ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ...
O Αλέξανδρος έριξε τον σπόρο, οι άγνωστοι (δυστυχώς) στην εκπαίδευσή μας Σελευκίδες φρόντισαν ο σπόρος να γίνει καρπός και να θρέψει τον πολιτισμό της Ανατολής για αιώνες, πολύ περισσότερους από όσο κράτησαν οι ίδιοι και η κυριαρχία τους...
Έναν αιώνα μετά τον θάνατο του Μεγαλέξανδρου, με την 'ανάβαση' του Αντιόχου Γ, η αυτοκρατορία των Σελευκιδών εκτείνεται από την Μ. Ασία ως την Ινδία...
Η Μακεδονία της Συρίας, πέρα από αυτήν δεκάδες πόλεις Ελληνίδες, ζωντανό 'δίχτυ' πολιτισμού, απλωμένο από την Συροπαλαιστίνη ως τη Βαβυλώνα και τα υψίπεδα της Σογδιανής, τις στέπες της κεντρικής Ασίας, τις όχθες του Ινδού και τα θολά νερά της θάλασσας της Αραβίας, θέατρα και γυμνάσια, αγορές και βιβλιοθήκες, ωραία αγάλματα και ζωγραφιές, ο άνθρωπος στο κέντρο των πραγμάτων και η ελληνική γλώσσα κοινός δρόμος της σκέψης και της επαφής!
Στην Σελεύκεια-Αντιόχεια- Ζεύγμα, την πόλη- γέφυρα του Ευφράτη που ενσαρκώνει τον ευτυχισμένο γάμο της Δύσης με την Ανατολή, η 'τσιγγάνα' ταξιδεύει ελεύθερη ανάμεσα σε λαούς, φύλα και πολιτισμούς... Αφροδίτες και νύμφες, υπέροχα γυμνά γυναικεία σώματα, δοξάζονται χωρίς φόβο και δοξάζουν την ελευθερία του έρωτα και την χαρά της ζωής...
Για τους 'λησμονημένους' Σελευκίδες που αξίζει και πρέπει να θυμηθούμε μας μίλησε στο "υπόγειο της μνήμης", στο Βυζαντινό μουσείο της Βέροιας πριν ακριβώς έναν χρόνο ο φίλος Παναγιώτης Ιωσήφ (
Παναγιώτης Ιωσήφ
).... αμέσως μετά πήγαμε με τους Σύλλογος Φίλων Πολυκεντρικού Μουσείου Αιγών στην Αντιόχεια, την Σελευκεια Πιερία, την Ισσό και την Αλεξανδρέτα... Ίσα που προλάβαμε να γυρίσουμε και η πανδημία μας πάγωσε... Θα συνεχίσουμε όμως το ταξίδι, σε λίγες μέρες διαδικτυακά και ελπίζω γρήγορα πάλι ζωντανά, πηγαίνοντας εκεί, αλλά και φέρνοντας εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου