Αυτό που χρειάζεται είναι η δημιουργία ολοκληρωμένων αλυσίδων παραγωγής – όπως στο παράδειγμα του βαμβακιού που εξάγεται ακατέργαστο, αντί να ενσωματώνεται στην εγχώρια παραγωγή, έτσι ώστε να αναβιώσει η εγχώρια κλωστοϋφαντουργία και η βιομηχανία ενδυμάτων. Είναι άλλωστε ευκαιρία σε μία εποχή αναδιάταξης των διεθνών αλυσίδων παραγωγής, λόγω των κρίσεων που βιώνουμε.
Κάτι ανάλογο ισχύει για την ΕΒΖ, σημειώνοντας πως η Ρωσία απαγόρευσε ήδη τις εξαγωγές – όπου δυστυχώς το εργοστάσιο είναι κλειστό, αλλά επιδοτείται η καλλιέργεια που αφήνεται να σαπίσει στα χωράφια.
Τέλος, έχουμε επισημάνει πολλές φορές πως πρέπει να στηριχθεί περισσότερο η εγχώρια παραγωγή ζωοτροφών, όπως και σπόρων – όπου ναι μεν έχουμε μία απλή τράπεζα σπόρων για λόγους αποθήκευσης, αλλά όχι εκτεταμένα για παραγωγή. Αν δεν υπάρχουν επαρκείς ζωοτροφές, δεν θα υπάρχουν ούτε γιαούρτια, ούτε φέτα, ούτε πολλά άλλα – κάτι που μάλλον δεν συνειδητοποιεί η κυβέρνηση.
Συνεχίστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου