ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΣΙΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

ΣΥΝΔΕΣΙΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
Μελετώντας λοιπόν τις ευθυγραμμίσεις των Ελληνικών Ναών….αλλά κυρίως τους γεωμετρικούς σχηματισμούς που σχηματίζονται όπως: τρίγωνα, τόξα και σπείρες να σχηματίζονται εκ των θέσεων του χωροδικτυώματος των Ναών του Ελλαδικού τόπου και χώρου βλέπουμε κάποιους μεσημβρινούς και ευθυγραμμίσεις με ιδιαίτερη και ανάλογη σημασία που χρήζουν ασφαλώς περαιτέρω μελέτης και έρευνας.
Η νοητή γραμμή ΔΕΛΦΟΙ-ΔΗΛΟΣ περνάει ακριβώς από την πρωτεύουσα Αθήνα. Γι’ αυτό και στους Δελφούς υπάρχει ο θόλος της Αθηνάς Προναίας και αυτή η νοητή γραμμή ερμηνεύεται ως η ημερήσια πορεία του Ήλιου που ξεκίνησε ως αρχή από τον Ταύγετο και ανεβαίνοντας προς τον Όλυμπο…το ενδιάμεσο σημείο υπήρξε η μέση τομή στο χωριό Χρυσσό….αλλά το ότι δεν υπήρχε σημείο κορυφής….σχεδιάστηκε το μέσον στο σημερινό σημείο των ΔΕΛΦΩΝ.

Γνωρίζουμε επίσης ότι το αρχαιότερο μαντείο και Ναός της Αρχαίας Ελλάδος ήταν αυτό της Δωδώνης. Αν χαράξουμε νοητά με κέντρο τα Τέμπη ένα τόξο που να διαγράφει την καμπύλη δηλαδή (τόξο Δωδώνη -Δελφοί ), καθώς οι αποστάσεις (Τέμπη-Δωδώνη) και (Τέμπη-Δελφοί ) θα διαπιστώσουμε ότι είναι ακριβώς ίσες. Αυτές οι δυο αποστάσεις είναι επίσης ίσες με την απόσταση από τους Δελφούς στις Πρασιές. Το λιμάνι ( το σημερινό Πόρτο Ράφτη ) βρίσκεται ακριβώς στο σημείο που η γραμμή (Δήλος-Δελφοί) τέμνει την ακτή της Αττικής γης.
Στο σημείο αυτό επιβιβάζονταν οι θεωροί που μετέβαιναν στην Δήλο. Ενώ η γραμμή ( Δίον-Τέμπη-Δελφοί-Ταίναρον ) αντιστοιχεί στον μεσημβρινό των Δελφών. Η πιο κοντινή γραμμή δηλαδή…που παρεκκλίνει ελάχιστα προς τα βορειοδυτικά συνδέει αντίστοιχα τις Αμυκλές, την Σπάρτη, την Τεγέα και την κορυφή του Ολύμπου. Άρα έχουμε μία ευθεία γραμμή, που είναι και η πρώτη που χάραξαν οι πρόγονοί μας, δηλαδή, ο Μεσημβρινός των Δελφών : Δίον-Τέμπη-Δελφοί-Σπάρτη-Αμυκλές-Ταίναρον.
Συνεχίζοντας και διαβάζοντας τον Ομηρικό ύμνο εις τον Απόλλωνα προκύπτει το συμπέρασμα ότι όχι μόνον υπάρχει ένας άλυτος δεσμός εις τον θεό Απόλλωνα μεταξύ των ναών της Κνωσού και της ιερής Πυθόνας (Δελφοί), αλλά από τα πανάρχαια χρόνια στον ναό του Απόλλωνος υπηρετούσαν οι Κρήτες ιερείς, δηλαδή οι γνωστοί Κουρήτες. Η γραμμή λοιπόν ( Δελφοί-Κόρινθος ) ή αλλιώς Παρνησσός-Ακροκόρινθος καθορίζει μία κατεύθυνση παράλληλη στον ορεινό όγκο της Πίνδου και στην γραμμή που ενώνει την πόλη των Πατρών με το ακρωτήρι του Μαλέα. Το πρωταρχικό γενεσιουργό κέντρο όμως είναι η κορυφή της Ίδης και το άντρο αυτής, το Ιδαίον Άντρον….που είναι και το λίκνο του Διός. Έτσι η διεύθυνση ( Ίδη-Κόρινθος-Δελφοί ), αποτελεί την ραχοκοκαλιά του Ελληνικού χώρου και τόπου και σχηματίζει ακριβώς την παράλληλο με γωνία 60ο …που αποτελεί δηλαδή την προβολή της….σε τμήμα της επιφάνειας της σφαίρας (αν την δούμε ως επίπεδη) του κοσμικού άξονα Λέοντος-Υδροχόου, που σχηματίζει την ίδια γωνία με την γραμμή των ισημεριών.
Στην ουσία δηλαδή….ομιλούμε για την εποχή του Υδροχόου καθώς είναι γνωστόν ότι ανά εποχή έχουμε και τις ανάλογες αντιστοιχίες που είναι οι εξής…..έχοντας πάντα κατά νου ότι το 10.800 π.Χ. θεωρείται από τους Αιγυπτίους η αρχή της εποχής του Λέοντα δηλαδή….(ανατολή του Βασιλίσκου (Regulus) ή α’ του Λέοντα). Έτσι αντίστοιχα κατά προσέγγιση έχουμε τις περιόδους:

Συνεχίστε ΕΔΩ