Ανακαλύφθηκε ξυλόγλυπτο φίδι 4.400 χρόνων

Του Γιώργου Λεκάκη

Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα ξύλινο ραβδί, σκαλισμένο σε σχήμα φιδιού, ηλικίας 4.400 χρόνων, στο Järvensuo, που βρίσκεται σε έναν υγρότοπο, κοντά σε μια λίμνη, στην νοτιοδυτική Φινλανδία.

Οι αρχαιολόγοι Satu Koivisto (Πανεπιστημίου του Τούρκου) και Antti Lahelma (Πανεπιστημίου του Ελσίνκι) βρήκαν το ραβδί μήκους 21 ιντσών που μοιάζει με ένα φίδι Natrix natrix ή έναν ευρωπαϊκή έχιδνα (Vipera berus), κυρίως λόγω του σχήματος του κεφαλιού, της ουράς και του κοντού σώματος.

«Αυτό είναι ενδιαφέρον, καθώς η οχιά διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πολύ μετέπειτα ιστορική εποχή, στην λαϊκή θρησκεία και την μαγεία», σχολίασε η Sonja Hukantaival (Πανεπιστημίου Åbo Akademi).

Το αντικείμενο μπορεί να είχε τοποθετηθεί στον υγρότοπο ως προσφορά ή αποτροπαϊκό.

 

ΠΗΓΗ: Satu Koivisto, Antti Lahelma «Between earth andwater: a wooden snake figurine from the Neolithic site of Järvensuo 1», εκδ. Cambridge University Press,  29.6.2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 30.6.2021.

Introduction

 

The wetland site of Järvensuo 1 was a chance discovery during the digging of a ditch in the 1950s. The first find in the drainage ditch was a wooden paddle, which yielded a radiocarbon date of 4210±140 BP (Hel-1004: 3331–2462 BC at 95.4%; date modelled in OxCal v.4.4, using IntCal20 calibration curve (Bronk Ramsey 2009; Reimer et al. 2020), placing it in the Neolithic. More prehistoric artefacts, including a wooden scoop with a handle carved to resemble a bear's head, fishing implements and pottery were uncovered in the same ditch in the 1980s. Archaeological inspection, palaeobotanical studies and small-scale excavations followed (e.g. Aalto et al. 1985; Siiriäinen 1987), but, unfortunately, most of this work remains unfinished.

The site is located in south-west Finland at the foot of a moraine hill rising in the middle of a large peatland plateau (Figure 1A–B). The archaeological horizon resulting from human occupation and resource procurement (c. 4000–2000 BC) lies today within peat and underlying gyttja (eutrophic mud) by the southern shore of the drained Rautajärvi Lake. The lake was isolated from the Baltic Sea during the Ancylus Lake phase, c. 9.800 BP, and it was transgressive until 4.500 BP, when a new outflow channel lowered the water level abruptly and revealed a flat shoal zone. The water-level fluctuation and sedimentation have resulted in formation processes that have aided the preservation of organic archaeological remains.

New research commenced at Järvensuo after 35 years, and the first season of two excavations over the course of 2020 and 2021 concentrated on the lakeshore with the aim of shedding new light on prehistoric activities and the preservation of organic materials in a heavily drained habitat. The fieldwork revealed more than 5.000 years of stratigraphy and yielded rich evidence of sedimentation, environmental conditions and anthropogenic activities.

arxeion-politismou.gr