Στις 17 Ιουνίου του 1631, η Αυτοκράτειρα της Ινδίας, Μούμταζ Μαχάλ, πάσχιζε να φέρει στον κόσμο το 14ο παιδί της.
Η 17χρονη κόρη της παρακολουθούσε το μαρτύριο της μητέρας της και βγήκε στους δρόμους ξυπόλητη, να μοιράσει χρυσαφικά και κοσμήματα στον φτωχό κόσμο, γιατί ήλπιζε να κερδίσει την εύνοια του Θεού με την καλή της πράξη.
Η Μούμταζ γέννησε ένα υγιέστατο αγόρι, όμως η ίδια άρχισε να αιμορραγεί και να χάνει δυνάμεις. Τελικά πέθανε μερικές ώρες αργότερα και τo παλάτι βυθίστηκε στο πένθος.
Ο σύζυγός της, Σάχης Τζάχαν, κλειδώθηκε στο δωμάτιο του και τη θρήνησε για μέρες. Όταν βγήκε, τα μαλλιά και τα γένια του είχαν ασπρίσει απ’ τη στενοχώρια.
Ένα χρόνο αργότερα, ξεκίνησε την κατασκευή ενός μαυσωλείου ασύλληπτης ομορφιάς και τέχνης, προς τιμήν της αγαπημένης του γυναίκας. Χρειάστηκε 22 χρόνια για να ολοκληρωθεί, αλλά το Ταζ Μαχάλ αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία του κόσμου.
«Η Διαλεχτή του Παλατιού»
Όπως όλοι οι βασιλικοί γάμοι της εποχής, έτσι και ο γάμος του Τζάχαν και της Μούμταζ κανονίστηκε από τις οικογένειές τους.
Ο Τζάχαν ήταν ο τρίτος γιος του Αυτοκράτορα Τζαχανγκίρ και η Μούμταζ καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Περσίας.
Ο γαμπρός ήταν μόλις 15 χρονών, όταν είδε για πρώτη φορά την 14χρονη αρραβωνιαστικιά του και μαγεύτηκε από την ομορφιά της.
Οι αρραβώνες τους τελέστηκαν το 1607, αλλά το ζευγάρι χρειάστηκε να περιμένει πέντε χρόνια, για να παντρευτεί. Εντωμεταξύ, ο Τζάχαν παντρεύτηκε την πρώτη σύζυγό του, με την οποία απέκτησε μία κόρη.
Η Μούμταζ μπορεί να ήταν η δεύτερη σύζυγος του Σάχη, αλλά ήταν ξεκάθαρα η αγαπημένη του.
Στο γάμο το 1612, της έδωσε το όνομα «Μούμταζ Τζάχαλ», που σημαίνει «η Διαλεχτή του Παλατιού».
Ο έρωτάς τους καταγράφηκε από τους γραφιάδες του παλατιού, οι οποίοι περιέγραφαν με κάθε λεπτομέρεια την έντονη ερωτική ζωή του ζευγαριού. Ο Σάχης απέκτησε κι άλλες συζύγους, όπως πρόσταζαν οι νόμοι της αυτοκρατορίας, αλλά η συμπεριφορά του προς αυτές ήταν εντελώς τυπική.
Η Μούμταζ ήταν η αδιαμφισβήτητη «κυρία του Παλατιού» και τον συντρόφευε σε όλα τα ταξίδια και στα συμβούλια.
Μάλιστα, ο Σάχης της παραχώρησε τη βασιλική βούλα με την οποία μπορούσε να παίρνει αποφάσεις για τη διοίκηση της αυτοκρατορίας. Τα χρόνια που βασίλευσε ο Σάχης Τζάχαν και η Μούμταζ θεωρούνται η χρυσή περίοδος της αυτοκρατορίας, καθώς οι τέχνες και η λογοτεχνία γνώρισαν τεράστια άνθηση.
Τον Ιούνιο του 1631, σχεδόν δύο δεκαετίες μετά τον γάμο τους, η Μούμταζ ετοιμαζόταν να γεννήσει το 14ο παιδί της.
Ήταν 40 χρονών και η προχωρημένη ηλικία της έκρυβε πολλούς κινδύνους για την υγεία της.
Πέθανε στις 17 Ιουνίου, λίγες ώρες αφού γεννήθηκε ο τελευταίος της γιος. Ετάφη προσωρινά στην περιοχή Μπουρανπούρ, ενώ ο σύζυγος της ετοίμαζε το πιο λαμπρό μαυσωλείο του κόσμου.
Κάλεσε αρχιτέκτονες και τεχνίτες από κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας. Χιλιάδες εργάστηκαν για να χτιστεί το Ταζ Μαχάλ, του οποίου το όνομα σημαίνει «Στέμμα του Παλατιού».
Τα έργα ολοκληρώθηκαν το 1653 και έκτοτε αποτελεί σύμβολο της Ινδίας.
Το 1658, ο Σάχης Τζάχαν αρρώστησε βαριά και ένας απ’ τους γιους του, Αουρανγκζέμπ, βρήκε την ευκαιρία να κυβερνήσει.
Φυλάκισε τον πατέρα του στο παλάτι, δήθεν μέχρι να αναρρώσει και πήρε την εξουσία στα χέρια του. Ο Τζάχαν δεν επέστρεψε ποτέ στο θρόνο της αυτοκρατορίας και πέθανε το 1666. Ο γιος του τον έθαψε, πού άλλου; Δίπλα στην αγαπημένη του Μούμταζ.
Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimedia Commons
mixanitouxronou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου