Ένα μεγάλο μυστήριο της αρχαίας Αιγύπτου λύθηκε – Ταυτοποιήθηκε η αυθεντική σαρκοφάγος ενός διάσημου Φαραώ

  Μεγάλη πλευρά της γρανιτένιας σαρκοφάγου του Ραμσή Β' Φωτογραφία: Kevin Cahail

Αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης έχουν ταυτοποιήσει την αρχική σαρκοφάγο του Ραμσή Β΄, ή Ραμσή του Μέγα, από ένα συγκρότημα τάφων που ονομάζεται KV7 στην Κοιλάδα των Βασιλέων. Αυτός ο τάφος ήταν κοντά στον τάφο των γιων του (KV5) και στον τάφο (KV8) του γιου και διαδόχου του, Μερνεφθά. Η τελευταία του τοποθεσία ανάπαυσης ήταν στον τάφο TT320, κοντά στο Ντέιρ ελ Μπαχάρι στη Νεκρόπολη των Θηβών απέναντι από το Λούξορ.

Ραμσής Β΄: Ένας από τους πιο διάσημους Φαραώ της αιγυπτιακής ιστορίας

Ο Ραμσής Β΄ ήταν ο τρίτος φαραώ της 19ης Δυναστείας κατά την περίοδο του Νέου Βασιλείου, και η βασιλεία του θεωρείται συχνά ως μία από τις πιο λαμπρές στην ιστορία της Αιγύπτου, με σημαντικές στρατιωτικές εκστρατείες και πολλά μνημειώδη κατασκευαστικά έργα.

Ιστορικά αρχεία δείχνουν ότι ο Ραμσής Β΄ αναρριχήθηκε στο θρόνο το 1279 π.Χ. και κυβέρνησε μέχρι το θάνατό του γύρω στο 1212 ή το 1213 π.Χ. σε ηλικία περίπου 90 ετών, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Revue d’Egyptologie.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ραμσή Γ΄ της 20ής Δυναστείας, ο τάφος του Ραμσή Β΄ λεηλατήθηκε. Αρχαία κείμενα δείχνουν ότι οι ιερείς μετέφεραν τα λείψανά του πρώτα στον τάφο της βασίλισσας Αχμόζε Ινχάπι, και αργότερα στον τάφο του αρχιερέα Πινεντιέμ Β΄.

Φωτογραφία διαβατηρίου του Ραμσή Β’, που εκδόθηκε το 1975 όταν η μούμια του έφυγε από τη χώρα για καθαρισμό στη Γαλλία.

Ο προαναφερθείς τάφος TT320, είναι μια Βασιλική Κρύπτη που περιέχει τα μουμιοποιημένα υπολείμματα πάνω από 50 βασιλιάδων, βασιλισσών, και άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας από την περίοδο του Νέου Βασιλείου.

Η μούμια του Ραμσή ΙΙ ανακαλύφθηκε στο Ττ320 κατά τη διάρκεια ανασκαφών το 1881, τοποθετημένο σε ένα απλό ξύλινο φέρετρο, υποδεικνύοντας μια προσωρινή λύση μέχρι να ετοιμαστεί ένας πιο μόνιμος χώρος ανάπαυσης. Η μελέτη δείχνει ότι ένα τμήμα μιας σαρκοφάγου που ανακαλύφθηκε το 2009 στην Άβυδο ήταν αρχικά μέρος της σαρκοφάγου του Ραμσή Β’, αναφέρει το Archaeology News.

Λεπτομέρειες της σαρκοφάγου από γρανίτη του Ραμσή Β’. Φωτογραφία: Kevin Cahail

Σπουδαία ανακάλυψη για τον τάφο του Ραμσή Β’

Αυτό το κομμάτι σαρκοφάγου από γρανίτη, που βρέθηκε σε κοπτικό μοναστήρι, επανεξετάστηκε πρόσφατα από τον αιγυπτιολόγο Frédéric Payraudeau από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, μετά την αρχική του ανακάλυψη από τον Ayman Damarani και τον Kevin Cahail. Σύμφωνα με τον Payraudeau, η διακόσμηση και τα κείμενα στο θραύσμα δείχνουν ότι χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ραμσή Β΄, που αποδεικνύεται από την επιγραφή, και αργότερα ανακατασκευάστηκε από έναν αρχιερέα της 21ης Δυναστείας, τον Μενχεπέρρε (περίπου το 1000 π.Χ.), ο οποίος πιθανώς μετέφερε την σαρκοφάγο στην Άβυδο μετά τη λεηλασία του KV7.

Η ποιότητα της χειροτεχνίας και οι συγκεκριμένες αναφορές σε θεότητες όπως ο Ρα και ο Όσιρις δείχνουν ότι αυτή η σαρκοφάγος αρχικά προοριζόταν για τον Ραμσή Β», ανέφερε ο Payraudeau από την Archaeology Mag.

Ωστόσο, ο αρχικός ιδιοκτήτης παρέμεινε άγνωστος μέχρι που η λεπτομερής ανάλυση του Payraudeau αποκάλυψε την επιγραφή του Ραμσή Β. Αυτή η κρίσιμη ανακάλυψη επιβεβαίωσε ότι το τμήμα ήταν μέρος του αρχικού ιδιοκτήτη του τάφου  του Φαραώ.

Ιερογλυφική διακόσμηση σε έναν από τους θαλάμους του ναού του Ραμσή Β’  στο Abu Simbel της Αιγύπτου.: Przemyslaw Idzkiewicz / Wikimedia Commons

Τεχνικές συντήρησης

Αυτή η ανακάλυψη τονίζει τις εκτεταμένες προσπάθειες των αρχαίων Αιγυπτίων να διαφυλάξουν τα υπολείμματα των σημαντικών ηγετών τους. Όπως είναι ευρέως γνωστό, κεντρικό σημείο σε αυτές τις πρακτικές ήταν η μουμιοποίηση, μια περίπλοκη διαδικασία που περιελάμβανε την αφαίρεση των εσωτερικών οργάνων, τη θεραπεία του σώματος με νάτρο για την αφυδάτωσή του και, και το περιτύλιγμά του σε λινό. Αυτό είχε ως στόχο τη διατήρηση του σώματος για την αιωνιότητα, αντανακλώντας την πεποίθηση ότι η φυσική διατήρηση ήταν απαραίτητη για την επιβίωση της ψυχής στη μεταθανάτια ζωή.

Ακόμη και η απόφαση να θάψουν τους φαραώ στην Κοιλάδα των Βασιλέων ήρθε αργότερα, και προέκυψε από την επιθυμία για διατήρηση. Εδώ, δημιουργήθηκαν κρυμμένοι λαξευτοί τάφοι για να προστατευτούν από τους τυμβωρύχους. Οι τάφοι αυτοί ήταν περίτεχνα διακοσμημένοι με κείμενα και εικόνες από το Βιβλίο των Νεκρών και άλλα θρησκευτικά κείμενα, σχεδιασμένα για να καθοδηγούν και να προστατεύουν τους νεκρούς στη μεταθανάτια ζωή. Η επιλογή πιο κρυφών χώρων ταφής αντικατοπτρίζει μια εξέλιξη στην προσέγγιση της προστασίας των βασιλικών λειψάνων.

Τάφος Ραμσή Β’, KV7, η είσοδος στον τέταρτο διάδρομο που κατεβαίνει πιο μέσα στον τάφο προς έναν προθάλαμο και τον ταφικό θάλαμο. Κοιλάδα των Βασιλέων, Αίγυπτος. (Dennis Jarvis από Χάλιφαξ, Καναδάς/ CC BY-SA 2.0)

Απεικονίζει επίσης την πρακτική των μεταγενέστερων ηγεμόνων να επαναπροσδιορίζουν ταφικά αντικείμενα. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της 21ης Δυναστείας, ο αρχιερέας Μενχεπέρρε και ο Φαραώ Ψουσέννης Α΄ επαναχρησιμοποίησαν σαρκοφάγους από προηγούμενες δυναστείες, γεγονός που αντικατοπτρίζει μια περίοδο ευρηματικότητας εν μέσω λεηλασιών των τάφων.

Η ταυτοποίηση της σαρκοφάγου διευκολύνθηκε από τις προηγμένες τεχνικές απεικόνισης και την ανάλυση υλικών. Αυτές οι τεχνολογίες επέτρεψαν στους ερευνητές να πιστοποιήσουν το κομμάτι και να αποκρυπτογραφήσουν με ακρίβεια τις επιγραφές του.

enikos.gr