Κλασική Απεικόνιση του Μέγιστου Στρατηλάτη Αλεξάνδρου με Κέρατα Κριού, Άρης Μακεδών, Αρ_Μαγεδών
BSc: Γενετική
MSc: Βιοπληροφορική
Η Γορδιανή Παν Μήνη στον Άξονα - Πύρο του Κριού - Ζυγού που οδηγεί στην ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ.
ΌΤΙ ΔΕ ΛΎΕΤΑΙ ΚΌΠΤΕΤΑΙ…..Ή μήπως…..
Ο Μακεδών Αλέξανδρος, ο Οποίος συχνά απεικονίζεται με κέρατα Κριαριού, δεικνύει με τον ‘Θάνατό’ του τη Θυσία του Αμνού, Αμνός, Αμήν, Άμων - Ρα, το Πέρασμα, το Πάσχα στα Εβραϊκά, απ’ την Εποχή του Κριού σε Αυτή των Ιχθύων.
Ο Μέγας Στρατηλάτης, Άρης Μακεδών, στη Παλαιά Διαθήκη Αρ_Μαγεδών, το Τέλος Τους, έφθασε στο Γόρδιο κατά τον μήνα Φεβρουάριο ή Μάρτιο του 333 π.Χ. και παρέμεινε εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, για να αναπαύσει τη μοίρα του Στρατού του, που κοπίασε ιδιαίτερα μαζί του στην Πισιδία, Αστρολογικό Σύμβολό του Στρατεύματος ο Κριός και ο Κυβερνήτης του ο Άρης.
Εκεί, στο Ανάκτορο των Παλαιών Βασιλέων της Φρυγίας, βρισκόταν το Άρμα, πάλι Σύμβολο Άρεως, του Γόρδιου, Πατέρα του Μίδα και αρχαίου Βασιλιά της Φρυγίας, ως Ανάθημα στον Δία.
Ο Ζυγός του Άρματος ήταν δεμένος με Φλοιό Κρανιάς, Κρονίας, σύμφωνα με την Αστρολογία ο Κρόνος βρίσκεται σε ‘Έξαρση’ στον Ζυγό που είναι ο Αντίποδας του Κριού, ενώ ο Δεσμός ήταν τόσο Περίπλοκος, ώστε δεν διακρίνονταν πουθενά ούτε η Αρχή του, αλλά ούτε και το Τέλος του.
Σύμφωνα με την κρατούσα Παράδοση, Όποιος έλυε τον Γόρδιο Δεσμό, θα κυριαρχούσε στην Ασία, έτσι ο Αλέξανδρος μετέβει στο Ανάκτορο, εξέτασε τον Δεσμό και τον έλυσε εύκολα, ενώ ο Τρόπος Λυσίματος παραμένει ένα Μεγάλο Μυστήριο.
Η πιο διαδεδομένη Άποψη υποστηρίζει ότι έκοψε τον Δεσμό με το Σπαθί του, αναφωνώντας: ΌΤΙ ΔΕ ΛΎΕΤΑΙ ΚΌΠΤΕΤΑΙ, παρά την δημοσιότητά της όμως, αυτή η Άποψη θεωρείται η λιγότερο πιθανή.
Ο Αριστόβουλος, που ήταν πιθανώς Αυτόπτης Μάρτυς, αναφέρει ότι τον έλυσε αφαιρώντας τον Πύρο, Άξονα, απ’ το Τιμόνι του Άρματος, όπου συγκρατείτο ο Δεσμός του Ζυγού.
Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Γκρέιβς, ο Δεσμός είναι πιθανώς Θρησκευτικό Σύμβολο στη φύλαξη Γορδιανών Ιερέων και Ιερειών και συμβολίζει το Άφατο Όνομα του Διονύσου, Άρρητο και Ανέκφραστο Όνομα της Ύπατης Θεότητας που μόνο ο Αρχιερέας μπορούσε να χρησιμοποιήσει και συνήθως αναφέρονταν σε αυτό σαν ‘Το Όνομα’, χωρίς να το προφέρουν.
Στις περισσότερες περιπτώσεις λεγόταν ότι το ‘Όνομα’ αυτό δεν είναι Ανθρώπινη, Ιερή έστω Επινόηση ή Κατασκευή, αλλά ότι έχει δοθεί, αποκαλυφθεί στο Ιερατείο από την ίδια τη λατρευομένη Θεότητα. Με αυτή την Έννοια μπορεί να μην είχε καμιά Φανερή ή Ανθρώπινη Σημασία, αποτελούμενο απλώς από ένα Μέτρο και ένα Ρυθμό, μίας ή περισσότερων απόκρυφων Συλλαβών. Περνούσε δε από Γενιά σε Γενιά Ιερέων και αποκαλύπτονταν μόνο στους Βασιλείς της Φρυγίας._
Υ.Γ.
Παραπομπές
Γόρδιος Δεσμός
Τα Ονόματα του Θεού
Η Δύναμη των Αρχαίων Ελληνικών Ονομάτων
Κρανιά
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου