Τα κυπαρίσσια της Ακρόπολης

Οι γεωπόνοι ξέρουν ότι τα κυπαρίσσια ζουν έως και 7 αιώνες. Ξέρουν ακόμη ότι διακρίνονται σε αρσενικά και θηλυκά. 
Τα πρώτα είναι τα γνωστά ψηλόλιγνα δέντρα που φτάνουν στο ύψος έως και τα 30 μέτρα, και τα δεύτερα έχουν απλωτά κλαδιά και κορυφή σαν πυραμίδα.

Μέσα στον χώρο της Ακρόπολης, σε απόσταση περίπου 15 μέτρων από τον Παρθενώνα και κοντά στα κοντέινερ όπου στεγάζεται η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ) –ευτυχώς τα δέντρα τα κρύβουν όταν κοιτάζει κανείς το μνημείο από χαμηλά–, υπάρχουν τρία τέτοια κυπαρίσσια. 
Εχουν ηλικία 100 χρόνων, οπότε είναι ακόμη νεαρά. 
Τα δύο από αυτά είναι θηλυκά, δηλαδή φουντωτά, και το τρίτο αρσενικό. 
Σε μια φωτογραφία του 1930 και σε άλλη του 1935, που διασώζουν την εικόνα του Παρθενώνα στην περίοδο των παρεμβάσεων του Νικόλαου Μπαλάνου, τα κυπαρίσσια βρίσκονται στην ίδια θέση. Και καθώς δεν έχει πολλά δέντρα η Ακρόπολη –υπάρχουν μερικά ακόμη στον χώρο του Περιπάτου–, όσοι τη ζουν καθημερινά, τα νοιάζονται. 

Φαίνεται ότι αυτήν την περίοδο πέριξ του Παρθενώνα γίνονται εργασίες που σχετίζονται με τον εκσυγχρονισμό του νυχτερινού φωτισμού έτσι ώστε να αναδεικνύεται καλύτερα το μνημείο. 
Στις αρχές του μήνα είχαμε και τις πρώτες ανεπίσημες δοκιμές. 
Μέχρι τα εγκαίνια του έργου που πλησιάζουν, γίνονται διορθώσεις και αποκαθίστανται αισθητικά προβλήματα των νέων εγκαταστάσεων. Ομως εκείνοι που γνωρίζουν την Ακρόπολη μας λένε ότι τα κυπαρίσσια κινδυνεύουν να κλαδευτούν και μάλιστα από άπειρα χέρια, προς χάριν μιας καλύτερης θέας του μνημείου υπό το νέο φως. Αλλά αυτό μπορεί να είναι το τέλος τους. 
Το ΥΠΠΟ και η ΕΦΑΠΑ διαβεβαιώνουν ότι η αποκλάδωση γίνεται αρμοδίως, αλλά δεν είναι σαφές ποιος και γιατί πρέπει να πειράξει αυτά που ήταν ανέκαθεν εκεί. 

Σε ό,τι αφορά τον Ιερό Βράχο, κάθε απόφαση, και η πιο μικρή φαινομενικά, έχει ξεχωριστό βάρος. 
Ο χώρος συμπυκνώνει τον πολιτισμό της ανθρωπότητας, τη μνήμη, την ιστορία, γι’ αυτό υπερβαίνει τα πρόσωπα και το δικό μας παρόν. Το μόνο που οφείλουμε είναι να του εξασφαλίσουμε, με ταπεινοφροσύνη, απρόσκοπτη συνέχεια.
Μ. Βασιλειάδου 
Πηγή: Καθημερινή