Με το άκουσμα και μόνον της λέξεως ΟΛΥΜΠΟΣ, ο νους όλου του πλανήτου πετάγεται στο μυθικό βουνό των Ελλήνων, στα σύνορα Μακεδονίας-Θεσσαλίας (Πιερίας-Λαρίσης) και σωστά.
Αυτό θεωρείται το κατοικητήριο των θεών, είναι το υψηλότερο όρος της Ελλάδος, και εξ αυτού επήραν το καταγωγικό όνομά τους οι θεοί: Ολύμπιοι…
Πλην όμως, όρη με το ίδιο όνομα απαντώνται πολλαχού… Τόσα πολλά όρη Όλυμπος, που τείνω να πω πως κάθε τόπος είχε και τον «ιδικό» του Όλυμπο… Πολλάκις δε, εξ ίσου ιερό και μυθικό για τον ιθαγενή κάτοικο… Κάθε «τοπικός» Όλυμπος, έκλεβε πάντα κάτι από την αίγλη του θεσσαλο-μακεδονικού Ολύμπου…
Άλλωστε ο ΟΛΥΜΠΟΣ πολυ-ακτινοβολεί, αφού ΟΛΥΜΠΟΣ, ΕΛ + ΛΑΜΠΩ πάνε μαζί…
Έτσι, και η Αττική είχε τον ιδικό της ΟΛΥΜΠΟ… 
Στο περίφημο έργο του “Karten von Attika” / «Χάρτες της Αττικής», του 1895, ο Kaupert σημειώνει το βουνό ΟΛΥΜΠΟΣ της Αττικής, ακριβώς στα ανατολικά του Λαγονησίου, το οποίο, λέγει, επί των ημερών του ελέγετο και ΣΚΟΡΔΙ!
Τον Όλυμπο και την περιοχή του την σημειώνει γεμάτη με αρχαία λείψανα (με κόκκινα γράμματα).
Μεταξύ Λαγονησιού και Ολύμπου, σημειώνει το προβούνι Θέρμη (μνήμη ηφαιστείου, θερμών υδάτων). Μεταξύ Λαγονησιού και Θέρμης υπάρχουν δυο αλυκές.
Ανατολικότερα του Ολύμπου, η Φέριζα και το βουνό Βαλμάς.
Ο Όλυμπος προς νότον ταπεινούται στις αλυκές Αναβύσσου και στα ΝΑ. προς το Βελατούρι, όπου το χαμηλοβούνι Βίγλα.
Πρόκειται για τον Λαυρεωτικό Όλυμπο ή Όλυμπο της Κερατέας, ένα χαμηλό κωνοειδές βουνό (486 μ. υψ.) με μικρές αγροικίες. Θωρείται καλύτερα άνωθεν της Αναβύσσου. Φέρει λίγα πεύκα, αραιά λόχμη από πρίνους, και αγριελιές…
ΠΗΓΗ: E. Curtius [Editor], J. A. Kaupert [Editor] “Karten von Attika”, Βερολίνο, 1895-1903, DOI, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΧΑΪΔΕΛΒΕΡΓΗΣ. Γ. Λεκάκης "Σύγχρονης Ελλάδος Περιήγησις". arxeion-politismou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου