Κιμαδόπιτες με ξινομυζήθρα ή φέτα και σπιτικό φύλλο χωρίς πλάστη!

Τα εύκολα κιμαδοπιτάκια που θα απολαύσουν μεγάλοι και παιδιά!

Θα θυμάστε οι τακτικοί επισκέπτες του site τη συνταγή για το αέρινο σπιτικό φύλλο χωρίς πλάστη που δημοσιεύτηκε πριν από λίγο καιρό. Επειδή αυτή η τεχνική για το άνοιγμα και το τύλιγμα του φύλλου μου άρεσε κι εμένα πολύ, τη δοκίμασα και σε ζύμες με άλλη σύσταση. Εδώ λοιπόν αυτό το άνοιγμα δοκιμάζεται σε δυο διαφορετικές ζύμες για κιμαδόπιτες! Νόστιμα κιμαδοπιτάκια στα οποία προσθέτουμε και λίγη ξινομυζήθρα ή φέτα για ακόμη πιο πλούσια γέμιση.

Την τεχνική την είχαμε δείξει και σε video γιατί μας το είχαν ζητήσει πολύ φίλοι και η αλήθεια είναι ότι έτυχε «θερμής υποδοχής». Τα κιμαδοπιτάκια και τα ελιοπιτάκια που θα δείτε σήμερα, έχουν φτιαχτεί πολλές φορές από το καλοκαίρι που μας πέρασε και οι ζύμες που χρησιμοποιήθηκαν είχαν μικρές παραλλαγές που έδιναν βέβαια και διαφορετικά αποτελέσματα. 

Η αφορμή για τους πειραματισμούς ήταν βέβαια οι μικρούλες μου (τα βλέπετε τα χεράκια τους σε μια φωτογραφία παρακάτω που ορμούν να πάρουν πιτούλες). Ήθελα να φτιάξω γι αυτές ένα φύλλο πιο αφράτο από αυτό που έχω στην προηγούμενη συνταγή, να γίνουν οι πιτούλες πιο μαλακές κάπως. Όλοι όσοι δοκίμασαν αυτήν την παραλλαγή είπαν πως ήταν ακόμα καλύτερα έτσι, παρόλο που και με το φύλλο της πρώτης συνταγής τους άρεσαν πολύ. Ένα ακόμη πλεονέκτημα του νέου φύλλο είναι πως όταν κρυώσουν είναι πιο νόστιμες από τις προηγούμενες. 

Πιο αφράτες ζύμες είναι βέβαια οι ανεβατές ζύμες γι αυτό κατέληξα σε ζύμη μαγιάς. Ήθελα όμως να δοκιμάσω αν «πιάνει» αυτό το άνοιγμα σε τέτοιες ζύμες. Ε λοιπόν πιάνει και παραπιάνει! Εξαιρετικές αποτέλεσμα και με τις δυο εκδοχές ζυμαριού που θα διαβάσετε παρακάτω! Το αποτέλεσμα ήταν ωραία αφράτα πιτάκια πολύ νόστιμα ζεστά, αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου, γεγονός που τα κάνει ιδανικά για ταπεράκια δουλειάς ή σχολείου!

Τις πρώτες φορές έφτιαξα το ζυμάρι με γάλα. Ένα βράδυ που είχα ξεμείνει από γάλα και είχε περισσέψει κιμάς από μακαρόνια (ό,τι πρέπει για τα κιμαδοπιτάκια μας), αντικατέστησα το γάλα με γιαούρτι. Υπήρξε μια μικρή διαφοροποίηση στην ποσότητα του αλευριού η οποία μπορεί να ήταν και συγκυριακή. Το φύλλο έγινε ακόμη καλύτερο! Γι αυτό στα υλικά γράφω και τα δυο υλικά, για να χρησιμοποιήσουμε ό,τι έχουμε (ή όποιο είναι κοντά στην ημερομηνία λήξης  ).

Δεν είχα γράψει την συνταγή παρόλο που όπως είπα έχω φτιάξει διάφορα πιτάκια μ’ αυτήν την ζύμη και μ’ αυτήν την τεχνική ανοίγματος γιατί όλο με κιμά που περίσσευε (επί τούτου) από μακαρόνια τα έφτιαχνα, οπότε δεν θα ήμουν ακριβής στις ποσότητες. Κι αν περίσσευε ζύμη, έφτιαχνα κάποιες πίτες με ξινομυζήθρα ή φέτα ή με ελιές και γραβιέρα (ενθουσιάστηκαν και οι μικρές μ’ αυτές). Γενικά προτιμώ να περισσεύει ζύμη, όλο και κάτι θα βρεθεί για γέμιση!

Εδώ λοιπόν τα νέα δεδομένα…

Υλικά:

Για τη ζύμη:

250 ml γάλα ή γιαούρτι

1 αυγό

60 ml (4 κουταλιές) ελαιόλαδο

½  κουταλάκι του γλυκού αλάτι

1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη

1 φακελάκι ξηρή μαγιά των 7 ή των 8 gr

450-500 gr αλεύρι σκληρό ή για όλες τις χρήσεις

Για τον κιμά:

300 gr κιμάς της επιλογής μας

45 ml (3 κουταλιές) ελαιόλαδο

1 μέτριο κρεμμύδι

45 ml (3 κουταλιές) κρασί

Αλάτι

Πιπέρι

120 gr σάλτσα ντομάτας σπιτική ή από κονσέρβα (ή 200 gr τριμμένη φρέσκια ντομάτα)

120 gr φέτα σε τρίμματα ή ξινομυζήθρα

Για το άνοιγμα των φύλλων ελαιόλαδο (περίπου ¼ της κούπας), και για να αλείψουμε την επιφάνεια των πιτών μας λίγο γάλα (2 κουταλιές) και λίγο σουσάμι (προαιρετικά)

Επί το έργον:

Ανακατεύουμε υγρά υλικά της ζύμης (να είναι σε θερμοκρασία δωματίου), διαλύουμε τη ζάχαρη τη μαγιά και προσθέτουμε το αλεύρι τόσο όσο να έχουμε μια ζύμη μαλακή που να κολλά ελαφρά στα χέρια. Ζυμώνουμε καλά για λίγο, τη σκεπάζουμε και αφήνουμε να ανεβεί.

Ωστόσο ετοιμάζουμε τη γέμιση: τσιγαρίζουμε ελαφρά το κρεμμύδι με το ελαιόλαδο και προσθέτουμε τον κιμά. Ανακατεύουμε να αλλάξει χρώμα, να τσιγαριστεί και να απορροφήσει τα υγρά που θα κατεβάσει  και σβήνουμε με το κρασί. Αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε λίγο νερό και τη σάλτσα (εδώ εγώ έβαλα από αυτήν εδώ). Αν προσθέσουμε φρέσκια ντομάτα μάλλον δεν θα χρειαστεί νερό. Χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία και μαγειρεύουμε μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά (δεν χρειάζεται να μαγειρευτεί εντελώς, θα ψηθεί και στο φούρνο). Αφήνουμε να κρυώσει.

Όταν είναι έτοιμη η ζύμη, την ξαναζυμώνουμε σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια και τη χωρίζουμε σε 10 ως 12 ίσα μέρη. Βουτάμε κάθε κομμάτι στο ελαιόλαδο και ανοίγουμε φυλλαράκια με διάμετρο 10-12 cm. Ολοκληρώνουμε τη γέμιση, προσθέτοντας το τυρί στον κιμά. Ανοίγουμε ένα ένα φυλλαράκι όπως περιγράφεται στην αντίστοιχη ανάρτηση ή αν δεν είναι εκεί κατανοητό ξαναβλέπουμε το βίντεο.

Τα αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος, τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε να περιμένουν 15-20 λεπτά.  Ανάβουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς (αντιστάσεις). Αλείφουμε με λίγο γάλα την επιφάνεια, αν θέλουμε πασπαλίζουμε με σουσάμι και όταν σβήσει το φωτάκι του φούρνου τα βάζουμε λίγο πιο κάτω από τη μεσαία σχάρα.

Εδώ το σχετικό βίντεο:

Κατεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 180 βαθμούς και ψήνουμε μέχρι να ροδοκοκκινίσουν ( 30-35 λεπτά). Είναι πολύ νόστιμα ζεστά, αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου (ιδανικά για ταπεράκια που λέγαμε παραπάνω).

Δείτε εδώ φωτογραφίες από προηγούμενες παρασκευές, με γάλα αντί γιαούρτι στο ζυμάρι, και παρακάτω τις παρατηρήσεις μας όπως πάντα!

Παρατηρήσεις:

• Με αυτήν την ποσότητα ζύμης έχω φτιάξει από 10 μεγάλα ως 16 μικρότερα πιτάκια. Τα φυλλαράκια μπορούν να γίνουν τριγωνάκια, στριφτές πιτούλες ή κυκλικές πίτες. Ακόμη κι αν έχουν κάποιες τρυπούλες μη τα φοβηθείτε, τραβήξτε το ζυμαράκι να κλείσουν.
• Επισημαίνω ότι η κούπα, η κουταλιά και το κουταλάκι μου είναι δοσομετρικά δηλαδή: η κούπα μου είναι 250 ml, η κουταλιά 15ml το κουταλάκι 5ml.  
• Οι πιτούλες μπορούν να παρασκευαστούν από την προηγούμενη, να μπουν στο ψυγείο σκεπασμένες με μεμβράνη και να ψηθούν την επόμενη μέρα αφού τις αλείψουμε με το γάλα. Δεν έτυχε να τις βάλω στην κατάψυξη, αλλά υποθέτω ότι θα είναι μια χαρά αν κρίνω από άλλες παρόμοιες πίτες που καταψύχω. Με την προηγούμενη συνταγή φύλλου τις είχα καταψύξει τις τυρόπιτες και ήταν πολύ νόστιμες. 
• Για ωραιότερη εμφάνιση μπορούμε να αλείψουμε τις πίτες με κρόκο αραιωμένο με λίγο νεράκι (προσέχουμε στο ψήσιμο, «αρπάζουν πιο εύκολα»). Επίσης μη διστάσετε να δοκιμάσετε μπαχαρικά της δικής σας επιλογής. Εμείς κάνουμε κάποιους συμβιβασμούς για ευνόητους λόγους…

Καλά να είστε, καλά να περνάτε!

cretangastronomy.gr