Αφορμή για το κείμενο αυτό αποτελεί ένα άρθρο της Σερένας Νομικού από το analyst σχετικά με τη Σύνοδο Κορυφής της 13ης Ιουλίου όπου γίνεται ξεκάθαρη αναφορά σε συνωμοσία και καλοστημένο σόου.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, όσοι προσπαθούμε να σκεπτόμαστε λογικά διατυπώναμε σε άρθρα μας την εξής απορία:
Γιατί ο Τσίπρας δεν άφησε το Σαμαρά να τραβήξει όλο το λούκι με την 5η αξιολόγηση και το μνημόνιο ώστε να έρθει αυτός άνετος κι ωραίος τον προσεχή Ιούνιο; Για ποιο λόγο μπήκε σε αυτή τη διαδικασία;
Η ερμηνεία ότι τα πράγματα είχαν αρχίσει να πηγαίνουν καλά για το Σαμαρά και πως ίσως γυρνούσε το παιχνίδι δεν ευσταθεί. Πρώτον διότι κανείς δεν αναγνώριζε στην καθημερινότητά του πως συνέβαινε κάτι τέτοιο, αντίθετα ο Σαμαράς άρχισε να δικαιώνεται, φοβάμαι πανηγυρικά, τους τελευταίους μήνες. Δεύτερον επειδή κι αν ακόμη συνέβαινε αυτό, ήταν σημαντικό το χάσμα με το ΣΥΡΙΖΑ και δεν προλάβαινε να το καλύψει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου όπως πχ γενναίες παραχωρήσεις των δανειστών.
Άρα δεν καταλήγουμε πουθενά. Το άλλο επίσης δεδομένο που είχαμε ήταν τα ταξίδια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στη Γερμανία μετά τις ευρωεκλογές του 2014. Τι λεγόταν σε εκείνες τις συναντήσεις;
Ωστόσο η συνέντευξη Βαρουφάκη στο ΣΚΑΙ μάλλον διαλύει τις όποιες απορίες είχαμε.
Ο τ. υπουργός και πρώτος σε σταυρούς βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει στην κάμερα πως από τότε είχε αντιληφθεί ότι μετά τις ευρωεκλογές οι εταίροι εγκατέλειψαν το Σαμαρά, συμβιβάστηκαν με την ιδέα της ανόδου της "Αριστεράς" μετατρέποντας το μη ιδεατό σενάριο σε ευκαιρία ώστε αυτή να περάσει το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο.
Ήδη από τα τέλη του 2014 ο Βαρουφάκης είχε ενημερώσει όπως λέει τον Τσίπρα ότι στόχος των εταίρων ήταν να οδηγηθούμε σε κλείσιμο των τραπεζών.
Με λίγα λόγια γνώριζαν πολύ καλά τι τους περιμένει και έβλεπαν την καλοστημένη παγίδα. Γιατί λοιπόν δεν είπαν ένα «Σταύρος Δήμας» να την αποφύγουν;
Διότι πολύ απλά δεν υπήρχε λόγος. Απλά ο Βαρουφάκης το κατάλαβε ένα καλοκαιρινό βράδυ μερικούς μήνες αργότερα και πλέον το βλέπουμε κι εμείς.
Για δύο λόγους δεν αποφεύγει κανείς μια παγίδα.
Ο πρώτος είναι ότι διαθέτει τα κατάλληλα μέσα να την αντιμετωπίσει. Κι αυτό στην περίπτωσή μας σημαίνει ένα ικανό σχέδιο Β πλήρους ρήξης με την Ευρώπη σε περίπτωση κατά την οποία η διαπραγμάτευση δεν προχωρά άλλο.
Ο δεύτερος όμως λόγος είναι ότι δεν την αποφεύγει διότι πολύ απλά δεν υπάρχει παγίδα!
Ο Τσίπρας ήδη τα τελευταία χρόνια έκανε τα ταξίδια του στο Τέξας. Προετοιμαζόταν. Σε αρκετά είχε αλλάξει τη ρητορική του, εκτός εκείνων που χρειάζονταν ώστε να καταφέρει να αγγίξει σχεδόν την αυτοδυναμία. Έπρεπε να πείσει τα κορόιδα εντός συνόρων ότι δίνει μάχες. Και τα έπεισε. Δεν ήταν δύσκολο.
Πώς ήταν δυνατόν κάθε λίγο να γράφεται η συμφωνία και τίποτε να μη γίνεται;
Πώς ήταν δυνατόν να μάχεται - υποτίθεται - αλλά παράλληλα να πληρώνει αυτούς που κατηγούσε ως τοκογλύφους στραγγίζοντας τα αποθεματικά των πάντων στη χώρα;
Αν ετοιμάζεσαι για ρήξη, πληρώνεις αυτούς τους οποίους σκοπεύεις να στείλεις στον αγύριστο; Πόσο μ...ς πρέπει να είσαι για να το κάνεις αυτό;
Κάπου εδώ κουμπώνουν και τα προεκλογικά ταξίδια στη Γερμανία.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας ψυχρός εκτελεστής. Η καρδιά του δε σκίρτησε ούτε όταν οι Ελληνες κραύγαζαν ΟΧΙ στο Σύνταγμα δείχνοντας ότι τελικά έχουν ακόμη κάτι μέσα τους. Άψογος στο ρόλο του. Τέλειος ηθοποιός.
Προσέξτε στο ντοκιμαντέρ του Μέισον τους πανηγυρισμούς στο Μαξίμου. Όλοι ζητωκραυγάζουν. Ο Βαρουφάκης το ίδιο. Δείτε όμως τα ξυνά μούτρα του Φλαμπουράρη και θα καταλάβετε περισσότερα.
Δυστυχώς δεν υπήρχε καμία παγίδα για τον Τσίπρα. Παγίδα υπήρχε για τους ψηφοφόρους και έπεσαν μέσα, όσοι χρειάζονταν αλλά και όσους συριζαίους πίστευαν ότι πράγματι θα το παλεύαν. Αυτοί όμως ξεκαθαρίστηκαν.
Ο Τσίπρας εξετέλεσε το βασικό κορμό της αποστολής του και βρίσκεται στο τελείωμα. Ο διάδοχός του ξεκίνησε ήδη ζέσταμα στη γωνία του κόρνερ. Σε λίγο θα γίνει η αλλαγή. Εκτός εάν...
Του Στρατή Μαζίδη
freepen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου