Αίσθηση στον επιστημονικό κόσμο έχουν προκαλέσει η δηλώσεις του πασίγνωστου αρχαιολόγου, με ειδικότητα στην αιγυπτιολογία, Ζάχι Χουάς, ο οποίος υποστηρίζει ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην ανακάλυψη του τάφου του Μάρκου Αντωνίου και της Κλεοπάτρας. Ο αρχαιολόγος εκτιμά ότι οι δυο βασιλείς της Αιγύπτου, οι οποίοι πέθαναν περίπου το 30 π.Χ. βρίσκονται θαμμένοι μαζί κάπου στην ευρύτερη περιοχή της Αλεξάνδρειας.
Ο διακεκριμένος αρχαιολόγος και πρώην υπουργός Πολιτισμού της Αιγύπτου, μαζί με την συνεργάτη του Κάθλιν Μαρτίνεζ, υποστήριξαν ότι έχουν βρεθεί πολύ σημαντικά στοιχεία ότι η ύπαρξη του χαμένου βασιλικού τάφου βρίσκεται στην περιοχή Ταποσίρις Μάγκνα, σε απόσταση 30 χλμ. από την Αλεξάνδρεια, σε ένα ναό αφιερωμένο στον θεό Όσιρι.
Μετά από έρευνες και ανασκαφές είχαν βρεθεί στην περιοχή 27 μούμιες ευγενών ενώ σε νεότερες ανασκαφές στο ναό βρέθηκαν - εκτός των άλλων - μία προτομή της βασίλισσας Κλεοπάτρας, μία μάσκα -η οποία πιστεύεται ότι ανήκε στον Μάρκο Αντώνιο, και 22 νομίσματα με την εικόνα της τελευταίας
Αυτή τη στιγμή η αρχαιολογική ομάδα του Ζάχι Χουάς, συνεχίζοντας τις ανασκαφές στον χώρο, υποστηρίζει ότι βρίσκεται μπροστά στη μεγάλη ανακάλυψη η οποία μάλιστα δεν θα αργήσει να γίνει.
«Ελπίζω να βρω σύντομα τον τάφο του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας. Πιστεύω ότι είναι θαμμένοι στον ίδιο τάφο. Είμαστε πάρα πολύ κοντά στο να ανακαλύψουμε την ακριβή τοποθεσία του. Βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο. Γνωρίζουμε πού πρέπει να σκάψουμε», δήλωσε ο πριν λίγες μέρες ο αρχαιολόγος Ζάχι Χουάς, σε διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο.
Μάλιστα, ο ίδιος υποστήριξε πως με ειδικό ραντάρ τύπου σόναρ, στις ανασκαφές που γίνονται στο ναό Ταμπουσίρις Μάγκνα όπου πιστεύεται ότι βρίσκεται ο βασιλικός τάφος, βρέθηκε μια δαιδαλώδης σήραγγα περίπου 20 μέτρα βάθους.
«Ο χαμένος από καιρό τάφος του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας θα αποκαλυφθεί. Το ταφικό σημείο υπολογίστηκε τελικά ότι βρίσκεται στην περιοχή Ταποσίρις Μάγκνα, σε απόσταση 30 χλμ. από την Αλεξάνδρεια», σημείωσε ο αρχαιολόγος.
Η υπόθεση που προκάλεσε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι η ανακοίνωση ότι πρόκειται για τον κοινό τάφο της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου καθώς σύμφωνα με τον Αιγυπτιολόγο, οι δύο ταφές έχουν γίνει στον ίδιο χώρο.
Μέγας Αλέξανδρος
Ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και συγκεκριμένα η αναζήτηση και ο εντοπισμός της τοποθεσίας του, αποτελεί ένα διαρκές αρχαιολογικό και ιστορικό αίνιγμα, με τις έρευνες να είναι συνεχείς από την ύστερη αρχαιότητα όταν και τα ίχνη του χάθηκαν.
Σύντομα μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου στη Βαβυλώνα το 323 π.Χ., η κατοχή του σώματος του έγινε αντικείμενο έντονων διαπραγματεύσεων μεταξύ των διαδόχων της αυτοκρατορίας.
Ενώ η Βαβυλώνα θα μπορούσε αρχικά να θεωρηθεί ως μια λογική τοποθεσία για την ταφή του Αλέξανδρου, μια και την είχε αναγάγει σε πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του, υπήρξε μερίδα των αξιωματικών του οι οποίοι υποστήριξαν πως θα έπρεπε να ταφεί στο βασιλικό νεκροταφείο του οίκου των Αργεαδών, στις Αιγές -σημερινή Βεργίνα -, όπως και ο πατέρας του Φίλιππος Β΄ καθώς και όλοι οι προκάτοχοι της συγκεκριμένης βασιλικής δυναστείας.
Οι Αιγές εμφανίζεται να ήταν η μία από τις δύο αρχικές εναλλακτικές τοποθεσίeς που προτάθηκαν έναντι της Βαβυλώνας, με την άλλη να είναι η Όαση του Άμμωνα, και το 321 π.Χ. όταν ήρθε η στιγμή της μετακίνησης της σορού, ο Περδίκκας - ο οποίος είχε πλέον καθήκοντα αντιβασιλέα στην αυτοκρατορία- επέλεξε τις Αιγές.
Το σώμα όμως, αρπάχτηκε κατά την πορεία της πομπής προς την Μακεδονία, με παρέμβαση του Πτολεμαίου, ο οποίος απέκτησε και μετέφερε το σώμα στην Πτολεμαϊκή πλέον Αίγυπτο την οποία διοικούσε.
Ο μαρμάρινος κιβωτιόσχημος τάφος με την ονομασία Σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου στο αρχαιολογικό μουσείο Κωνσταντινούπολης, δεν σχετίζεται με τον ίδιο τον Αλέξανδρο και θεωρείται πως πρόκειται για αυτή του Αβδαλώνυμου, τοπικού βασιλιά της Φοινίκης (όρια περίπου του σημερινού Λιβάνου), με μια πιο σύγχρονη εκδοχή να ισχυρίζεται πως πρόκειται για αυτή του Μαζακού, ενός Πέρση κυβερνήτη της Βαβυλώνας.
Νεφερτίτη
Η Νεφερτίτη ήταν βασίλισσα της 18ης Δυναστείας της Αρχαίας Αιγύπτου, της πρώτης δυναστείας του Νέου Βασιλείου, μια περίοδο που η Αίγυπτος έγινε πραγματικά παγκόσμια δύναμη.
Μαζί με τον σύζυγό της Φαραώ Ακενατόν, η Νεφερτίτη κυβέρνησε την Αίγυπτο μεταξύ 1370 και 1330 π.Χ., εποχή που περιγράφεται ως η πλουσιότερη περίοδος της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας.
Η αφοσίωση του βασιλικού ζεύγους στον θεό Aten – που αντιπροσωπεύει τον ήλιο – ήταν τόσο μεγάλη που δημιούργησαν μια εντελώς νέα πρωτεύουσα προς τιμήν του στην Amarna, στις όχθες του Νείλου.
Γνωστή για την ομορφιά και τη δύναμή της, η Νεφερτίτη πιστεύεται ότι ήταν θετή μητέρα του βασιλιά Τουταγχαμών. Η Νεφερτίτη πιστεύεται ότι έχασε τον σύζυγό της γύρω στο 1336 π.Χ. και στη συνέχεια ίσως βασίλεψε μόνη της στην Αίγυπτο.
Όμως ο δικός της θάνατος και ο τόπος ταφής της καλύπτονται από μυστήριο. Υπολογίζεται ότι πέθανε περίπου έξι χρόνια μετά τον σύζυγό της, πιθανώς από την πανούκλα που έπληξε την Αίγυπτο εκείνη την εποχή.
Ο Νίκολας Ριβς, Βρετανός αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, ανέφερε το 2015 ότι υπήρχαν κενά πίσω από τους τοίχους του τάφου του Τουταγχαμών που πρότεινε ότι ίσως βρίσκεται εκεί ο ταφικός θάλαμος της Νεφερτίτης.
Ωστόσο, μια μεταγενέστερη μελέτη που πραγματοποίησε σαρώσεις με ραντάρ στο σημείο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «δεν υπάρχουν κρυφοί θάλαμοι δίπλα στον τάφο του Τουταγχαμών».
Αττίλας, ηγέτης των Ούννων
Ο Αττίλας, ηγέτης των Ούννων, που εισέβαλε και σάρωσε τόσο το δυτικό όσο και το ανατολικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ, πέθανε τη νύχτα του γάμου του σε ηλικία 58 ετών.
Το αν πέθανε από φυσικά αίτια ή τον δολοφόνησε η νέα του σύζυγος είναι άγνωστο- όπως άγνωστο είναι το πού ετάφη. Ο Αττίλας και οι Ούννοι κατέκτησαν μεγάλα τμήματα της κεντρικής Ευρώπης. Χαρακτηριζόταν «Flagellum Dei» (Μάστιγα του Θεού) στα λατινικά. Απείλησε, μα δεν κατάφερε να αλώσει, τη Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη. Αυτοκράτορες αναγκάστηκαν να του πληρώνουν μεγάλες ποσότητες χρυσού σε αντάλλαγμα για συνθήκες ειρήνης, που συχνά δεν κρατούσαν πολύ.
Ωστόσο, αν και πολλά είναι γνωστά για τις κατακτήσεις του ελάχιστα είναι γνωστά για την ταφή του. Σώζεται μόνο μια γραπτή πηγή για την ταφή του, ανέφερε στο Live Science η Σοφία Μάσεκ, μεταδιδακτορική ερευνήτρια αρχαιολογίας στην Ουγγρική Ακαδημία Επιστημών. Η πηγή είναι ο αρχαίος συγγραφέας του 6ου αιώνα Ιορδάνης ο Αλανός, που έγραψε στο έργο του «Getica» πως θάφτηκε σε τριπλό φέρετρο. Το εσώτερο τμήμα ήταν από χρυσό, το δεύτερο από ασήμι και το εξώτερο από σίδερο.
Ο χρυσός και το ασήμι ήταν για τον πλούτο που είχε συγκεντρώσει ο Αττίλας για τους Ούννους, ενώ το σίδερο συμβόλιζε τη στρατιωτική ισχύ τους, έγραψε ο Ιορδάνης. Οι υπηρέτες που βοήθησαν στην ανέγερση του τάφου του θανατώθηκαν για να παραμείνει μυστικός, αναφέρει, υποστηρίζοντας πως οι πληροφορίες του προέρχονται από αρχεία του Πρίσκου, Βυζαντινού διπλωμάτη που είχε επαφές με τον Αττίλα και άλλους από την αυλή του. Επίσης, ο Αττίλας θάφτηκε με πετράδια, όπλα- λάφυρα από εχθρούς του και κοσμήματα.
Όπως αναφέρει η Britannica, ο Πρίσκος, που τον είχε δει όταν επισκέφθηκε το στρατόπεδό του το 448 μ.Χ, τον περιέγραψε ως έναν κοντό άνδρα με μεγάλο κεφάλι, επίπεδη μύτη και αραιά γένια. Σύμφωνα με ιστορικούς, αν και θύμωνε εύκολα και είχε άγρια/ σκληρή συμπεριφορά, ήταν πολύ ικανός διαπραγματευτής και, παρά αυτό που θα περίμενε κανείς, δεν ήταν ανελέητος. Άξιο αναφοράς είναι πως όταν ο Πρίσκος παρέστη σε ένα τσιμπούσι που παρέθεσε ο Αττίλας, πρόσεξε πως ο ηγέτης των Ούννων έτρωγε μόνο κρέας από ξύλινα πιάτα, ενώ οι υπαρχηγοί του έτρωγαν εκλεκτά εδέσματα από ασημένια πιάτα. Η μία μεγάλη και γνωστή ήττα του ήταν στη Μάχη των Καταλαυνικών Πεδίων, γνωστή και ως «Μάχη των Εθνών», όπου ο Ούννος ηγέτης νικήθηκε από τον Φλάβιο Αέτιο, που έχει χαρακτηριστεί ως «ο τελευταίος των Ρωμαίων».
Ερευνητές στους οποίους απευθύνθηκε το Live Science δεν ήταν σίγουροι για το πού βρίσκεται ο τάφος ή αν παραμένει ακέραιος/ ασύλητος. Ίσως να βρίσκεται στη Μεγάλη Ουγγρική Πεδιάδα, εκτιμά ο Λάζλο Βεζπρέμι, καθηγητής ιστορίας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Παζμάνι Πέτερ στη Βουδαπέστη.
Όπως είπε στο Live Science, ο Αττίλας είχε το αρχηγείο του κάπου στην πεδιάδα, και ο τάφος του μάλλον δεν θα είναι μακριά- ενδεχομένως να είναι κοντά σε ποτάμι ή ακόμα και σε μια κοίτη ποταμού, και ίσως επιβιώνει ακόμα, αν δεν τον λεηλάτησαν τυμβωρύχοι τους προηγούμενους αιώνες. Ιστορικοί έδειχναν ενδιαφέρον για την ανακάλυψή του για πολύ καιρό: «Ενδιαφέρονταν για αυτόν από τον 13ο αιώνα τουλάχιστον, μα τον τοποθετούσαν κυρίως δίπλα σε ρωμαϊκά ερείπια» σημείωσε ο Βεζπρέμι. Άλλοι ερευνητές θεωρούν επίσης πως βρίσκεται μάλλον κάπου σε αυτή την πεδιάδα. «Πιστεύω πως η τελευταία του κατοικία θα μπορούσε να βρίσκεται στη Μεγάλη Ουγγρική Πεδιάδα. Δεν υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες ως προς αυτή την υπόθεση» είπε η Μάσεκ.
«Φυσικά είναι πιθανόν να βρίσκεται στο σερβικό ή στο ρουμανικό τμήμα της περιοχής», πρόσθεσε, όπου επίσης δρούσαν οι Ούννοι. Σε κάθε περίπτωση, είναι άγνωστο κατά πόσον έχει απομείνει κάτι από τον τάφο ή αν θα βρεθεί ποτέ. «Ίσως κάποια ημέρα κάποιος να πέσει πάνω στον τάφο του, μα δεν θα έβαζα και στοίχημα» είπε στο Live Science o Μάικλ Μάας, καθηγητής Ιστορίας στο Rice University στο Χιούστον του Τέξας.
Παρόλα αυτά, άλλοι είναι πιο αισιόδοξοι: «Χωρίς αμφιβολία ο τάφος θα βρεθεί κάποια στιγμή... ίσως διαπιστωθεί ότι λεηλατήθηκε την αρχαιότητα» είπε ο Ραλφ Μάθισεν, καθηγητής Ιστορίας, Κλασικών και Μεσαιωνικών Σπουδών στο University of Illinois Urbana-Champaign.
Ο τάφος ίσως έχει βρεθεί ήδη, μα να μην έχει ταυτοποιηθεί ως ο τάφος του Αττίλα, κατά τη Βαλέρια Κουλτσάρ, αναπληρωτής καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ζεγκέντ στην Ουγγαρία. Για παράδειγμα, ένας μεγάλος θησαυρός, με πολλά χρυσά αντικείμενα, βρέθηκε στο Ναγκιζέξος της Ουγγαρία, που χρονολογείται περίπου στην περίοδο της ακμής των Ούννων, μα δεν βρέθηκαν ανθρώπινα λείψανα μαζί του.
Τζένγκις Χαν
Εδώ και πολλά χρόνια η τελευταία κατοικία του μεγάλου η τελευταία κατοικία του μεγάλου Τζένγκις Χαν αποτελεί τον στόχο πολυάριθμων ερευνών και επίμαχων συζητήσεων των επιστημόνων και των θησαυροκυνηγών πολλών χωρών του κόσμου.
Στη Μογγολία πιστεύουν ότι ο τάφος του μεγάλου τους προγόνου βρίσκεται κάπου στην ορεινή περιοχή βορείως της πόλης Ουλάν Μπατόρ. Σύμφωνα με το μύθο, θάφτηκε στο Όρος Μπουρχάν Χαλντούν (Burhan Khaldun).
Τη δεκαετία του ‘90 σε αυτά τα μέρη της Μογγολίας όρμησαν να βρουν τον τάφο του Τζένγκις Χαν διάφορες αμερικανικές και ιαπωνικές αποστολές, ξοδεύοντας για την αναζήτηση του τάφου του εκατομμύρια δολάρια. Μάταια όμως.
Οι Κινέζοι δε επιστήμονες επιμένουν τα τελευταία χρόνια ότι ο τάφος του Τζένγκις Χαν βρίσκεται στο έδαφος της Κίνας, κοντά στα μογγολο-κινεζικά σύνορα, στους πρόποδες της οροσειράς Αλτάι. Το κύριο επιχείρημα των μελών της αποστολής αναζήτησης είναι το ότι ακριβώς μέσα από αυτή την περιοχή περνούσε η διαδρομή του Τζένγκις Χαν κατά την εκστρατεία του στο βασίλειο των Τανγκούτ Σι Σία (Tangut Xi Xia). Το βασίλειο αυτό στη Βόρεια Κίνα έπεσε κάτω από τα χτυπήματα του μεγάλου Στρατού του το 1227. Ακριβώς κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του εναντίον των Τανγκούτ ο Τζένγκις Χαν πέθανε.
Η αναζήτηση του τάφου του Τζένγκις Χαν πρέπει να γίνεται στην Τουβά μια και η ιστορική κοιτίδα του στρατηλάτη βρίσκεται στην περιοχή όπου κατοικούσε ο αρχαίος λαός Ουριάχ (Uryankh) δηλαδή Τουβάν. Έχει διατυπώσει αυτή την εικασία ο Νικολάι Αμπάγιεφ, καθηγητής του Κρατικού Πανεπιστημίου της Τουβάς. Την υποστηρίζουν και πολλοί άλλοι επιστήμονες της Ρωσίας. Η γνωστή Ρωσίδα ιστορικός, ειδικός στα ζητήματα της μογγολολογίας Γιελένα Μπόκοβα είπε:
Το ζήτημα για τον τάφο του Τζένγκις Χαν θα πρέπει να συνδέεται οπωσδήποτε με το θέμα της γενέτειράς του, όπου, σύμφωνα με την παράδοση, θα πρέπει να βρίσκεται και ο τάφος. Οι περισσότεροι ιστορικοί της Ρωσίας τείνουν να θεωρούν ότι οι πρόγονοι του Τζένγκις Χαν κατάγονται από την περιοχή Σαγιάνο-Αλτάι, δηλαδή από τη σύγχρονη Τουβά, είτε από την Βορειοδυτική Μογγολία και συγκεκριμένα από την περιοχή της λίμνης Χουμσουγκούλ (Hovsgol), όπου κατοικούν οι αυτόχθονες Τουβάν. Συνεπώς, όλα δείχνουν ότι η ιστορική πατρίδα του Τζένγκις Χαν βρίσκεται στην περιοχή, όπου κατοικούσαν στην αρχαιότητα οι Τουβάν.
Υπάρχει και κάτι άλλο, που επιβεβαιώνει την εικασία των επιστημόνων της Ρωσίας για τον τόπο ενταφιασμού του Τζένγκις Χαν. Σύμφωνα με έναν θρύλο, η περιφρούρηση της περιοχής, όπου είχαν θάψει τον Χαν, είχε ανατεθεί σε 1.000 πολεμιστές από τη φυλή Uryanhit η οποία είχε απαλλαχθεί για αυτό τον λόγο από τη στρατιωτική υπηρεσία. Uryanhit ή Uryankh ονόμαζαν στην μογγολική γλώσσα τους σύγχρονους Τουβάν. Με την πάροδο του χρόνου η φρουρά είχε αποσυρθεί και είχε χαθεί και ο τόπος ταφής του Τζένγκις Χαν, κάτι που δεν είναι καθόλου παράξενο μια και σύμφωνα με την παράδοση, ο τάφος για να προστατευθεί από τους ληστές, είχε ποδοπατηθεί και ισοπεδωθεί από χιλιάδες άλογα.
Πηγή: pentapostagma, arxaia-ellinika.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου