Xάλκινη πλάκα 2000 ετών αποδεικνύει ότι στην Ανατολία ομιλούσαν ελληνικά

  Η χάλκινη πλάκα Ανίσα αποδεικνύει ότι τα ελληνικά χρησιμοποιούνταν στην Ανατολία πριν από 2000 χρόνια.

Η Ανίσα ήταν μια αρχαία Καππαδοκική πόλη που βρισκόταν 19 χλμ βορειοανατολικά της Καισάρειας στη θέση Kültepe-Karahöyük. Ασσυριακά κείμενα του 19ου αιώνα π.Χ. αναφέρουν την πόλη των Χετταίων Kaniş (ή Kaneş), από όπου πιθανότατα προήλθε η λέξη Anisa.

Το Kültepe (λόφος τέφρας) είναι ένας αρχαιολογικός χώρος στην επαρχία Kayseri, στην Τουρκία, που κατοικείται από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ., στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Η κοντινότερη σύγχρονη πόλη στο Kültepe είναι το Kayseri, περίπου 20 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά. Η ανακάλυψη περίπου 10.000 πήλινων σφηνοειδών πινακίδων στο Kültepe —που ονομάστηκαν «Καππαδοκικές πινακίδες»— έκανε την τοποθεσία διάσημη.

Ένα αστικό νόμισμα του τρίτου αιώνα π.Χ. είναι η παλαιότερη γνωστή μαρτυρία για το ελληνικό όνομα Anisa. Αν και κανένας αρχαίος συγγραφέας δεν αναφέρει την Anisa, είναι γνωστή από μια επιγραφή (ενΑνίσoις) σκαλισμένη σε μια χάλκινη πλάκα που περιβάλλεται από ανάγλυφο διάκοσμο που ανακαλύφθηκε στο Kültepe-Karahöyük. Είναι τιμητικό διάταγμα της πόλης Ανίσα που χρονολογείται στα τέλη του 2ου ή στις αρχές του 1ου π.Χ.

Ο Επικεφαλής Ανασκαφής Καθ. Δρ. Fikri Kulakoğlu; είπε ότι αυτό το σημαντικό τεχνούργημα βρίσκεται τώρα στο Μουσείο του Βερολίνου. Ο καθηγητής Fikri Kulakoğlu πρόσθεσε ότι μια απόφαση του συμβουλίου γράφτηκε στην πινακίδα και αποφασίστηκε να κρεμαστεί αυτό το κείμενο σε ναό της πόλης.

İHA

Ο Καθ. Δρ. Kulakoğlu είπε ότι «Το Kültepe δεν είναι ένα μέρος γνωστό μόνο για τις αρχαίες πινακίδες. Κατά τις ανασκαφές στο Kültepe, εντοπίστηκε μια ακολουθία οικισμών που χρονολογείται τουλάχιστον πριν από 6 χιλιάδες χρόνια και οι ανασκαφές συνεχίζονται προς παλαιότερες περιόδους».

«Υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που ανήκουν σε αυτό που λέμε «ελληνιστική περίοδο», δηλαδή στην περίοδο μετά το 300. Από τις ανασκαφές και τις έρευνες γνωρίζουμε ότι στο Kültepe υπάρχει ένας πυκνός οικισμός της Ελληνιστικής Περιόδου. Εντοπίστηκαν επίσης δομές που σχετίζονται με αυτό. Διάφορα τεχνουργήματα γλυπτών και όμορφα κεραμικά που ανήκαν σε εκείνη την περίοδο βρέθηκαν σε αυτό που θα έπρεπε να ήταν ένα ιερό κτίριο».

Ο καθηγητής δήλωσε ότι η πινακίδα μεταφέρθηκε λαθραία στο Βερολίνο από έναν αρχαιολόγο τη δεκαετία του 1880. Αυτή η χάλκινη πλάκα, την οποία ονομάζουμε πλάκα Anisa, βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Βερολίνου. Χρονολογείται περίπου στο 160-150 π.Χ.», είπε.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Dr. Kulakoğlu «Σε αυτό το tablet γράφτηκε μια απόφαση του συμβουλίου. Αποφασίστηκε να κρεμαστεί αυτό το κείμενο σε έναν ναό εδώ. Αυτή η απόφαση ελήφθη από δημοτικό συμβούλιο στην Καϊσέρι. Σύμφωνα με αυτό το κείμενο, γίνεται κατανοητό ότι υπήρχε πόλη στο Kaniş, το Kültepe, το όνομα της οποίας τότε ήταν Anisa. Σε αυτό το διάταγμα, υπάρχει απόφαση να τιμηθεί ένας διοικητής υψηλού επιπέδου».

«Με αυτή την έννοια, γίνεται κατανοητό ότι το Kültepe είχε ακόμη την ιδιότητα της πόλης, ειδικά σε μεταγενέστερες περιόδους. Τα ελληνικά φαίνεται ότι ήταν η γλώσσα της πόλης εκείνη την εποχή. Από την άλλη πλευρά, γίνεται κατανοητό από τα ονόματα που αναφέρονται στην πινακίδα ότι υπήρχε και περσικός πολιτισμός εδώ».

«Ειδικά όταν κοιτάμε τα πατρικά ονόματα των ανθρώπων που ζουν εδώ, μπορούμε να καταλάβουμε ότι μια πραγματικά πολυπολιτισμική κοινωνία υπήρχε αυτήν την περίοδο».

Η πλάκα Anisa και τα νομίσματα Anisa είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία που παρέχουν πληροφορίες για την ελληνιστική περίοδο του Kültepe. Το διάταγμα για την πλάκα Anisa, που χρονολογείται μεταξύ 160-150 π.Χ., είναι πολύ σημαντικό καθώς παρέχει πληροφορίες για τις νομικές πρακτικές και την κοινωνική ζωή τόσο του Kültepe όσο και της περιοχής της Καππαδοκίας.

Αντικείμενο του διατάγματος, γραμμένο στα ελληνικά, είναι η τιμή του Απολλώνιου, του γιου του Αμπά, του διοικητή της πόλης Ανισά, με τον τίτλο του «ευεργέτη» από το δημοτικό συμβούλιο και τη λαϊκή συνέλευση στην Άνισα.

Η χάλκινη πλάκα της Anisa περιείχε ονόματα αξιωματούχων καθώς και διάφορων ιδρυμάτων. Η πλάκα, η οποία λέγεται ότι ήταν αποθηκευμένη στον ναό της πόλης της Αστάρτης, μνημόνευε επίσης μια πράξη του βασιλιά της Καππαδόκης Αριαράθη που παραχώρησε στους πολίτες της Anisa ένα νέο σύνταγμα.

Το προαναφερθέν διάταγμα είχε προσφερθεί στο πιο σεβαστό ιερό της πόλης, το οποίο ήταν αφιερωμένο στη θεά Αστάρτη. Η ασσυριακή θεά Ishtar, η οποία αναφέρεται συχνά στις «Καππαδοκικές πινακίδες», ταυτίζεται με την Αστάρτη. Παρόλο που η Αστάρτη δεν λατρευόταν συχνά στη Μικρά Ασία, το κράτος των Χετταίων ήταν εκεί όπου η λατρεία ήταν πιο διαδεδομένη.

hellas-now.com