Του Δημητρίου Νικολόπουλου
Την εποχή που οι Έλληνες καταλάμβαναν την χερσόνησο του Αίμου, την σημερινή Ελλάδα, τον 20ό αιώνα π.Χ. ή ενωρίτερα, ένα συμβάν λάμβανε χώρα στην Ν. Αμερική. Ο βορράς της Αργεντινής αποτεφρωνόταν από το συμβάν!
Η περιοχή που, σήμερα, λέγεται Campo del Cielo[1] (= πεδίο / μέρος του ουρανού, ισπ.), δεχόταν έναν καταιγισμό μετεωριτών από σίδηρο.
Η τοποθεσία απλώνεται στις επαρχίες Chaco (= δέχεται πολλές ερμηνείες) και Santiago del Estero (= Ο άγιος Ιάκωβος, στα εβραϊκά, της – ρηχής – λίμνης / λιμνοθάλασσας), μεταξύ Αργεντινής και Παραγουάης (1.000 χλμ. ΒΔ. του Μπουένος Άιρες Αργεντινής και περίπου 500 χλμ., ΝΔ. της Ασουνσιόν Παραγουάης).
Το Campo del Cielo είναι ένα πεδίο πολλών κρατήρων. Καλύπτει 18,5 x 3 χλμ. και περιέχει τουλάχιστον 26 κρατήρες, με τον μεγαλύτερο να είναι 115 x 91 μ.
Οι κρατήρες και οι γύρω περιοχές περιέχουν πολλά θραύσματα ενός σιδερένιου μετεωρίτη. Συνολικά, έχουν ανακτηθεί περίπου 100 τόνοι θραυσμάτων, τα περισσότερα από κάθε εύρημα μετεωρίτη.
Τα δύο μεγαλύτερα θραύσματα, το Gancedo 30,8 τόνων και το El Chaco 28,8 τόνων (προσοχή εδώ: στα βάρη γίνονται επανεκτιμήσεις συχνά και μεταβάλλονται τα τελικά νούμερα), είναι από τις βαρύτερες μάζες μετεωριτών ενός κομματιού που ανακαλύφθηκαν στην Γη, μετά τον μετεωρίτη Hoba 60 τόνων (που είναι και το βαρύτερο κομμάτι που έχει ανακτηθεί) και ένα θραύσμα του μετεωρίτη Cape York, 31 τόνων.
Τουλάχιστον δύο από τους κρατήρες περιείχαν χιλιάδες μικρά κομμάτια σιδήρου. Μια τέτοια ασυνήθιστη κατανομή υποδηλώνει ότι ένα μεγάλο σώμα εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης και έσπασε σε κομμάτια, τα οποία έπεσαν στο έδαφος. Το μέγεθος του κύριου σώματος εκτιμάται ότι ήταν μεγαλύτερο από 4 μ. σε διάμετρο. Δείγματα απανθρακωμένου ξύλου ελήφθησαν από κάτω από τα θραύσματα του μετεωρίτη και αναλύθηκαν για ύπαρξη άνθρακα-14. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ημερομηνία της πτώσης είναι περίπου 4.700 - 4.200 χρόνια πριν ή περίπου στα 2200 – 2700 π.Χ. Η ηλικία του υπολογίζεται στα 4.500.000.000 έτη, δηλαδή ανήκε στα υλικά που συνέθεσαν το αρχέγονο Ηλιακό Σύστημα… Τα θραύσματα περιέχουν μια ασυνήθιστα υψηλή πυκνότητα εγκλεισμάτων για έναν σιδερένιο μετεωρίτη, που μπορεί να συνέβαλε στην διάσπαση του αρχικού μετεωρίτη.
Η μέση σύνθεση των μετεωριτών Campo del Cielo είναι 3,6 ppm ιρίδιο, 87 ppm γάλλιο, 407 ppm γερμάνιο, 0,25% φώσφορος, 0,43% κοβάλτιο και 6,67% νικέλιο, με το υπόλοιπο 92,6% να είναι σίδηρος.
Αναφέρθηκε (έγινε γνωστό στην Δύση) το 1576, αλλά ήταν ήδη γνωστό στους αυτόχθονες λαούς. Σήμερα, τα ευρήματα εκτίθενται σε ένα υπαίθριο πάρκο.
Ποιος ξέρει πώς φάνηκε στους προγόνους τους το θέαμα των μετεωριτών που συντρίβονταν στο ημιερημικό τοπίο;
Είχαν θύματα από την πρόσκρουση;
Ποιος ξέρει…
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] Στον -27ο παράλληλο [27°38′S 61°42′W].
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου