Μαγεία: Η συγκλονιστική παραλία, μια ανάσα από την Αθήνα, που βρίσκεται ανάμεσα σε βουνό και πέλαγος! [Εικόνες]

Βορράς ή Νότος; Βουνό ή νησί; Γαλήνια ή άγρια; Στην πίσω πλευρά της Εύβοιας, αυτή που βρέχει τα πόδια της στο Αιγαίο, στο τέλος ενός φιδωτού δρόμου που κατεβαίνει ένα καταπράσινο βουνό, τη Δίρφη, βρίσκεται μια παραλία που στέκεται ακριβώς στο μεταίχμιο.

Που είναι λίγο Βορράς και λίγο Νότος, ταυτόχρονα βουνίσια και θαλασσινή, πότε γαλήνια και πότε άγρια. Που είναι ταυτόχρονα όλα όσα θα θέλαμε να είναι μια παραλία, και τίποτα απ’ αυτά.

Που είναι η Χιλιαδού.

Κάπου μετά τη χιλιοστή στροφή -ή μήπως ήταν η χιλιοστή πρώτη;- ο δρόμος καταλήγει σε μια κατάφυτη ρεματιά. Αιωνόβια πλατάνια και φουντωτές καστανιές κλείνουν -ή μήπως ανοίγουν; – το δρόμο προς τη θάλασσα, πλαισιώνοντας το ποτάμι που πάει να τη συναντήσει. Αν η εικόνα σας έφερε στο νου κάτι απόΣαμοθράκη, είστε πολύ κοντά.

Καταγάλανοι διαδοχικοί κολπίσκοι, καστανή άμμος, επιβλητικά βράχια να διακόπτουν το γαλάζιο που αγγίζει τη γραμμή του ορίζοντα, μικρά νησάκια και μυστηριακές σπηλιές που περιμένουν να αποκαλύψουν μυστικά που εκτείνονται μέχρι το σημείο των prive παραλιών πίσω τους συνθέτουν ένα τοπίο γεμάτο εναλλαγές: ένα τοπίο που ενσωματώνει τη γαλήνη του βουνού στην αλμύρα της θάλασσας, την αγριάδα του βράχου στην οικεία αγκαλιά της άμμου.

Τη Χιλιαδού την αγαπάει πολύς κόσμος, για πολλούς λόγους: οι λάτρεις του ελεύθερου κάμπινγκ για το ελεύθερο πνεύμα της -και κατά τα… πρακτικά για τις ντουζιέρες της, που εξασφαλίζουν ιδανικές συνθήκες διαμονής-, οι αναρριχητές για την πρόκληση των βράχων της, οι γυμνιστές για τη μικρούλα παραλία δίπλα της, με το βράχο σήμα κατατεθέν που γράφει με λευκή μπογιά «παραλία γυμνιστών Α.Π. 1043/81», οι εξερευνητές για τις απάτητες γωνιές, τους κρυφούς ορμίσκους και τα απόκρημνα μονοπάτια όρεξη-να-‘χεις-να- ψάχνεις-και-όλο-και-κάτι-θα-βρεις.

Από την παραλία των γυμνιστών, για παράδειγμα, ξεκινά ένα μάλλον απότομο, και σχετικά κρυμμένο, μονοπάτι, που οδηγεί πάνω από το βράχο σε μία ακόμα ομορφότερη, τρίτη παραλία. Από την ίδια παραλία, επίσης, αν κολυμπήσετε λίγο προς τα αριστερά, θα βρείτε μια σπηλιά που πίσω της κρύβει μια ακόμη λιλιπούτεια παραλία, η οποία χρωστά τις εκπληκτικές αποχρώσεις των νερών της στο φως που φιλτράρεται στα τοιχώματα της σπηλιάς. Τα hints τελειώνουν εδώ, τώρα μπορείτε να συνεχίσετε την εξερεύνηση μόνοι σας.

Κάπου εδώ οφείλουμε να σας προειδοποιήσουμε ότι η καλύτερη εποχή για να πάρετε το δρόμο Χαλκίδα – Νέα Αρτάκη – Στενή – Στρόπωνες – Λάμαρη που καταλήγει, μετά από χιλιόμετρα στροφών, στη Χιλιαδού, είναι προς τα τέλη του μήνα, ή ακόμα καλύτερα κατά τις αρχές του επόμενου, καθότι, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, αυτήν την περίοδο γίνεται το αδιαχώρητο. Είπαμε, τη Χιλιαδού την αγαπάει πολύς κόσμος.

Τα θετικά της πολυκοσμίας, βέβαια, και της ανάπτυξης που αναπόφευκτα αυτή συνεπάγεται, είναι ότι αν δεν είστε οπαδοί του ελεύθερου κάμπινγκ, στη Χιλιαδού θα βρείτε πλέον αξιοπρεπέστατα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Και αν πεινάσετε; Πιάστε θέση στο Γλάρο, για σπιτικά μαγειρευτά, στο Λάιο ή το Ρίννη για φρεσκότατο, ντόπιο ψαράκι, θαλασσινούς μεζέδες και θεϊκές αστακομακαρονάδες.