Ο ΚΥΚΛΟΣ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ

Ένα σταυροδρόμι, ένα μαυρομάνικο μαχαίρι και ένας κύκλος χαραγμένος από αυτό. Οι νεράιδες δεν αργούν να φανούν… Ο ‘κύκλος στο σταυροδρόμι’ είναι ο θρύλος που περιγράφεται η μαγική διαδικασία, με την οποία οι λυράρηδες μάθαιναν να παίζουν, με περίσσια τέχνη, το αντιπροσωπευτικότερο ίσως όργανο της Κρήτης…
Σύμφωνα με τον αυτόν θρύλο μάθαιναν οι καλοί λυράρηδες την τέχνη της λύρας.
Ο λυράρης πήγαινε τα μεσάνυχτα σ’ ένα έρημο σταυροδρόμι, εκεί χάραζε κάτω στη γη μ’ ένα μαυρομάνικο μαχαίρι ένα γύρο, έμπαινε μέσα και καθόταν να παίξει την λύρα του. Σε λίγο το περιτριγυρίζουν νεράιδες, δαιμονικές, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον πλανέψουν και να τον τραβήξουν έξω από τον κύκλο, λέγοντας του γλυκά και όμορφα τραγούδια. Χορεύουν και λικνίζουν τα αισθησιακά κορμιά τους σε ρυθμούς που επιβάλλει η νύχτα. Εκείνος, πρέπει να είναι φρόνιμος και να εξακολουθεί να παίζει τη λύρα ατάραχος. Με κινήσεις αέρινες και όψη γλυκιά πασπαλίζουν με μεταφυσικό τρόπο μελωδίες, ανώτερες ίσως από αυτές των Σειρήνων, με σκοπό να τον ξεγελάσουν και να βγει έξω από τον κύκλο.
‘Μα δεν ξέρεις’.
Του λένε
. ‘Τι παίζεις και χάνεις χρόνο;’,
‘Έτσι έμαθα, έτσι παίζω’ ,αποκρίνεται ο λυράρης,
‘Τι σας νοιάζει!’.
‘Θέλεις να σε μάθουμε εμείς ,που να χορεύουν και οι πέτρες;’
Και τον παρακαλούν να βγει από τον κύκλο. Εκείνος δεν τις ακούει. Ύστερα από πολλά του ζητούν μόνο την λύρα. Ο λυράρης τη δίνει, μόνο φυλάγεται να μην βγάλει έξω από τον κύκλο το χέρι του ή άλλο μέρος από το σώμα του, γιατί θα του το κόψουν. Παίρνει τότε μια νεράιδα τη λύρα, παίζει λίγες στιγμές, με πολλή τέχνη και του την δίνει πίσω πάλι με δυσαρέσκεια λέγοντάς του
‘Πάρε την ! εσύ δεν μας πιστεύεις να βγεις έξω και εμείς θα σε μάθουμε’.
Ο λυράρης όμως τίποτα ,δεν ακούει και αρχίζει πάλι να παίζει. Οι νεράιδες που θέλουν να τον βλάψουν, κάνουν πολλές φορές το ίδιο μπας και ξεγελαστεί και κάποια φορά βγάλει έξω το χέρι του.
Στο τέλος ,όταν αρχίζει να χαράζει και κράζει ο πετεινός, για να μην τους βρει η μέρα ,του ζητούν να τους δώσει ένα ό,τι να ‘ναι , προκειμένου να τον μάθουν. Τότε εκείνος βγάζει την άκρη από το μικρό του δάχτυλο και αυτές το κόβουν αμέσως.
Όμως δεν τον γελούν.
Σε λίγο τον μαθαίνουν να παίζει λύρα σαν αυτές και ύστερα χάνονται…

Μύθοι και Θρύλοι της Κρήτης