Μέγας Αλέξανδρος: Όταν Ο Μύθος Συναντάει την Πραγματικότητα

 Εισαγωγή 
Από την αρχαιότητα ως και σήμερα ο Ελλαδικός Χώρος έχει ταυτιστεί με την παρουσία ξεχωριστών και σημαντικών προσωπικοτήτων οι οποίες επηρέασαν , στιγμάτισαν και διαμόρφωσαν τον τρόπο σκέψης , αντίδρασης και συμπεριφοράς των ανθρώπων παγκοσμίως . Μια από αυτές τις σημαντικότερες προσωπικότητες αποτέλεσε , αποτελεί και συνεχίζει να αποτελεί ως και στις μέρες ο Αλέξανδρος ο Μέγας!
 Ο Μέγας Αλέξανδρος , ιστορικά , ήταν Βασιλιάς των Μακεδόνων και ολόκληρης της Ελλάδας .Αποτέλεσε Ηγεμόνας της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας, Φαραώ της Αιγύπτου, Βασιλιάς της Ασίας και βορειοδυτικής Ινδίας, και οι κατακτήσεις του αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο της Ελληνιστικής εποχής των βασιλείων των Διαδόχων και Επιγόνων του.
 Γεννήθηκε στην Πέλλα της Μακεδονίας τον Ιούλιο του έτους 356 π.Χ. Γονείς του ήταν ο βασιλιάς Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας και η πριγκίπισσα Ολυμπιάδα της Ηπείρου. Ως βασιλιάς της Μακεδονίας, συνέχισε το έργο του πατέρα του Φιλίππου Β, και του παππού του Αμύντα Γ’, ικανών στρατηγών, πολιτικών και διπλωματών, οι οποίοι διαδοχικά αναμόρφωσαν το Μακεδονικό βασίλειο και το εξέλιξαν σε σημαντική δύναμη του Ελληνικού κόσμου, και με τη σειρά του ο Αλέξανδρος το διαμόρφωσε σε παγκόσμια υπερδύναμη. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους στρατηγούς στην ιστορία, και κατά την περίοδο των 13 ετών της βασιλείας του (336 – 323 π.Χ.) κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου (Μικρά Ασία, Περσία, Αίγυπτο ), φτάνοντας στις παρυφές της Ινδίας, και χωρίς να έχει ηττηθεί σε μάχη που ο ίδιος συμμετείχε. Οι Αλεξανδρινοί χρόνοι αποτελούν το τέλος της κλασσικής αρχαιότητας και την απαρχή της περιόδου της παγκόσμιας ιστορίας γνωστής ως Ελληνιστικής.
 Πέθανε στην Βαβυλώνα , στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα Β’ στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ., σε ηλικία ακριβώς 32 ετών και 11 μηνών. Το σύνολο της επιρροής του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως.

 Συνάντηση Φιλίππου και Ολυμπιάδας- Γέννηση Μεγάλου Αλεξάνδρου 
Η Σαμοθράκη αποτέλεσε το νησί που γέννησε τον έρωτα του Βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β’ με την Ολυμπιάδα, την κόρη του βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, Νεοπτόλεμου. Η ιστορία γύρω από τον έρωτα τους είναι συναρπαστική.
 Η Μυρτόλη, έτσι ήταν το όνομα της νεαρής πριγκίπισσας, ήταν ένα όμορφο κορίτσι, με ξανθά μαλλιά και πράσινα μάτια. Ακολουθώντας τη συνήθεια της εποχής πήγε στο Μαντείο της Δωδώνης, που η χρησμοί του ερμηνεύονταν από το θρόισμα των φύλλων μεγάλης Ιερής Βελανιδιάς. Ο χρησμός που δόθηκε ήταν πως πρέπει να επισκεφτεί τη Σαμοθράκη και να πάρει μέρος στα «Καβύρεια Μυστήρια». Θα γινόταν βασίλισσα ενός απέραντου κράτους, αλλά στο τέλος θα είχε άσχημη μοίρα.
 Στη Σαμοθράκη γνώρισε ένα άντρα, μάλλον κοντό, που η αριστερή γωνία του στόματός του έγερνε λίγο, όπως και το βλέφαρο του αριστερού του ματιού. Είχε καστανά μαλλιά, κοντή γενειάδα και σαρκώδη χείλη. Ήταν ο Φίλιππος, ο αντιβασιλιάς τότε της Μακεδονίας, που ερωτεύτηκε, την πριγκίπισσα, η οποία στο μεταξύ έχε γίνει ιέρεια. Την αρραβωνιάστηκε, εκεί στο νησί και άλλαξε το όνομα της. Τη βάφτισε Ολυμπιάδα, δηλαδή αυτή που κατοικεί μαζί με τους θεούς στον Όλυμπο, όνομα, που δεν το είχε καμιά γυναίκα μέχρι τότε.
 Ο Φίλιππος πήγε στη Σαμοθράκη για να εξαγνιστεί για ένα έγκλημά του. Σκότωσε τη μάνα του Ευρυδίκη, γιατί είχε δολοφονήσει τον πατέρα του, τον Αμύντα, την αδερφή του και το γαμπρό του. Ήρθε λοιπόν στο νησί, για να ζητήσει συγχώρεση από του θεούς για το αμάρτημα του. Μυήθηκε στα Καβείρια Μυστήρια, βρήκε εξιλέωση και σαν αντάλλαγμα χρηματοδότησε την κατασκευή σημαντικών κτηρίων, στον ιερό χώρο των Μυστηρίων. Εδώ στο νησί έγινε η σύλληψη του γιου τους Αλέξανδρου, ως καρπός ενός μεγάλου έρωτα, που θα άλλαζε το ρου της Ιστορίας. Ο γάμος τους έγινε στην Πέλλα.
 Όταν γεννήθηκε ο Αλέξανδρος η Ολυμπιάδα ήταν είκοσι χρονών. Ήταν ένα όμορφο αγόρι με άφθονα χρυσαφένια μαλλιά και δίκορο βλέμμα, δηλαδή το ένα μάτι του ήταν καστανό και το άλλο προς το γαλανό. Χαρισματικό και έξυπνο παιδί ο Αλέξανδρος μεγάλωνε στο παλάτι, ως διάδοχος του θρόνου, έχοντας σημαντικούς δασκάλους, μεταξύ των οποίων τον περίφημo Αριστοτέλη.
 Το σημαντικότερο είναι ότι ο καρπός του έρωτα τους που γεννήθηκε στην Σαμοθράκη, ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε σύμβολο ανδρείας και εξουσίας, μία προσωπικότητα που εξακολουθεί να γοητεύει μικρούς και μεγάλους σε όλο τον κόσμο.
  
 Τι Συνέβει την Ωρα της Γέννησης ΤΟΥ… 
Το 356 π.Χ. στις έξι του Εκατομβαιώνα, πρώτου μήνα του αττικού χρόνου – που οι Μακεδόνες τον έλεγαν Λώο -, γεννήθηκε στην Πέλλα, την αρχαία πρωτεύουσα της Μακεδονίας ο Αλέξανδρος ο Μέγας!
 Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από τον ημίθεο Ηρακλή , γενάρχη της δυναστείας Τημενιδών Αργεαδών , και από την πλευρά της μητέρας του – στην οποία έτρεφε μεγάλη αγάπη – από τον Νεοπτόλεμο , γιό του ήρωα Αχιλλέα.
 Η γέννηση του Αλέξανδρου, του πιο χαρακτηριστικού ίσως κράματος ανθρώπινου και θεϊκού μεγαλείου, τυλίγεται κυριολεκτικά μέσα στα πέπλα θαυμαστών φαινομένων που αναδίδουν μιαν εξαιρετικά γοητευτική οσμή. Ο ίδιος, άλλωστε, ο Αλέξανδρος – κατά τον Πλούταρχο – «ανέδιδε ευωδίαν», κι έτσι μυρωμένοι είναι οι μύθοι και οι θρύλοι, που συνοδεύουν τη γέννησή του.
 « Όταν γεννήθηκε ο Αλέξανδρος
 σημάδια τρανά φανερωθήκαν.
 Οι αετοί και τ’ άλογα αναρριγήσαν,
 η Άρτεμις στον τοκετό ξεχάστηκε
 και κάηκε ο ναός της,
 καθώς τον ουρανό έσχιζε η θεϊκή αστραπή του Δία».
 Είναι νύχτα της 22ας προς την 23η Ιουλίου του 356 π.Χ.
 Η Ολυμπιάδα, βασίλισσα της Μακεδονίας, κόρη του βασιλιά των Μολοσσών Νεοπτόλεμου, φέρνει στον κόσμο μέσα στο ανάκτορο της Πέλλας τον διάδοχο του θρόνου, Αλέξανδρο.
 Την ίδια εκείνη νύχτα πυρπολήθηκε, από τον Ηρόστρατο, ο ναός της Αρτέμιδας – προστάτιδας του τοκετού – στην Έφεσο.
 Ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας, γιος του Αμύντα, πληροφορείται την γέννησή του γιου του, ταυτόχρονα με την είδηση της νίκης των στρατευμάτων του στην Ιλλυρία και των αλόγων του στην Ολυμπία . Την ίδια εκείνη νύχτα, δύο βασιλικοί αετοί πέταξαν απ’ τον Όλυμπο κι ήρθαν και στάθηκαν στην στέγη του ανακτόρου της Πέλλας.

 Αριστοτέλης : Μέγας Φιλοσοφος και Διδάσκαλος Μεγάλου Αλεξάνδρου 
Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα αρχαία Στάγειρα της Χαλκιδικής και πέθανε το 322 π.Χ από ασθένεια του στομάχου στην Χαλκίδα.
 Μετά από πρόσκληση του βασιλιά Φιλίππου αναλαμβάνει την εκπαίδευση του υιού του Αλέξανδρου πού ήταν μόλις 13 ετών . Ο Αριστοτέλης μετέδωσε στον Αλέξανδρο την ιδέα του Πανελλήνιου Πνεύματος , χρησιμοποιώντας ως βασικό εγχειρίδιο μελέτης τα έπη του Ομήρου .
 Καλλιέργησε λοιπόν σε μια δυναμική προσωπικότητα τα στοιχεία που θα του επέτρεπαν να κάνει πραγματικότητα το ακατόρθωτο , να επεκτείνει τα όρια του Ελληνισμού μέχρι και την Ινδική Χερσόνησο.
 Όταν ο μαθητής του Αλέξανδρος απεβίωσε το 323 π.Χ. , οι εχθροί το βρήκαν την ευκαιρία να τον εκδικηθούν στο πρόσωπο του δασκάλου του , του Αριστοτέλη . Ο Αριστοτέλης τότε , άφησε στη θέση του τον μαθητή του Θεόφραστο , τον οποίο τον θεωρούσε τον πιο κατάλληλο , έφυγε με την οικογένεια του για Χαλκίδα και παρέμεινε εκεί μέχρι τον θάνατο του .

 
 
Ο Ήλιος της Βεργίνας και η σημασία του 
Ο Ήλιος της Βεργίνας (αλλιώς «Αστέρι της Βεργίνας») είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Αρχαίους Έλληνες. Αν και ο Ήλιος της Βεργίνας είναι ένα σύμβολο Πανελλήνιο, έγινε διάσημος λόγω των Μακεδόνων, οι οποίοι το χρησιμοποιούν ως σύμβολο της δυναστείας Αργεαδών στο Βασίλειο της Μακεδονίας.
 Ο τυπικός Ήλιος της Βεργίνας, αποτελείται απο 16 ακτίνες : οι 4 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τα 4 στοιχεία της φύσης, ΓΗ – ΘΑΛΑΣΣΑ – ΦΩΤΙΑ – ΑΕΡΑΣ και οι υπόλοιπες 12 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τους 12 Θεούς του Ολύμπου.
Ο Ήλιος της Βεργίνας, κατά κυριότητα συμβολίζει κάτι το παρθένο. Γι’αυτό και συνήθως βλέπουμε το αρχαίο αυτό Ελληνικό σύμβολο, στην παρθένο θεά Αθηνά. Σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, μπορεί να ταυτοποιηθεί και με τον θεό Απόλλωνα.
 Η σημασία του συμβόλου δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Πιθανότερη Εκδοχή είναι πως ήταν το αστρικό θρησκευτικό σύμβολο των Ελλήνων Μακεδόνων το οποίο κοσμούσε τις ασπίδες τους και τα νομίσματα της εποχής.
Οι Πυθαγόρειοι ορκίζονταν στην ΤΕΤΡΑΚΤΥ…
 ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ, σημαίνει τέσσερις άκρες, δηλαδή ο ισοσκελής σταυρός. Με τον συμβολισμό της ΤΕΤΡΑΚΤΥΟΣ, οι Πυθαγόρειοι κωδικοποίησαν τις γνώσεις και τις απόψεις τους, για τις αντιλήψεις τους περί Σύμπαντος και Κόσμου. Όπως λέει ο όρκος, υπάρχουν κάποια «ριζώματα», τα οποία αποτελούν (την ρίζα) την πηγή της Φύσεως. Αυτά είναι τα 4 στοιχεία από τα οποία -κατά τους Έλληνες -αποτελείται το Σύμπαν. Αυτά είναι: ΠΥΡ, ΑΗΡ, ΩΚΕΑΝΟΣ, ΓΑΙΑ.
 Σε κάθε μία από τις τέσσερις άκρες του σταυρού, τοποθετείται ιεραρχικά και από ένα στοιχείο. Με τον κάθετο άξονα του σταυρού (ΠΥΡ – ΓΑΙΑ) χωρίζουμε τους ΑΡΡΕΝΕΣ θεούς από τις ΘΗΛΕΙΕΣ Θεές. Με τον οριζόντιο άξονα (ΑΗΡ – ΩΚΕΑΝΟΣ) χωρίζουμε θεούς ανάλογα με ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ και ΓΗΙΝΗ δράση. Κατόπιν, σε κάθε τεταρτημόριο, χαράζουμε 3 ακτίνες μία για κάθε Θεό αναλόγως με το που ανήκει. Καταλήγουμε έτσι, με 12 ακτίνες για τους θεούς και 4 για τα ριζώματα. Συνολικά 16 ακτίνες οπότε προκύπτει ο γνωστός 16άκτινος ήλιος . Αυτό το «σχήμα» όλο, περιβάλλεται κυκλικά από τον ΑΙΘΕΡΑ ο οποίος είναι το 5ο ρίζωμα ή 5ο σώμα, το «κυκλικό» όπως το ονόμαζαν ή ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ.
 


 Ω παιδίον -> Ω παί Διός 
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο ο Μέγας Αλέξανδρος , μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου και την μυστηριακή πορεία του στρατού στην έρημο, βρίσκεται ενώπιον του ιερέα του ναού του Άμμωνος Διός, ο οποίος, “Ελληνιστί βουλόμενος προσειπείν μετά τινος φιλοφροσύνης «ω παιδίον» και από βαρβαρισμό στον τελευταίο φθόγγο τον πρόφερε ως σίγμα, με αποτέλεσμα να πει «ω παιδίος», που ερμηνεύθηκε ως «ω παι Διός», ένα ακόμη σημείο, για τους οιωνοσκόπους, της θεϊκής καταγωγής του Αλέξανδρου ως γιό του Δία πάνω στην Γη!
 Ο χαρακτηρισμός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ως γιος του Άμμωνα, που του απείφθηνε ο προφήτης στο ιερό του Άμμωνος Διός, εξ ονόματος του θεού, ήταν, όπως πίστευε ο Αλέξανδρος, αποκάλυψη του ίδιου του θεού. Εξάλλου ο ίδιος δήλωνε συχνά πως είχε μέσα του κάποια θεϊκή δύναμη, πράγμα που το πίστευε σε όλη του τη ζωή, χωρίς όμως ποτέ να θεσπίσει στην αυτοκρατορία τη λατρεία του προσώπου του ούτε να απαρνηθεί το φυσικό του πατέρα Φίλιππο.
 
 Επίλογος
 Ο Μέγας Αλέξανδρος αποτέλεσε , αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί ένα Λαμπρό Φωτεινό Φάρο Μεταλαμπάδευσης Φωτός Γνώσης και Πολιτισμού για τα κράτη όλου του Κόσμου. Μέσα σε 33 χρόνια ζωής κατάφερε το ακατόρθωτο , αυτό που άλλα κράτη χρειάστηκαν αιώνες για το πετύχουν. Κατέλυσε την Περσική Αυτοκρατορία , μετέδωσε την ιδέα του Πανελλήνιου Πνεύματος , διέδωσε την Ελληνική Γλώσσα , τις Τέχνες και τα Γράμματα του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού ,πρόβαλε Στοιχεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής και κατάφερε να φέρει τους λαούς πιο κοντά με βάση τα Πολιτιστικά Στοιχεία που τους διέκριναν ! Δίκαια λοιπόν του προσδίδεται ο τίτλος : ΜΕΓΑΣ και πάντα προσπαθούσε και πάλευε μέχρι τέλους ,με επιμονή και υπομονή , και κατάφερνε να ξεπεράσει οποιοδήποτε εμπόδιο είχε κάθε φορά να αντιμετωπίσει!!
 

 
Περίσος Νικόλαος