Ένας διπλούς πέλεκυς 3500 χρόνων από την Κρήτη αποδεικνύει ότι μιλάμε ακόμη την γλώσσα εκείνης της εποχής!!! Ευρίσκεται στο Μουσείο της Βοστώνης – πότε θα τον ζητήσει πίσω το υπ. Πολιτισμού της Ελλάδος;

Ένας διπλούς πέλεκυς (λάβρυς, όπως τον έλεγαν οι Λυδοί, φύλο ελληνικής καταγωγής) από την Κρήτη (του 1500 π.Χ.), μεγέθους 9 Χ 8,3 εκατ., ευρίσκεται και εκτίθεται στο Μουσείο της Βοστώνης των ΗΠΑ.

Στο αριστερό σκέλος του πέλεκυ υπάρχει μια αφιερωματική επιγραφή!

Ο δρ. Μηνάς Τσικριτζής(*) την διάβασε:

Γράφει               in     da   ma - te

που σημαίνει στην   γη   μητέρα 

Κάτι που σημαίνει ότι εδώ και 3.500 χρόνια (τουλάχιστον) οι Έλληνες, λένε με το ίδιο όνομα την γαία / γη (δα > δάπεδο, Δαμάτερ η Δήμητρα η θεά της γεωργίας /γαίας / γης, κλπ.),

καθώς και με το ίδιο όνομα την μητέρα (< mate > μήτηρ, ρίζα που διατηρήθηκε και σε όλες τις διαλέκτους που γέννησε η ελληνική γλώσσα: mater, mather, muter, κλπ.)!

Πώς άραγε και με ποια νομιμότητα κατέχει το αμερικανικό μουσείο ένα τέτοιο ιερό αρχαίο αντικείμενο, που πιστοποιεί την αρχαιότητα και αυθεντικότητα της σημερινής ελληνικής γλώσσης και της συνέχειας του Έλληνος;

Με ποια νόμιμα παραστατικά κατέχει και επιδεικνύει το εν λόγω μουσείο αυτό το ιερό σύμβολο του κρητομινωικού ελληνικού πολιτισμού;

Θα κάνει έρευνα να το ρωτήσει ποτέ το υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος;

(*) Βλ. βιβλίο δρ. Μηνά Τσικριτζή «Αστρονομία στον Κρητομυκηναϊκό Πολιτισμό».

Του Γιώργου Λεκάκη

arxeion-politismou.gr