Θες να αποδράσεις από την Αττική, αλλά δεν σου αρέσουν οι μεγάλες ακτοπλοϊκές αποστάσεις και οι πολλές ώρες οδήγησης στα νησιά.
Το μπάτζετ είναι περιορισμένο, αλλά την ίδια στιγμή δεν θέλεις και να κάνεις εκπτώσεις στις παραλίες και αυτή τη μαγική καλοκαιρινή αύρα που μόνο ένα νησί μπορεί να σου προσφέρει. Γρίφος χωρίς λύση ψέλλισες; Λάθος! Η απάντηση σου έχει οχτώ γράμματα και ονομάζεται «Αγκίστρι».
Μια ανάσα από την Αθήνα, το νησί που μέχρι το 1960 προσεγγιζόταν μόνο με καΐκια απ’ την Αίγινα και που ηλεκτροδοτήθηκε μόλις το 1973, προσφέρει πια, παρά την ελάχιστη απόσταση που το χωρίζει απ’ την πρωτεύουσα, αυτό το feeling των αληθινών διακοπών.
Χωρίς σπαζοκεφαλιές και πολλές – πολλές αναλύσεις, έχεις απλώς να επιλέξεις έναν από τους δύο τρόπους για την μετάβασή σου στο πρασινο-γάλανο διαμαντάκι του Σαρωνικού. Ο ένας είναι με το κλασικό ferry-boat, που καταλήγει στο παλιό (φυσικό) λιμάνι, τη Σκάλα και κοστίζει 11,5€ κατ’ άτομο (με τη δυνατότητα μεταφοράς του αυτοκινήτου με επιπλέον κόστος 29,50€). Σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστείς περίπου 100 λεπτά για να φτάσεις στο νησί. Στη δεύτερη, παίρνεις το δελφίνι από τον Πειραιά με προορισμό το νέο (από το 2006) λιμάνι, το Μεγαλοχώρι, πληρώνεις 13€ και φτάνεις σε 55’.
Το αυτοκίνητο σου δίνει την άνεση να μην εξαρτάσαι για τις μακρινές παραλίες από το τοπικό λεωφορείο (που αν είσαι ωστόσο κάτοικος Αθηνών δεν θα σου φανούν καθόλου… μακρινές), το οποίο προσφέρει πάντως μια χαρά εξυπηρέτηση. Κατά τα άλλα δεν το χρειάζεσαι καθόλου, αφού στη Σκάλα ή το Μεγαλοχώρι, που θα διαμείνεις, τα πάντα γίνονται με τα πόδια. Όλα κινούνται με τους αργούς θερινούς ρυθμούς του ανθρώπινου ποδιού (άντε, και του ποδήλατου) και για αυτό το σήμα – κατατεθέν του νησιού είναι η ηρεμία και η χαλάρωση.
Ξενοδοχεία δεν υπάρχουν, αλλά είναι πολλά τα συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων και το εύρος επιλογών πολύ ικανοποιητικό. Για τους φυσιολάτρες και τους fans του camping το Αγκίστρι είναι καλύτερο από οποιοδήποτε άλλο νησί του Αργοσαρωνικού και ο βασικός λόγος για αυτό είναι η παραλία της Δραγωνέρας. Είναι μάλλον η πιο δημοφιλής του νησιού, καθώς γύρω της εκτείνεται ένα καταπράσινο πευκοδάσος.
Τα νερά στη Δραγωνέρα
Στη μία πλευρά της είναι οργανωμένη με πολύ καλές τιμές (και beach bar που σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο) και στην άλλη ανοργάνωτη (μικρή και μεγάλη Δραγωνέρα), όπου στήνουν τα τσαρδάκια τους οι ελεύθεροι campers, με δυνατότητα άφθονης φυσικής σκιάς. Έχει καταγάλανα νερά και στο μεγαλύτερο μέρος της βότσαλο, αλλά υπάρχουν και μικρά κολπάκια, που μπορείς να εξερευνήσεις ιδιωτικά και να εμπλουτίσεις τις επιλογές σου. Σε πολλά κομμάτια τα πεύκα φτάνουν ως τη θάλασσα και επιπλέον είναι εξαιρετική η διαδρομή ως εκεί – για έναν φυσιολάτρη δεν υπάρχει δίλημμα για το αν θα την καλύψει με πεζοπορία ή οδικώς.
Εξίσου δημοφιλής είναι η παραλία της Απόνησου, που έχει κάτι το εξωτικό με κρυστάλλινα, πρασινογάλανα νερά και πεύκα που φθάνουν ως τη θάλασσα, καταλήγοντας σε λεία βράχια. Πρόκειται για μια (ιδιωτική) βραχονησίδα, που ενώνεται με το Αγκίστρι με μια μικρή γέφυρα. Ο μοναδικός συνδυασμός χρωμάτων και η λιμνοθάλασσα που σχηματίζεται στη μία πλευρά της Απονήσου, καθώς και από τις ερημικές κοντινές παραλίες Μάγκιζα και Μπαριάμα, συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο που φέρνει κάτι από… Καραϊβική. Οι ξαπλώστρες βρίσκονται πάνω σε επίπεδα βράχια και είναι τοποθετημένες αμφιθεατρικά, ενώ με κόστος 5 ευρώ παρέχεται εκτός από την ξαπλώστρα, ομπρέλα, καρέκλα και καφές ή μπύρα / αναψυκτικό της επιλογής σου!
Από τη δεξιά πλευρά του βράχου η παραλία είναι αμμουδερή ενώ από την αριστερή πετρώδης. Τα τιρκουάζ νερά δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μέσα σε μια φυσική πισίνα, στην οποία μπορείς να πίνεις την μπύρα σου αραγμένος πάνω σε μία από τις θαλάσσιες σαμπρέλες που σε κρατούν στην επιφάνεια.
Η παραλία της Σκάλας είναι μια αμμουδερή, τουριστική παραλία, που αν και βρίσκεται δίπλα στο φυσικό λιμάνι του νησιού, έχει πεντακάθαρα, γαλάζια νερά. Είναι οργανωμένη, ανάβαθη, ιδανική για οικογένειες με μικρά παιδιά. Το ίδιο σκηνικό περίπου συναντάει ο επισκέπτης και στον οικισμό του Μεγαλοχωρίου (η χώρα του νησιού), όπου η παραλία είναι επίσης δίπλα στο κατάλυμά σου. Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ατού για το οποίο «καμαρώνει» το Αγκίστρι. Δεν είναι και το πιο σύνηθες να υπάρχει όμορφη παραλία στα 200 μέτρα μόλις από το λιμάνι και αυτό στο Αγκίστρι ισχύει Χ2.
View this post on Instagram
Ακολουθώντας το μονοπάτι στ’ αριστερά (δυτικά) από το παλιό λιμάνι της Σκάλας σύντομα ο δρόμος μετατρέπεται σε πεζόδρομο που χάνεται στα πεύκα. Αν δεν έχεις ιδέα τις θα συναντήσεις σε περιμένουν αρκετές εκπλήξεις. Αρχικά η βραχώδης παραλία της Σκληρής με τα καταγάλανα νερά και ακολούθως η θέα των σκηνών μέσα στην παρθένα φύση – το αγαπημένο μέρος των ελεύθερων κατασκηνωτών, που προτιμούν να στήνουν στο δάσος και κατά μήκος του μονοπατιού που οδηγεί στη Χαλικιάδα.
Αν δεν το ήξερες κάποιος ντόπιος θα σου πει ότι στην εντελώς απομονωμένη παραλία της Χαλικιάδας κρυβόταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας προτού παραδοθεί. Θα σου πει επίσης να μην πας αν δεν θέλεις να βλέπεις τους άλλους όπως τους γέννησε η μάνα τους, αφού πρόκειται για ένα από τα hot-spot των γυμνιστών στη χώρα. Η παραλία έχει μεγάλα βότσαλα και πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά και για να φτάσεις απαιτείται μια σχετικά μπελαλίδικη κατάβαση (και για αυτό δεν θα πρέπει να είσαι φορτωμένος και… κηδεμόνας).
Τι άλλο θα κάνεις στο Αγκίστρι; Θα φας και θα πιεις το ποτό σου δίπλα στη θάλασσα, θα ζήσεις (αν το θες) και την περιπέτεια και την αίσθηση (αυτό έτσι κι αλλιώς) ότι «τα έχω όλα στα πόδια μου» και στο τέλος της μέρας θα νιώσεις δικαιωμένος που εξοικονόμησες χρήμα και χρόνο (στο πήγαινε – έλα), χωρίς να κάνεις έκπτωση στις παραλίες και την ατόφια νησιωτική αύρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου