικές αφού μητέρα και γιος δεν συναντήθηκαν ποτέ μετά την επίσκεψη του Μακεδόνα βασιλιά στον Άμμωνα.
Ο Αλέξανδρος συμβουλεύτηκε ξανά τον μαντείο του Διός Άμμωνος μετά τον θάνατο του αγαπημένου του Ηφαιστίωνος ,στέλνονταν αντιπροσώπους του και ρωτώντας αν πρέπει ο Ηφαιστίων να λατρεύεται ως ήρωας ή ως θεός.
Η απάντηση ήταν πρέπει να τιμάται ώς ήρωας και ο Αλέξανδρος ακολούθησε πρόθυμα τη συμβουλή του μαντείου.

Οι δύο επόμενοι χρησμοί δεν απευθύνονται άμεσα στον Αλέξανδρο.
γ)Ο ένας από αυτούς του μαντείου των Δελφών, δόθηκε στους Θηβαίους μετά την εκ θεμελίων καταστροφή της Θήβας από τον Αλέξανδρο. Σε ερώτηση λοιπόν των Θηβαίων:"εί όλως ποτέ ανακτίσονται Θήβας",το μαντείο απάντησε:
"Ερμής τ'Αλκίδης και ιμαντομάχος Πολυδεύκης
οι τρείς αθλήσαντες ανακτίσσουσί σέ Θήβη"
Ο χρησμός αυτός θεωρήθηκε πως πραγματοποιήθηκε ώς εξής: Σε αγώνες που κάποτε οργάνωσε ο Αλέξανδρος,ο Θηβαίος Κλειτόμαχος νίκησε στην πάλη (Ερμής)και κατά τα καθιερωμένα εμφανίστηκε μπροστά στον Αλέξανδρο για να στεφανωθεί. Οταν ζητήθηκε από τον βασιλιά το όνομά του και η πατρίδα του,ο Κλειτόμαχος ανέφερε μόνο το όνομά του λέγοντας πως δεν έχει πατρίδα.
Όταν νίκησε δεύτερη φορά στο Παγκράτιο (Αλκίδης-Ηρακλής) πάλι ο αθλητής ανέφερε μόνο το όνομα του και επανέλαβε πως δεν έχει πατρίδα.
Ο Αλέξανδρος κατάλαβε πως ο νικητής ήταν Θηβαίος και μολονότι ήταν πολύ οργισμένος εναντίον των Θηβαίων ,επειδή αποστάτησαν ,υποσχέθηκε στον Κλειτόμαχο πως αν νικήσει και τρίτη φορά,θα ξανάχτιζε την Θήβα για χάρη του. Πράγματι ο Κλειτόμαχος κέρδισε λαμπρή νίκη και στην πυγμαχία (Πολυδεύκης) και ο Αλέξανδρος πραγματοποίησε την υπόσχεσή του.

δ)Τέλος ένας άλλος χρησμός αναφέρεται στον Γόρδιο δεσμό και σύμφωνα με αυτόν,όποιος έλυνε τους δεσμούς του ζυγού της άμαξας, θα εξουσίαζε την Ασία. Καθώς μας πληροφορεί ο Αρριανός,ο Αλέξανδρος μη δυνάμενος να τον λύσει .." παίσας τω ξίφει διέκοψε τον δεσμόν και λελύσθαι έφη ".
Από όσα έχουμε εκθέσει παραπάνω,φαίνεται πως ανάμεσα στον Αλέξανδρο και στα μαντεία υπήρξαν σχέσεις πολύ καλές και στα πλαίσια του σεβασμού και της εκτίμησης. Όπως είδαμε τα μαντεία φέρθηκαν με φιλοφρόνηση και ευγένεια στο νεαρό βασιλιά αλλά και ο Αλέξανδρος έδειξε μεγάλο σεβασμό σε αυτά,στους θεούς και στις θρησκευτικές παραδόσεις.
Οι Θεοί τον έχρισαν ανίκητο και γιό τους αλλά και ο Αλέξανδρος υπήρξε αντάξιός τους ,δεν νικήθηκε αλλά έζησε "σαν θεός με ανθρώπινη τύχη" και μπόρεσε να παρασύρει στο διάβα του όχι μόνο τους εχθρούς αλλά και την τύχη ,τους καιρούς και τους τόπους.

Πηγή: Α.Κ.ΚΑΡΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ