Τον Δεκέμβριο του 1963 αποκαλύφθηκε κατά τις εργασίες εξόρυξης πέτρας στο λατομείο Κοπανά (ΕΛΚΟ) στη συνοικία Μεταμόρφωσης του Βύρωνα, ένα σπάνιο σπήλαιο που προκάλεσε τον θαυμασμό όσων το εξερεύνησαν, για τον πλούσιο και ποικιλόμορφο σταλακτιτικό του διάκοσμο. Η ανακάλυψη έγινε από μια μικρή τρύπα διαμέτρου 50 εκατοστών που εμφανίστηκε αρχικά στο έδαφος από τα φουρνέλα του λατομείου.
Δύο μέτρα πιο μέσα, τρεις άλλες τρύπες που διακρίνονταν μέσα από ένα στενό πέρασμα, οδήγησαν τελικά τους εργάτες στην ανακάλυψη του άγνωστου και τυφλού μέχρι τότε σπηλαίου, οι οποίοι τότε κατέστρεψαν ένα μέρος του στολισμού.
Η πλήρης εξερεύνηση πραγματοποιήθηκε στις 22/12 και η χαρτογράφηση στις 26/12/1963, από μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας (Ε.Σ.Ε.) που κλήθηκαν από τη διοίκηση των λατομείων, με επικεφαλής τον Ι. Ιωάννου. Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος» της εποχής (29/1/1964) διαβάζουμε μεταξύ άλλων τα εξής: «Εάν δεν ασφαλιστεί με σιδηρά θύρα και κιγκλίδωμα, διατρέχει τον κίνδυνο να υποστεί διαρπαγές από βανδάλους και να αλλοιωθεί ο εσωτερικός του πλούτος, ή να καταρρεύσει από τους δυναμίτες του λατομείου…». Επίσης είχε προταθεί και η τουριστική αξιοποίησή του, η οποία για να γίνει απαιτούνταν έργα που ήταν ελάχιστα σε σχέση με άλλα σπήλαια που αξιοποιήθηκαν, κατά τον Ι. Ιωάννου. Τι όμως τελικά συνέβη;
Τελικά το σπήλαιο δεν αξιοποιήθηκε, αλλά ούτε και προφυλάχθηκε. Παρέμεινε ανοικτό και εκτεθειμένο, έχοντας σήμερα σημαντικές ζημιές στον σταλακτιτικό του διάκοσμο από τις εκρήξεις, αλλά και από τους βανδαλισμούς που τελικά υπέστη τα πρώτα χρόνια, από επιτήδειους που το επισκέπτονταν και έκοβαν σταλακτίτες προς πώληση, παρά τη σχετική δυσκολία στην πρόσβαση (απαιτείται η χρήση σχοινιού).
(Δείτε περισσότερα στο: urbanspeleology.blogspot.com
notia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου