Η Μέλισσα, η θεά Μητέρα Μέλισσα και οι Μέλισσες Και η χρυσή μέλισσα του 7ου αι. π.Χ. που από την Ανατολική Ελλάδα… «πέταξε» και πήγε στην… Ολλανδία!!!

 

Του Γιώργου Λεκάκη

Η μέλισσα, η κυψέλη και το μέλι ήταν ιερά της Μεγάλης Θεάς-Μητέρας της Κρήτης.

Η Μέλισσα ήταν μια γηραιά ιέρεια της Δήμητρος, που μυήθηκε από την ίδια την θεά στα μυστήριά της. Επειδή όμως δεν ήθελε να αποκαλύψει στις άλλες γυναίκες τα μυστικά της θεάς, αυτές την κατατεμάχισαν. Από το σώμα της γεννήθηκαν οι μέλισσες…. Και σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι μέλισσες έγιναν τα ιερά ζώα της θεάς της γεωργίας Δήμητρας, η οποία ονομαζόταν «Μητέρα Μέλισσα» και οι ιέρειές της ονομάζονταν Μέλισσες.

Ο Μελισσεύς ή Μελισσαίος ήταν αρχαίος – ο 6ος βασιλιάς της Κρήτης. Αυτός εισήγαγε στην Κρήτη την λατρεία των θεών, τις ιεροπραξίες και τα μυστήρια οργυιαστικής θεολατρείας, των οποίων πρώτους θιασώτες κατέστησε τις θυγατέρες του, Ίδη, Αδράστεια, Αμαλθεια, Μέλισσα, Κυνόσουρα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που θυσίασε στους θεούς! Επί της βασιλείας του εγεννήθη ο Ζευς στην Κρήτη, την ανατροφή του οποίου ανέθεσε η μάνα του, Ρέα, στις θυγατέρες του Μελισσέα, που λέγονταν και αυτές Μέλισσαι. Όλες μαζί στην Κρήτη ανέθρεψαν τον Δία.

Ειδικώς η νύμφη Μέλισσα, μαζί με την αδερφή της, Αμάλθεια, ετάιζαν κι εφρόντιζε τον μικρό Δία. Η Μέλισσα ήταν η πρώτη που ανακάλυψε την αξία του μελιού και το έδωσε ως τροφή στον νεογέννητο Δία εξ ου και Μελισσαίος.

Άλλωστε και εις των Κουρητών, προστατών του Διός, όταν ήταν βρέφος, ελέγετο Μελισσεύς.

Ο ποταμός της Ηλέκτρας στην Κρήτη, από τα Αμαριώτικα βουνά εκβάλλει στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος, παρά το ακρωτήριον Ψύχιον ή Μέλισσα.

Στα Μάλια, στην θέση Ελληνικό Λιβάδι, που μετονομάσθηκε Χρυσόλακκος, ευρέθησαν, το κόσμημα με τις μέλισσες, το χρυσό σκουλαρίκι με τις δυο μέλισσες, κ.ά.

Αλλά και ο Φάγρος, υιός του Απόλλωνος και της νύμφης Ορθρηίδος / Οθρηίδος, ευρήκε στο δάσος τον μικρό ετεροθαλή αδελφό του, που τον έτρεφαν μέλισσες, και τον πήρε και τον ανάθρεψε αυτός με αγάπη, ονομάζοντάς τον, εξ αυτών, Μελιτέα, υιό του Διός.

Τέλος, ο Ερμώναξ, βρέφος του Αμύντορος και της Λυσιδίκης, πέθανε από τσίμπημα μέλισσας (1ος αι. π.Χ.).

Μέλισσα κάθεται επάνω σε λουλούδια παπαρούνας.

Οι μέλισσες συμβολίζουν την εργατικότητα, την αγνότητα και την αθανασία.

Η παπαρούνα σύμβολο ευημερίας και αφθονίας.

Από αρχαίο ελληνικό (κρητικό;) δακτυλίδι, σε κόκκινο ίασπι.
Διαστάσεις: 1,05 x 0,89 εκατ. Χρονολόγηση: 2ος αιώνας μ.Χ. 
Εθν. Αρχ. Μουσείο Βενετίας, αρ. G191.

Παραδίδει ο Αίσωπος:

Μέλισσαι φθονήσασαι ἀνθρώποις τοῦ ἰδίου μέλιτος ἧκον πρὸς τὸν Δία καὶ τούτου ἐδέοντο ὅπως αὐταῖς ἰσχὺν παράσχηται παιούσαις τοῖς κέντροις τοὺς προσιόντας τοῖς κηρίοις ἀναιρεῖν. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ’ αὐτῶν διὰ τὴν βασκανίαν παρεσκεύασεν αὐτάς, ἡνίκα ἂν τύπτωσί τινα, τὸ κέντρον ἀποβαλεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο καὶ τῆς σωτηρίας στερίσκεσθαι. Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν πρὸς ἄνδρας βασκάνους οἳ καὶ αὐτοὶ βλάπτεσθαι ὑπομένουσιν.

Και:

Εἰς μελισσουργοῦ τις εἰσελθών, ἐκείνου ἀπόντος, τό τε μέλι καὶ τὰ κηρία ὑφείλετο. Ὁ δὲ ἐπανελθών, ἐπειδὴ ἐθεάσατο ἐρήμους τὰς κυψέλας, εἱστήκει ταύτας διερευνῶν. Αἱ δὲ μέλισσαι ἐπανελθοῦσαι ἀπὸ τῆς νομῆς, ὡς κατέλαβον αὐτόν, παίουσαι τοῖς κέντροις, τὰ πάνδεινα διετίθεσαν. Κἀκεῖνος ἔφη πρὸς αὐτάς· «Ὦ κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς τὸν μὲν κλέψαντα ὑμῶν τὰ κηρία ἀθῷον ἀφήκατε, ἐμὲ δὲ τὸν ἐπιμελούμενον ὑμῶν δεινῶς τύπτετε». Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι’ ἄγνοιαν τοὺς ἐχθροὺς μὴ φυλαττόμενοι, τοὺς φίλους ὡς ἐπιβούλους ἀπωθοῦνται.

Αλλά η παρακάτω χρυσή μέλισσα (λεπτομέρεια από κόσμημα του 7ου αι. π.Χ.)

- μάλλον από ιερό της Κρήτης 

βρέθηκε κάπου (αόριστα πού!!!) στην Ανατολική Ελλάδα (;;;)…

απ’ όπου «έκανε φτερά»… δηλ. «πέταξε» και πήγε στην… Ολλανδία!!!

Και σήμερα ευρίσκεται στο Μουσείο Νάσερ Ντιουκ, του Πανεπιστημίου του Duke!

Φωτ.: Της ιδίας.

Και ούτε καν στον ηλεκτρονικό του κατάλογο δεν μπορεί να την ιδεί κανείς!

Ώστε να μπορεί να θαυμάζει κάθε φιλίστωρ, κάθε μελετητής την αρχαία ελληνική χρυσοχοΐα…

Πανεπιστήμονες στην κλοπή!

Και μάλιστα σε ένα ακόμη επιστημονικό έγκλημα:

Την απόκρυψη επιστημονικών στοιχείων…

Καλά που την φωτογράφησε καλή φίλη του ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και μας την έστειλε, να την δούμε, να την δείτε…

Όταν εξαφανιστούν οι μέλισσες, ο άνθρωπος έχει λίγα χρονάκια ζωής στον πλανήτη… Πάρτε το όπως θέλετε... 

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ