Η σύγχρονη έρευνα τείνει να θεωρήσει τις Αμαζόνες ιστορικό λαό και όχι μυθολογική ή κοινωνιολογική σύλληψη. Οι Wace και Stubbings στο βιβλίο τους Companion of Homer γράφουν ότι «οι Αμαζόνες είναι τόσο στερεά ριζωμένες στην ελληνική λογοτεχνία, που είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι αυτές οι ηρωίδες δεν αντιπροσωπεύουν έναν πραγματικό λαό».
Ο Όμηρος αναφέρει τις Αμαζόνες σαν έναν απόμακρο, σχεδόν ξεχασμένο μύθο. Η Ρώμη τρέφει τους μύθους αυτούς, τους ξαναζωντανεύει και τους μεταδίδει στο Βυζάντιο. Ο μύθος των Αμαζόνων δεσπόζει στην Ασία μεταξύ της Κασπίας Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου. Μετά τον Όμηρο, αμέτρητοι είναι οι ιστοριογράφοι και οι ποιητές που μίλησαν για ένα λαό γυναικών πολεμιστών «δυνατών όπως οι άντρες».
Όλα αυτά ήταν αλήθεια ή ψέμα;
Μια αρχαιολογική αποστολή που πραγματοποιήθηκε στα σύνορα της Ρωσίας και του Καζακστάν έφερε στο φως, κοντά στην πόλη Πακρόβκα, μια σειρά από πενήντα θολωτούς τάφους που χρονολογούνται από το 4ο αιώνα π. Χ. Στους γυναικείους τάφους οι αρχαιολόγοι, εκτός από κοσμήματα και κτερίσματα, ανακάλυψαν όπλα, βέλη και στρατιωτικά εμβλήματα. Δίπλα στους γυναικείους σκελετούς βρέθηκαν τυπικά σύμβολα εξουσίας: περιδέραια, ιερές πέτρες και αντικείμενα θρησκευτικών τελετών. Πολλοί σκελετοί τους είχαν στραβές γάμπες, χαρακτηριστικό «επαγγελματιών» ιππέων.
Άλλοι τέσσερις σκελετοί γυναικών που ανακαλύφθηκαν στη Δυτική Ρωσία, αποδεικνύουν ότι οι Αμαζόνες δεν είναι απλά ένας μύθος της Αρχαίας Ελλάδας, αλλά ήταν μια υπαρκτή κοινωνία αρχαίων, έφιππων γυναικών-πολεμιστριών!
Οι θρύλοι για την ύπαρξη γυναικών που έκοβαν το στήθος τους για να ρίχνουν καλύτερα με το τόξο τους τα βέλη, ενώ εφορμούσαν καβάλα στο άλογό τους, καταγράφηκαν για πρώτη φορά από τον Όμηρο στην Ιλιάδα και, έκτοτε, δεν σταμάτησαν να εξάπτουν τη φαντασία των λαών, με πιο πρόφατο παράδειγμα την (εξαιρετικά επιτυχημένη) «Wonder Woman» της DC .
Πλέον, αρχαιολόγοι του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν στην περιοχή που ο θρύλος θέλει να ζούσαν οι Αμαζόνες, κοντά, δηλαδή, στη σημερινή Ντεβίτσα της Ρωσίας, ένα αρχαίο νεκροταφείο του 500 π.Χ. Εντόπισαν τάφους στους οποίους ήταν θαμμένες μαζί με τα όπλα τους ένα κορίτσι 12-13 ετών, δύο σχεδόν 20χρονες γυναίκες και μια ακόμη γυναίκα 45-50 ετών!
Ο επικεφαλής των ανασκαφών, Βαλέρι Γκουλιάεφ έκανε λόγο για «μοναδικά ευρήματα» που αφορούν γυναίκες-πολεμίστριες της κοινωνίας των Αμαζόνων, προσθέτοντας ότι οι τάφοι των γυναικών που ανακαλύφθηκαν, αποδεικνύουν ότι στις πολεμίστριες προσφέρονταν οι ίδιες νεκρικές τιμές με τους άντρες πολεμιστές κατά την ταφή τους.
Επίσης, αποδεικνύουν ότι τα κορίτσια εκπαιδεύονταν στις πολεμικές τέχνες από πολύ μικρή ηλικία, όπως ακριβώς αναφέρει ο μύθος των Αμαζόνων.
Οι περισσότερες αρχαίες γραπτές πηγές εντοπίζουν το βασίλειο των Αμαζόνων στην περιοχή της αρχαίας Βιθυνίας, στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και κοντά στον ποταμό Θερμώδοντα. Ορίζουν όλες τις πεδιάδες και τα βουνά γύρω από τον ποταμό, με πρωτεύουσα τα Θεμίσκυρα, σημερινή πόλη του Τσαρσαμπά κοντά στην Σαμψούντα.
Ονόματα αμαζόνων που διασώζονται μέσα σε αρχαία κείμενα: Αγαύη, Αγχιμάχη, Άελλα, Αιγαία, Αινία, Αινίππη, Άλκη, Αλκινόη, Αλκίππη, Αλκιβίη, Άμαστρις, Αναία, Ανδροδάιξα, Ανδρομάχη, Ανδρώ, Άντανδρη, Αντιάνειρα, Αντιβρόπη, Αντιμάχη, Αντιόπη, Απάμεια, Αρμοθόη, Άρπη, Ασπιδοχάρμη, Αστερία, Αταλάντη, Αρετώ, Βρεμούσα, Γλαύκη, Γρύνη, Γωρυτόεσσα, Δεριμάχεια, Δερινόη, Δηιάνειρα, Διοξίππη, Ελένη, Εγχεσίμαρχος, Εκάτη, Ερίβοια, Ευάνδρη, Ευρυάλη, Ευρυλόφη, Ευρυπύλη, Έφεσσος, Θάληστρις, Θεμίσκυρα, Θερμόδοσα, Θιβαΐς, Θόη, Θωρήκη, Ιοδόκη, Ιοξεία, Ιπποθόη, Ιππολύτη, Ιππολύτη, Ιππώ, Ισοκράτεια, Ιφινόμη, Ιφιτώ, Κελαινώ, Κλείτη, Κλεοπτόλεμη, Κλώνη, Κλυμένη, Κνήμις, Κοία, Κοινία, Κύμη, Κύννα, Λαμπετώ, Λαοδόκη, Λαομάχη, Λατώρεια, Λύκη, Λυσίππη, Μαζώ, Μαρπησία, Μελανίππη, Μενίππη, Μολπαδία, Μυρίνη, Μύρλεια, Μυρτώ, Μυτιλήνη, Ξάνθη, Ξανθίππη, Οϊστροφή, Οκυάλη, Οτρήρη, Πάλλα, Πανταρίστη, Πενθεσίλεια, Πιτάνη, Πολέμουσα, Πολυδώρα, Πριήνη, Προθόη, Σάμορνα, Σελήνη, Σινώπη, Σισύρβη, Σμύρνη, Τέκμησσα, Τοξοάνασσα, Τοξοφόνη, Τράλλα, Φαρέτρη, Φιλιππίδα, Φοίβη, Χαλκάωρ, Ωρείθυια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου