” Η γυναίκα είναι πιο εύκολη στις αλλαγές από τον άντρα “, είπε η μητέρα με ύφος παρηγορητικό. ” Η γυναίκα κρατάει τη ζωή της στα χέρια της. Ο άντρας την έχει όλη στο κεφάλι του. Μη σε νοιάζει. Του χρόνου μπορεί ίσως να βρούμε κάποιο σπιτάκι.”
– “Δεν έχουμε τίποτα τώρα ” είπε ο πατέρας. “Σε λίγο δε θα υπάρχει ούτε σοδειά ούτε λεφτά. Τι θα κάνουμε τότε; Τι θα τρώμε; Και η Ρόζα κοντεύει να γεννήσει. Έχω φτάσει ν’ αποφεύγω να τα σκέφτομαι όλα αυτά. Γι’ αυτό ανασκαλεύω το παρελθόν για να μη σκέφτομαι. Μου φαίνεται ότι ξόφλησε πια η ζωή μας. “
– ” Όχι δεν ξόφλησε ” είπε χαμογελαστά η μητέρα. ” Να κι άλλο ένα πράγμα που μόνο η γυναίκα το ξέρει. Το πρόσεξα αυτό. Ο άντρας ζει με πηδήματα… Ένα μωρό γεννιέται και ένας άντρας πεθαίνει, κι αυτό είναι ένα πήδημα… Αγοράζει ένα χτήμα και μετά το χάνει΄κι αυτό είναι ένα πήδημα… Η γυναίκα κυλάει σαν ρέμα. Είναι σαν ποτάμι με μικρές δίνες, μικρούς καταρράκτες, αλλά είναι ποτάμι που κυλάει. Έτσι τα αντιμετωπίζει η γυναίκα. Δε θα πεθάνουμε. Θα επιζήσουμε. Η ζωή κυλάει… Αλλάζει ίσως λίγο, αλλά πάλι κυλάει “
– ” Πώς μπορείς να είσαι τόσο σίγουρη; ” ρώτησε ο θείος Τζων. ” Τι είναι εκείνο που θα εμποδίσει να σταματήσουν όλα; Που θα μας εμποδίσει από το να αποκάμουμε και να τα παρατήσουμε όλα; “
Η μητέρα σκέφτηκε για λίγο. Έτριψε τα χέρια της και μετά έπλεξε τα δάχτυλά της.
– ” Δύσκολο να το πω ” είπε. ” Ό,τι κάνουμε μου φαίνεται ότι έχει σκοπό να κρατήσει αυτή τη συνέχεια. Έτσι μου φαίνεται εμένα. Ακόμη και η πείνα και η αρρώστια… Μερικοί πεθαίνουν, οι περισσότεροι όμως γίνονται πάλι καλά. Πρέπει να προσπαθείς να ζεις την κάθε μέρα, απλά και μόνο την κάθε μέρα. “
Από το βιβλίο “Τα σταφύλια της οργής” του Τζων Στάινμπεκ
antikleidi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου