Αλλά αυτή η εικόνα αλλάζει, χάρις σε ένα κοινό γερμανικό-αιγυπτιακό αρχαιολογικό έργο, που έχει διερευνήσει διεξοδικά την νεκρόπολι στο βουνό Gebel Asyut al-gharbi, στα δυτικά της πόλεως. Το έργο διήρκεσε 16 χρόνια. Έχει ρίξει φως στους μνημειώδεις βασιλικούς τάφους, σε ποικίλες ζωγραφιές οροφής, σε πολύχρωμες διακοσμήσεις τοίχων, ατελείωτες επιγραφές κλπ.
«Τα ευρήματα διευρύνουν τις γνώσεις μας για την ιστορία και την τέχνη μιας περιοχής που γνώρισε πολιτισμική και οικονομική ανάπτυξη κατά την διάρκεια του Μεσαίου Βασιλείου», εδήλωσε η καθηγήτρια Ursula Verhoeven-van Elsbergen του Πανεπιστημίου Johannes Gutenberg του Mainz (JGU). «Κατά συνέπειαν, η Asyut έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική μνήμη της Αιγύπτου».
Μαζί με τον καθηγητή Jochem Kahl (Freie Universitat Berlin), η κ. Verhoeven-van Elsbergen διηύθυνε το έργο, σε στενή συνεργασία με ερευνητές του πανεπιστημίου Sohag Αιγύπτου. Άνοιξε για αρχαιολογική έρευνα από το Αιγυπτιακό Υπουργείο Αρχαιοτήτων για πρώτη φορά μετά από 80 χρόνια, το 2003.
Η πρώτη γνώση τάφων χρονολογείται από την αιγυπτιακή εκστρατεία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη το 1799. Λίγο αργότερα, λατομικές εργασίες κατέληξαν στην κατάρρευση των οροφών και των εισόδων των τάφων. Η ληστεία των τάφων και οι αρχαιολογικές ανασκαφές τον 19ο και 20ό αιώνα λεηλάτησαν το βουνό… Πολύτιμα αντικείμενα ταφής του, βρέθηκαν σε μουσεία σε όλο τον κόσμο, χωρίς επαρκή περιγραφή του πλαισίου μέσα στο οποίο ευρέθησαν…
Οι τάφοι των μεγάλων αρχόντων του δυτικού βουνού της Asyut κατασκευάστηκαν περίπου το 2200 - 1900 π.Χ. Ήταν επίσης τόπος ταφής για ζώα, αρχαίο και σύγχρονο λατομείο, τόπος για εκδρομές, για ερημίτες, κοπτικών μοναστηριών και, πρόσφατα, στρατιωτική περιοχή!!!
Η νεκρόπολις της Λυκόπολης. |
Η επιστημονική έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Γερμανικό Ίδρυμα Ερευνών (DFG). Εντοπίσηκαν πάνω από 300 τάφοι και άλλες δομές και περισσότερα από 17.000 ευρήματα έχουν καταγραφεί.
Το 2005 ανακαλύφθηκε ένας σχεδόν εντελώς θαμμένος και άγνωστος τάφος, που κατασκευάσθηκε από τον έπαρχο-κυβερνήτη Iti-ibi-iqer, περίπου το 2000 π.Χ. «Ο τάφος N13.1 κατασκευάσθηκε κατά την διάρκεια μιας περιόδου πολιτικής αναταραχής και επομένως είναι ιστορικά σημαντικός, αλλά περιέχει επίσης καλά διατηρημένα και ασυνήθιστα διακοσμητικά στους τοίχους», δήλωσε η κ. Verhoeven-van Elsbergen: Απεικονίσεις του ιδιοκτήτη τάφου, των άμεσων συγγενών του, θεϊκών όντων, στρατιωτών, χειροτεχνιών, εκτροφής βοοειδών, κυνηγιού, μουσικής και χορού…
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτα είναι οι 215 επιγραφές που έγιναν από τους επισκέπτες, 500 με 900 χρόνια αργότερα! Περιλαμβάνουν επαίνους των τοπικών ναών, ασκήσεις γραφής και ζωγραφικής, εκτεταμένα αποσπάσματα από εξέχουσες διδασκαλίες (οι οποίες μέχρι τώρα είχαν σχεδόν αποκλειστικά διατηρηθεί από τα ευρήματα της Θήβας), κ.ά. Το μεγαλύτερο από αυτά τα κείμενα, είναι η Διδασκαλία του Hordjedef, που εκτείνεται σε διάφορους τοίχους, μήκους 11 μέτρων και άνοιξε σημαντικές γνώσεις για την ιστορία της λογοτεχνίας… Τέλος, πληροφορίες που περιέχονται στα κείμενα των επισκεπτών είναι σχετικές με πρόσωπα, θεότητες και ναούς στην Λυκόπολι, του 1550-1070 π.Χ., ιδιαίτερα πολύτιμες για την εποχή… Οι επιγραφές αναμένεται να αποκρυπτογραφηθούν.
Ο μεγαλύτερος τάφος της εποχής του είχε 120 μέτρα μήκος, και μέχρι και 11 μέτρα ύψος, και εκτείνεται προς τα κάτω 28 μέτρα! Ονομάζεται Τάφος Ι, ανήκει στον έπαρχο-κυβερνήτη Djefaihapi I (περίπου του 1900 π.Χ.) και είναι ο μεγαλύτερος τάφος του Gebel Asyut al-gharbi. Πρόκειται να ανοίξει για τους τουρίστες εφέτος. Εξακολουθεί να διατηρείται σήμερα σε μήκος 55 μέτρων! Το εσωτερικό του είναι διακοσμημένο με έργα ζωγραφικής και επιγραφές.
Το έργο αυτό δημοσίευσε τα ευρήματά του στην δική του σειρά 12 τόμων, μέχρι σήμερα, με τίτλο «The Asyut Project» - ΔΕΙΤΕ το ΕΔΩ.
Το Γερμανικό Ίδρυμα Έρευνας στήριξε το έργο με συνολικό ποσόν 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, μέχρι το τέλος του 2019. Όμως η εργασία συνεχίζεται… Και με την Πολωνική Ακαδημία Επιστημών Και θα διαρκέσει 23 χρόνια…
ΠΗΓΗ: Πανεπιστήμιο Mainz, 11.2.2020. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 12.2.2020.
Ένας τάφος (παραπάνω φωτογραφία) που χρονολογείται στην 12η Δυναστεία ανακαλύφθηκε στην δυτική όχθη του ποταμού Νείλου, στο Δυτικό όρος Assiut της Άνω Αιγύπτου από μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Sohag και το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Ο τάφος ανήκε στην Έντι, κόρη του Τζιφάι-Χάπι, του κυβερνήτη του Ασουίτ κατά την διάρκεια της βασιλείας του Σενβοσρέτ Α' (κυβέρνησε από το 1961 έως το 1917 π.Χ.). Οι ερευνητές έκαναν την ανακάλυψη κατά την ανασκαφή του τάφου του πατέρα της Έντι. «Οι προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι η Έντι πέθανε πριν συμπληρώσει την ηλικία των 40 ετών και υπέφερε από ένα συγγενές ελάττωμα στο πόδι», εδήλωσε ο κ. Μ. Ισμαήλ (του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων Αιγύπτου). Ο τάφος της Έντι είχε λεηλατηθεί στην αρχαιότητα, προκαλώντας ζημιές στα λείψανα του νεκρού. Όμως δύο ξύλινα φέρετρα, το ένα μέσα στο άλλο, βρέθηκαν μέσα στον θάλαμο. Και τα δύο ήταν ζωγραφισμένα με κείμενα, που περιγράφουν το ταξείδι στην μετά θάνατον ζωή. Μέσα στα φέρετρα βρέθηκαν θρυμματισμένα αγγεία και ξόανα / ξύλινα αγάλματα.
ΠΗΓΗ: "Burial chamber of 12th dynasty high-society woman in Assuit, Upper Egypt discovered",
Ahram, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου