Η Ανακάλυψη του κράνους 2.000 ετών στο Μοναστήρι της Πομπηίας

Στα ερείπια της Πομπηίας, τα ευρήματα αποκάλυψαν το κράνος ενός μονομάχου που αποτελεί κέντρο έλξης για όλους και πρόκειται να εκτίθεται στη Μελβούρνη σήμερα

Για να δείξει πώς ζουν οι άνθρωποι στην αρχαία πόλη, το χάλκινο κράνος ηλικίας 2.000 ετών μεταφέρθηκε στο Μουσείο της Μελβούρνης ως ένα από τα 250 αντικείμενα που τέθηκαν για την έκθεση.

Οι επιμελητές αποκαλύπτουν ένα κράνος gladiator ηλικίας 2.000 ετών από την Πομπηία ως προεπισκόπηση μιας έκθεσης στο Μουσείο της Μελβούρνης

Αναφέρθηκε από τον Brett Dunlop ο οποίος διαχειρίζεται το μουσείο ότι το κράνος επέζησε της έκρηξης του Όρους Βεζούβιου και ανακτήθηκε αργότερα 200 χρόνια πριν.

Είπε, σε μια αποθήκη που βρέθηκε στην περιοχή του γυμναστηρίου βρέθηκαν διάφορα αντικείμενα. Αυτά τα αντικείμενα περιλαμβάνουν τα κράνη των μονομάχων, τους φρουρούς και τα προστατευτικά των ώμων.

Οι περισσότεροι από τους μονομάχους πρέπει να έχουν ξεφύγει από τη σκηνή, όταν το ηφαίστειο ξέσπασε αφήνοντας πίσω το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού τους.

Το χάλκινο κράνος επέζησε της έκρηξης του Όρους Βεζούβιου και φορούσε ένα βαριά τεθωρακισμένο μονομάχο που ονομάζεται «murmillo»

Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορικής εποχής, το κράνος πρέπει να φορούσε έναν τύπο μονομάχου που ονομάζεται «murmillo»

Το υψηλό κράνος κορυφής μαζί με το φαρδύ χείλος του που είναι σε σχήμα ψαριού είναι τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν ένα μαστίγιο.

Το όνομα murmillo αποκτάται από το ψαροειδές κράνος, ενώ η ίδια η λέξη προέρχεται από την ελληνική λέξη για ένα είδος αλμυρού νερού.

Ένα μαστίγιο στέκεται νικηφόρα πάνω από ένα retiarius στο Pollice verso, ένας πίνακας του Jean-Léon Gérôme (1852)

Μπορεί επίσης να φορέσει ένα λωρίδα, έναν ιμάντα και λίγα κουνάβια στα κάτω μέρη των ποδιών του, προστατεύοντας το χέρι του με ένα προστατευτικό βραχίονα λινών και την καμπύλη ορθογώνια ασπίδα του Ρωμαίου λεγεωνάριου. Αυτό χρησιμεύει ως εναλλακτική λύση στο μαστίγιο. 
Με αυτόν είναι επίσης το μικρό, ευθεία σπαθί του λεγεωνάριου, που είναι γνωστό και ως gladius, από το οποίο προέρχεται ο μονομάχος.

Το μασίμιλο κοινόχρηστο εξοπλισμό, όπως οι φρουροί και τα χοντρά σχοινιά με την αρχαία ελληνική, αγωνίστηκαν επίσης σαν gladiator που μοιάζει πολύ με τον τρόπο που κάνουν οι αρχαίοι Έλληνες μαχητές.

Έχει διαπιστώσει από τον Valerius Maximus και Quintilian και μερικούς άλλους αρχαίους συγγραφείς ότι αγωνιζόταν τακτικά τον καθαρό μαχητή, οπότε σε αντίθεση με ένα αργό αλλά βαριά τεθωρακισμένο μονομάχο με ένα γρήγορο αλλά ελαφρώς εξοπλισμένο θα ήταν σίγουρα ένα λογικό ζεύγος.

Στην Πομπηία, οι τοιχογραφίες και το γκράφιτι έδειξαν ένα παράδειγμα ζευγαρώματος μεταξύ των μασμιλονών και άλλων τύπων μονομάχων.

Ένα μαστίγιο που ονομάζεται Marcus Atillus με ένα μόνο αγώνα και τη νίκη νίκησε Lucius Raecius Felix έναν μονομάχο με 12 αγώνες και 12 νίκες και βρέθηκε στέκεται πάνω από την ηττημένη φιγούρα.

Ο αντίπαλός του παρατηρήθηκε γονατιστός, αφοπλισμένος και αδέσποτος. Καταγράφηκε ότι ο Felix απονεμήθηκε την ελευθερία του μετά την επιβίωση του αγώνα. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη ως παράδειγμα.

themindcircle.com