Βρέθηκε σπάνια «χοληδόχος κύστη από πορσελάνη» στο νεκροταφείο του ασύλου των αρχών του 20ού αιώνα

 

Επισκόπηση σκελετού (μπλε). Η διατηρημένη πορσελάνινη χοληδόχος κύστη διακρίνεται στη δεξιά πλευρά του κορμού της γυναίκας. A: Asylum Hill Project, UMMC; Kyle Winters

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα λείψανα μιας γυναίκας με «πορσελάνινη χοληδόχο κύστη» που ήταν θαμμένη στο νεκροταφείο του Mississippi Asylum πριν από 100 χρόνια.

Πριν από σχεδόν 100 χρόνια, μια γυναίκα στο Πολιτειακό Άσυλο του Μισισιπή πέθανε από μια ασθένεια τόσο σπάνια που προκάλεσε αμηχανία στους σύγχρονους αρχαιολόγους που ανασκάπτουν τους ασήμαντους τάφους του ασύλου.

Αλλά σύντομα η ομάδα, με τη βοήθεια ιατρών συνεργατών, διαπίστωσε ότι το σκληρό αντικείμενο σε σχήμα αυγού στα σκελετικά υπολείμματα της γυναίκας ήταν μια «πορσελάνινη χοληδόχος κύστη», η οποία δεν είχε βρεθεί προηγουμένως σε αρχαιολογικούς σκελετούς.

Στη πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τη σπάνια ανακάλυψη μιας χοληδόχου κύστης που είχε διατηρηθεί για έναν αιώνα. Ενώ τα όργανα συνήθως αποσυντίθενται πλήρως με την πάροδο του χρόνου μετά το θάνατο ενός ατόμου, στην περίπτωση αυτή η χοληδόχος κύστη είχε ασβεστοποιηθεί. Αυτή ήταν μια διαδικασία κατά την οποία το ασβέστιο συσσωρεύτηκε στο μυϊκό τοίχωμα του οργάνου, προκαλώντας τη σκλήρυνση.

Το διατηρημένο όργανο, που συχνά αναφέρεται ως πορσελάνινη χοληδόχος κύστη στην ιατρική βιβλιογραφία, συνδέθηκε με τον σκελετό μιας μεσήλικας γυναίκας που ήταν θαμμένη στο νεκροταφείο του ψυχιατρείου. Δεκάδες χιλιάδες ασθενείς νοσηλεύτηκαν στο ψυχιατρείο, το οποίο ιδρύθηκε το 1855 και έκλεισε το 1935. Περίπου 7.000 από αυτούς πέθαναν ενώ διέμεναν και θάφτηκαν σε απλά πευκόφυτα φέρετρα με ξύλινες επιτύμβιες στήλες.

Το νεκροταφείο ανακαλύφθηκε εκ νέου το 2012 κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του χώρου που βρίσκεται τώρα στο χώρο του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Μισισιπή. Οι ανασκαφές του προγράμματος Asylum Hill ξεκίνησαν το 2022, με επικεφαλής τη βιοαρχαιολόγο Jennifer Mack.

«Η νόσος της χοληδόχου κύστης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη σύγχρονη αμερικανική κοινωνία, αλλά τα ποσοστά έχουν αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες», είπε ο Μακ. λέει. Ωστόσο, αν και μικρές πέτρες στη χολή εντοπίζονται περιστασιακά σε αρχαιολογικά πλαίσια, αυτή είναι η πρώτη αναφερόμενη ανακάλυψη πορσελάνινης χοληδόχου κύστης σε αρχαιολογικό τάφο.

Σε σύγχρονες ιατρικές μελέτες, η χοληδόχος κύστη από πορσελάνη πιστεύεται ότι είναι μια σπάνια πάθηση που προκαλείται από χρόνια φλεγμονή του οργάνου, μια ασθένεια που ονομάζεται χολοκυστίτιδα. Αν και ο ακριβής λόγος για τον σχηματισμό μιας χοληδόχου κύστης από πορσελάνη δεν είναι γνωστός, είναι σαφές ότι το τοίχωμα του οργάνου είναι μεταλλοποιημένο. Τα άτομα με αυτή την πάθηση είναι συχνά ασυμπτωματικά και επηρεάζει τις γυναίκες πέντε φορές πιο συχνά από τους άνδρες.

Μια εικόνα microCT που δείχνει τη δομή μιας διατηρημένης χοληδόχου κύστης από πορσελάνη και τον χολόλιθο μέσα σε αυτήν. Α: Τμήμα Επιστήμης Βιοϊατρικών Υλικών, UMMC

Το αντικείμενο στον τάφο, που είχε μήκος 46 χιλιοστά και πλάτος 28,5 χιλιοστά, ζύγιζε περίπου 16,1 γραμμάρια. Αυτή προσδιορίστηκε ότι είναι μια χοληδόχος κύστη από πορσελάνη μέσω ακτινογραφιών και μικρο-CT σαρώσεων, καθώς η ερευνητική ομάδα βρήκε έναν μόνο μεγάλο χολόλιθο κάτω από την ακανόνιστη επιφάνεια του ασβεστοποιημένου χείλους.

«Ήταν αστείο που αν και αυτό το αντικείμενο ήταν αρχικά ένα συναρπαστικό μυστήριο για τους βιοαρχαιολόγους, αναγνωρίστηκε σχεδόν με μια ματιά από τον συνταξιούχο χειρουργό που συμμετείχε στο έργο μας», είπε ο Μακ. λέει.

Στους πρώτους 100 τάφους που αποκαλύφθηκαν από το Asylum Hill Project, οι ερευνητές βρήκαν πέντε άτομα με πέτρες στη χολή, καθώς και τη γυναίκα με μια πορσελάνινη χοληδόχο κύστη.

«Το φαινομενικά υψηλό ποσοστό των ασθενών με άσυλο με χολοκυστίτιδα είναι τυχαίο, καθώς δεν έχει βρεθεί συσχέτιση μεταξύ της νόσου της χοληδόχου κύστης και της ψυχικής ασθένειας ή των φυσιολογικών ασθενειών που προκαλούν νευροψυχιατρικά συμπτώματα», έγραψαν οι ερευνητές. λέει.

Ο Παλαιοπαθολόγος Francesco Maria Galassi από το Πανεπιστήμιο του Lodz στην Πολωνία, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, λέει ότι βρίσκει ενδιαφέρουσα αυτή την κοινή έρευνα. Αλλά ο Galassi αναρωτιέται εάν τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν μπορεί να είχαν θέσει αυτούς τους ασθενείς σε μεγαλύτερο κίνδυνο για νόσο της χοληδόχου κύστης.

«Για παράδειγμα, η χρήση οπίου είναι γνωστό ότι συμβάλλει στον σπασμό του σφιγκτήρα του Oddi (ένας μυς που ανοίγει και κλείνει για να επιτρέψει τη ροή της χολής και του παγκρεατικού χυμού στο λεπτό έντερο), προκαλώντας τη ροή της χολής στον σωλήνα που συνδέει το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη με αργά ή σταμάτα».

Ο Galassi προτείνει ότι, εάν είναι δυνατόν, θα ήταν λογικό να μελετηθούν τα φάρμακα που χορηγούνται σε ασθενείς σε αυτό το ψυχιατρικό ίδρυμα και να αξιολογηθούν οι πιθανές συσχετίσεις με την υγεία τους.

Οι ερευνητές γράφουν στη μελέτη ότι πρόσθετες δοκιμές στο περιεχόμενο της πορσελάνινης χοληδόχου κύστης ενδέχεται να πραγματοποιηθούν στο μέλλον. Ο στόχος θα είναι να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων χημικών συνθέσεων που θα βοηθήσει τους αρχαιολόγους να εντοπίζουν καλύτερα τις πέτρες στη χολή, λέει ο Mack.

LiveScience. 20 Απριλίου 2024.

Άρθρο : Mack, JE, Howard, CM, & Didlake, RH (2024). Σπάνιο εύρημα χοληδόχου κύστης από πορσελάνη σε νεκροταφείο ασύλου στις αρχές του 20ου αιώνα: Ακτινολογικές, κλινικές και βιοαρχαιολογικές προοπτικές.  International Journal of Osteoarchaeology, e3299.

Πηγή: arkeofili.com