Ένα άγαλμα εκατοντάδων ετών, το οποίο προσφάτως έγινε αντικείμενο ανάλυσης, έδειξε κάτι σπάνιο: μια μούμια στο εσωτερικό του!
ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ του Ιατρικού Κέντρου Μαίανδρος της Ολλανδίας ανακάλυψαν μέσα σε άγαλμα του Βούδα που εκτίθετο στο ολλανδικό Μουσείο Ντρεντς, το ταριχευμένο σώμα ενός βουδιστή δασκάλου, που πιστεύεται ότι πέθανε πιθανότατα το 1100 μ.Χ. και ο οποίος έφερε το όνομα Λίκουαν. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το όνομα Λίκουαν σημαίνει «Έξι Τελειότητες».
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι το άγαλμα περιείχε μια μούμια, αλλά η σάρωσή του αποκάλυψε πρωτοφανείς πληροφορίες σχετικά με έναν ιδιαίτερο τρόπο στοχασμού.
Η έκθεσή του στο Μουσείο Ντρεντς αποτέλεσε την πρώτη φορά που το άγαλμα βγήκε έξω από τα σύνορα της Κίνας, σύμφωνα με το περιοδικό Discovery. Μετά την ολοκλήρωση της έκθεσης, που είχε τίτλο «Η ζωή πέρα από το θάνατο», το γλυπτό μεταφέρθηκε στο Ιατρικό Κέντρο Μαίανδρος του Αμερσφόρτ, κοντά στην Ουτρέχτη, για τη σάρωση.
Η πρακτική ίσως ακούγεται σαν μια ζοφερή προσπάθεια να πάρεις τη ζωή κάποιου, αλλά δεν είναι αυτή η πρόθεσή της: η αυτομουμιοποίηση αφορούσε τους πιο αφοσιωμένους βουδιστές μοναχούς και η πρακτική έδειχνε ως ένα μονοπάτι προς τη φώτιση ή μιας ανώτερης πνευματικής κατάστασης.
photo
photo
Πώς γίνεται η αυτομουμιοποίηση
Η εικόνα επιβεβαίωσε την ύπαρξη της μούμιας του Λίκουαν. Ο μοναχός, που πιστεύεται ότι ήταν μέλος της Κινεζικής Σχολής Διαλογισμού, είχε κάνει πρακτική αυτομουμιοποίησης, η οποία θεωρείτο από τους Βουδιστές ως η ύψιστη μορφή θρησκευτικής φώτισης.
Η διαδικασία περιλαμβάνει αρχικά αυστηρή, μακροχρόνια διατροφή με ξηρούς καρπούς, μούρα και άλλες παρόμοιες τροφές, και αποχή εντελώς από σπόρους και άλλες βασικές τροφές. Στη συνέχεια, ο μοναχός κλείνεται μέσα στο άγαλμα στη στάση του λωτού, τρέφεται με τσάι φτιαγμένο από ένα τοξικό είδος βερνικιού, του δίνεται ένας σωλήνας για να παίρνει αέρα και τροφή, καθώς και ένα κουδούνι για να γίνεται αντιληπτό ότι ο μοναχός είναι ακόμη ζωντανός.
Όταν το κουδούνι σταματά να χτυπά, ο μοναχός τοποθετείται σε έναν τάφο για τρία χρόνια που όταν ανοιχτεί, ο αποθανών μοναχός βρίσκεται μέσα σε αυτόν άθικτος, έχοντας φτάσει στην αληθινή φώτιση. Αυτοί που αποσυντίθενται θεωρείται ότι έχουν παρεκκλίνει από το στόχο τους, αν και οι προσπάθειές τους ακόμη τιμώνται. Κάποιοι επιτυχημένοι «ζωντανοί Βούδες» έχουν ναούς προς τιμήν τους, σύμφωνα με μία μελέτη της πρακτικής.
Τα όργανα του συγκεκριμένου μοναχού έχουν αφαιρεθεί και αντικατασταθεί με παπύρους τα οποία φέρουν αρχαίους κινεζικούς χαρακτήρες. Οι ερευνητές όμως δεν είναι βέβαιοι πότε ή πώς στη συνέχεια αφαιρέθηκαν τα όργανα αυτού του μοναχού.
Το Μουσείο Ντρεντς πάντως το θεωρεί ως ένα έξοχο παράδειγμα αυτομουμιοποίησης και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για τη μελέτη των παπύρων και της σημασίας τους.
Το άγαλμα θα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Βουδαπέστη μέχρι τον Μάιο.
photo
photo
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου