ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

ΕΠΕΙΔΗ ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΓΙΑ ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΠΟΥ ΚΆΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΝΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ.
Όταν κάνουμε γλυκό του κουταλιού, πριν αρχίσουμε το βράσιμο, βάζουμε σε στρώσεις το φρούτο με την ζάχαρη, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και το αφήνουμε 3 ώρες ή όλη την νύχτα. Η ζάχαρη θα αφυδατώσει το φρούτο και θα βγάλει τα υγρά του και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε νερό.
Στα ευαίσθητα φρούτα, όπως η φράουλα, δένουμε πρώτα το σιρόπι της ζάχαρης και μετά ρίχνουμε τα φρούτα, για να βράσουν τόσο ώστε να μην διαλυθούν.
Στην διάρκεια του βρασίματος η κατσαρόλα είναι ανοικτή και η θερμοκρασία δυνατή, για να εξατμιστούν γρήγορα τα υγρά.
Ξαφρίζουμε πάντα, γιατί αν μείνει ο αφρός θα λερώσει το γλυκό και θα του δώσει μια γεύση, που δεν θέλουμε.
Όταν ξαφρίσουμε και αρχίσει να δένει το σιρόπι, απομακρύνουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και αφήνουμε το γλυκό όλη νύχτα να κρυώσει, σκεπασμένο μόνο με πετσέτα και όχι με καπάκι, που θα μαζέψει τους ατμούς. Έτσι τα φρούτα θα αποβάλλουν και την τελευταία υγρασία. Αν το δέσουμε απ' ευθείας, θα παραμείνει η υγρασία στο σιρόπι και αργότερα το γλυκό θα μουχλιάσει. Την επόμενη ημέρα το δένουμε.
Το βύσσινο, το κεράσι, το σταφύλι, για να μην ζαρώνουν όταν ψηθούν και να είναι στρογγυλά και γεμάτα, όταν βράζει το γλυκό, κουνάμε την κατσαρόλα κατά διαστήματα. Έτσι μπαίνει το σιρόπι μέσα και παραμένουν φουσκωτά.
Για να δούμε αν έδεσε το σιρόπι, κάνουμε το κόλπο με την σταγόνα, την ρίχνουμε στο πιάτο να δούμε αν στέκεται, ή μέσα σε νερό, ή στο νύχι μας ή την απλώνουμε με το κουτάλι να δούμε αν χωρίζει.
Συμφωνώ αλλά αυτά τα τεστ θέλουν εμπειρία, γιατί μέχρι η σταγόνα να κρυώσει για να δούμε αν έδεσε, το γλυκό βράζει, άρα δεν θα έχει την ίδια πυκνότητα με την σταγώνα. Ένας εύκολος τρόπος είναι το θερμόμετρο. Από τους 106 βαθμούς μέχρι τους 110, ανάλογα πόσο σφικτό θέλουμε το σιρόπι, είναι έτοιμο. Μετά τους 110 σκουραίνει και αρχίζει να μυρίζει καραμέλα.
ΑΥΤΑ....

f.b Τασος Ζευγ