Για τον Απολλώνιο τον Τυανέα, αυτόν τον Έλληνα φιλόσοφο γράφτηκαν πολλά από τους μετέπειτα ιστορικούς, φιλόσοφους και συγγραφείς. Ήταν μία πολύ σημαντική προσωπικότητα που έδρασε και επηρέασε σημαντικά την πορεία της εξέλιξης της φιλοσοφικής σκέψης της εποχής του. Αναγνωρίστηκε ως «θείος Άνθρωπος» σχεδόν από όλους τους λαούς της Μεσογείου, στην εποχή του.
Οι αναφορές για την γέννησή του είναι γεμάτες από συμβολικά στοιχεία. Αυτό συμβαίνει μόνο σε Ανθρώπους που έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία της Ανθρώπινης εξέλιξης.
Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΔΑΝΩΝ
Μια επιγραφή μεγάλης ιστορικής σημασίας, στο Νέο Μουσείο στα Άδανα, περιέχει ένα επίγραμμα σχετικά με τον Απολλώνιο τον Τυανέα:
«Αυτός ο άνθρωπος, πήρε το όνομα του από τον Απόλλωνα
ο οποίος λάμπει από τα Τύανα
σβήνοντας τα λάθη των ανθρώπων
Ο τάφος στα Τύανα έλαβε το σώμα του
αλλά στην πραγματικότητα ο ουρανός τον έλαβε
ούτως ώστε να μπορέσει να διώξει έξω τον πόνο των ανθρώπων»
[Αν και ο Φιλόστρατος αναφέρει: «Τάφο ή κενοτάφιο τους ανδρός δεν είδα πουθενά, παρ’ όλο που επισκέφτηκα το μεγαλύτερο τμήμα της γης. Παντού λέγονται ιστορίες παράδοξες που μιλούν για την θεϊκή φύση του. Στο ιερό του στα Τύανα γίνονται τελετές που ταιριάζουν σε βασιλιάδες γιατί ακόμα και αυτοί τον θεωρούσαν άξιο να τιμάται με τον τρόπο που τιμώνται οι ίδιοι» ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ - ΒΙΒΛΙΟ Θ΄, Κεφ. ΧΧΧΙ]
Μια προσεκτική μελέτη των αναφορών για τον Απολλώνιο αποκαλύπτει ότι ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος εκδήλωνε πολύ φυσικά με απλό και αποτελεσματικό τρόπο τις υπερανθρώπινες δυνάμεις του. Θεράπευσε πάρα πολλούς ανθρώπους από ανίατες ασθένειες, εμφανιζόταν σε πολλά και διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα, έκανε προγνώσεις για το άμεσο μέλλον που σε λίγες μέρες επαληθεύονταν, καταλάβαινε όλες τις γλώσσες χωρίς ποτέ ο ίδιος να τις έχει διδαχθεί και τέλος του αποδίδονται ακόμα και αναστάσεις νεκρών.
Ο ίδιος δεν έκανε επίδειξη των δυνάμεών του, άλλα βοηθούσε ανθρώπους και λαούς που είχαν άμεση ανάγκη, με στόχο την επαναφορά των ανθρώπων στον δρόμο της αρετής. Έτσι προκάλεσε τον θαυμασμό και την αποδοχή χιλιάδων ανθρώπων άλλα και την συκοφαντία και την διαστρέβλωση των ενεργειών του από άλλους.
Αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει πιο πολύ στη μελέτη και την έρευνα για την ζωή και το έργο του Απολλώνιου, καταλαβαίνει ότι ο Απολλώνιος ξεφεύγει από τα ανθρώπινα πλαίσια. Τον βλέπουμε να διορθώνει και να κατευθύνει ιερείς και ιερατεία για να αποκατασταθεί με πιο σωστό τρόπο η επικοινωνία των ανθρώπων με το θείο.
Διδάσκει τον σφαιρικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, την αναζήτηση της αλήθειας και την αποφυγή από τον φανατισμό και τον δογματισμό που βλάπτει τους ανθρώπους. Δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής του απλού ανθρώπου, γι αυτό τον βλέπουμε να κατευθύνει βασιλείς άλλα και να συγκρούεται με το κατεστημένο της εποχής, αμετακίνητος.
Γνώριζε τη γλώσσα των πουλιών, εξαφανιζόταν και εμφανιζόταν κατά βούληση σε άλλο τόπο ενώ υπάρχουν αναφορές ότι βρισκόταν σε δύο σημεία ταυτόχρονα. Ο ίδιος ο Δομιτιανός τον είδε να χάνεται την ώρα που τον δίκαζε. Θεράπευε ψυχές και σώματα με ένα απλό άγγιγμα, ήταν απίστευτος γλύπτης, ζωγράφος, προφήτης και ρήτορας. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ στον τάφο του, όπως έγραψε ο Φιλόστρατος.
Ο Απολλώνιος προέβλεπε με επιτυχία κάθε σεισμό, επιδημία, θάνατο ή άλλη αναταραχή. Έφτασε στο σημείο να αναστήσει ένα κορίτσι και για αυτό τον κατηγόρησαν για μάγο!!! Όμως κανένας χριστιανός δεν είπε μάγο τον Χριστό επειδή ανάστησε το Λάζαρο. Παλαιότερα είναι γνωστό ότι και ο Εμπεδοκλής είχε γιατρέψει την ετοιμοθάνατη κόρη Πανθεία, του οποίου αργότερα δεν βρέθηκε ούτε το δικό του νεκρό σώμα, στοιχεία που μας σώζει ο Διογένης ο Λαέρτιος.
Η ζωή και του έργο του Απολλώνιου του Τυανέα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και πηγή πρακτικών Διδασκαλιών, για όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δρόμο εξέλιξης, ένα δρόμο μαθητείας με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις, με στόχο έναν καλύτερο άνθρωπο και μια καλύτερη κοινωνία.
Αργότερα όμως ο Απολλώνιος ξεχνιέται από τον πολύ κόσμο και συντροφεύει μόνο την σκέψη εκείνων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη φιλοσοφία.
Η παράλληλη ανάπτυξη του χριστιανισμού, την εποχή εκείνη, είναι η βασική αιτία που η φήμη του Απολλώνιου καλύφθηκε με γκρίζα πέπλα και το έργο του έμεινε άγνωστο για πολλά χρόνια.
Οι ελάχιστες πηγές που υπάρχουν για αυτόν, αμφισβητούνται ως αντιχριστιανικές και επιβάλλουν κανόνες που σκοτώνουν την ιστορία.
Η φήμη, η φιλοσοφία και τα θαύματα του Τυανέα ήταν ο μόνιμος πονοκέφαλος του ιερατείου της Χριστιανικής εκκλησίας και των πέριξ αυτών, οι οποίοι αφού δεν είχαν επιχειρήματα, επιστράτευσαν την συκοφαντία κατηγορώντας τον ως μάγο. Η εκκλησία ανακοίνωσε ως θανάσιμη αμαρτία την ανάγνωση, την αναφορά ή τον ψίθυρο οποιασδήποτε ιδέας ή συγγράμματος γύρω από δράση του Τυανέα. Ανακήρυξε ως διαβολικό και ασυγχώρητο οτιδήποτε σχετίζεται με τον Απολλώνιο ως παράδειγμα πλάνης και μαγείας. Αργότερα, και μόνο το όνομά του να έλεγε κάποιος, έμπαινε στο στόχαστρο της ιεράς εξέτασης.
Τον μίσησαν τόσο που μετά από επάλληλες απόπειρες τον έριξαν στην λήθη.
Ευτυχώς που διεσώθη για 1000 χρόνια από άραβες το πιο απαγορευμένο βιβλίο «ο βίος του Τυανέα» γραμμένο από τον βιογράφο Φιλόστρατο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των παπικών σταυροφόρων να το βρουν και να το καταστρέψουν. Οι Άραβες συγγραφείς τον αποκάλεσαν Μπαλίνα (ημίθεο) και σώζονται στην αραβική γλώσσα φιλοσοφικά κείμενά του.
Τα θαύματα που έκανε ο Απολλώνιος, προκάλεσαν μεγάλο πονοκέφαλο στη νεοσύστατη τότε Χριστιανική Εκκλησία. Ο Ιουστίνος, αναρωτιόταν. «Πώς γίνεται και τα φυλαχτά του Απολλώνιου έχουν ισχύ πάνω σε συγκεκριμένα μέρη της δημιουργίας, επειδή αποτρέπουν, όπως βλέπουμε, τη μανία των κυμάτων, τη σφοδρότητα των ανέμων και τις επιθέσεις των αγρίων ζώων;
Και ενώ τα θαύματα του Κυρίου μας συντηρούνται μόνο από την Παράδοση, αυτά του Απολλώνιου είναι πολυαριθμότερα και αποδεικνύονται πραγματικά σε γεγονότα του παρόντος, έτσι ώστε να παρασύρουν όλους αυτούς που τα βλέπουν»!!!
Ελισάβετ Γκαραγκάνη Ρόμπερτσον
Πηγή: (απόσπασμα από το) terrapapers
enneaetifotos.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου