Μύθος ή πραγματικότητα: Γιατί στην αρχαιότητα δεν αρρώσταιναν από καρκίνο

Είναι ο καρκίνος ασθένεια της σύγχρονης εποχής; Δεν υπήρχε παλιά; Μια έρευνα καταλήγει στο ότι ο καρκίνος δεν υπήρχε στα… αρχαία χρόνια. Είναι πιθανό να είναι προϊόν της σύγχρονης εποχής. Η άποψη αυτής έχει πολλούς υπερασπιστές αλλά και πολλούς πολέμιους.

Η καθηγήτρια Ροζαλί Ντέηβιντ και η ομάδα της στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ όπως και ο καθηγητής Ζίμερμαν του Πανεπιστημίου Βιλανόβα εκτιμούν ότι ο καρκίνος είναι νόσος που έχει να κάνει με το σύγχρονο τρόπο ζωής.

Ισχυρίζονται ότι στην αρχαιότητα δεν υπήρχει καμία γενεσιουργός αιτία για τον καρκίνο. Η νόσος οφείλεται στη διατροφή, στις συνήθειες και στο περιβάλλον.

Σε μούμιες 3000 χρόνων σπάνια βρίσκονται ίχνη όγκων και μάλιστα πρόκειται για καλoήθεις όγκους. Το επιχείρημα ότι το προσδόκιμο της ζωής των αρχαίων ήταν μικρότερο, αποκρούστηκε από το γεγονός ότι το διάστημα από 25 μέχρι 50 χρόνων είναι αρκετό για να εμφανιστεί καρκίνος.

Ερευνώντας το θέμα ανακαλύπτουμε ότι οι πρώτες μορφές π.χ του καρκίνου του μαστού εμφανίζονται μετά τον 17ο αιώνα. Η στατιστική βέβαια λέει ότι το 90% των ανθρώπων που πεθαίνουν από καρκίνο είναι πάνω από 50 χρονών, οπότε εξετάζοντας τους κανείς πριν από τα 50 δε θα έβρισκε ίχνη της νόσου.

Ποια είναι η αλήθεια;

Ωστόσο, σύμφωνα με άλλες απόψεις, ο ισχυρισμός ότι οι αρχαίοι δεν νοσούσαν από καρκίνο διαψεύδεται από την ίδια τη λέξη «καρκίνος». Αν και περιπτώσεις της ασθένειας έχουν καταγραφεί στην Αρχαία Αίγυπτο ήδη από το 3.000 πΧ, ήταν ο Ιπποκράτης ο πρώτος που χρησιμοποίησε τις λέξεις «καρκίνος» και «καρκίνωμα», για να περιγράψει μη ελκώδεις σχηματισμούς και ελκώδεις όγκους που παρατήρησε στο δέρμα, τη μύτη και το γυναικείο στήθος. Η επιλογή των συγκεκριμένων λέξεων, πιθανότατα έγινε διότι καρκίνος σήμαινε καβούρι και με αυτό το τρόπο ο Ιπποκράτης ήθελα να περιγράψει τα άκρα ορισμένων όγκων (αγγεία) που αναπτύσσονται σαν «δάκτυλα» ή πλοκάμια, περίπου όπως τα πόδια του καβουριού.

Ο Γαληνός κατά τον δεύτερο μΧ αιώνα, ήταν ο πρώτος που αναφέρει τη λέξη «όγκος» για να περιγράψει το οίδημα ή πρήξιμο που προκαλεί μια κακοήθεια.

Ο καρκίνος συνοδεύει την ανθρωπότητα από την απαρχή της. Υπάρχουν τουλάχιστον 200 προϊστορικοί σκελετοί ανθρώπων σε μουσεία ανά το κόσμο με εμφανή σημάδια καρκίνου στα οστά. Προφανώς οι προγονοί μας δεν υπέφεραν μόνο από καρκίνους στα κόκαλα, αλλά λόγω αλλοίωσης των ιστών, είναι αδύνατος ο εντοπισμός οποιασδήποτε άλλης μορφής.

Σημειωτέων, οι πιθανότητες καρκίνου αυξάνονται γεωμετρικά με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Προφανώς ένας άνθρωπος που θα ζήσει μέχρι τα 35 δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες καρκινογένεσης με κάποιον που θα ζήσει μέχρι τα 80. Στη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου στους ανθρώπους, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα.

Πριν 150 χρόνια ένας ασθενής απλά πέθαινε από άγνωστη αιτία. Σήμερα, τα συμπτώματα και η παθολογία του καρκίνου είναι γνωστή και σε μεγάλο βαθμό κατανοητή από τους γιατρούς.

ΠΗΓΗ: alfavita.gr