Η μεγαλύτερη πλωτή γέφυρα της αρχαιότητας κατασκευάστηκε από τον Ξέρξη στον Ελλήσποντο για να επιτεθεί στην Ελλάδα. Αποτελούταν από δεκάδες πολεμικά πλοία. Πώς κατάφερε να μη φεύγουν τα πλοία από τον αέρα .

ΠΗΓΗ: Τα ρεκόρ της αρχαιότητας, Allan Klynne & Cecilia Klynne, εκδόσεις Κλειδάριθμος 

Το 54 π.Χ. ο Καίσαρας ζήτησε να φτιαχτεί μέσα σε δέκα μέρες μια γέφυρα πάνω από τον Ρήνο. Οι μηχανικοί του έκοψαν κορμούς δέντρων πάχους 15 εκατοστών και τους ακόνισαν για να γίνουν μυτεροί. 

Στη συνέχεια τους κάρφωσαν ανά ζεύγη στην κοίτη του ποταμού κόντρα στο ρεύμα. Περίπου 12 μέτρα πιο πάνω κάρφωσαν κι άλλους πασσάλους, αυτή τη φορά προς την κατεύθυνση του ρεύματος. Πάνω από την επιφάνεια του ποταμού οι κορμοί ενώθηκαν με πλάγιες σανίδες που ήταν στερεωμένες με διπλά άγκιστρα. Η σύνδεση των σανίδων είχε γίνει έτσι ώστε όσο αυξανόταν το ρεύμα τόσο αυτές γίνονταν πιο σταθερές. 
Με μερικές ακόμα μικροδουλειές η γέφυρα ήταν έτοιμη. 

                                    Η γέφυρα του Καίσαρα 

Ανεξάρτητα από τον γρήγορο ρυθμό των εργασιών, αυτή ήταν η πρώτη γέφυρα που έγινε ποτέ πάνω από το Ρήνο. 
Αφού ο στρατηγός κέρδισε μερικές μάχες εναντίον των Γερμανών στην ανατολική πλευρά του ποταμού, επέλεξε στην επιστροφή να περάσει πάλι από τη γέφυρα. Στη συνέχεια όμως την κατέστρεψε για να παραμείνει ο Ρήνος ένα φυσικό και ασφαλές σύνορο. 

                                  Η πλωτή γέφυρα του Ξέρξη 

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο η πιο μακριά πλωτή γέφυρα της αρχαιότητας κατασκευάστηκε από τους Πέρσες. 
Όταν το 481 π.Χ. ο βασιλιάς των Περσών, Ξέρξης ξεκίνησε την εκστρατεία του εναντίον της Ελλάδας, κατασκεύασε στον Ελλήσποντο μια πλωτή γέφυρα. 
Αρχικά τέντωσαν σχοινιά πάνω στο νερό. Τα σχοινιά αποτελούνταν από δύο μέρη λινάρι και τέσσερα μέρη πάπυρο και τα τέντωσαν με ξύλινες τροχαλίες. Στη συνέχεια, προσδέθηκαν τα πολεμικά πλοία κατά μήκος το ένα δίπλα στο άλλο. Κάθετα προς τη Μαύρη Θάλασσα και παράλληλα προς τον Ελλήσποντο. 

Για να αποφύγουν την περίπτωση να φύγουν τα πλοία από τη θέση τους, έριξαν άγκυρες και προς τον βορρά και προς τον Νότο, έτσι ώστε να υπάρχει αντίσταση στους ανέμους και από τις δύο πλευρές. Ανάμεσα στα πλοία είχαν αφήσει λίγο χώρο για να μπορούν μικρότερα πλοιάρια να βγαίνουν στη Μαύρη Θάλασσα. Μόλις γεφυρώθηκε με αυτόν τον τρόπο ο Ελλήσποντος, άρχισαν να κόβουν κορμούς δέντρων με πλάτος ίδιο με αυτό της πλωτής γέφυρας. Τους στερέωσαν στα τεντωμένα σχοινιά και τους κάλυψαν με δεμάτια ξύλου και λάσπη. 
Στο τέλος τοποθέτησαν σε ολόκληρη τη γέφυρα φράχτη για να μη φοβούνται βλέποντας το νερό τα άλογα και τα ζώα που θα μετέφεραν τις προμήθειες πάνω από την πλωτή γέφυρα. 
ΠΗΓΗ: Τα ρεκόρ της αρχαιότητας, Allan Klynne & Cecilia Klynne, εκδόσεις Κλειδάριθμος.

mixanitouxronou.gr