ΤΑ ΔΙΑΣΙΑ, τα Διάσια

Τα Διάσια που εορτάζουμε σήμερα εμείς οι Έλληνες είναι πανάρχαια προγονική εορτή των Αθηναίων, μία ανοιξιάτικη εορτή προς τιμήν του Μειλιχίου Διός.
«εορταί δε έντιμοι…Διός διάσια..» Λουκιανός, Α’ 37
Η ετυμολογία για την ονομασία της εορτής του λεξικού Σούδα είναι λανθασμένη όταν αναφέρει ότι: 
«εορτή Αθήνησι Μειλιχίου διός προσαγορεύεται δε Διάσια από του διαφυγείν αυτούς ευχαίς τας άσας»
Αντιθέτως , το όνομα της εορτής είναι παράγωγο του ονόματος του Διός και τίποτα παραπάνω, Δίας..Διάσια , όπως Απόλλων ..Απολλώνια.
Η εορτή τελείται εξω από την πόλη στις περιοχές της Άγρας που διαρρέει ο Ιλισσός, με πανδημες θυσίες, όχι ζώων αλλά ποπανων και πλακούντων φτιαγμενα από τις γυναίκες με αλεύρι και μέλι, στην μορφή ζώων, ιδίως βοοειδών.
Η Picard υποστηρίζει ότι τα Διάσια τελούνται στο ιερό του Διός Μειλιχίου στον Κηφισό.
Ο Roberson [Θουκ. 1. 126.6] αναφέρει ότι η εορτή είναι Πάνδημος, και η λατρεία του Διός Μειλιχίου λάμβανε χώρα στο ιερό του στις Άγραις
Παρόλα αυτά , στα Διάσια έχει καταγραφεί και θυσία αγριόχοιρου και κριού [Ξεν. Ανάβ.7.8.5]
Ο Μειλίχιος Ζευς είναι χθόνια θεότητα και αναπαριστάται ως πράος όφις ή αγαθός δαίμων. Ο Θεός έχει ειρηνικό πρόσωπο που χαμογελά στο λαμπρό φως της Ανοίξεως, που θα «λούσει» τα πρώτα άνθη πάνω στην αττική γή.
Στην εορτή συν εστιάζονται οι συγγενείς και οικογένειες. 
Συναντιόνται ξανά τα μελη της οικογένειας όσο μακρυά και αν βρίσκονταν όλο τον χρόνο. Τα παιδιά λαμβανουν πολλά δώρα από συγγενείς και οικογένεια.
Τα Διάσια είναι η μεγαλύτερη εορτή του Διός.
Ορεστης Πυλαρινος