Θα απευθύνω τον λόγο μόνο σε όσους είναι θεμιτό, κλείστε τις θύρες στους βεβήλους, δεχόμενος αυτά τα νοήματα σοφίας του Θεολόγου (Ορφέα) αναφέρομαι σε όσους υποδήλωσαν τον Θεό και τις δυνάμεις του θεού με σύμφυτη προς την αίσθηση εικόνες, αποτυπώνοντας τα αόρατα σε ορατά δημιουργήματα, τα οποία, σαν είδος ανοιχτών βιβλίων περιγράφουν τις βασικές γνώσεις για τους θεούς σε όσους γνωρίζουν να τα διαβάζουν.
Δεν είναι δα να απορεί κανείς που οι αμαθέστατοι των ανθρώπων θεωρούν τα αγάλματα ξύλα και πέτρες, αφού και τα γράμματα έτσι τα θεωρούν οι ανόητοι, βλέποντας τις ενεπίγραφες στήλες σαν απλές πέτρες, τις πινακίδες σαν ξύλα και τα βιβλία σαν υφασμένο πάπυρο. Επειδή το θείον είναι φωτοειδές και διάγει εν διαχύσει μέσα στο αιθέριο πυρ, και είναι αφανές στην αίσθηση εκείνων που έχουν στραμμένες τις φροντίδες τους αποκλειστικά στα της θνητής ζωής, χρησιμοποίησαν αφενός μεν την διαυγή ύλη, όπως το κρύσταλλο ή τον πάριο λίθο ή το ελεφαντόδοντο για να αναχθούν στην έννοια του φωτός, αφετέρου δε στον χρυσόγια να αναχθούν στην διανόηση του πυρός και στην ιδιότητα του αμόλυντου που αυτός έχει, διότι ο χρυσός δεν μολύνεται.
Πολλοί πάλι, θέλοντας να δηλώσουν το αφανές της ουσίας του, χρησιμοποίησαν μέλανα λίθο.
Αποτύπωσαν τους Θεούς με ανθρώπινη μορφή διότι το θείον είναι λογικό και τους απέδωσαν ωραιότητα διότι το κάλλος σε κείνους είναι άφθαρτο, χρησιμοποίησαν δε διάφορες μορφές και ηλικίες, καθέδρες, στάσεις και αμφιέσεις, άλλους παρουσίασαν αρσενικούς και άλλους θηλυκούς, άλλους παρθένους και εφήβους, άλλους εγγάμους, προκειμένου να παραστήσουν τις μεταξύ τους διαφορές. Έτσι κάθε τι το λευκό το απέδωσαν στους Ουράνιους Θεούς.
Τη Σφαίρα και όλα τα σφαιρικά πράγματα τα απέδωσαν ιδίως στον κόσμο, στον ήλιο και τη σελήνη, κι εκεί όπου υπάρχει τύχη και ελπίδα. Τον Κύκλο και όλα τα κυκλικά τα απέδωσαν στον χρόνο και στις ουράνιες κινήσεις, στις ζώνες και στους κύκλους που εμπεριέχει ο ουρανός, ενώ τα τμήματα του κύκλου τα απέδωσαν στους μετασχηματισμούς της σελήνης. Τις πυραμίδες και τους οβελίσκους τις αφιέρωσαν στην ουσία του πυρός και γ’ αυτό, κατ’ εξοχήν στους Ολύμπιους Θεούς.
Στον Ήλιο αφιέρωσαν τον κώνο, στη γη τον κύλινδρο, για την σπορά και την γέννηση καθιέρωσαν τον φαλλό και για το γυναικείο αιδοίο το τριγωνικό σχήμα.
Δες την σοφία των Ελλήνων παρατηρώντας προσεκτικά κατά τον εξής τρόπο:
Ο Ζευς είναι για τους Έλληνες ο Νους του κόσμου, ο οποίος δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν εντός του και είναι αυτός που κατευθύνει τον κόσμο (…..)
Ο Ζευς λοιπόν, είναι όλος ο κόσμος, ο Ζών που περικλείει όλες τις τις ζωές, ο θεός που περιλαμβάνει όλους τους θεούς. Ο Ζεύς είναι όπως ο Νους από τον οποίο προέρχονται τα πάντα και ο οποίος δημιουργεί μέσω των νοημάτων.
Με αυτόν τον τρόπο εξήγησαν οι θεολόγοι τα περί του θεού, το να δημιουργηθεί μια τέτοια εικόνα όπως αυτή που διεμήνυσε ο λόγος, ούτε ήταν δυνατό να γίνει έτσι ώστε να αποδοθεί το ζωτικό και νοερό και προνοητικό στοιχείο ούτε να επινοηθεί από κάποιον, για αυτό και δηλώθηκε δια της σφαίρας.
Το ομοίωμα του Διός το έπλασαν κατά την ανθρώπινη μορφή, διότι νους ήταν και σύμφωνα με αυτόν δημιουργούσε, ολοκληρώνοντας τα πάντα δια σπερματικών λόγων.
Τον εμφανίζουν να κάθεται, υπαινισσόμενοι την σταθερότητα της δυνάμεως του.
Έχει γυμνό το πάνω μέρος του σώματος καθότι είναι φανερός στα νοερά και ουράνια μέρη του κόσμου, ενώ τα πρόσθια και κάτω μέρη είναι σκεπασμένα, καθότι είναι αφανής και απόκρυφος στα κάτω μέρη του κόσμου.
Στο αριστερό χέρι έχει το σκήπτρο, καθόσον στην αριστερή πλευρά εδρεύει και λειτουργεί η καρδιά, που είναι το πιο ηγεμονικό και νοερό σπλάχνο όλων των μερών του σώματος αφού βασιλεύς του κόσμου είναι ο δημιουργικός νους.
Στο δεξιό χέρι φέρει είτε αετό, καθότι προΐσταται των θεών του αέρος όπως ο αετός που είναι μεταρσιωτικό πτηνό είτε άγαλμα νίκης, διότι αυτός ενίκησε τα πάντα».
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ-ΠΕΡΙ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ εκδ. ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟ
mythiki-anazitisi
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου