Οι Μινωϊτες είχαν ποτήρια... Μιας χρήσης...!

Η ελίτ της μινωικής κοινωνίας επιδείκνυε τον πλούτο της και την κοινωνικής της θέση διοργανώνοντας μεγάλες γιορτές και φαγοπότια.

Ποιος είπε ότι τα ποτήρια μιας χρήσης είναι επινόηση της εποχής μας; Οι Μινωίτες, πριν από 3.500 χρόνια, φαίνεται πως απέφευγαν το πλύσιμο των πιατικών εξίσου όσο κι εμείς στον 21ο αιώνα. Κι απόδειξη αποτελούν τα πήλινα κύπελλα κρασιού μιας χρήσης που έχουν εντοπιστεί σε μεγάλες ποσότητες τόσο στο ανακτορικό σύνολο της Κνωσού όσο και σε άλλες αρχαιολογικές θέσεις στην Κρήτη.

Ένα εξ αυτών βρίσκεται από χθες κάτω από τα φώτα του διεθνούς Τύπου καθώς πρωταγωνιστεί στην έκθεση που εγκαινιάζεται την Παρασκευή στο Βρετανικό Μουσείο υπό τον τίτλο «Τα σκουπίδια κι εμείς» και θα διαρκέσει έως τις 23 Φεβρουαρίου.

• «Οι επισκέπτες μπορεί να εκπλήσσονται όταν συνειδητοποιούν ότι η ιδέα των προϊόντων μιας χρήσης δεν είναι εφεύρεση της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας και ότι απαντάται σε πολιτισμούς που δημιουργήθηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια» σημειώνει η επιμελήτρια του Βρετανικού Μουσείου Τζούλια Φάρλεϊ.

Περίπου 3.500 χρόνια χωρίζουν τα δύο ταπεινά κύπελλα που θα κάθονται δίπλα-δίπλα στην καρδιά μιας νέας έκθεσης στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.

Και είναι λογικό η συγκεκριμένη τοποθέτηση να εκπλήσσει, δεδομένου ότι η ανακύκλωση πρώτων υλών ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένη στην αρχαιότητα, πόσω δε μάλλον η πολλαπλή χρήση των αντικειμένων.
Η συγκεκριμένη παρουσίαση επιπλέον υποστηρίζει πως οι δημιουργοί του πρώτου ανεπτυγμένου πολιτισμού επί ευρωπαϊκού εδάφους δεν είχαν φιλική προς το περιβάλλον συμπεριφορά καθώς για να φτιάξουν μεγάλες ποσότητες πήλινων αγγείων «έπρεπε να κόψουν δένδρα για να φτιάξουν κάρβουνο, το οποίο εν συνεχεία θα έκαιγαν για να ψηθεί ο πηλός, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα».

«Ελπίζουμε ότι η παρούσα έκθεση θα ωθήσει τους επισκέπτες να αναθεωρήσουν τη σχέση τους με τα απορρίμματα τότε, τώρα και στο μέλλον» δηλώνει ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου Χάρτβιγκ Φίσερ, καθώς στόχος της έκθεσης δεν είναι να προκληθούν ενοχές στους επισκέπτες, αλλά να ενεργοποιηθούν ώστε να επινοήσουν πιο δημιουργικούς τρόπους μείωσης των απορριμμάτων.

ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΣ ΑΛΛΑ ...ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΤΑ ΚΛΕΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Το προϊστορικό αγγείο θα βρεθεί στο πλαίσιο της έκθεσης δίπλα σε ένα χάρτινο ποτηράκι αεροπορικής εταιρείας, κατασκευής των αρχών της δεκαετίας του 1990 - σε μια εποχή που η κυκλοφορία προϊόντων μιας χρήσης απογειωνόταν - ένα κίτρινο καλάθι ψαρέματος με πλαστικό περιτύλιγμα και φωτογραφίες των ακτών κατά μήκος του Ειρηνικού Ωκεανού που μαρτυρούν την έκταση της μόλυνσης που έχει προκαλέσει από την υπερβολική χρήση πλαστικών.

Επίδειξη πλούτου

«Η ελίτ της μινωικής κοινωνίας επιδείκνυε τον πλούτο της και την κοινωνικής της θέση διοργανώνοντας μεγάλες γιορτές και φαγοπότια.
Καθώς συγκεντρώνονταν πολύς κόσμος, όπως συμβαίνει και σήμερα, κανείς δεν ήθελε μετά να πλύνει τα πιάτα. Κι εκτός του ότι ήταν πολύ βολικό να πετά κάποιος τα χρησιμοποιημένα σκεύη χωρίς να τα πλένει η συγκεκριμένη κίνηση ενείχε και μια δόση επίδειξης των πλουσίων καθώς έπρεπε να ξοδεύουν αρκετά χρήματα για την παραγωγή των αγγείων, που μετά τη χρήση τους κατέληγαν στον κάλαθο των αχρήστων» υποστηρίζει η Τζούλια Φάρλεϊ και συνεχίζει: «Τα σκουπίδια είναι αναπόφευκτο υποπροϊόν της ανθρώπινης ύπαρξης. Είμαστε ζώα που χρησιμοποιούν τα εργαλεία και φορούμε ρούχα. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Νομίζω ότι πρέπει να βρεθεί η ισορροπία ανάμεσα στην κατανάλωση και τα σκουπίδια, αλλά ο άνθρωπος μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει την βρει με επιτυχία.

Έχουμε χιλιάδες από αυτά τα μινωικά κύπελλα μιας χρήσης και είναι πραγματικά πολλά. Σήμερα κατασκευάζουμε περισσότερα από 300 δισ. χάρτινα ποτηράκια ετησίως. Η κλίμακα του μινωικού πολιτισμού είναι πολύ μικρή σε σύγκριση με τη σημερινή παγκόσμια καταναλωτική οικονομία. Αν και πράττουμε ό,τι έκανε πάντα ο άνθρωπος, το κάνουμε σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα και με υλικά τα οποία θα βιοδιασπαστούν σε εκατοντάδες αν όχι σε χιλιάδες χρόνια» καταλήγει η επιμελήτρια της έκθεσης, η οποία πραγματοποιείται ύστερα από τις πιέσεις που δέχεται το μουσείο για τη χορηγική συνεργασία που διατηρεί με μεγάλη εταιρεία πετρελαιοειδών.
Μ.Αδαμοπούλου - Δεκέμβριος 2019 |https://www.tanea.gr/ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ

ΣΗΜ.

• Πάντως και σήμερα το σπάσιμο των πιάτων σε μία εορτή συνηθίζεται και στην Κρήτη, φαίνεται λοιπόν ότι κρατάει από εκείνα τα χρόνια.
• Ο θρυμματισμός των ήδη σπασμένων πήλινων σκευών και επαναχρησιμοποίηση τους στο χτίσιμο δόμων είναι κάτι που συναντάμε μέχρι και αργότερα από την εποχή του Βυζαντίου

ellinondiktyo.blogspot.com