Ο φίλος μου ο Νάσος είναι καθηγητής σε νησί. Διαβάστε εδώ τι γράφει!

Ο φίλος μου ο Νάσος είναι καθηγητής σε νησί. Διαβάστε εδώ τι γραφει:

Ενόψει δεύτερου λοκντάουν και εκ νέου τηλεκπαίδευσης, σήμερα έλεγξα (από μέρους του σχολείου), μαζί με όλους τους μαθητές, τα στοιχεία επικοινωνίας τους (αριθμό τηλεφώνου και διεύθυνση e-mail). Οπότε τους ρωτούσα διάφορα, αν είναι ενεργός ο λογαριασμός e-mail, αν έχουν τρόπο να παρακολουθούν την τηλεκπαίδευση και πάει λέγοντας. 

Λοιπόν, κάποια παιδιά διαθέτουν έναν Η/Υ σπίτι, αλλά έχουν αδέρφια σε άλλες τάξεις, οπότε δεν μπορούν να παρακολουθούν όλοι ταυτόχρονα, άλλα δεν έχουν καν Η/Υ (με το κινητό ακούς μεν τι λέει ο καθηγητής, αλλά μέχρι εκεί, είναι σχεδόν αδύνατο να παρακολουθήσεις έτσι κάποιο μάθημα που ο καθηγητής πρέπει με τον ένα ή άλλο τρόπο να ανεβάζει επιπλέον υλικό - π.χ. μαθηματικά, φυσική, αρχαία ελληνικά κ.α.), ενώ κάποια δεν έχουν καν σύνδεση στο Διαδίκτυο (για οικονομικούς λόγους, όχι από άποψη). 

Αυτές οι ανάγκες είχαν καταγραφεί σε πανελλαδικό επίπεδο από την εποχή του πρώτου λοκντάουν, το δε Υπουργείο για να καλύψει τις δικές μας, μας έστειλε...ένα τάμπλετ (χωρίς σύνδεση στο Διαδίκτυο). Για τώρα δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη, άλλωστε δεν μας έχει ζητηθεί κάποια καταγραφή αναγκών. 

Αυτό που γνωρίζουμε πάντως είναι ότι αυτή η φορά η παρακολούθηση θα είναι υποχρεωτική και θα τηρούνται απουσιολόγια. Δηλαδή όλες αυτές οι περιπτώσεις (όπου στο σχολείο μου είναι περίπου το 15% του συνόλου του μαθητικού δυναμικού) να κόψουν το κεφάλι τους και να βρουν τρόπο να παρακολουθήσουν το μάθημα, προφανώς κάνοντας ένα, σημαντικό γι'αυτούς, έξοδο, το οποίο δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κάνουν. 

Τη ίδια στιγμή που, όσοι δεν ενημερώνονται από τα συστημικά ΜΜΕ (aka "λίστα Πέτσα"), βλέπουν να γίνεται πάρτι: τόσα εκατομμύρια για άχρηστες μάσκες στα σχολεία, άλλα εκατομμύρια για ξεραμένα φυτά και μπογιές που ξέβαψαν, εκατοντάδες χιλιάδες χειρουργικές μάσκες να αγοράζονται σε κάτι τιμές τύπου 1,5 ευρώ η μια, μεταχειρισμένα λεωφορεία που κοστίζουν περισσότερο από καινούργια, το έπος του σκοιλ ελικικού. 

Υ.Γ. Ανάγκες δεν έχουν μόνο οι μαθητές, έχουμε και εμείς. Π.χ. υπάρχουν εκπαιδευτικοί με παιδιά στο σχολείο, δεν είναι υποχρεωμένοι να έχουν 5 Η/Υ σπίτι τους, ούτε τις αντίστοιχες κάμερες, ούτε να πληρώνουν 50αρα ή 100αρα VDSL γραμμή (γιατί, όπως και το ίδιο το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο παραδέχθηκε σήμερα, μια απλή ADSL γραμμή δεν επαρκεί αν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί από πολλά άτομα). Για να μη μιλήσω για άλλα έξοδα, τύπου π.χ. ηλεκτρονική γραφίδα, που πρέπει να κάνεις αν θέλεις να γίνει όσο το δυνατόν πιο λειτουργικό το μάθημα. Και εξυπακούεται ότι το Υπουργείο μας έχει αφήσει πάλι μόνους, έχει 8 μήνες περίπου από τότε που ξεκινήσαμε την πρώτη περίοδο της τηλεκπαίδευσης και δεν μας έχει παράσχει το παραμικρό υλικό, το οποίο θα ήταν κατάλληλο για διδασκαλία μέσω της πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης και για κανένα μάθημα. Ούτε μια παρουσίαση, ούτε ένα σχήμα. Οτιδήποτε θελήσω να δείξω στους μαθητές μου κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος (έναν αλγόριθμο, μια γραφική παράσταση, ένα σχεδιάγραμμα), επαφίεται στη δική μου έμπνευση ή στο δικό μου πορτοφόλι (υπό την έννοια ότι θα χρειαστεί να αγοράσω το κατάλληλο hardware) για να το επιτύχω. Είναι και αυτό μια έκφραση της ατομικής ευθύνης υποθέτω.»

Μαργαριτα Συγγενιωτου