Ο μεθυσμένος έρωτας της Αμφίπολης
Πόσα βιωματικά μπορείς να πεις περί έρωτος;
Ίσως είναι ο θεός που λατρεύτηκε περισσότερο από κανέναν, είναι ο θεός που αναζητήθηκε περισσότερο από κανέναν, σε κάθε γωνιά του κόσμου και μια επίκληση και μοιάζει κάπως έτσι: Θα τον γνωρίσω ποτέ; Θα συμβεί και σε μένα;
Λένε ότι δύο φορές θα τον συναντήσω, άραγε να ισχύει; Ανεκπλήρωτος, εκπληρωμένος, ένδοξος, άδοξος, έρωτας που έγινε με τον χρόνο αγάπη, έρωτας που απλά ήταν ένας ενθουσιασμός και τα λοιπά και τα λοιπά, σίγουρα όχι πράγματα που δεν έχετε ξανακούσει ή δεν έχετε ζήσει.
Ο έρωτας είναι μέθη, ο έρωτας είναι και καμιά φορά κλισέ στην απόδοση του, το πιο ωραίο κλισέ όμως και ένα κείμενο για τον έρωτα δεν τελειώνει, μπορείς να γράφεις για ώρες αλλά να μην μπαίνεις ποτέ στο θέμα .
Ο έρωτας είναι φτερωτός, οι αρχαίοι Έλληνες σε κάποια ιερά τον λάτρεψαν ως βαίτυλο, έτσι απλά ανεικονικό.
Γιατί εν τέλει αυτό είναι ο έρωτας ανεικονικός, οι εικόνες δημιουργούνται όταν τον ζήσεις μέχρι τότε είναι απλά ένα παραμύθι.
Ελληνιστική Πυξίδα που απεικονίζει μεθυσμένο έρωτα να αποκοιμάται πάνω σε αμφορέα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Αμφίπολης
Αθηνολόγιο
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου